Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miasta J, przedstawione we wniosku z dnia 02.06.2008r. (data wpływu 09.06.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy udziału w działce gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09.06.2008r. wpłynął w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy udziału w działce gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Miasto J jest współwłaścicielem działki gruntu położonej w J przy ulicy B oznaczonej nr ewidencyjnym /1 obr. 80 o pow. 1250m2. Zgodnie z ewidencją gruntów działka oznaczona jest użytkiem B. Działka położona jest na terenie nie objętym planem zagospodarowania przestrzennego, lecz zgodnie ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego miasta J przyjętym uchwałą Nr //2001 Rady Miasta J przedmiotowa działka znajduje się w strefie mieszkaniowej na działkach leśnych z usługami turystyki jako funkcją towarzyszącą. Zgodnie z ewidencją budynków na działce nie została ujawniona zabudowa.

Stan faktyczny zabudowy na działce w dniu przetargu:

1. Altana zadaszona na betonowej podstawie o pow. ok. 10m2,
2. Dwie budki WC drewniane,
3. Hydrofor wbudowany w ziemi,
4. Szambo,
5. Dwie komórki (tzw. składziki, pomieszczenia gospodarcze) o łącznej pow. ok. 30m2 jedna z komórek na betonowej podstawie.

Należący do Miasta udział w wyżej opisanej działce wynosi 6/30 części.

Miasto przeznaczyło do sprzedaży w drodze przetargu powyższy udział. Zarówno w ogłoszeniu o przetargu jak i na samym przetargu uczestnicy przetargu zostali poinformowani, że Miasto jest podatnikiem podatku od towarów i usług i dlatego też do ceny sprzedaży udziału w działce podlega opodatkowaniu tym podatkiem, wysokość stawki 22%. Organ uznał, ze znajdujące się na działce naniesienia mimo, ze usytuowane są na działce powyżej 5 lat, nie dają podstaw do zwolnienia od podatku tzw. VAT. Uczestnicy przetargu nie zgodzili się ze stanowiskiem Miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem wnioskodawcy znajdujące się na działce naniesienia budowlane nie dają podstaw do zwolnienia z podatku od towarów i usług sprzedaży należącego do Miasta J udziału w działce gruntu. Dlatego też sprzedaż ta musi być opodatkowana 22% stawka podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przy czym przez towary rozumie się zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z dyspozycją art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zwolnieniu od podatku podlega, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Natomiast w myśl ust. 2 art. 43, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o interpretację indywidualną, na działce gruntu, będącej przedmiotem dostawy, znajdują się następujące obiekty: altana zadaszona na betonowej podstawie, dwie drewniane budki WC, hydrofor wbudowany w ziemię, szambo, dwie komórki. Dla oceny, czy powyższe obiekty, spełniają warunki art. 43 ust. 2 ustawy o VAT w konsekwencji, czy są one budynkami lub budowlami sięgnąć należy do ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2004r. Nr 156, poz. 1118), której zapisy definiują poszczególne rodzaje obiektów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 ustawy Prawo budowlane ilekroć w ustawie jest mowa o:

• budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;

• budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

• obiekcie małej architektury należy przez to rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:

1. kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
2. posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
3. użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki;

• urządzeniach budowlanych - należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki;
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe definicje obiektów budowlanych, stwierdzić należy, że obiekty znajdujące się na przedmiotowej działce, będącej przedmiotem dostawy, nie spełniają warunków do uznania ich za budynki lub budowle w rozumieniu ustawy Prawo budowlane. Ponadto również dokonujący sprzedaży (jednostka samorządowa) nie ujawnia takiej zabudowy. Tym samym nie znajdują zastosowania w sprawie przepisy art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 2 ustawy o VAT.

Ponadto zwolnieniu od podatku podlega, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Regulacja ta oznacza, że zwolnieniem przedmiotowym nie jest objęta dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, a co za tym idzie podlegają one opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 1 - stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy przyjąć, iż dostawa nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej w wysokości 22% zgodnie z wyłączeniem zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Należy zaznaczyć, że o budowlanym przeznaczeniu gruntów decyduje przeznaczenie gruntu wynikające z decyzji właściwych władz dokonujących przekwalifikowania gruntów na cele budowlane, z założeń określonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku, kwalifikacja wynikająca ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Wprawdzie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie jest aktem prawa miejscowego to jednak ustawodawca wyraźnie postanawia, iż ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. Studium jako akt o wyższym stopniu ogólności od pozostałych urządzeń planistycznych wykorzystywanych na szczeblu gminnym wyznacza przedmiotowe granice, w jakich ma nastąpić wiążące, zarówno władzę, jak i obywateli, ustalenie przeznaczenia poszczególnych terenów oraz sposobów zagospodarowania i zabudowy.

Z analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca sprzedaje nieruchomość niezabudowaną, która w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego została zakwalifikowana jako działka w strefie mieszkaniowej na działkach leśnych z usługami turystyki jako funkcją towarzyszącą. Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy uznać, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie wyłączona ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Powyższa transakcja winna być opodatkowana na zasadach ogólnych stawką podstawową zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.