Temat interpretacji

Spółka realizuje kontrakty, gdzie cena netto za usługę jest określana w EURO. Są to umowy współfinansowane ze środków pomocowych (Phare, ISPA). Występują 2 typy klauzul płatności:
1. płatność w PLN wg kursu EURO z dnia dokonania płatności przez Inwestora - w ten sposób Spółka rozlicza się jako Podwykonawca i Główny Wykonawca;
2. płatności będą dokonywane w EURO na konto bankowe (Podwykonawcy, Wykonawcy) otwarte w PLN przeliczane zgodnie z kursem banku Zamawiającego,z którego dokonywane są płatności z dnia dokonania płatności. Tu Spółka rozlicza się jako Lider, Partner, Podwykonawca. Są to rozpoczęte kontrakty.
   Rozliczanie za wykonywane prace następuje na podstawie przejściowych świadectw płatności (faktury częściowe) potwierdzane przez Dyrektora lub Menadżera Kontraktu z terminami płatności w zależności od umowy (70, 60, 56 dni) oraz rozliczanie końcowe po wydaniu Świadectwa Przejęcia. Faktury na równowartość prac wycenionych w EURO wystawiane są w PLN wg kursu średniego ogłoszonego przez NBP z dnia wystawienia faktury.
   Przedsiębiorstwo przyjęło następujące zasady rozliczeń zgodnie z ustaleniami z Zamawiającymi:
3. po otrzymaniu zapłaty Spółka wystawia faktury korekty na różnicę z rozliczenia kursu EURO, które zwiększają lub zmniejszają podstawę podatku dochodowego od osób prawnych i obrót do VAT. Na rachunek wpływają należności w PLN z tytułu sprzedaży budowlano-montażowej;
4. Spółka nie wystawia korekt faktur, ponieważ Zamawiający (po uzgodnieniu telefonicznym) nie chce ich przyjmować. Płaci Spółce podatek VAT w całości z wystawionych faktur, natomiast kwotę netto przeliczoną wg kursu banku Zamawiającego z dnia zapłaty. Na rachunek Spółki wpływają PLN. W tej sytuacji Przedsiębiorstwo podatku VAT nie koryguje, natomiast z wartości netto różnice ujemne nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, a dodatnie zwiększają przychód do opodatkowania (ewidencjonowanych na kontach pozostałych przychodów i kosztów operacyjnych, a nie sprzedaży budowlano-montażowej).
   W żadnej z przedmiotowych umów stroną nie jest podmiot zagraniczny.
   
   

Pytanie spółki brzmiało: w jaki sposób prawidłowo dokumentować i rozliczać transakcje dla celów podatku od towarów i usług zgodnie z różnymi przedstawionymi we wniosku klauzulami płatności w zależności od zawartych umów?

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego oraz zapytania podatnika Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach, w zakresie podatku od towarów i usług, stwierdza co następuje:

W myśl § 16 i § 17 rozporządzenia Ministra Finansów dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) fakturę korygującą wystawia się gdy:
• po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy,
• w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy,
  zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat podlegających opodatkowaniu,
• po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce, kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.
  W opisanym przez Spółkę stanie faktycznym nie zachodzi żadna w w/w okoliczności. Pomimo, iż pomiędzy wystawieniem faktury a terminem płatności nastąpi zmiana kursu waluty EURO, nie ma to wpływu na wartość ceny usługi podanej w fakturze. Mając na uwadze powyższe brak jest podstaw do dokonania korekty faktury.

Przy rozliczeniach z tytułu podatku od towarów i usług należy mieć jednak na względzie moment powstania obowiązku podatkowego. Obowiązek podatkowy dotyczący usług budowlanych lub budowlano-montażowych regulują przepisy art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d oraz art. 19 ust. 14 i 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).