Temat interpretacji

Czy jako czynny podatnik VAT, Wnioskodawczyni będzie miała prawo do pełnego (całego) odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie pojazdu czterokołowego tzw. quada oraz czy będzie miała prawo do odliczania podatku VAT od zakupu paliwa do napędu powyższego pojazdu ?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24.06.2009 r. (data wpływu 29.06.2009 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. organu z dnia 30.07.2009 r. pismem z dnia 07.08.2009 r. (data wpływu 10.08.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu pojazdu czterokołowego tzw. quada oraz od paliwa do jego napędu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.06.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu pojazdu czterokołowego tzw. quada oraz od paliwa do jego napędu.

Wniosek uzupełniony został w dniu 07.08.2009 r. ( data wpływu 10.08.2009 r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zamierza kupić motor czterokołowy tzw. quad. Pojazd ten będzie wynajmowany klientom, za co będą pobierane opłaty, czyli będzie to stanowiło przychód Wnioskodawcy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. W uzupełnieniu do wniosku Strona wskazała ponadto, iż przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wypożyczanie pojazdów rekreacyjnych (quadów) klientom na czas 1 lub kilku godzin lub na okres kilku dni oraz że pojazdy te przeznaczone są wyłącznie na te cele.

Quad, o którym mowa we wniosku posiada kategorię homologacyjną L7e.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jako czynny podatnik VAT, Wnioskodawczyni będzie miała prawo do pełnego (całego) odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie pojazdu czterokołowego tzw. quada oraz czy będzie miała prawo do odliczania podatku VAT od zakupu paliwa do napędu powyższego pojazdu ...

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości nie przysługuje przy nabyciu samochodów osobowych, czyli samochodów nieposiadających homologacji producenta lub importera, że jest to samochód ciężarowy oraz dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg. Nie przysługuje również prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabycia paliwa do napędu takich samochodów. Natomiast, pojazd czterokołowy tzw. quad nie jest samochodem osobowym, w związku z czym zdaniem Wnioskodawcy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu tego pojazdu w pełnej wysokości oraz od zakupu paliwa do napędu powyższego pojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, na podstawie art. 86 ust. 3 ww. ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl art. 86 ust. 4 pkt 7 ww. ustawy o VAT, art. 86 ust. 3 nie dotyczy m. in. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 3 obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy dotyczącej podatku VAT, tj. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) przepisy ograniczające prawo do odliczenia w związku z nabyciem samochodów osobowych oraz innych samochodów a także paliwa do nich brzmiały następująco:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:

• samochodów osobowych oraz innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, z wyjątkiem przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umów leasingu tych samochodów stanowi przedmiot działalności podatnika (art. 25 ust. 1 pkt 2),

• paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg (art. 25 ust. 1 pkt 3a).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć: samochodu osobowego czy samochodu. Jednakże w art. 86 ust. 4 ustawy, ustawodawca określając pojazdy specjalne odsyła do przepisów prawa o ruchu drogowym. Oznacza to, iż dla potrzeb prawa podatkowego nie mogą być formułowane odrębne definicje, jeśli uprzednio zostały zdefiniowane w innych ustawach właściwych dla tego rodzaju zagadnień.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Ponadto z wniosku wynika, iż mający być przedmiotem nabycia quad klasyfikowany jest do kategorii homologacyjnej L7e. W oparciu o załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003r. (j.t. Dz. U. z 2007r. Nr 137 poz. 968) w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdów do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach stwierdza się, że pojazd typu quad o ww. kategorii homologacyjnej (L7e) kwalifikowany jest jako rodzaj pojazdu - "pojazd samochodowy inny do podrodzaju czterokołowiec".

Zakwalifikowanie quada do pojazdów samochodowych, wynika także z konwencji o ruchu drogowym, podpisanej w Genewie w dniu 19 września 1949 roku, która została przez Państwo Polskie ratyfikowana i opublikowana w 1959 roku (Dz. U. Nr 54, poz. 321). Art. 4 konwencji stanowi, iż pojazd samochodowy oznacza każdy pojazd poruszający się po drogach o własnym napędzie przy pomocy urządzenia mechanicznego, przeznaczony zazwyczaj do transportu osób lub towarów, a niebędący pojazdem poruszającym się po szynach lub połączonym z przewodami elektrycznymi.

Mając powyższe na uwadze należy uznać quady za pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT.

Podstawowym aktem określającym ramy prawne opodatkowania podatkiem od wartości dodanej od dnia 1 stycznia 2007 r. jest Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L2006.347.1 ze zm.), a wcześniej VI Dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku 77/388/EWG, Dz.Urz.UE.L 1977 Nr 145 poz. 1 ze zm.)

Zgodnie z art. 17 (6) VI Dyrektywy (oraz art. 176 obowiązującej Dyrektywy) podatek od wartości dodanej nie może być odliczany od wydatków niebędących wydatkami ściśle związanymi z prowadzoną działalnością. Do czasu przyjęcia przez Radę Unii Europejskiej przepisów określających kategorie wydatków niekwalifikujących się do odliczenia podatku od wartości dodanej, państwa członkowskie mogą zachować wyłączenia przewidziane w ich prawie krajowym w dniu ich przystąpienia. Wyłączenia te mogą dotyczyć podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych oraz nabywanych paliw. Istnieje zatem możliwość na gruncie prawa Unii Europejskiej stosowania ograniczeń w odliczaniu podatku naliczonego, pod warunkiem, iż ograniczenia te istniały w prawie krajowym w momencie przystąpienia do Unii Europejskiej. Tym samym omawiany przepis art. 17 (6) VI Dyrektywy formułuje zasadę stand still (klauzula stałości), przewidującą utrzymanie w mocy krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku naliczonego, które obowiązywały przed wejściem w życie VI Dyrektywy.

Z uwagi na cel przepisu art. 17 (6) VI Dyrektywy pojęcie prawo krajowe odnosi się do krajowego systemu odliczenia podatku od wartości dodanej obowiązującego i rzeczywiście stosowanego w chwili wejścia w życie tejże Dyrektywy. Klauzula stand still nie ma bowiem na celu umożliwienie nowym państwom członkowskim dokonania zmian swych wewnętrznych przepisów w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej w sposób, który oddalałby te przepisy od celów Dyrektywy.

Analiza przytoczonych przepisów pozwala na stwierdzenie, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie samochodów jak również paliw używanych do ich napędu, obowiązujące w Polsce po dniu akcesji do Unii Europejskiej, rozszerzają zakres wcześniejszych krajowych wyłączeń tego prawa. W art. 86 ust. 3 i ust. 7 oraz w art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT pojawiło się bowiem pojęcie pojazd samochodowy, którym może być m.in. samochód osobowy, samochód ciężarowy jak i np. pojazd czterokołowy - quad.

Ponadto, jak wynika z przedmiotowego wniosku, Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu pojazdów rekreacyjnych (quadów). Przedmiotowe pojazdy przeznaczone są wyłącznie na te cele. Wyjątek zawarty w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b) ustawy ma zastosowanie do nabywanych przez podatnika pojazdów, które są następnie przez niego wykorzystywane do oddania ich w odpłatne używanie na podstawie umów najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i pojazdy te są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystywania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zatem, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa wspólnotowego i krajowego oraz biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego bez ograniczeń tj. w 100%, wynikającego z faktur dotyczących nabycia pojazdu czterokołowego quada.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT stanowi o braku możliwości odliczenia podatku od paliwa wykorzystywanego do samochodów i pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 3 ww. ustawy.

Zakres przedmiotowy samochodów i pojazdów, które objęte są regulacją cyt. wyżej art. 86 ust. 3, jest określony również przez ust. 4 tego artykułu. Przepis art. 86 ust. 4 jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości wskazuje, że przepis art. 86 ust. 3 nie obejmuje pewnych kategorii pojazdów. Tym samym zakaz odliczenia podatku od paliwa, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3, nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do pojazdów, których ten przepis nie dotyczy.

Oznacza to zatem, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało odliczenie podatku od paliwa wykorzystywanego do napędu przedmiotowego pojazdu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ podatkowy informuje ponadto, iż nie dokonuje merytorycznej analizy załączonych do wniosku dokumentów. Wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie