Temat interpretacji

Miejsce świadczenia i opodatkowania usług polegających na przyjmowaniu zleceń telefonicznych w imieniu spółki norweskiej oraz sposób ich wykazania w deklaracji VAT-7.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2010 r. (data wpływu 22 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniu 27 stycznia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług polegających na przyjmowaniu zleceń telefonicznych w imieniu spółki norweskiej oraz sposobu ich wykazania w deklaracji VAT-7 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2010 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 27 stycznia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług polegających na przyjmowaniu zleceń telefonicznych w imieniu spółki norweskiej oraz sposobu ich wykazania w deklaracji VAT-7.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka negocjuje zawarcie kontraktu z kontrahentem z Norwegii, m.in. na świadczenie usług polegających na przyjmowaniu zleceń telefonicznych (centrum telefoniczne) w imieniu spółki norweskiej. Usługi będą świadczone od stycznia 2011 r. na terytorium Polski dla siedziby kontrahenta w Norwegii. W związku z powyższym Spółka wystąpiła do Urzędu Statystycznego o nadanie PKWiU dla tych usług. Urząd Statystyczny, zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWIU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), dokonał klasyfikacji ww. usług. Zgodnie z tą klasyfikacją mieszczą się one w grupowaniu PKWiU 82.20.10.0 Usługi centrów telefonicznych (call center).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy miejscem świadczenia usług wykonywanych na rzecz kontrahenta z Norwegii jest miejsce, gdzie nabywca posiada siedzibę i podlegają one opodatkowaniu w kraju nabywcy, a Spółka wykazuje sprzedaż tych usług, jako niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 28b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia przedmiotowych usług jest miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę. Spółka wskazała, iż będzie wykazywać sprzedaż tych usług w poz. 66 deklaracji VAT-7, jako usług, których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium Polski, w związku z którymi przysługiwało prawo do odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie zostały zwarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług, działu V.

Zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w przepisie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:



1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W oparciu o art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Minister Finansów, rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.), określił m.in. wzór deklaracji podatkowej VAT-7, o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, stanowiący załącznik nr 1 do tego rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 222, poz. 1763), wzory deklaracji wraz z objaśnieniami, określone w załącznikach nr 1-6 niniejszego rozporządzenia, stosuje się, począwszy od rozliczenia za pierwszy okres rozliczeniowy 2010 r.

Na podstawie § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 250, poz. 1681), wzory deklaracji wraz z objaśnieniami, określone w załącznikach nr 1-6 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług w brzmieniu dotychczasowym, mogą być stosowane nie dłużej niż do rozliczenia za ostatni okres rozliczeniowy pierwszego półrocza 2011 r. ().

Z wzoru deklaracji VAT-7₍₁₁₎ (określonego ww. rozporządzeniem z dnia 21 grudnia 2009 r.) i deklaracji VAT-7₍₁₂₎ (wprowadzonego rozporządzeniem z dnia 22 grudnia 2010 r.), jak również objaśnień do nich wynika, że w poz. 21 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju (w rozumieniu cyt. wyżej przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług), w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W poz. 22 deklaracji podaje się świadczenie usług, o których jest mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy. Podatnik zaznacza kwadrat w poz. 66 deklaracji VAT-7 w wersji (11), jeżeli w okresie rozliczeniowym, za który jest ona składana, dokonał dostaw towarów lub świadczył usługi poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy. Natomiast w formularzu VAT-7₍₁₂₎ powinien zaznaczyć kwadrat w poz. 66, jeżeli świadczył usługi turystyki, przy świadczeniu których nabywał towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty (art. 119).

Art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza od stycznia 2011 r. świadczyć usługi na rzecz kontrahenta norweskiego, polegające na przyjmowaniu zleceń telefonicznych (centrum telefoniczne) w jego imieniu. Usługi wykonywane będą na terytorium Polski dla siedziby kontrahenta w Norwegii. Urząd Statystyczny, zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWIU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, ze zm.), sklasyfikował ww. usługi jako Usługi centrów telefonicznych (call center) PKWiU 82.20.10.0.

Analizując treść wniosku oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż zgodnie z regulacją wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia, a zarazem opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę na rzecz kontrahenta norweskiego jest terytorium kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę, t.j. terytorium Norwegii, ponieważ spełnia on definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy. Wobec powyższego ich świadczenie nie podlega opodatkowaniu w Polsce, a o sposobie rozliczania podatku i jego wysokości, oraz podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia, przesądzają przepisy kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usługi.

Jednocześnie informuje się, że o ile w stosunku do świadczonych usług Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego lub zwrotu tego podatku, to czynności te należy wykazać w poz. 21 deklaracji podatkowej (formularz VAT-7₍₁₁₎ lub VAT-7₍₁₂₎), przy czym nie należy ich uwzględniać w poz. 22. W przypadku zastosowania formularza deklaracji VAT-7 w wersji (11), Spółka powinna zaznaczyć również kwadrat w poz. 66.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Wobec powyższego załączone do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska Spółki dokonano wyłącznie na podstawie opisu zdarzenia zawartego we wniosku i jego uzupełnieniu.

Końcowo informuje się, że kwestię miejsca świadczenia innych usług, o których mowa we wniosku oraz zwolnienia od podatku usług czasowego dostępu do aplikacji internetowej służącej do nauki do języka norweskiego rozstrzygnięto w interpretacjach: ITPP2/443-1188a/10/AW, ITPP2/443-1188c/10/AW, ITPP2/443-1188d/10/AW, ITPP2/443-1188e/10/AW, ITPP2/443-1188f/10/AW, ITPP2/443-1188g/10/AW, ITPP2/443-1188h/10/AW i ITPP2/443-1188i/10/AW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Referencje

ITPP2/443-1188a/10/AW, interpretacja indywidualna
ITPP2/443-1188c/10/AW, interpretacja indywidualna
ITPP2/443-1188d/10/AW, interpretacja indywidualna
ITPP2/443-1188e/10/AW, interpretacja indywidualna
ITPP2/443-1188f/10/AW, interpretacja indywidualna
ITPP2/443-1188g/10/AW, interpretacja indywidualna
ITPP2/443-1188h/10/AW, interpretacja indywidualna
ITPP2/443-1188i/10/AW, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy