Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 19.09.2007 r. (data wpływu 20.09.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.09.2007 r. (data stempla pocztowego) został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan współwłaścicielem gospodarstwa rolnego wraz z siostrą i mamą. Wspólnie na nim pracujecie. Owe gospodarstwo o łącznej powierzchni ok. 6 ha składa się z dwóch działek rolnych, jedna o pow. 1,7 ha, a druga 4,2 ha. Działki nabył Pan w toku postępowania spadkowego po zmarłym ojcu w 1982 roku (wtedy to Pańska mama, Pan i siostra zostaliście prawnymi współwłaścicielami). Na podstawie aktu darowizny poświadczonego notarialnie w 2003 roku został Pan wraz z siostrą jedynym współwłaścicielem działki rolnej o powierzchni 4,2 ha. Z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego płaci Pan podatek rolny. Nigdy wcześniej nie sprzedawał Pan żadnej nieruchomości.

Obecnie chciałby Pan sprzedać działkę rolną wchodzącą w skład gospodarstwa o powierzchni 4,2 ha. Nie prowadzi Pan obrotu nieruchomościami, a działka rolna, którą chce Pan zbyć nie jest objęta aktualnym planem zagospodarowania, zaś w studium do planu, przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem wnioskodawcy:

Po zapoznaniu się z ustawą dotyczącą podatku VAT uważa on, że przy sprzedaży działki rolnej nie ma obowiązku płacenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W myśl przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Grunt zatem jest towarem w myśl definicji wynikającej z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że jest Pan rolnikiem prowadzącym działalność, a zatem podatnikiem w świetle art. 15 ustawy. W 2003 roku został Pan z siostrą jedynym współwłaścicielem gruntów o pow. 4,2 ha, przekazanych w formie darowizny. Uprawia je Pan w ramach gospodarstwa rolnego, płaci podatek rolny. W rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy jest Pan rolnikiem ryczałtowym. Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy rolnik ryczałtowy korzysta ze zwolnienia od podatku tylko w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu. Sprzedaje Pan grunt bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością rolniczą, a nie grunt z majątku osobistego, niezwiązanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się m.in. dla podatników, dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Powyższe grunty nie są objęte aktualnym planem zagospodarowania przestrzennego gminy. W studium do planu są one przeznaczone pod zabudowę wielorodzinną.

Studium zagospodarowania przestrzennego jest dokumentem poprzedzającym wykonanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie jest ono prawem, jest jednak zobowiązaniem władzy lokalnej do działań zgodnych z wyznaczonymi kierunkami. Jako uchwała rady gminy stanowi podstawę do opracowywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

Zatem dostawa chociażby jednej działki, przeznaczonej pod zabudowę, przez osobę spełniającą kryterium podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy (w tym przypadku rolnika ryczałtowego), podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg 22% stawki na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, gdyż zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust 1 pkt 9 ustawy).

Uwzględniając powyższe, postanowiono jak na wstępie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.