Temat interpretacji

Wykonywana przez Wnioskodawcę usługa polegająca na przygotowaniu posiłku i dowozie go do klienta nie mieści się w pojęciu usługi cateringowej. Tym samym nie jest możliwe ewidencjonowanie dostarczania gotowego posiłku i jego dowozu do klienta - jako usługi cateringowej - na kasie rejestrującej pod jedną pozycją z zastosowaniem jednej stawki podatkowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy prowadzącego działalność, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu do BKIP w Piotrkowie Trybunalskim 25 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego umieszczania nazwy świadczonych usług na paragonie fiskalnym jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2011 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wpłynął ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego umieszczania nazwy świadczonych usług na paragonie fiskalnym.

W związku z § 5a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, pismem z dnia 22 lipca 2011 r. przesłał ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 25 lipca 2011 r.), celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (restauracja pizzeria), w ramach której dostarcza przygotowywane w lokalu posiłki do klientów zewnętrznych catering (klient zamawia posiłki przez telefon). Na kasę fiskalną Wnioskodawca nabija pozycje: posiłek ze stawką podatkową 8% i dowóz ze stawką podatkową - 23% i taki paragon lub fakturę otrzymuje klient. Za usługę polegającą na dowozie dopłaca klient (za dostarczony posiłek), który jest zaznaczony na paragonie fiskalnym oprócz zamawianego posiłku. Wszystko, czyli posiłek osobno i dowóz osobno jest na jednym paragonie fiskalnym.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

W zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej w pkt 4 określenie przedmiotu działalności gospodarczej (zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności 2007 r.) jest zawarty jeden z punktów: 56.21 Z przygotowywanie i dostarczanie żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może zastąpić nabijane na kasę pozycje: posiłki ze stawką 8% i dowóz ze stawką podatkową 23%, gdzie posiłek i dowóz są rozbite ze względu na stawki na dwie różne pozycje, jedną pozycją w kasie fiskalnej, na której widniałaby pozycja usługa cateringowa ze stawką 8% - zmiana ta miałaby dotyczyć tylko i wyłącznie zamówień dla odbiorców zewnętrznych (catering)...

Zdaniem Wnioskodawcy, może zastąpić nabijane na kasę osobno ze względu na różne stawki - dwie pozycje: posiłek 8% i dowóz 23% jedną pozycją ze stawką 8% na posiłki dostarczane dla odbiorców zewnętrznych (catering), na którym to paragonie fiskalnym lub fakturze będzie widniała pozycja - usługa cateringowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy.

W myśl przepisu art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Wymogi co do treści paragonu fiskalnego zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.).

Jak wynika z treści § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Zgodnie natomiast z § 5 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),
3. numer kolejny wydruku,
4. datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,
5. nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy,
6. cenę jednostkową towaru lub usługi,
7. ilość i wartość sprzedaży,
8. wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek,
9. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku,
10. łączną kwotę należności,
11. kolejny numer paragonu fiskalnego,
12. kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
13. logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy,
14. oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k, w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży.

Stosownie do zapisu § 5 ust. 1 pkt 10 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny musi być czytelny i zawierać wszystkie dane, o których mowa w pkt 6, pozwalające nabywcy na sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji ().

Z powyższych przepisów wynika, iż na paragonie fiskalnym musi znajdować się nazwa towaru lub usługi. Oprócz nazwy, może znajdować się ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia nazwy towaru lub usługi oraz nie określają źródła stosowania nazw towarów lub usług.

Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego PWN nazwa oznacza wyraz albo połączenie wyrazowe oznaczające kogoś lub coś, zaś nazwa jednostkowa nazwę mającą tylko jeden desygnat. Oznacza to, że stosowana na paragonie fiskalnym nazwa winna być przypisana sprzedawanemu towarowi lub świadczonej usłudze i jednoznacznie je identyfikować. Nazwa towaru lub usługi na paragonie fiskalnym powinna być tak skonstruowana, aby można było na jej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar lub usługę.

Nazwa towaru ma bowiem spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Świadczący usługi jest zobowiązany na paragonie opisać wykonane świadczenie, podać jego nazwę, tak aby do użytej nazwy możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i by użyta nazwa była co do istoty zgodna z będącym przedmiotem obrotu świadczeniem.

Jednocześnie nazwa towaru lub usługi na paragonie musi być tak skonstruowana, aby można było na tej podstawie w połączeniu z ceną dokładnie określić jaki został zakupiony towar czy usługa. Dopiero powyższe skutecznie zagwarantuje konsumentowi prawo do otrzymania dowodu nabycia towarów lub usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez klienta czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawienia dowodu potwierdzającego jej wykonanie.

Należy także wskazać, iż z § 5 ust. 1 pkt 1 lit. c ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. wynika, że warunkiem niezbędnym do stosowania kasy rejestrującej jest określenie sposobu przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług. Natomiast sposób ten określa sam podatnik uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług.

Jednocześnie należy podkreślić, iż stosownie do § 7 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz ich właściwego przyporządkowania do stawek podatku ().

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (restauracja pizzeria), w ramach której dostarcza przygotowane w lokalu posiłki do klientów zewnętrznych. Na kasę fiskalną "nabija dwie pozycje posiłek ze stawką podatku 8% i dowóz ze stawką podatku 23%.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy możliwości ewidencjonowania na kasie fiskalnej pod jedną pozycją określoną przez Wnioskodawcę jako usługa cateringowa z 8% stawką dotychczas ewidencjonowanych osobno w pozycjach: posiłek i dowóz, do których stosuje odpowiednio stawki 8% i 23%.

W tym miejscu należy zauważyć , że w stosowanym bezpośrednio rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, obowiązującym od 1 lipca 2011 r., z uwagi na brak definicji usług cateringowych w przepisach podatkowych, przyjęto definicję określającą te usługi. I tak, zgodnie z brzmieniem art. 6 tego rozporządzenia usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy. Za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu rozporządzenia nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż wykonywana przez Wnioskodawcę usługa polegająca na przygotowaniu posiłku i dowozie go do klienta nie mieści się w pojęciu usługi cateringowej. Tym samym nie jest możliwe ewidencjonowanie dostarczania gotowego posiłku i jego dowozu do klienta - jako usługi cateringowej - na kasie rejestrującej pod jedną pozycją z zastosowaniem jednej stawki podatkowej.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, w szczególności wysokość stawek podatku stosowanych przez Wnioskodawcę, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Końcowo nadmienia się, iż w związku z okolicznością, że niniejsza interpretacja dotyczy jednego stanu faktycznego, natomiast Wnioskodawca wniósł opłatę w wysokości 70 zł, tut. Organ informuje, że kwota 30 zł, wniesiona przez Wnioskodawcę w dniu 7 lipca 2011 r., na podstawie art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, będzie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku ORD-IN, zgodnie z art. 14f § 2a ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi