Temat interpretacji
Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu na zasadach określonych w art. 91 ust. 7a ustawy.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu 5 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniach 31 października i 25 listopada 2011 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 sierpnia 2011 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniach 31 października i 25 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji.
W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Od 2007 r. realizowane są inwestycje z zakresu gospodarki komunalnej (kanalizacje wodno-sanitarne). Wydatki inwestycyjne łącznie z płatnościami, pokrywane są ze środków własnych Gminy. Deklaracje VAT sporządzane są przez Gminę z Jej NIP. Faktury wystawiane są na Gminę z tytułu realizowanych wydatków dotyczących kanalizacji i zaopatrzenia mieszkańców w wodę. Po wykonaniu zadań, inwestycje stają się środkiem trwałym Gminy. W 2002 r. podjęto uchwałę w sprawie wyboru sposobu i form prowadzenia gospodarki komunalnej oraz utworzenia gminnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na oddanie w zarządzanie nieruchomości i sieci tworzących infrastrukturę wodno-kanalizacyjną. Tym samym powołano przedsiębiorstwo komunalne spółkę z o.o. (Gmina posiada 100% udziałów) i zawarto umowę w sprawie powierzenia zarządu nad sieciami i urządzeniami wodociągów i kanalizacji stanowiących własność Gminy. W treści umowy wykazano sieci i nieruchomości przekazane do zarządzania. Do umowy załączono protokoły zdawczo-odbiorcze). Inwestycje, udokumentowane fakturami VAT w 2007 r. zostały zakończone w 2010 r. i w tym samym roku ujęte zostały w środkach trwałych Gminy. Zakupy związane z realizowanymi inwestycjami w 2007 r. dotyczyły dokumentacji projektowo-kosztorysowych inwestycji itp. Na kolejne wykonane w ww. zakresie inwestycje (realizowane w latach 2007-2010) nie zostały sporządzone następne umowy (obowiązująca umowa nie zawiera zapisu co do kolejnych, realizowanych inwestycji). Zakończone w latach 2007-2010 inwestycje Gmina planuje oddać spółce komunalnej, w formie odpłatnej dzierżawy opodatkowanej 23% stawką podatku, co umożliwi odliczenie podatku naliczonego. Zawarcie umowy poprzedzone będzie zmianą uchwały w sprawie formy przekazania majątku komunalnego spółce. Po zakończeniu budowy obsługą inwestycji zajmuje się ww. przedsiębiorstwo. Gmina nie pobiera opłat za wodę i ścieki, tym zajmuje się ww. spółka. Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku od inwestycji komunalnych.
Ponadto Gmina otrzymała pieniądze z UE na sfinansowanie inwestycji, gdzie podatek od towarów i usług jest kosztem niekwalifikowanym, a więc kwota podatku jest kosztem Gminy. Inwestycje zakończone w latach 2010-2011, po zmianie uchwały dot. sposobu przekazania mienia komunalnego, planuje oddać, w formie dzierżawy, ww. spółce, co umożliwi odliczenie podatku naliczonego przy realizacji inwestycji.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
- Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z poniesionymi wydatkami związanymi z gospodarką komunalną...
- Czy jest możliwość odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych w 2007 r....
Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 86 ust. 1. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów u usług ( Dz. U Nr 54, poz. 535 ze zm.), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ z tytułu dzierżawy osiągać będzie obrót podlegający opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Gmina stwierdziła, że może odliczyć podatek w momencie poniesienia wydatku, bez konieczności oczekiwania na zawarcie umowy dzierżawy. Podniosła, że ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje zasadę niezwłocznego odliczania podatku bez konieczności oczekiwania na efektywne wykorzystanie towaru lub usługi na potrzeby działalności opodatkowanej. Zmiana formy zarządzania majątkiem komunalnym Gminy nie zmienia przeznaczenia oddanego majątku komunalnego zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym i umożliwia odliczenie podatku. Zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku, na co zwraca uwagę ETS. Zatem zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony dokonuje się w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę lub w rozliczeniu za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych nastąpiło prawo obniżenia podatku.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na podstawie art. 88 ust. 4 cyt. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.
Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.
W myśl ust. 10 pkt 1 cyt. artykułu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18;
Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (ust. 10 pkt 11 cyt. artykułu).
Na podstawie ust. 13 ww. artykułu, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.
W świetle art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Stosownie do ust. 2 powołanego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu (...).
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7 ustawy).
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy).
Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że od 2007 r. Gmina realizuje inwestycje z zakresu gospodarki komunalnej (kanalizacje wodno-sanitarne). Wydatki inwestycyjne łącznie z płatnościami pokrywane są ze środków własnych Gminy, która składa deklaracje VAT z nadanym NIP. W 2002 r. podjęto uchwałę w sprawie wyboru sposobu i form prowadzenia gospodarki komunalnej oraz utworzenia gminnej spółki z o. o. oraz uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na oddanie w zarządzanie nieruchomości i sieci tworzących infrastrukturę wodno-kanalizacyjną. Powołano przedsiębiorstwo komunalne (Gmina posiada 100% udziałów) i zawarto umowę w sprawie powierzenia zarządu nad sieciami i urządzeniami wodociągów i kanalizacji stanowiących własność Gminy. Inwestycje, w związku z którymi zakupy udokumentowane były fakturami VAT wystawionymi w 2007 r. zostały zakończone w 2010 r. i w tym samym roku ujęte zostały w środkach trwałych Gminy. Obecnie Gmina zamierza zawrzeć umowy ze spółką komunalną, po zmianie uchwały dot. sposobu przekazania mienia komunalnego, na odpłatną dzierżawę, opodatkowaną 23% stawką podatku, obejmującą zakończone inwestycje realizowane w latach 2007-2010.
Ponadto Gmina otrzymała pieniądze z UE na sfinansowanie inwestycji budowy grupowego ujęcia wody oraz stacji uzdatniania wody oraz sieci kanalizacyjnej wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Inwestycje te, zakończone w latach 2010-2011, planuje, po zmianie uchwały dot. sposobu przekazania mienia komunalnego, oddać ww. spółce, w formie odpłatnej dzierżawy
Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że nieodliczony podatek naliczony od zakupów dotyczących inwestycji zakończonych i przyjętych do ewidencji środków trwałych w latach 2007-2010, w tym udokumentowanych fakturami VAT wystawionymi w 2007 r., które to inwestycje były użytkowane przez przedsiębiorstwo sp. z o. o., Gmina ma prawo odliczyć na zasadach określonych w art. 91 ust. 7a ustawy, w związku z ust. 2 i 3 tego artykułu. Natomiast w odniesieniu do inwestycji, które w trakcie realizacji były planowane do oddania w dzierżawę i po zakończeniu zostaną bezpośrednio przekazane dzierżawcy, Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy.
Ponadto informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy