Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa, przedstawione we wniosku z dnia 24.06.2008r. (data wpływu 24.07.2008r.), uzupełnionym w dniu 01.10.2008r. na wezwanie z dnia 19.09.2008r., znak IPPP1/443-1407/08-2/GD (doręczone w dniu 24.09.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.07.2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 01.10.2008r. na wezwanie z dnia 19.09.2008r., znak IPPP1/443-1407/08-2/GD (doręczone w dniu 24.09.2008r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczy usługi międzynarodowej poczty przyspieszonej (E), która polega między innymi na doręczaniu przesyłek z terytorium Polski do adresatów na terenie F. W celu dostarczenia przesyłek E Wnioskodawca korzysta z usług francuskiej spółki, która odpowiedzialna jest za ich prawidłowe doręczenie na terytorium F. Właścicielem akcji f spółki jest Państwowa P F.

Usługi świadczone przez f spółkę na rzecz Wnioskodawcy polegają nie tylko na transporcie przesyłek E na terenie F, ale również na:

• odbiorze przesyłek nadanych w Polsce od przewoźnika lub naziemnego agenta przewoźnika na lotnisku,

• odprawie celnej (jeżeli zajdzie taka konieczność),

• doręczaniu przesyłek adresatom na terenie F,
  
  

Spółka f odpowiada również za ochronę przewożonych przesyłek oraz pobieranie od adresatów opłat celnych i innych stosowanych opłat niepocztowych.

Z uwagi na to, że konsekwencje w VAT uzależnione są od klasyfikacji statystycznych nabywanych towarów i usług Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Statystycznego z wnioskiem o klasyfikację statystyczną nabywanych od Spółki francuskiej usług. Wydanym na wniosek Przedsiębiorstwa pismem z dnia 9 maja 2008 r. nr OK.-5672/KU-1316/2008 Urząd Statystyczny Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych zaklasyfikował opisane powyżej usługi w następujący sposób:

(i) zgodnie z PKWiU wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z 6 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 89, poz. 844) jako:

• PKWiU 64.11 Usługi operatora publicznego - jeśli Spółka f ma status operatora publicznego lub

• PKWiU 64.12 Usługi pocztowe z wyłączeniem usług świadczonych przez operatora publicznego - jeśli spółka f nie ma statusu operatora publicznego

(ii) zgodnie z stosowaną dla potrzeb VAT PKWiU wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.) jako:

• PKWiU 64.11 Usługi świadczone przez p państwową - jeżeli f spółka ma status operatora publicznego,

• PKWiU 64.12 Usługi kurierskie inne niż świadczone przez pocztę państwową jeżeli francuska spółka nie ma statusu operatora publicznego.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy.

W opinii Wnioskodawcy miejscem świadczenia wyżej opisanych usług międzynarodowej p przyspieszonej jest terytorium F i powinny być one opodatkowane f VAT. W związku z powyższym Wnioskodawca nie powinien rozpoznawać importu usług z tego tytułu.

1. Wpływ uzyskanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznej na ocenę miejsca świadczenia nabywanych usług.
   
   

Zgodnie z polskimi przepisami o VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Jednocześnie, jak wynika z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. 1995 Nr 88 poz. 439, z późn. zm.) podmiotem upoważnionym do opracowywania klasyfikacji oraz nomenklatur statystycznych, jak również do wydawania ich interpretacji jest Prezes Głównego Urzędu Statystycznego. Organy podatkowe nie są władne dokonywać klasyfikacji statystycznych towarów lub usług, pomimo, iż od takich klasyfikacji często uzależnione są konsekwencje w VAT poszczególnych transakcji.

Jak wielokrotnie podkreślały urzędy skarbowe w wydawanych na wniosek podatników interpretacjach przepisów o VAT, organy podatkowe nie są uprawnione do dokonywania klasyfikacji statystycznych usług i towarów a jedynie do potwierdzenia zasadności stosowanych przez podatnika stawek, czy zasad rozliczeń podatku VAT z tytułu zakupów/sprzedaży towarów i usług prawidłowo zakwalifikowanych przez podatnika (pismo Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź Bałuty nr I USB III/436/189/04/kk; pismo Izby Skarbowej w Warszawie nr 1401/PH-1/4407/14-111/06/KO/PV-I; pismo Pomorskiego Urzędu Skarbowego nr VI/443-300/06/JD; pismo Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście).

Decydując o konsekwencjach w VAT poszczególnych transakcji, w tym również wydając interpretacje przepisów o VAT, w przypadku gdy podatnik uzyska klasyfikację statystyczną towarów lub usług, organy podatkowe są zobowiązane uznać klasyfikację dokonaną przez Urząd Statystyczny. Jak zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z 10 września 2004 r. (sygn. akt I SA/Bk 251/04) klasyfikacja statystyczna dokonana przez uprawniony organ statystyczny nie może być zmieniona przez organ podatkowy. Opinia klasyfikacyjna organu statystycznego jest co prawda dowodem podlegającym ocenie przez organ podatkowy, jednak ocena ta nie może polegać na zastąpieniu tego dowodu własną opinią klasyfikacyjną. W razie wątpliwości, co do poprawności dokonanej przez organ statystyczny klasyfikacji, zarówno organ podatkowy, jaki i sam podatnik może w tym zakresie wystąpić do organu statystycznego o ponowną opinię.

Na wniosek Przedsiębiorstwa, Urząd Statystyczny Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych zaklasyfikował nabywane od francuskiej spółki usługi do grupy 64.1. Usługi p i kurierskie. Przedsiębiorstwo nie kwestionuje otrzymanej klasyfikacji statystycznej. Przedstawione poniżej stanowisko Przedsiębiorstwo w zakresie miejsca opodatkowania usług nabywanych od francuskiego kontrahenta uwzględnia otrzymaną przez Przedsiębiorstwo klasyfikację statystyczną tych usług.

2. Miejsce świadczenie usług nabywanych od francuskiej spółki

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługi posiada siedzibę bądź stałe miejsce prowadzenia działalności. Wyjątek stanowią usługi wymienione w art. 27 ust. 2-6 oraz art. 28 ustawy o VAT, które opodatkowane są odpowiednio w miejscu faktycznego wykonania usługi, w miejscu siedziby usługobiorcy lub w państwie, które wydało numer VAT UE jakim nabywca posłużył się dla danej transakcji.

Analizując przepisy ustawy o VAT należy zauważyć, że wśród usług wymienionych w art. 27 ust. 2-6 oraz art. 28 ustawy o VAT, określających miejsce świadczenia usług w sposób szczególny, nie znalazły się ani usługi klasyfikowane w grupie PKWiU 64.11 Usługi świadczone przez pocztę państwową ani też usług klasyfikowanych w grupie PKWiU 64.12 Usługi kurierskie inne niż świadczone przez p państwową. Oznacza to, że miejsce świadczenie tego typu usług, zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z art. 27 ust. 1 ustawy o VAT znajduje się w miejscu, gdzie świadczący usługi posiada siedzibę bądź stałe miejsce prowadzenia działalności.

Biorąc pod uwagę fakt, że:

• zgodnie z klasyfikacją statystyczną Urzędu Statystycznego Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych usługi nabywane od francuskiej Spółki klasyfikowane są w grupie 64.1. Usługi pocztowe i kurierskie,

• przepisy ustawy o VAT nie przewidują szczególnych zasad określania miejsca opodatkowania usług klasyfikowanych w grupie PKWiU 64.1, miejsce świadczenia usług nabywanych od francuskiej spółki będzie znajdowało się we F niezależnie tego, czy spółka f, od której Wnioskodawca nabywa usługi E posiada status operatora publicznego, czy też nie posiada takiego statusu.
  
  

W konsekwencji, usługi te nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce a Wnioskodawca nie ma obowiązku rozpoznawania importu usług z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. ) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
2. import towarów;
3. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ww. ustawy).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 przedmiotowej ustawy).

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług przez import usług - rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 w/w ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Z zastrzeżeniem, że przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów (art. 17 ust. 2 przedmiotowej ustawy). W myśl art. 17 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadkach wymienionych w art. 27 ust. 3 przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju.

O imporcie usług możemy mówić w sytuacji gdy dana usługa jest świadczona przez podatnika, który ma siedzibę, miejsce zamieszkania lub pobytu za granicą. W przypadku importu usług nie ma znaczenia czy świadczący usługę ma siedzibę, miejsce zamieszkania lub pobytu na terytorium Wspólnoty czy też na terytorium państwa trzeciego. Podatnikiem z tytułu importu usług ma być polski usługobiorca. Podmioty zagraniczne mogą dokonywać rejestracji dla celów podatku od towarów i usług w Polsce i rozliczać ten podatek w naszym kraju. W takim przypadku podmiot zagraniczny rozlicza podatek od usług świadczonych w kraju na zasadach ogólnych i nie ma mowy o imporcie usług. Usługa importowa musi być świadczona w Polsce (zgodnie z zasadą ogólną opodatkowaniu podlegają usługi świadczone w kraju).

Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały uznane za świadczone w danym miejscu. W niektórych przypadkach bowiem określone czynności w zasadzie nie mają miejsca wykonania w tradycyjnej czasoprzestrzeni (np. usługi elektroniczne, większość usług niematerialnych). Z kolei niektóre czynności uznawane są za świadczone w innym miejscu niż miejsce ich faktycznego wykonywania.

Z powyższych względów określenie miejsca świadczenia ma niezwykle istotne znaczenie. Determinuje ono bowiem miejsce opodatkowania. Jest to istotne zwłaszcza w przypadku usług, których świadczenie odbywa się pomiędzy kontrahentami z różnych państw.

Zgodnie z treścią art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od powyższej podstawowej zasady opodatkowania usługi w miejscu gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi w miejscu, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności w miejscu stałego zamieszkania - ustawodawca określił szereg wyjątków (art. 27 ust. 2-6 i art. 28).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczy usługi międzynarodowej poczty przyspieszonej (E), która polega między innymi na doręczaniu przesyłek z terytorium Polski do adresatów na terenie F. W celu dostarczenia przesyłek E P Polska korzysta z usług f spółki, która odpowiedzialna jest za ich prawidłowe doręczenie na terytorium F. Właścicielem akcji f spółki jest Państwowa P F. Zgodnie z podaną przez Wnioskodawcę klasyfikacją statystyczną Urzędu Statystycznego Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych usługi nabywane od f Spółki klasyfikowane są w grupie 64.1. Usługi p i kurierskie.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że usługi będące przedmiotem zapytania nie są ujęte w wyjątkach od podstawowej zasady określonej w art. 27 ust. 1 ustawy dlatego też miejscem świadczenia tych usług będzie terytorium Francji.

Z uwagi na powyższe u Wnioskodawcy nie dojdzie do importu usług.

W myśl Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz.11):

1. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.
2. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania: rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego według:

• Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD),

• Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU),

• Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (CN),

• Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT),

• Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB)zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego , który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.
  
  

Zatem do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniego grupowania nie są kompetentne organy podatkowe. Uprawnionym w tym zakresie jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych ww. Urzędu Statystycznego . Odpowiedzialnym za prawidłową klasyfikację jest podatnik i to jego obciążają wszelkie negatywne konsekwencje z tego tytułu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.