Temat interpretacji
dokumentowania oddelegowania pracowników do oddziału zarejestrowanego dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2010r. (data wpływu 11 maja 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania oddelegowania pracowników do oddziału zarejestrowanego dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11 maja 2010r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania oddelegowania pracowników do oddziału zarejestrowanego dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca został wpisany do rejestru KRS 16 maja 2008r. Podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz podatkiem od towarów i usług. Spółka posiada zakład w Niemczech, który jest samodzielną jednostką bilansującą, zarejestrowaną na potrzeby podatku od wartości dodanej w Niemczech. Spółka poprzez swój zakład niemiecki świadczy usługi z zakresu: spawania, prac monterskich, ślusarskich, montażu podzespołów maszyn i urządzeń na rzecz niemieckich podatników zarejestrowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej w Niemczech. Usługi te wykonują pracownicy polscy, którzy są oddelegowani do pracy w Niemczech. Koszty związane z utrzymaniem pracowników oddelegowanych tj. koszty wynagrodzeń, składek ZUS oraz delegacji ponosi spółka macierzysta w Polsce. Zakład niemiecki zostaje obciążony przez spółkę macierzystą notą obciążeniową, która ujmuje wszystkie koszty związane z finansowaniem działań spółki macierzystej na rzecz oddziału niemieckiego tj. ZUS pracowników oddelegowanych, koszty delegacji, podatek od wynagrodzeń, wynagrodzenia pracowników polskich obsługujących kontrakt zagraniczny, opłata za najem biura, opłata za usługę księgową. Koszty te spółka macierzysta ujmuje w koszty uzyskania przychodu, natomiast noty obciążeniowe spółka ujmuje w przychód w dacie wystawienia. Środki pieniężne z noty obciążeniowej przekazywane są przez oddział niemiecki w formie gotówki do kasy bądź na rachunek bankowy w walucie obcej tj. EUR. Przekazy te są dokonywane w terminie późniejszym
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy Wnioskodawca prawidłowo obciąża zakład niemiecki notą obciążeniową a nie fakturą VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy, zakład niemiecki prawidłowo zostaje obciążony notą obciążeniową a nie fakturą VAT, ponieważ spółka i oddział są jednym podatnikiem, w związku z czym transakcje dokonywane między spółką a oddziałem w Niemczech nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu VAT (zgodnie z Interpretacją Ministra Finansów z 28 marca 2008r. syg. PT5-033-4/2006/IN/665).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwaną dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy czym przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).
Jak wynika z powyższego ustawodawca w sposób enumeratywny wymienił dobra które na gruncie ustawy o VAT są towarami, a w konsekwencji obrót którym będzie uznany za dostawę towarów o której mowa w art. 7 ustawy.
Odnośnie zaś pojęcia usługi na gruncie podatku VAT należy zauważyć, że stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Stosownie zaś do art. 106 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16, gdzie przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22).
Powyższy przepis stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze, gdzie przez podatek od wartości dodanej rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą (art. 2 pkt 11).
W świetle powyższych przepisów aby móc odpowiedzieć na pytanie Wnioskodawcy konieczne jest w pierwszej kolejności przeanalizowanie czy oddelegowanie pracowników do oddziału zagranicznego Spółki stanowi świadczenie usługi w rozumieniu ustawy o VAT, albowiem udokumentowaniu fakturą podlega jedynie sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy.
Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w orzeczeniu Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) w sprawie C-210/04 gdzie Trybunał zauważył, że świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Ponadto ETS stwierdził, iż stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki, do której należy, na rzecz którego spółka świadczy usługi, nie może być uznany za podatnika ze względu na obciążenie go kosztami z tytułu świadczenia tych usług.
Z powyższego wynika, iż centrala oraz jej zagraniczny oddział stanowią dwie jednostki organizacyjne tego samego podmiotu prawnego. Działalność gospodarczą prowadzi osoba prawna i ona jest podatnikiem. Oddział wraz z centralą zlokalizowaną w innym państwie są jednym i tym samym podatnikiem. W związku z tym świadczenia pomiędzy siedzibą osoby prawnej, a jej odziałem za granicą należy traktować jako czynności dokonywane w ramach jednego przedsiębiorstwa, które nie mieszczą się w pojęciu świadczenia usług.
Mając powyższe na uwadze Spółka nie będzie zobowiązana do wystawienia faktury dokumentującej oddelegowanie pracowników na podstawie ww. art. 106 ustawy o VAT, gdyż świadczenie to nie będzie stanowiło usługi w rozumieniu ustawy o VAT.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Oceny prawne stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego oraz rozliczenia w deklaracji VAT usług świadczonych przez oddział zostały przedstawione w odrębnych rozstrzygnięciach.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach