Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki., przedstawione we wniosku z dnia 09 kwietnia 2008 r. (data wpływu 14 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu do wystawienia faktur korygujących - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu do wystawienia faktur korygujących.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza wystawić faktury korygujące do wystawionych uprzednio faktur wewnętrznych, z uwagi na wykazanie na przedmiotowych fakturach nienależnego podatku należnego w całości, względnie w zawyżonej kwocie. Faktury korygujące będą wystawiane w przyszłych okresach rozliczeniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, uprawnienie do skorygowania faktur wewnętrznych nie jest ograniczone jakimkolwiek terminem. Faktura korygująca jest jedynym dopuszczalnym sposobem modyfikacji przez wystawcę faktury kwot (ceny lub podatku) zamieszczonych na pierwotnej fakturze. Uprawnienie do wystawienia faktur korygujących przysługuje na mocy § 17 ust. 1 rozporządzenia, zgodnie z którym w przypadku stwierdzenia pomyłki m.in. w cenie, stawce lub kwocie podatku, podatnik uprawniony jest do wystawienia faktury korygującej. Jednocześnie § 25 ust. 1 rozporządzenia, dopuszczając możliwość korygowania faktur wewnętrznych, odwołuje się do regulacji zawartej w § 17 ust. 1 rozporządzenia. W szczególności, na mocy omawianych regulacji, skorygowanie faktury wewnętrznej może nastąpić także w przypadku niezasadnego wykazywania na niej podatku należnego.

W stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku doszło do takiej właśnie sytuacji Spółka w wystawionych fakturach wewnętrznych niezasadnie wykazywała podatek należny z tytułu czynności uznanych początkowo za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Skoro więc nastąpiła omyłka w stawce i kwocie podatku, Spółce przysługuje prawo do skorygowania faktur wewnętrznych, niezależnie od terminu, w którym została wystawiona pierwotnie faktura wewnętrzna.

Jednocześnie Spółka podkreśla, iż celem korekty faktury jest przywrócenie stanu faktycznego zgodnego z prawem. Korekta faktury ma na celu eliminację niezasadnego i niemającego podstawy prawnej opodatkowania czynności, które takiemu opodatkowaniu nie podlegają. Odmowa Spółce uprawnienia do skorygowania faktur doprowadzi do sytuacji, w której w mocy pozostanie rozliczenie, uwzględniające niezasadnie wykazywany przez Spółkę podatek należny.

Przedmiotowe faktury korygujące zostaną wystawione i ujęte przez Spółkę w bieżącym rozliczeniu podatku od towarów i usług i w pełnym zakresie podlegać będą ocenie właściwego organu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z § 16 i 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95 poz.798 ze zmianami), fakturę korygującą wystawia się między innymi w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów, zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ww. ustawy, zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku, bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę, nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy (§ 16 ust. 4 rozporządzenia).

Przepisy § 9, 13-17, 19, 20 i 23 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, z tym że w przypadku: czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności (§ 25 ust. 1 rozporządzenia).

Stosownie do art. 112 cyt. wyżej ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zgodnie zaś z art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami), zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Konsekwencją wystawienia faktury korygującej jest dokonanie zmiany rozliczenia podatku należnego. Z literalnego brzmienia powyższych przepisów jednoznacznie wynika, w jakich sytuacjach podatnik ma prawo do wystawienia faktury korygującej.

Zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług jak i rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie regulują terminów do wystawienia faktur korygujących. Należy zatem mieć na uwadze termin przedawnienia zobowiązania podatkowego, uregulowany w art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Zatem, dokonywanie przez podatnika wszelkich zmian dotyczących rozliczeń podatku od towarów i usług może nastąpić do momentu, w którym nie ulega przedawnieniu zobowiązanie podatkowe za dany okres rozliczeniowy. Korekta faktury powinna być dokonana przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.