Temat interpretacji

W jaki sposób przeliczać wartości podatku VAT w EURO na wartość VAT w PLN, gdyż przypadku większej ilości pozycji na fakturze zawsze będą rozbieżności w metodach przeliczania podatku w EURO na PLN?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez Pełnomocnika , przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2010 r. (data wpływu 12 lipca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 września 2010 r. (data wpływu 16 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przeliczania na fakturach podatku z waluty obcej na złote jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przeliczania na fakturach podatku z waluty obcej na złote. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 września 2010 r. (data wpływu 16 września 2010 r.) o pełnomocnictwo osoby upoważnionej do występowania w imieniu Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W miesiącu czerwcu Wnioskodawca wystawił swojemu odbiorcy fakturę sprzedaży w EURO, stosując przepis § 5 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Unormowano, że sprzedawca może określić w fakturze kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazywanych w tej fakturze. W tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku. Wartość netto x stawka podatku, nie zawsze będzie zgodna z podsumowaniem VAT jednostkowego.

I tak, w przypadku omawianej faktury, wartość netto z podsumowania kolumny VAT wynosi: 761,79 EURO x kurs EURO 4,0909 = 3.116,41 PLN.

Natomiast podliczenie kolumny netto wynosi:

3.462,60 EURO x 22% = 761,77 x kurs EURO 4,0909 = 3.116,32, a więc różnica w wykazanym podatku w PLN wynosi 9 groszy.

Zainteresowany uważa, że faktury w EURO wystawia zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Firma kupująca zakwestionowała metodę wystawiania faktur przez Spółkę.

Wnioskodawca zacytował pismo w tej sprawie:

Zgadzamy się, że zasada wyliczania podatku VAT w walucie Euro jest prawidłowa zgodnie z § 5 ust. 3 rozporządzenia MF z dnia 28.11.2008 r. Jednak, jeśli chodzi o wartość podatku VAT w PLN nie określacie ich Państwo dla poszczególnych pozycji, więc wg Nas przeliczanie VAT w EURO na VAT w PLN powinno odbywać się wg algorytmu:

Suma podatku VAT w EURO x kurs = wartość podatku VAT w PLN.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób przeliczać wartości podatku VAT w EURO na wartość VAT w PLN, gdyż w przypadku większej ilości pozycji na fakturze zawsze będą rozbieżności w metodach przeliczania podatku w EURO na PLN...

Zdaniem Wnioskodawcy, jego metoda wystawiania faktur jest zgodna z przepisem § 5 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. Jego odbiorcy zgadzają się z tym rozporządzeniem, ale kwestionują wystawianie faktur i ustalanie podatku VAT w wyniku podsumowania. Faktury wystawione przez Zainteresowanego często mają więcej niż jedną pozycję i nie sposób jest jednostkowy podatek w EURO przeliczać na PLN, a więc stosuje on metodę podsumowania kolumn.

Zdaniem Spółki, faktura którą księguje w PLN wyliczana jest prawidłowo, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Art. 106 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy ().

Żaden z przepisów ustawy nie odnosi się wprost do kwestii wystawiania faktur w walucie obcej, ale też brak jest uregulowań, które zabraniałyby dokumentowania transakcji dokonywanych przez podatników VAT w obcej walucie. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie nakładają też na podatnika dokumentującego dokonywaną transakcję fakturą wystawianą w walucie obcej, obowiązku posiadania przez niego zezwolenia do dokonywania tej czynności w takiej formie.

Jeżeli podatnik decyduje się na fakturowanie należności w walucie obcej musi wziąć pod uwagę regulacje rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Przepis § 5 ust. 1 rozporządzenia stanowi, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Ponadto, w myśl § 5 ust. 3 rozporządzenia, sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.

Kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza (§ 5 ust. 6 rozporządzenia).

Z analizy sprawy wynika, iż Wnioskodawca w miesiącu czerwcu wystawił swojemu odbiorcy fakturę sprzedaży w EURO, na której wartość netto z podsumowania kolumny VAT wynosi: 761,79 EURO x kurs EURO 4,0909 = 3.116,41 PLN, natomiast podliczenie kolumny netto wynosi: 3.462,60 EURO x 22% = 761,77 x kurs EURO 4,0909 = 3.116,32.

Zatem, w zależności od sposobu obliczenia kwoty wartości podatku VAT, różnica w wykazanym podatku w PLN wynosi 9 groszy.

Zainteresowany uważa, że faktury w EURO wystawia zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. Jednakże, nabywca zakwestionował sposób przeliczenia podatku VAT z EURO na PLN i wskazał, iż jego zdaniem powinno odbywać się ono wg algorytmu: suma podatku VAT w EURO x kurs = wartość podatku VAT w PLN.

Z powyższych uregulowań wynika, że istnieje możliwość wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż w dowolnej walucie obcej, ale kwota podatku powinna być zawsze wyrażona w walucie polskiej, co oznacza, że w przypadku kontraktów zawartych np. w EURO dostawca krajowy może wystawić fakturę podając kwoty w EURO, ale podatek VAT dodatkowo w złotych.

Biorąc bowiem pod uwagę zapis § 5 ust. 1 rozporządzenia stwierdzić należy, że przepis ten określa niezbędne minimum elementów, które powinna zawierać faktura VAT. Zgodnie zatem z pkt 11 tego przepisu, niezbędne jest aby zamieścić na niej kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów lub usług, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Jednakże brak jest przeszkód, aby faktura dokumentująca określoną transakcję zawierała inne, dodatkowe elementy, które nie zostały wskazane w katalogu § 5 ust. 1 rozporządzenia. Potwierdzeniem tego faktu jest zapis § 5 ust. 3 rozporządzenia, w myśl którego, sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w fakturze VAT. W tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że przyjęty przez Zainteresowanego sposób przeliczania kwot na fakturze jest prawidłowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu