Temat interpretacji
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07.03.2008r. (data wpływu 10.03.2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług udzielania pożyczek - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10.03.2008r. wpłynął w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa
podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług udzielania pożyczek. W dniu 9 czerwca 2008r. wydano postanowienie pozostawiające wniosek Spółki bez rozpatrzenia (skuteczne doręczenie 16 czerwca 2008r.) Na przedmiotowe postanowienie złożono zażalenie w dniu 19 czerwca 2008r. (data wpływu 23 czerwca 2008r.). W wyniku uwzględnienia zażalenia Spółki tutejszy organ podatkowy w dniu 14 lipca 2008r. wydał postanowienie uchylające postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia. W związku z tym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił, że zgodnie ze złożonym wnioskiem z dnia 10 marca 2008r. zostanie wydana interpretacja indywidualna.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
P Sp. z o.o. (dalej: P lub Spółka) prowadził działalność gospodarczą przy użyciu nieruchomości będącej jego własnością. Spółka sprzedała przedmiotową nieruchomość na skutek czego pozyskała określoną pulę środków pieniężnych. W celu reinwestycji środków pieniężnych otrzymanych od nabywcy nieruchomości, P zamierza świadczyć na rzecz innych podmiotów z Grupy O (dalej: Usługobiorcy) usługi (dalej: Usługi), które obejmować będą przekazanie Usługobiorcom wskazanej puli środków pieniężnych na określony okres czasu, po upływie którego będą oni zobowiązani do zwrotu przedmiotowych środków. W zamian za świadczone Usługi Spółka pobierać będzie wynagrodzenie kalkulowane jako procent od przekazanych Usługobiorcom środków pieniężnych (odsetki pobierane będą w oparciu o uzgodnioną wysokość oprocentowania). Wysokość oprocentowania ustalana będzie w oparciu o kryteria rynkowe. Na tym etapie Spółka nie jest w stanie wskazać w sposób szczegółowy metody kalkulacji oprocentowania. Odsetki należne Spółce będą stawać się wymagalne zgodnie z terminami określonymi w umowach regulujących świadczenie Usług.
Dodatkowo, Spółka pragnie poinformować
że:
- Spółka nie jest bankiem, niemniej jednak świadczenie usług pośrednictwa finansowego należy do jej statutowego zakresu prowadzonej działalności gospodarczej, co znajduje wyraz w odpowiednich danych korporacyjnych ujawnionych w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS)
- Spółka może świadczyć Usługi zarówno na rzecz Usługobiorców posiadających siedzibę w Polsce (będących zarejestrowanymi polskimi podatnikami VAT) jak i Usługobiorców posiadających siedzibę na terytorium Niemiec (będących zarejestrowanymi niemieckimi podatnikami VAT);
- w chwili obecnej, Spółka nie jest w stanie określić liczby transakcji, jakle zawrze w celu świadczenia Usług;
- Spółka nie jest udziałowcem ani akcjonariuszem w spółkach Usługobiorców.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
- świadczenie Usług przez Spółkę stanowi czynność podejmowaną w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy o VAT, w związku z którą Spółka działa w charakterze podatnika VAT; stąd, przedmiotowa czynność stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT;
- w przypadku świadczenia Usługi na rzecz polskiego podatnika VAT, będzie ona korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT, przewidzianego w Ustawie o VAT dla usług pośrednictwa finansowego;
- w przypadku świadczenia Usługi na rzecz podatnika
mającego siedzibę na terytorium Niemiec, miejscem jej świadczenia jako usługi pośrednictwa finansowego jest miejsce, gdzie nabywca posiada siedzibę (tj. Niemcy); stąd, Usługa będzie podlegać opodatkowaniu niemieckim VAT;
Stanowisko wnioskodawcy
I. Traktowanie transakcji dla celów VAT
1. Charakter Usługi świadczonej przez Spółkę
Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy o VAT, w celu ustalenia właściwego traktowania VAT Usługi wskazanej w stanie faktycznym należy odwołać się do brzmienia Właściwych klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Dlatego, we wniosku z dnia 14 września 2007r. (Wniosek - Załącznik nr 1 do niniejszego wniosku) Spółka zwróciła się do Urzędu Statystycznego (US) o dokonanie oficjalnej klasyfikacji statystycznej Usługi. W odpowiedzi na Wniosek, US wydał stosowaną opinię w dniu 5 października 2007r. (Opinia Załącznik nr 2 do niniejszego wniosku). W świetle
Opinii, na gruncie obowiązujących klasyfikacji statystycznych wykonywana przez P Usługa mieści się w grupowaniu:
- PKWIU 65.22.10-00.90 Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, pozostałe, w świetle rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 89, poz. 844 dalej jako PKWiU) oraz
- PKWIU 65.22.10-00.00 Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, pozostałe, w świetle rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 1997 r., Nr 42 poz. 264 dalej jako PKWIU z 1997 r.)
Biorąc pod uwagę stanowisko przedstawione w Opinii, zdaniem Spółki dla celów opodatkowania VAT świadczoną Usługę należy traktować jak udzielenie pożyczki tj. usługę pośrednictwa finansowego.
2. Traktowanie dla potrzeb VAT Usług Świadczonych na rzecz Usługobiorców polskich
2.1 Usługa jako czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy o VAT, wykonywana przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz innego podmiotu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej które nie stanowi dostawy towarów.
Udzielenie pożyczki stanowi niewątpliwie świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie (odsetki) stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT.
Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 3 Ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. Stąd, należy zaznaczyć, iż udzielenie pożyczki jest usługą sklasyfikowaną w sekcji J Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), zaliczaną do usług pośrednictwa finansowego. W szczególności, w omawianym przypadku udzielenie pożyczki należy zdaniem Spółki zaklasyfikować, zgodnie z otrzymaną Opinią jako Usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym, pozostałe wymienione w pozycji 65.22.10-00.00. PKWiU z 1997r. Jednakże, dla ostatecznego rozstrzygnięcia kwestii czy świadczenie polegające na udzieleniu oprocentowanej pożyczki podlega opodatkowaniu VAT, niezbędne jest ustalenie, czy pożyczkodawca (Spółka) działa w charakterze podatnika VAT.
Zgodnie z definicją zawartą w art. 15 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Stąd, w celu ustalenia, czy pożyczkodawca (Spółka) działa w charakterze podatnika, należy określić czy udzielenie pożyczki stanowi element działalności gospodarczej pożyczkodawcy (Spółki).
Nawiązując do powyższej kwestii oparciu o analizę przepisów Ustawy o VAT, VI Dyrektywy VAT (tj. Dyrektywa 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r, Dziennik Urzędowy UE, L 347, z dnia 11 grudnia 2006 r.) oraz orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS), należy zauważyć jak niżej: Udzielanie pożyczek przez podmioty gospodarcze należy, co do zasady, do ich płaszczyzny zawodowej (działalności gospodarczej.)
Kwestia, czy czynność udzielenia pożyczki przez podmiot gospodarczy będący podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą w różnych obszarach, powinna być traktowana jako działalność gospodarcza, podlegająca opodatkowaniu VAT, nie była dotychczas przedmiotem sporu przed ETS. Wynika to z powszechnej akceptacji faktu, wynikającego z analizy przepisów VI Dyrektywy, iż udzielanie pożyczek przez podatników jest działalnością podlegającą opodatkowaniu.
Należy podkreślić, iż dotychczas ETS orzekał jedynie w kwestii sporadycznego udzielania pożyczek przez holdingi na rzecz spółek z nimi powiązanych. W szczególności, w orzeczeniu w sprawie C-142/99, F i B, ETS stwierdził, że transakcje dotyczące pożyczek (...) podlegają VAT jedynie w sytuacji, gdy stanowią działalność gospodarczą podmiotu w rozumieniu artykułu 4(2)VI Dyrektywy, bądź stanowią bezpośrednie, stałe i konieczne rozszerzenie działalności opodatkowanej(...) Jest kwestią niezmiernie istotną, iż wskazane orzeczenie dotyczyło holdingu, który wykonywał jedynie określone czynności nadzoru w stosunku do spółek powiązanych. Holding ten reinwestował dywidendy otrzymane od spółek powiązanych poprzez udzielanie im pożyczek, tj. działał w opinii ETS w charakterze indywidualnego inwestora. Stąd, pożyczek tych nie można było uznać, zdaniem Trybunału, za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów VI Dyrektywy.
Tym niemniej, zgodnie z aktualnym stanowiskiem ETS, wyrażonym w sprawie C-77/01, E, również w przypadku holdingów podejmujących jedynie czynności nadzoru względem spółek powiązanych, udzielanie przez nich pożyczek powinno być uznane, co do zasady, za działalność gospodarczą. Stanowisko to opiera się na przekonaniu, iż w przypadku holdingów odsetki uzyskane z pożyczki nie wynikają z prostego posiadania środków finansowych (jako indywidualny inwestor), lecz stanowią wynagrodzenie za świadczenie, tj. udostępnienie kapitału innemu podmiotowi.
Natomiast, działanie w charakterze prywatnego inwestora niestanowiące działalności gospodarczej mogłoby wiązać się, zgodnie ze stanowiskiem ETS, np. z czynnościami takimi jak lokowanie nadwyżek finansowych w funduszach inwestycyjnych, gdzie brak jest świadczenia po stronie podmiotu lokującego środki finansowe.
Mając na uwadze powyższe, nie ulega wątpliwości, iż w przypadku podmiotów gospodarczych takich jak P niebędących spółkami holdingowymi o specyficznym profilu działalności udzielane przez nie pożyczki z założenia mają charakter udostępnienia kapitału innemu podmiotowi, a nie działania w roli prywatnego inwestora. Konsekwentnie, udzielenie pożyczki przez takie podmioty gospodarcze stanowi ich działalność gospodarczą (w rozumieniu VI Dyrektywy oraz Ustawy o VAT), podlegającą opodatkowaniu VAT. Wykonywanie Usług przez Spółkę ma wyraźny charakter świadczenia polegającego na udostępnieniu kapitału na rzecz innego podmiotu. Zdaniem P, brak jest jakichkolwiek podstaw, aby twierdzić, iż czynność ta stanowi lokowanie nadwyżki finansowej w charakterze prywatnego inwestora. Słuszność takiego stanowiska potwierdza fakt, że Spółka zamierza świadczyć Usługi w celu reinwestycji środków otrzymanych po zbyciu nieruchomości, przy użyciu której P prowadził uprzednio swoją działalność gospodarczą na terytorium Polski.
Biorąc pod uwagę powyższe, bezspornym jest, iż świadczenie Usług stanowi element prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej (która pierwotnie była prowadzona przy pomocy posiadanego majątku trwałego, a obecnie ma być świadczona przy pomocy środków pieniężnych pozyskanych ze zbycia nieruchomości). Słuszność takiego stanowiska potwierdza fakt, iż świadczenie usług pośrednictwa pieniężnego (takich jak np. udzielanie pożyczek) należy do statutowego zakresu prowadzonej przez P działalności gospodarczej.
Biorąc pod uwagę statutowy zakres działalności gospodarczej Spółki udzielane przez nią pożyczki stanowią element prowadzonej działalności gospodarczej, niezależnie od ilości tego typu transakcji zawieranych przez P.
Jak to zostało podniesione w stanie faktycznym, P na chwilę obecną nie jest w stanie określić ilości transakcji, w ramach których będzie on świadczył Usługi (tj. udzielał pożyczek na rzecz Usługobiorców z Grupy O). Fakt ten pozostaje jednak zdaniem Spółki bez znaczenia dla konieczności uznania, że udzielane przez nią pożyczki stanowią element prowadzonej działalności gospodarczej i w efekcie podlegają opodatkowaniu VAT. Słuszność takiego stanowiska została potwierdzona przykładowo przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Trybunalskim w postanowieniu z dnia 16 września 2005 r. (Sygn. Nr U.S.III/406/47/05). W przedmiotowym dokumencie organ podatkowy stwierdził, że udzielenie przez podatnika podatku od towarów i usług pożyczek spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu VAT świadczenie usług, niezależnie od celu ich udzielania. Istotne jest natomiast, iż po stronie wnioskującej Spółki następuje element świadczenia, niebędącego dostawą towarów.
Niezależnie od uwag poczynionych powyżej, Spółka pragnie zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, który wskazuje, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność (...), również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Spółka zwraca uwagę, że świadczenie usług pośrednictwa finansowego zostało uwzględnione w statutowym zakresie czynności gospodarczych podejmowanych przez P (ma to odzwierciedlenie np. we właściwych danych ujawnionych w KRS). Zdaniem Spółki, decyzja o wpisaniu usług pośrednictwa finansowego do
statutowego zakresu wykonywanych czynności w sposób jednoznaczny wskazuje, iż zamiarem P jest świadczenie Usług w sposób częstotliwy w rozumieniu wspomnianego art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT.
2.2. Sposób opodatkowania VAT Usług świadczonych przez Spółkę.
Na podstawie uwag przedstawionych w punkcie powyżej, należy w pierwszej kolejności stwierdzić iż Usługa świadczona przez Spółkę podlega opodatkowaniu VAT jako odpłatne świadczenie usług (w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT) w ramach prowadzonej przez Podutem działalności gospodarczej (w świetle art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT).
Jednocześnie, Spółka stoi na stanowisku, że Usługa korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W szczególności, biorąc pod uwagę klasyfikację statystyczną Usługi na gruncie PKWiU z 1997r. (dokonaną przez US w Opinii skierowanej do Spółki) należy stwierdzić, że została ona wymieniona w poz. 3 Załącznika nr 4 do Ustawy o VAT, który określa usługi podlegające zwolnieniu z VAT.
Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że Usługi świadczone przez nią na rzecz Usługobiorców polskich są zwolnione z VAT jako usługi pośrednictwa finansowego.
3. Opodatkowanie VAT Usług świadczonych na rzecz Usługobiorców niemieckich
W punkcie 2 powyżej wykazane zostało, że:
- Usługi świadczone przez Spółkę należy na gruncie polskiego VAT uznać za czynności wykonywane przez podatnika VAT w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;
- Usługi świadczone przez Spółkę powinny być dla celów opodatkowania VAT traktowane jako usługi pośrednictwa finansowego klasyfikowane w grupowaniu 65 PKWiU z 1997r.
W powyższym kontekście należy zauważyć, iż w przypadku usług pośrednictwa finansowego świadczonych na rzecz m.in. podatników VAT posiadających siedzibę w innym kraju członkowskim UE, zgodnie z art. 27 ust. 3 oraz 4 Ustawy o VAT, miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności. Biorąc pod uwagę brzmienie wskazanych powyżej przepisów, Usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Usługobiorców niemieckich powinny podlegać opodatkowaniu VAT w Niemczech.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Według art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 , bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku Spółka w chwili obecnej, nie jest w stanie określić liczby transakcji, jakie zawrze w celu świadczenia Usług (udzielania pożyczek). Ponadto świadczenie usług pośrednictwa finansowego należy do jej statutowego zakresu prowadzonej działalności gospodarczej, co znajduje wyraz w odpowiednich danych korporacyjnych ujawnionych w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS). Można zatem domniemywać, że udzielanie przez Spółkę pożyczek może mieć charakter powtarzalny i prowadzone będzie dla celów zarobkowych. W tym wypadku usługi te będą przedmiotem działalności Spółki w okolicznościach, o których mowa w art. 15 ust.2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Należy jednak zauważyć, że w złożonym wniosku Spółka nie określiła, czy środki finansowe na udzielanie pożyczek będą gromadzone przez Spółkę w sposób trwały i systematyczny, czy też finansowanie udzielonej pożyczki (pożyczek) odbywać się będzie w ramach wpływów z jednorazowo dokonanej sprzedaży nieruchomości.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w rozumieniu art. 7 ust. 1 w/w ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również pozostałe czynności wymienione w tym przepisie.
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - zgodnie z art. 8 ust. 1 w/w ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
W myśl art. 8 ust. 3 w/w ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.
Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Wśród usług wymienionych w tym załączniku, pod pozycją 3 wymienione zostały usługi pośrednictwa finansowego Sekcja J PKWiU ex 65-67.
Jak wynika z dołączonej do wniosku opinii Urzędu Statystycznego usługi świadczone przez Spółkę polegające na przekazaniu usługobiorcom wskazanej puli środków pieniężnych na określony okres w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek
mieszczą się w grupowaniu:
- PKWIU 65.22.10-00.90 Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, pozostałe, w świetle rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 89, poz. 844 dalej jako PKWiU) oraz
- PKWIU 65.22.10-00.00 Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, pozostałe, w świetle rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 1997 r., Nr 42 poz. 264 dalej jako PKWIU z 1997 r.)
W związku z powyższym w/w usługi traktować należy jako usługi pośrednictwa finansowego, które podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług. Tak więc stanowisko Spółki odnośnie opodatkowania świadczonych usług na rzecz polskich podatników uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:
- osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
- podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę
- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce
zamieszkania.
Jak wynika z ust. 4 cytowanego art. 27 ustawy o VAT, przepis ust. 3 stosuje się m.in. do usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki.W związku z powyższym, usługi pośrednictwa finansowego świadczone przez Spółkę na rzecz Usługobiorców niemieckich powinny podlegać opodatkowaniu VAT w Niemczech.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.