Temat interpretacji

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 w związku z art. 233 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu zażaleniaz dnia 9 maja 2005 roku na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piasecznie zdnia 22 kwietnia 2005 roku, Nr 1418/ZT/T/443-13/05/SG w sprawie udzielenia pisemnejinterpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, DyrektorIzby Skarbowej w Warszawie

postanawia

odmówić zmiany postanowienia organu pierwszej instancji

UZASADNIENIE

Z akt sprawy wynika, że pismem z dnia 2 lutego 2005 roku (data wpływu do Urzędu16.02.2005r.) uzupełnionym w dniu 1 marca 2005 roku Strona wystąpiła do NaczelnikaUrzędu Skarbowego w Piasecznie o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu isposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Strona wystawiła kontrahentowifakturę VAT o wartości 10.368,00 zł netto plus podatek VAT w kwocie 875,76 zł. Wartośćbrutto faktury wynosiła 11.243,76 zł. Kontrahent zapłacił z tytułu wystawionej faktury kwotę11.000,00 zł, a o wyegzekwowanie pozostałej kwoty w wysokości 243,76 zł Stronawystąpiła na drogę sądową. Sąd zasądził na rzecz Spółki kwotę 93,76 zł nie podając wuzasadnieniu wyroku przyczyn zmniejszenia dochodzonej kwoty o 150 zł. Strona w swoimzapytaniu stawia następujące pytania :

- czy należy wystawić korektę faktury VAT na powstałą różnicę

- co należy uczynić w przypadku wystawienia korekty , gdy kontrahent nie chce jej podpisać

- czy w miejscu "podpis odbiorcy" można dopisać "korekta wystawiona na podstawiewyroku sądowego"

- czy można przyjąć za podstawę ustalenia udziału poszczególnych stawek podatku VATw fakturze korygującej w oparciu o ich udział procentowy w fakturze pierwotnej?

Na wszystkie swoje pytania Strona odpowiedziała twierdząco powołując się na orzeczeniesądu cywilnego wydane w wytoczonej kontrahentowi sprawie o zapłatę należności wynikającejz faktury VAT w wysokości 243,76 zł. Zdaniem Strony w przedmiotowej sprawie zaistniałyokoliczności do wystawienia faktury korygującej przewidziane w § 19 i § 20 rozporządzeniaMinistra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 roku w sprawie zwrotu podatku niektórympodatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ichprzechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie maja zastosowania zwolnieniaod podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97 poz, 971) w brzmieniu obowiązującym wdniu złożenia wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piasecznie w postanowieniu z dnia 22 kwietnia2005 roku, Nr 1418/ZT/T/443-13/05/SG uznał, iż w świetle obowiązujących w tym zakresieprzepisów § 19 i § 20 w/w rozporządzenia, nie zaistniały w przedmiotowej sprawieokoliczności uprawniające do wystawienia faktury korygującej.Strona w dniu 17 maja 2005 roku (data wpływu do urzędu) złożyła zażalenie napowyższe postanowienie wnosząc o jego uchylenie i przychylenie się do stanowiska Strony.W zażaleniu Spółka nie zgadza się ze stanowiskiem organu skarbowegow kwestii dotyczącej nie uznania orzeczenia sądu jako podstawy do wystawienia fakturykorygującej i uwzględnienia proporcjonalnego udziału wszystkich pozycji faktury pierwotnej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zajął w sprawie następujące stanowisko:

Jedną z podstawowych reguł prawa podatkowego jest zasada powszechnościopodatkowania wynikająca z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z którąkażdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków,określonych w ustawie. Wszelkie przepisy prawa podatkowego są jednakowe dla każdegopodatnika. Konsekwencją powyższego jest to, iż przepisy podatkowe należy pojmowaćściśle, czyli w takim zakresie, w jakim zostały przez ustawodawcę uchwalone.Organy skarbowe stosownie do art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa na wniosekpodatników udzielają interpretacji przepisów prawa podatkowego. Treść takiej interpretacjiuzależniona jest od stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika oraz dokumentów,na podstawie których podatnik uzasadnia zasadność swojego stanowiska w sprawie.

Zgodnie z § 19 i § 20 w/w rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotupodatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur,sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowaniazwolnienia od podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym na dzień wydaniaskarżonego postanowienia fakturę korygującą wystawia się w przypadku :

- gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy,

- zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowaw art. 29 ust. 4 ustawy,

- zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat podlegających opodatkowaniu,

- gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub stwierdzono pomyłki w cenie,stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Z literalnego brzmienia powyższych przepisów jednoznacznie wynika, w jakich sytuacjachpodatnik ma prawo do wystawienia faktury korygującej. Natomiast z przedstawionegoprzez Stronę stanu faktycznego nie wynika, by w jej przypadku zaistniała jedna z wyżejwymienionych okoliczności. Według dostarczonego przez Stronę materiału dowodowegowynika, że podniesione przez Stronę zagadnienie dotyczyło kwestii zapłacenia przezkontrahenta należności wynikającej z wystawionej przez Stronę faktury. Na mocy wyrokusądowego kontrahent zamiast żądanej kwoty 243,76 zł, zapłacił kwotę 93,76 zł. ZdaniemStrony wyrok sądu cywilnego stanowi podstawę do wystawienia faktury korygującej napozostałą kwotę żądaną w postępowaniu sądowym, tj. 150,00 zł.

Stanowisko takie jest błędnei nie znajduje uzasadnienia prawnego, bowiem orzekanie w sprawach podatkowych należy dokompetencji sądów administracyjnych, nie zaś do sądów cywilnych. Zatem stwierdzenieStrony, iż sąd cywilny rozstrzygał w sprawie ustalenia podstawy i zasadności wystawieniafaktury VAT a nie kwestii zapłaty należności jest nieprawdziwe.

Należy również zaznaczyć, że Strona w swoim wniosku o interpretację przepisów prawapodatkowego nie przedstawiła do oceny organowi skarbowemu ani samej faktury, ani teżwyroku sądu, na który się powołuje. Dlatego też organ skarbowy wydając postanowienie wsprawie opierał się tylko i wyłącznie na przedstawionym przez Stronę stanie faktycznym,analizując go pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa.W świetle powyższego należy uznać, że stanowisko Strony zawarte w treścizapytania podatkowego nie znajduje uzasadnienia prawnego, bowiem żaden z wyżejwymienionych przepisów i wskazanych przez Stronę nie wymienia wyroku sądu cywilnegojako podstawy do wystawienia faktury korygującej przez sprzedawcę.W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił jak wsentencji.