Temat interpretacji

Czy przejęcie - przeniesienie własności nieruchomości zabudowanych budynkami przez Wnioskodawcę w sposób opisany stanem faktycznym sprawy podlega zwolnieniu przedmiotowemu, o którym mowa w treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniach 13 września 2011 r. oraz 6 października 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Województwo) jest podmiotem tworzącym dla Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego (Szpital I) oraz Specjalistycznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (Szpitala II). Natomiast Uniwersytet Medyczny jest podmiotem tworzącym dla Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego (USK).

Na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej planowane jest połączenie się wyżej wymienionych samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej przez przeniesienie całego mienia zakładów przejmowanych (tj. Szpitali I i II) na zakład przejmujący (USK). Jednocześnie wskazano, iż w ramach przejęcia doszłoby również do przejęcia pracowników, o którym mowa w treści art. 23 Kodeksu pracy.

Szpitale są właścicielami ruchomości związanych z prowadzoną przez siebie działalnością oraz użytkownikami nieruchomości, na terenie których się znajdują (art. 54 ustawy o działalności leczniczej). Na podstawie porozumienia w przedmiocie połączenia, zawartego pomiędzy podmiotami tworzącymi (art. 66 ust. 2 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej), doszłoby do całkowitego przeniesienia własności ruchomych składników majątkowych oraz całej struktury organizacyjnej Szpitali na rzecz USK pod tytułem darmym.

Jednocześnie własność zabudowanej nieruchomości położonej na działce o pow 7,8865 ha będącej własnością Województwa wraz z posadowionymi na niej budynkami, wykorzystywanymi przez Szpital I, miałaby być przeniesiona w formie darowizny lub za symboliczną opłatą, tj. z bonifikatą w maksymalnej dopuszczalnej obowiązującymi przepisami prawa wysokości, przez Wnioskodawcę na rzecz Uniwersytetu. Natomiast nieruchomość zajmowana przez Szpital II zostanie przez Województwo nieodpłatnie użyczona, przy czym po upływie uzgodnionego okresu, Uniwersytet ma opróżnić tę nieruchomość, a zlokalizowana tam działalność, ma być przeniesiona, tym samym korzystanie z tej nieruchomości będzie jedynie w okresie przejściowym - "do wyprowadzki". W rezultacie, całość przedsiębiorstwa tj. zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, z których składają się Szpitale przeniesiona zostanie odpowiednio: w zakresie ruchomości ze Szpitali na USK, zaś w zakresie nieruchomości, na terenie której zlokalizowany jest Szpital I, z Województwa (dotychczasowego podmiotu tworzącego Szpital I) na Uniwersytet (podmiot tworzący zakładu przejmowanego - USK).

W przypadku zakładów opieki zdrowotnej, których podmiotem tworzącym jest Województwo, jak i w przypadku zakładów opieki zdrowotnej, dla których podmiotem tworzącym jest Uniwersytet, właścicielem nieruchomości jest podmiot tworzący dany zakład, a nie sam zakład opieki zdrowotnej. Taki model własności wynika zarówno z obecnie obowiązującej ustawy o działalności leczniczej, jak i poprzedniej ustawie o zakładach opieki zdrowotnej.

Wnioskodawca wskazał, iż nakładów (ulepszeń) dotyczących przedmiotowej nieruchomości dokonywał Szpital I, natomiast Województwo jako właściciel nieruchomości nie posiadał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z samą nieruchomością, jak również nakładami na nią poczynionymi.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż nieruchomość (mienie Skarbu Państwa, będące we władaniu Szpitala I), która ma być przedmiotem dostawy, z dniem 1 stycznia 1999 r. stała się mieniem Wnioskodawcy na mocy decyzji Wojewody, a dnia 31 stycznia 2000 r. w skład nieruchomości wchodzi nieruchomość gruntowa zabudowana wraz z budynkami i budowlami trwale połączonymi z nieruchomością gruntową. Szpital I na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego z dnia 12 sierpnia 2002 r. nabył prawo do nieodpłatnego użytkowania nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przejęcie - przeniesienie własności nieruchomości zabudowanych budynkami przez Wnioskodawcę w sposób opisany stanem faktycznym sprawy podlega zwolnieniu przedmiotowemu, o którym mowa w treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane stanem faktycznym przejęcie - zbycie nieruchomości zarówno pod tytułem darmym, jak również w przypadku symbolicznej opłaty podlega zwolnieniu przedmiotowemu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Zarówno darowizna, jak również sprzedaż nieruchomości podlega ustawie i jako takie czynności są opodatkowane podatkiem VAT (w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy), jednakże w związku z faktem, iż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z nakładów na nieruchomość oraz jej zakup, zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, dostawa przedmiotowej nieruchomości korzystać będzie ze zwolnienia. W art. 43 ust. 1 pkt 10a, zawarto przesłanki, których spełnienie decydują o zwolnieniu, tj.:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.

Oba wyżej wskazane warunki są przez Wnioskodawcę spełnione. Nie posiadał On bowiem prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zarówno w stosunku do obiektów, jak również w zakresie wydatków na ich ulepszenie (nakłady).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Z kolei, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również stosownie do zapisu art. 7 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r.- przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny,

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z powołanego wyżej przepisu (art. 7 ust. 2) wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest jednak to czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 cytowanej ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 10 wskazanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności opodatkowanych, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu,
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. (art. 43 ust. 7a ustawy).

Natomiast na mocy art. 43 ust. 10 cyt. ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl ust. 11 tego artykułu, oświadczenie, o którym w ust. 10 pkt 2 musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Województwo jest podmiotem tworzącym dla Szpitala I (Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego) oraz Szpitala II, natomiast Uniwersytet jest podmiotem tworzącym dla Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego (USK). Na podstawie ustawy o działalności leczniczej planowane jest połączenie się wyżej wymienionych samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej przez przeniesienie całego mienia przejmowanych Szpitali (I i II) na zakład przejmujący (USK), którym jest Uniwersytecki Szpital Kliniczny.

Właścicielami ruchomości związanych z prowadzoną przez siebie działalnością są szpitale, a właścicielem nieruchomości, których użytkownikami są Szpitale (I i II) jest Województwo.

Na podstawie porozumienia w przedmiocie połączenia, zawartego pomiędzy podmiotami tworzącymi (Województwem i Uniwersytetem), doszłoby do całkowitego przeniesienia własności ruchomych składników majątkowych oraz całej struktury organizacyjnej Szpitali na rzecz USK pod tytułem darmym, a własność zabudowanej nieruchomości, wykorzystywanej przez Szpital I, ma zostać przeniesiona przez Województwo (jako właściciela) w formie darowizny lub za symboliczną opłatą na rzecz Uniwersytetu.

Województwo stało się właścicielem opisanej nieruchomości (będącej we władaniu Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego) z dniem 1 stycznia 1999 r. na mocy decyzji Wojewody z dnia 31 stycznia 2000 r.. W skład przedmiotowej nieruchomości wchodzi nieruchomość gruntowa zabudowana wraz z budynkami i budowlami trwale połączonymi z nieruchomością gruntową. Wojewódzki Szpital Specjalistyczny, na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego z dnia 12 sierpnia 2002 r. nabył prawo do nieodpłatnego użytkowania nieruchomości. Nakładów (ulepszeń) dotyczących przedmiotowej nieruchomości dokonywał Szpital. Województwo jako właściciel nieruchomości nie posiadało prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z samą nieruchomością, jak również nakładami na nią poczynionymi.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, na tle powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości za wynagrodzeniem, jak słusznie wskazano we wniosku będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Z przedstawionego we wniosku opisu, nie wynika bowiem, aby w przypadku opisanej nieruchomości miało miejsce pierwsze zasiedlenie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (tj. w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy).

Natomiast w przypadku nieodpłatnego przekazania w formie darowizny, przedmiotowej nieruchomości na rzecz Uniwersytetu, mając na uwadze fakt, iż z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawcy, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości, czynność ta nie będzie podlegać przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

A zatem oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo, należało je uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy