Planowane przez Wnioskodawcę wysyłanie faktur elektronicznych w formacie pliku PDF z wykorzystaniem i za pośrednictwem infrastruktury A związanej z ... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 06.06.2018, sygn. 0112-KDIL2-2.4012.169.2018.2.EN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Planowane przez Wnioskodawcę wysyłanie faktur elektronicznych w formacie pliku PDF z wykorzystaniem i za pośrednictwem infrastruktury A związanej z aplikacją mobilną, na adres e-mailowy wskazany przez nabywcę podczas akceptacji regulaminu aplikacji mobilnej, w którym wyraził żądanie otrzymywania faktur w formie elektronicznej, będzie spełniało przesłanki do uznania, że nastąpi wydanie faktury w myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2018 r. (data wpływu 25 kwietnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2018 r. (data wpływu 1 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przesłania faktury w formacie PDF za wydanie faktury jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przesłania faktury w formacie PDF za wydanie faktury. Wniosek został uzupełniony w dniu 1 czerwca 2018 r. o prawidłowe oświadczenie Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi współpracę w ramach umowy franczyzy z A. Wnioskodawca w ramach swej działalności na terytorium kraju dokonuje m.in. sprzedaży detalicznej paliw silnikowych, usług i produktów pozapaliwowych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, rolników ryczałtowych oraz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Wnioskodawca w związku z szybkim rozwojem nowoczesnych technologii związanych z możliwościami smartfonów podłączonych do sieci Internet, planuje wdrożyć rozwiązanie, w którym nabywca, po dokonaniu tankowania paliwa do pojazdu, będzie mógł dokonać samoobsługowej zapłaty za zakupione paliwo bezpośrednio przy dystrybutorze lub samoobsługowej zapłaty za zakupiony wybrany produkt pozapaliwowy lub usługę oferowaną na stacji paliw bezpośrednio przy tym produkcie lub usłudze za pomocą dedykowanej aplikacji mobilnej zainstalowanej na użytkowanym smartfonie poprzez wykorzystanie modułu aplikacji dot. płatności mobilnej (dalej: płatność mobilna). Płatności mobilne będą dostępne jedynie dla tych nabywców, którzy pobiorą i zainstalują na smartfon specjalną aplikację mobilną udostępnioną przez A służącą realizacji płatności mobilnych (aplikacja na smartfony podłączone do sieci Internet) po spełnieniu warunków określonych w regulaminie.

Płatności mobilne będą dokonywane w sposób spersonalizowany warunkiem do realizacji płatności mobilnej będzie utworzenie osobistego konta użytkownika usługi płatności mobilnych w Centralnym Systemie Płatności Mobilnych A oraz zarejestrowanie utworzonego konta w aplikacji mobilnej zainstalowanej w smartfonie użytkownika. W ramach rejestracji konta w systemie A, o której mowa powyżej, nabywca będzie zobowiązany do podania następujących danych: imię, nazwisko, adres, NIP lub PESEL, adres e-mail, nr telefonu, oraz PIN do autoryzacji płatności mobilnych. Konto użytkownika będzie zabezpieczone PIN-em zgodnie z politykami bezpieczeństwa dla aplikacji internetowych. A będzie świadczyć na rzecz Wnioskodawcy w ramach umowy franczyzy (przy wykorzystaniu infrastruktury A związanej z aplikacją mobilną) usługę technicznego przesyłania w imieniu Wnioskodawcy faktur w formie pliku PDF (faktura elektroniczna) na adres e-mail podany przy rejestracji konta użytkownika.

Nabywca pobiera aplikację mobilną służącą dokonywaniu płatności mobilnych oraz rejestruje osobiste konto w Centralnym Systemie Płatności Mobilnych A. Nabywca zobowiązany będzie do zaakceptowania regulaminu korzystania z tej aplikacji. Jednocześnie, akceptując regulamin aplikacji mobilnej, nabywca wyrazi zgodę na zawarte w tym regulaminie żądanie otrzymywania faktur dokumentujących transakcje sprzedaży na stacji paliw Wnioskodawcy z płatnością mobilną oraz wyrazi zgodę na otrzymywanie faktur w formie pliku PDF (faktura elektroniczna) na adres e-mail podany przy rejestracji konta użytkownika. Faktura elektroniczna przeznaczona dla nabywcy będzie technicznie wysyłana przez A w imieniu Wnioskodawcy, który jest faktycznym wystawcą faktury, za pośrednictwem infrastruktury A związanej z aplikacją mobilną udostępnionej Wnioskodawcy.

Po dokonaniu tankowania paliwa, pobraniu produktu pozapaliwowego lub usługi oferowanych na stacji paliw Wnioskodawcy i potwierdzeniu płatności mobilnej w aplikacji mobilnej A przez nabywcę, transakcja poprzez system stacyjny Wnioskodawcy zostanie przesłana do kasy rejestrującej zainstalowanej na danej stacji paliw Wnioskodawcy i na niej zaewidencjonowana. Wartość sprzedaży i kwota podatku zostaną zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy rejestrującej Wnioskodawcy.

Kasa rejestrująca zainstalowana na danej stacji paliw Wnioskodawcy będzie ewidencjonować transakcje z płatności mobilnych wykonanych na tej stacji paliw Wnioskodawcy. Numer paragonu fiskalnego oraz dane transakcji znajdujące się na paragonie fiskalnym zostaną przesłane do systemu stacyjnego Wnioskodawcy. Po przesłaniu ww. danych do systemu stacyjnego, papierowy paragon fiskalny wydrukowany z kasy rejestrującej Wnioskodawcy zostanie zniszczony (kopia paragonu fiskalnego nadal pozostanie w pamięci fiskalnej kasy fiskalnej Wnioskodawcy), gdyż nabywca wyraził żądanie otrzymania faktury w formie elektronicznej. Wnioskodawca z systemu stacyjnego będzie wystawiał dla nabywcy fakturę do zarejestrowanego wcześniej paragonu fiskalnego. Egzemplarz faktury w formie elektronicznej, przeznaczony dla nabywcy będzie technicznie wysyłany przez A w imieniu Wnioskodawcy, który jest faktycznym wystawcą faktury, za pośrednictwem infrastruktury A związanej z aplikacją mobilną na wskazany adres e-mailowy i zgodnie z żądaniem nabywcy wyrażonym poprzez akceptację regulaminu użytkowania aplikacji mobilnej do płatności mobilnych. Egzemplarz faktury pozostający na stacji paliw Wnioskodawcy będzie zachowany (zgodnie z warunkami archiwizacji dokumentów) w systemie ewidencji sprzedaży stacji paliw Wnioskodawcy, na której wykonana została transakcja z płatnością mobilną. Wykorzystanie infrastruktury A związanej z aplikacją mobilną dodatkowo pozwoli nabywcy na ponowne pobranie obrazu faktury według jego żądania.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca przesyłając wystawioną fakturę (faktura elektroniczna w formacie PDF), z wykorzystaniem i za pośrednictwem infrastruktury A związanej z aplikacją mobilną, na adres e-mail podany przez nabywcę może uznać, że jest to wydanie faktury nabywcy w myśl przepisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), podatnicy prowadzący ewidencję obrotu kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Zdaniem Wnioskodawcy przesłanie faktury w formacie PDF (faktura elektroniczna) na adres e-mailowy podany przez nabywcę z wykorzystaniem i za pośrednictwem infrastruktury A związanej z aplikacją mobilną jest równoznaczne z wydaniem faktury nabywcy. Bez znaczenia w sprawie jest, że faktura w formacie PDF (faktura elektroniczna) nie zostanie wydana w formie papierowej.

Definicję faktury i faktury elektronicznej zawiera art. 2 pkt 31 i 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.) [dalej: ustawa VAT], zgodnie z którym:

faktura to dokument w formie papierowej lub elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie,
faktura elektroniczna to faktura w formie elektronicznej wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.

Faktura elektroniczna, dokładnie tak samo jak faktura w formie papierowej, musi zawierać elementy wymagane przepisami ustawy o VAT. Dodatkowo, aby faktura została uznana za fakturę elektroniczną, musi zostać wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.

Jak czytamy w uzasadnieniu do nowelizacji ustawy o VAT (...) Wyboru formatu dokonują podatnicy. Obejmowałby on faktury w formie ustrukturyzowanych komunikatów (jak np. XML) lub inne rodzaje formatu elektronicznego (jak np. wiadomości e-mail z załącznikiem w PDF lub faks otrzymany w formacie elektronicznym, a nie papierowym).

(...) Z drugiej strony faktury sporządzone w formie papierowej, które zostały zeskanowane, wysłane i otrzymane w formie wiadomości e-mail, mogą zostać uznane za faktury elektroniczne pod warunkiem, że wersja papierowa nie została wprowadzona do obiegu.

(....) rodzaj formatu elektronicznego faktury pozostawał będzie bez znaczenia, ważny powinien być jedynie fakt, że faktura jest w formacie elektronicznym w momencie jej wystawienia oraz otrzymania (...).

Możliwość przesyłania faktur elektronicznych w formacie PDF drogą e-mail do kontrahentów, którzy zaakceptowali taką formę faktury, potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w indywidualnej interpretacji z 13 lipca 2012 r. nr IPTPP4/443-262/12-6/JM.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z 28 grudnia 2016 r. nr 1462-IPPP3.4512.927.2016.1.RD, wydanej w zbliżonym stanie faktycznym stwierdził, że wysłanie faktur elektronicznych w formacie pliku PDF na adres e-mailowy wskazany przez nabywców, którzy wyrazili żądanie otrzymywania faktur w formie elektronicznej przy akceptacji regulaminu płatności mobilnych, zapisy na koncie nabywcy w Centralnym Systemie Płatności Mobilnych, spełnia przesłanki, o których mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), w zakresie uznania przesłania faktury w formacie PDF za wydanie faktury.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów oraz uzasadnienia do ich wprowadzenia, planowane przez Wnioskodawcę techniczne wysyłanie przez A w imieniu Wnioskodawcy, (Wnioskodawca jest faktycznym wystawcą faktury), za pośrednictwem infrastruktury A związanej z aplikacją mobilną faktur elektronicznych w formacie pliku PDF na adres e-mailowy wskazany przez nabywców. którzy wyrazili żądanie otrzymywania faktur w formie elektronicznej przy akceptacji regulaminu płatności mobilnych, zapisany na koncie nabywcy w Centralnym Systemie Płatności Mobilnych, będzie spełniać przesłanki do uznania, że nastąpi wydanie faktury nabywcy w myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy planowane rozwiązanie w zakresie płatności mobilnych wnosi dodatkowe korzyści w postaci całkowitej personalizacji zakupów i automatycznego przypisania numeru paragonu fiskalnego do nabywcy zidentyfikowanego przez Wnioskodawcę w Centralnym Systemie Płatności Mobilnych. Mianowicie wdrażając system płatności mobilnych Wnioskodawca, dzięki konieczności rejestracji nabywcy w Centralnym Systemie Płatności Mobilnych, będzie dokonywał sprzedaży detalicznej paliw silnikowych, innych produktów pozapaliwowych oraz usług na rzecz zidentyfikowanych osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, rolników ryczałtowych oraz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, a dzięki wyrażeniu przez nabywcę żądania otrzymania faktur, będzie wystawiał faktury na rzecz już zidentyfikowanych nabywców, zgodnie z danymi podanymi przez nabywcę w Centralnym Systemie Płatności Mobilnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 31 ustawy, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Zaś przez fakturę elektroniczną o której mowa w art. 2 pkt 32 ustawy rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1 jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W myśl art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy, w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na mocy art. 106h ust. 2 ustawy przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury (art. 106m ust. 1 ustawy).

Na podstawie art. 106n ust. 1 ustawy, stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi współpracę w ramach umowy franczyzy z A. Wnioskodawca w ramach swej działalności na terytorium kraju dokonuje m.in. sprzedaży detalicznej paliw silnikowych, usług i produktów pozapaliwowych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, rolników ryczałtowych oraz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Wnioskodawca w związku z szybkim rozwojem nowoczesnych technologii związanych z możliwościami smartfonów podłączonych do sieci Internet, planuje wdrożyć rozwiązanie, w którym nabywca, po dokonaniu tankowania paliwa do pojazdu, będzie mógł dokonać samoobsługowej zapłaty za zakupione paliwo bezpośrednio przy dystrybutorze lub samoobsługowej zapłaty za zakupiony wybrany produkt pozapaliwowy lub usługę oferowaną na stacji paliw bezpośrednio przy tym produkcie lub usłudze za pomocą dedykowanej aplikacji mobilnej zainstalowanej na użytkowanym smartfonie poprzez wykorzystanie modułu aplikacji dot. płatności mobilnej. Płatności mobilne będą dostępne jedynie dla tych nabywców, którzy pobiorą i zainstalują na smartfon specjalną aplikację mobilną udostępnioną przez A służącą realizacji płatności mobilnych po spełnieniu warunków określonych w regulaminie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy przesyłanie faktury w formacie PDF (faktura elektroniczna) z wykorzystaniem i za pośrednictwem infrastruktury A związanej z aplikacją mobilną na adres e-mail podany przez nabywcę, który akceptując regulamin wyrazi żądanie i zgodę na przesyłanie tych faktur, spełnia przesłankę wydania faktury nabywcy o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy.

Przepisy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęcia wydać. W celu jego wyjaśnienia należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego wydać oznacza tyle co dać, przydzielić komuś.

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że przez fakturę rozumie się nie tylko dokument w formie papierowej, ale także w formie elektronicznej, który może być wystawiony i otrzymany w dowolnym formacie elektronicznym, również jak w przedmiotowym przypadku w formacie PDF, pamiętając o tym, aby zawierał elementy wymagane przepisami ustawy o VAT.

W omawianej sytuacji nabywca, akceptując regulamin aplikacji mobilnej wyraża zgodę na zawarte w tym regulaminie żądanie otrzymywania faktur dokumentujących transakcje sprzedaży na stacji paliw Wnioskodawcy, w formie pliku PDF przesyłanego na podany przy rejestracji adres e-mail nabywcy. Tym samym w momencie dokonania przez nabywcę zakupu na stacji Wnioskodawcy, A w imieniu Wnioskodawcy wyda (przydzieli) fakturę nabywcy na wskazany adres e-mail, za pośrednictwem infrastruktury A związanej z aplikacją mobilną pobraną przez nabywcę.

Zatem wysłanie faktury w formacie PDF (faktura elektroniczna) na wskazany przez nabywcę e-mail, zgodnie z jego żądaniem oznacza, że dokument został nabywcy udostępniony (przydzielony) i w odniesieniu do faktury elektronicznej świadczy o tym, że wypełniony został warunek o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, tj. wydano fakturę nabywcy.

W konsekwencji należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że planowane wysyłanie faktur elektronicznych w formacie pliku PDF z wykorzystaniem i za pośrednictwem infrastruktury A związanej z aplikacją mobilną, na adres e-mailowy wskazany przez nabywcę podczas akceptacji regulaminu aplikacji mobilnej, w którym wyraził żądanie otrzymywania faktur w formie elektronicznej, będzie spełniało przesłanki do uznania, że nastąpi wydanie faktury w myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko spełnienia przesłanki o której mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy w zakresie uznania przesłania faktury w formacie PDF za wydanie faktury. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte przedmiotem interpretacji i własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej tego zdarzenia nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie