Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2007 r. (data wpływu 3 września 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawianych faktur - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2007 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawianych faktur.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza wdrożyć nowy zintegrowany system komputerowy. W systemie tym będą wystawiane wszystkie faktury VAT za zrealizowaną sprzedaż. System nie posiada polskich znaków diakrytycznych, w związku z tym na fakturach sprzedaży nie będą widoczne litery ą, ę, ś, ć, ź, itp. Dane zawarte w fakturze takie jak nazwa i adres kupującego oraz jego numer NIP czytane łącznie jako dane nabywcy pozwolą na jednoznaczną identyfikację podatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie .

Zdaniem wnioskodawcy, w związku z tym, iż ani ustawa z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, ani rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, nie określają zasad językowych jakie powinny być stosowane przy wystawianiu faktur, pomimo braku polskich znaków diakrytycznych na fakturze- w przypadku faktur spełniających wymogi formalne przewidziane w treści ww. przepisów dokument ten należy uznać za prawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Treścią art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) ustawodawca zobowiązał podatników do wystawiania faktur.

Obowiązek ten został doprecyzowany w § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.). Zgodnie z zapisami zawartymi w tym paragrafie zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej oraz podatnicy, o których mowa w art. 16 ustawy (osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, niebędące podatnikami, o których mowa w art. 15, dokonujące wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu, w przypadku gdy okoliczności nie wskazują na zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy), wystawiają faktury oznaczone wyrazami FAKTURA VAT, przy czym ci ostatni wystawiają te dokumenty jedynie przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.

Elementy, jakie co najmniej winna zawierać faktura stwierdzająca sprzedaż, zostały określone w § 9 ust. 1 powołanego rozporządzenia. Są to:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11
;
3. dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym
;
4. nazwa towaru i usługi
;
5. jednostka miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonywanych usług
;
6. cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto)
;
7. wartość towarów lub wykonywanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto)
;
8. stawka podatku
9. suma wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu
;
10. kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku
;
11. wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu
;
12. kwota należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie
.

Ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani przepisy ww. rozporządzenia w żaden sposób nie odnoszą się do kwestii pisowni na fakturze, jeżeli chodzi o zachowanie zasad ortografii w określaniu nazw towaru lub usługi, czy też nazwy sprzedawcy lub odbiorcy. W ocenie tut. organu, jeżeli treść wystawionej faktury, pomimo braku polskich znaków diakrytycznych, umożliwia bezsporne ustalenie sprzedawcy, nabywcy oraz nazwę towaru lub usługi, to dokument taki jest wystawiony zgodnie z powołanym przepisem prawa podatkowego w zakresie wystawiania faktur.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.