Temat interpretacji

Sprzedaż i przekazanie przez spółkę niemiecką - spółce polskiej: listy klientów i znaków towarowych zarejestrowanych w Polsce przez poprzedniego właściciela.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2009r. (data wpływu 5 października 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2009r. (data wpływu 15 grudnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca opodatkowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca opodatkowania. Ww. został uzupełniony pismem z dnia 7 grudnia 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem zawartych umów między Spółkami: niemiecką i polską (Wnioskodawcą) była sprzedaż i przekazanie przez spółkę niemiecką - spółce polskiej: listy klientów i znaków towarowych zarejestrowanych w Polsce przez poprzedniego właściciela.

Spółki funkcjonują w ramach grupy, ale nie są bezpośrednio powiązane kapitałowo. Spółka niemiecka jest producentem materiałów budowlanych - dachówek ceramicznych, spółka polska przejęła dystrybucję tych dachówek na terenie Polski.

Polska spółka jest w trakcie przygotowania inwestycji, związanej z uruchomieniem produkcji tych dachówek w Polsce.

Transakcje nabycia udokumentowane zostały umowami i notami obciążeniowymi. Ogólna wartość transakcji brutto wynosi 3.352.160,00 EURO-14.051.043,33 PLN. Zobowiązania wynikające z ww. transakcji zostały uregulowane przez polską spółkę. Na ww. kwotę składają się pozycje:

1. nabycie znaków towarowych - 2.919.000,00 EURO - 12.105.808,40 PLN oraz
2. nabycie listy klientów - 364.000,00+69.160,00 VAT = 433.160,00 EURO - 1.945.234,93 PLN.

Transakcja nabycia znaków towarowych podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług - art. 27 ust. 3 w zw. z ust. 4 -obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy-usługobiorcy. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego.

Nota obciążeniowa wystawiona przez spółkę niemiecką, dot. nabycia listy klientów zawiera wartość netto, podatek VAT oraz wartość brutto. Wg uzyskanych wyjaśnień spółka niemiecka, zgodnie z niemieckimi przepisami podatkowymi zobowiązana była do naliczenia i ujęcia w swojej nocie podatku VAT.

Wg polskiej spółki transakcja ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce - uzasadnienie jak przy nabyciu znaków towarowych. Podstawą naliczenia podatku VAT jest kwota brutto wynikająca z noty obciążeniowej. Kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego. Polska spółka wystąpi do niemieckiego urzędu o zwrot podatku VAT.

Spółka niemiecka ma siedzibę na terytorium Niemiec i nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Polski i nie posiada przedstawicielstwa handlowego w Polsce.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy polska spółka prawidłowo opodatkowała ww. transakcje podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie podatku VAT - obowiązki nabywcy wynikają z ustawy o podatku od towarów i usług oraz z art. 196 / art. 56 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 na co powołuje się również sprzedawca znaków towarowych czyli spółka niemiecka.

Obciążenie nabywcy listy klientów niemieckim podatkiem VAT nie zwalnia go od opodatkowania transakcji podatkiem VAT w Polsce, ale pozwala spółce polskiej wystąpić do niemieckiego urzędu o jego zwrot.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
• eksport towarów,
• import towarów,
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Natomiast w myśl art. 8 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Wskazać również należy na treść przepisu art. 8 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przy określaniu miejsca świadczenia usług, o którym mowa w art. 27 i 28, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez import usług, na podstawie art. 2 pkt 9 ustawy, rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi zaś, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju. Przepisów ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 4.

W przypadku świadczenia usług podstawowe znaczenie dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ma określenie miejsca świadczenia danej usługi. Generalna zasada dotycząca ustalenia miejsca świadczenia usług została określona w art. 27 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Natomiast w art. 27 ust. 2-6 i art. 28 ustawy, zostały wymienione szczególne przypadki (w zależności od rodzaju świadczonej usługi lub od spełnienia określonych warunków przez usługobiorcę oraz usługodawcę), w których przy określeniu miejsca świadczenia usług, nie ma zastosowania ww. ogólna zasada.

I tak, w myśl art. 27 ust. 3 ustawy, w przypadku, gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Na podstawie art. 27 ust. 4 pkt 1 i pkt 3a ustawy, przepis ust. 3 stosuje się do usług sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do użytkowania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw oraz do usług przetwarzania danych, dostarczania informacji oraz usług tłumaczeń.

Zatem w przypadku usług wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 1 i pkt 3a ustawy świadczonych na rzecz podmiotów wymienionych w ust. 3 tego artykułu, podmiotem zobowiązanym do rozliczenia jest ich usługobiorca.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonał zakupu od kontrahenta z Unii Europejskiej praw do wartości niematerialnych i prawnych, takich jak znaki towarowe. Nabycie praw do wartości niematerialnych i prawnych stanowi usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

W ramach opisanej przez Wnioskodawcę transakcji, Wnioskodawca oprócz znaków towarowych nabył również od kontrahenta listę klientów. Nabycie listy klientów w ocenie tut. organu należy uznać za usługę dostarczenia informacji. Za usługi dostarczenia informacji, uważa się dostarczenie informacji, które mogą być odczytane w formie w jakiej zostały przesłane. Do takich informacji można zaliczyć nabytą od kontrahenta listę klientów.

Tak więc nabycie wskazanych usług świadczonych przez firmę nieposiadającą zarówno siedziby, jak i stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, należy uznać za import usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług podlegający opodatkowaniu na terenie kraju. Spółka, jako usługobiorca tych usług, będzie zobowiązana do ich rozliczenia. Podstawa opodatkowania winna być ustalona w oparciu o przepis art. 29 ust. 17 powołanej ustawy.

Kwestia związana z ubieganiem się o zwrot podatku naliczonego przez Wnioskodawcę na terytorium Niemiec nie była przedmiotem niniejszej interpretacji gdyż sprawy te regulują przepisy obowiązujące na terytorium Niemiec do interpretacji których tut. organ nie jest upoważniony.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zagadnienia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych są przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach