Temat interpretacji
Dzierżawa nieruchomości, na której położone są stawy rybne wykorzystywane do hodowli ryb na cele turystyczno wypoczynkowe nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dzierżawy stawów rybnych do celów turystyczno-wypoczynkowych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 kwietnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dzierżawy stawów rybnych do celów turystyczno-wypoczynkowych.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca posiada w zarządzie wyodrębnioną nieruchomość stanowiącą własność Skarbu Państwa. W dniu 01 maja 2003 r. zawarto umowę dzierżawy na czas nieokreślony. Przedmiotem umowy dzierżawy jest nieruchomość (staw) o powierzchni użytkowej 11,8 ha oraz grunt o powierzchni użytkowej 0,16 ha. Na wydzierżawionej powierzchni Dzierżawca prowadzi działalność w zakresie hodowli ryb (do celów turystyczno-wypoczynkowych) co jest zapisane w § 2 pkt 2 umowy dzierżawy, natomiast na mocy § 6 pkt 2 umowy Dzierżawca został zobowiązany do przestrzegania prawidłowej gospodarki rybackiej w przypadku wykorzystywania przedmiotu dzierżawy do celów hodowli ryb.
Na części wydzierżawionego gruntu znajdują się budowle o drewnianej konstrukcji.
Od dnia wydania przedmiotu umowy dzierżawy Dzierżawcy, zgodnie z postanowieniami umowy dzierżawy, Wydzierżawiający pobiera wraz z czynszem od Dzierżawcy podatek VAT w wysokości 22%. Przez cały okres trwania umowy dzierżawy tj. od dnia 01 maja 2003 r. Dzierżawca nie podważał ani nie wypowiadał się co do zasadności doliczania do czynszu dzierżawnego podatku od towarów i usług. W dniu 31 grudnia 2008 r. osoba reprezentująca Dzierżawcę ustanowiona na mocy § 11 umowy skierowała pismo zatytułowane Aneks do Umowy Dzierżawy, w którym prosi o zwrot nadpłaconego nienależnie w jego ocenie - podatku VAT za lata 2006 2008 motywując to tym, iż tereny dzierżawione wykorzystywane do celów rolnych są zwolnione z podatku VAT. Ponadto, w złożonym wniosku wskazuje, iż na wydzierżawionej powierzchni usytuowany jest staw, w którym hodowany jest materiał zarybieniowy dla celów hodowli ryb.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy czynsz z tytułu dzierżawy stawów rybnych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy na wydzierżawionej powierzchni Dzierżawca prowadzi działalność w zakresie hodowli ryb (do celów turystyczno - wypoczynkowych).
Wnioskodawca wskazuje na art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie zaś do treści § 8 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 27 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 97, poz. 970) zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów. W piśmiennictwie spotyka się różne stanowiska organów podatkowych w podobnych sprawach. W poprzednich latach zostało wydanych wiele pisemnych interpretacji dotyczących opodatkowania podatkiem od towarów i usług dzierżawy gruntów na cele rolnicze. W postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego sygnatura PP-406/16/05, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jędrzejowie na pytanie podatnika czy czynsz z tytułu dzierżawy stawów rybnych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ..., uznał, iż dzierżawa stawów rybnych przeznaczonych do hodowli ryb jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług jak również, iż dzierżawa stawów rybnych przeznaczonych do hodowli ryb jest równoznaczna z dzierżawą gruntów na cele rolnicze. Natomiast co do kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług budynków znajdujących się na gruntach wykorzystywanych rolniczo, I Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie, w postanowieniu sygn. 1471/NUR/443-281/IK wyjaśnił, iż z wykładni literalnej § 8 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów jasno wynika, że ustawodawca zwolnił od podatku tylko dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze. Nie ma natomiast mowy w nim o budynkach. Dlatego też należy uznać, że przedmiotowe zwolnienie dotyczy tylko dzierżawy gruntów przeznaczonych na cele rolnicze a nie dzierżawy budynków na tych gruntach położonych nawet jeśli przedmiotowe budynki są związane z produkcją rolną.
Jeżeli zatem, wydzierżawiony staw-Rzeczyca był wykorzystywany na cele związane z turystyką i wypoczynkiem, takim jak choćby rekreacyjne łowienie ryb (wędkowanie) lub jako np. kąpielisko, należało uzyskiwany czynsz dzierżawny opodatkować podatkiem od towarów i usług. W opiniowanym stanie faktycznym zdaniem Wnioskodawcy mamy do czynienia z sytuacją, w której wydzierżawiony grunt niezabudowany jest faktycznie wykorzystywany na cele rolnicze, zatem czynsz z tytułu dzierżawy powinien być zwolniony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, natomiast pozostały grunt wraz z budynkami powinien być opodatkowany podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%.
W związku z faktem, iż hodowla ryb była, jak wynika z zapisu umowy związana z turystyką i wypoczynkiem, o ocenie Wnioskodawcy, w celu należytego zabezpieczenia interesów Skarbu Państwa które reprezentuje, do czynszu dzierżawnego z tytułu dzierżawy gruntu na którym znajduje się staw, na obszarze którego dzierżawca prowadzi działalność w zakresie hodowli ryb do celów turystyczno wypoczynkowych, był doliczany podatek od towarów i usług w wysokości 22%.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl natomiast art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku VAT wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Stosownie do art. 82 ust. 3 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić inne niż określone w art. 43 81 zwolnienia od podatku, z także określić szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień, uwzględniając :
- specyfikę wykonywania niektórych czynności oraz uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami;
- przebieg realizacji budżetu państwa;
- potrzebę uzyskania dostatecznej informacji o towarach będących przedmiotem zwolnienia;
- przepisy Wspólnoty Europejskiej.
Na podstawie powyższej delegacji ustawowej, wydane zostało, obowiązujące do dnia 30 listopada 2008 r. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) . Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 4 tego rozporządzenia zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.
Nadmienić należy, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. ww. rozporządzenie zastąpione zostało rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), natomiast zwolnienie uregulowane w § 8 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. zastąpione zostało § 13 ust. 1 pkt 4 nowego rozporządzenia.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i czynność ta, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy. Wyjątek stanowi dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Przepisy ustawy nie definiują pojęcia cele rolnicze. W art. 2 pkt 15 zdefiniowana została wyłącznie działalność rolnicza, przez którą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcje warzywną, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin in vitro, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.
Posiłkując się zapisem powyższej definicji uznać należy, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który może być wykorzystany do ww. działalności rolniczej.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wydzierżawia nieruchomość (staw) na której Dzierżawca prowadzi działalność w zakresie hodowli ryb do celów turystyczno wypoczynkowych, co wynika z zapisu umowy dzierżawy.
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż dzierżawa ww. nieruchomości, na której położone są stawy rybne nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w rozporządzeniu w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Czynsz z tytułu tej dzierżawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie