Temat interpretacji
w zakresie opodatkowania opłaty za rezerwację
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08.01.2010 r. (data wpływu 15.01.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty za rezerwację - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15.01.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty za rezerwację.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka jest stroną umowy o świadczenie usług transportu ropy naftowej siecią rurociągów naftowych P. SA zawartej z Przedsiębiorstwem N. Sp. z o.o. (dalej: N.) oraz K. (dalej: K.). Na podstawie zawartej umowy, Spółka oraz N. gwarantuje, jako operatorzy prawo do przetłoczenia i przeładunku łącznej gwarantowanej ilości ropy naftowej:
- w rurociągu z A. przez B. do G.
- w terminalu naftowym portu G.
Poczynając od daty rozpoczęcia umowy, operatorzy przyznają K. gwarantowaną przepustowość w każdym z systemów. Gwarantowana przepustowość obejmuje zdolność przeładunkową i przesyłową oraz zapewnia wymaganą eksploatacyjną pojemność zbiornikową w G. i P. Operatorzy zapewniają K. prawo do przeładunku i przetłaczania ropy naftowej systemem operatorów w ilości równej łącznej gwarantowanej ilości ropy naftowej. W związku z wykonywaniem przez Spółkę usługi gwarantowanej przepustowości, Spółka po zakończeniu umowy będzie uprawniona do otrzymania wynagrodzenia obliczonego jako iloczyn ilości stanowiącej różnicę miedzy łączną gwarantowaną ilością ropy naftowej a ilością ropy przyjętej w okresie obowiązywania umowy do przesyłu na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy opisana w stanie faktycznym opłata za rezerwację podlega VAT w Polsce na podstawie przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2010 r....
Zdaniem Wnioskodawcy, opłata za rezerwację nie będzie podlegać VAT w Polsce od 1 stycznia 2010 r.
1. Uzasadnienie
1.1. Status nabywcy
Zgodnie z art. 28a ust. 1 ustawy o VAT, na potrzeby stosowania rozdziału 3 (Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności z uwzględnieniem art. 15 ust. 6. Zdaniem Spółki, K. - jako podmiot gospodarczy, z siedzibą w Emiratach Arabskich wykonujący działalność gospodarczą, jest podatnikiem w rozumieniu powyższego przepisu. Zatem w odniesieniu do usług opisanych w stanie faktycznym, zastosowanie znajdą przepisy dotyczące miejsca opodatkowania usług świadczonych na rzecz podatników.
1.2. Miejsce świadczenia usług
Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, obowiązującego od 1 stycznia 2010 r., miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. Jednocześnie, przepisy wprowadzające odstępstwa od zasady ogólnej określania miejsca świadczenia usług wymieniają w sposób enumeratywny przypadki, w których miejscem świadczenia nie jest kraj siedziby usługobiorcy. Zgodnie z zasadą exceptiones non sunt extendendae, jako wyjątki od zasady ogólnej, przypadki te powinny być interpretowane ściśle i nierozszerzająco. Potwierdza to między innymi wyrok NSA z 1 kwietnia 2009 r., sygn. I OSK 515/08, zgodnie z którym przepis enumeratywny i wyczerpujący, a nie jedynie przykładowy, winien być interpretowany ścieśniająco, a contrario jego wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna. () Exceptiones non sunt extendendae (wyjątków nie należy interpretować rozszerzająco) zaś to powszechnie uznawany kanon wykładni prawniczej. Powyższe potwierdzają również sądy na gruncie prawa podatkowego, przykładowo WSA w Warszawie z 29 kwietnia 2009 r., sygn. VIII SA/Wa 688/08 oraz z 17 września 2008 r., sygn. VIII SA/Wa 164/08. Dlatego, w ocenie Spółki;, ilekroć nie będzie możliwe jednoznaczne ustalenie miejsca świadczenia usługi na podstawie przepisów szczególnych, należy się odwołać właśnie do art. 28b ust .1 ustawy o VAT i ustalić miejsce świadczenia usługi na podstawie miejsca siedziby usługobiorcy.
Zdaniem Spółki natomiast, żadna z usług wymienionych w przepisach szczególnych dotyczących miejsca świadczenia usług, w szczególności żadna z usług wymienionych w art. 28e, 28j, 28f ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2010 r.), nie oddaje charakteru usług świadczonych przez Spółkę na rzecz K. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że usługi świadczone przez Spółkę na rzecz K. podlegać będą regulacjom przepisu art. 28b ust. 1 ww. ustawy, w świetle którego miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności. Podsumowując, zdaniem Spółki usługi świadczone przez Spółkę na rzecz K. opodatkowane będą w miejscu, gdzie siedzibę posiada K. i w związku z tym nie będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (). W myśl art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji (). Zgodnie z art. 8 ust. 4 ustawy, przy określaniu miejsca świadczenia usług, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Od dnia 1 stycznia 2010 r. miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy o VAT. Zgodnie z art. 28a ustawy na potrzeby stosowania rozdziału 3 w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:
- ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
a. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej; - podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.
Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż Spółka jest stroną umowy o świadczenie usług transportu ropy naftowej siecią rurociągów naftowych P. SA zawartej z Przedsiębiorstwem N. Sp. z o.o. oraz K. z siedzibą w Emiratach Arabskich. Na podstawie zawartej umowy, Spółka oraz N. gwarantuje, jako Operatorzy prawo do przetłoczenia i przeładunku Łącznej Gwarantowanej Ilości Ropy Naftowej:
- w rurociągu z A. przez B. do G.
- w terminalu naftowym portu G.
Poczynając od daty rozpoczęcia umowy, operatorzy przyznają K. gwarantowaną przepustowość w każdym z systemów oraz zapewniają K. prawo do przeładunku i przetłaczania ropy naftowej systemem operatorów w ilości równej Łącznej Gwarantowanej Ilości Ropy Naftowej. W związku z wykonywaniem przez Spółkę usługi gwarantowanej przepustowości, Spółka po zakończeniu umowy będzie uprawniona do otrzymania wynagrodzenia obliczonego jako iloczyn ilości stanowiącej różnicę miedzy Łączną Gwarantowaną Ilością Ropy Naftowej a ilością ropy przyjętej w okresie obowiązywania umowy do przesyłu na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych.
Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie zawierają się w wyjątkach od ogólnej zasady zawartych w przepisach art. 28b ust. 2-4 i art. 28c - 28n znowelizowanej ustawy. W związku z tym dla ustalenia miejsca świadczenia przedmiotowych usług zastosowanie znajdzie ogólna zasada zawarta w art. 28b ust. 1 znowelizowanej ustawy. W myśl tego przepisu miejscem świadczenia usług gwarantowanej przepustowości (otrzymanie z tego tytułu wynagrodzenia/opłaty za rezerwację) świadczonych przez Spółkę na rzecz podatnika z siedzibą w Emiratach Arabskich będzie miejsce, w którym usługobiorca tych usług posiada siedzibę. Tym samym usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie