Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997r. nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z wnioskiem Strony z dnia 16.05.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 23.05.2005r.), uzupełnionego pismami z dnia 27.05.2005r. oraz z dnia 10.06.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego
postanawia
uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie, które wpłynęło do tut. Urzędu w dniu 10.06.2005r. za prawidłowe.
Uzasadnienie
Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, iż jest podatnikiem podatku od towarów i usług świadczącym usługi tłumaczenia zarówno w kraju jak i dla podmiotów mających siedzibę poza terytorium Polski na obszarze Unii Europejskiej. W przypadku kontrahentów mających siedzibę poza terytorium Polski spółka po potwierdzeniu numeru identyfikacyjnego NIP nabywcy lub oświadczeniu, że jest on podatnikiem VAT, faktury za usługi tłumaczenia wystawia nieuwzględniając stawki ani kwoty podatku VAT,z adnotacją, iż usługa opodatkowana jest u nabywcy (art. 27 ust. 4 ustawy o VAT). Kontrahentami spółki są również ponadnarodowe instytucje ustawodawcze mające siedzibę poza Polską. Ponieważ instytucja ta nie posiada nr identyfikacyjnego NIP świadczone przez spółkę usługi tłumaczenia traktowane były jako świadczone w kraju i opodatkowane stawką VAT 22%w kraju (wystawiano faktury z w/w stawką). Obecnie ponadnarodowa instytucja odmówiła przyjęcia dalszych faktur powołując się na podpisane przez Polskę regulacje z dnia 13 kwietnia 2005r. (Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Wspólnotami Europejskimi wdrażająca Protokół o przywilejach i immunitetach Wspólnot Europejskich podpisany w Brukseli dnia 8 kwietnia 1965r.), iż zgodnie z dyrektywą 77/388/EWG faktury powinny być wystawione bez stawki VAT z adnotacją "Zwolnione z VAT zgodnie z art. 15(10) Dyrektywy 77/388/EWG".
Zdaniem Podatnika powinien on nadal stosować stawkę podatku od towarów i usługw wysokości 22%.
Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące przepisy prawa podatkowego:art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usług posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.art. 41 ust. 1 w/w ustawy, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Powyższą ocenę prawną uzasadnia się w sposób następujący: Usługi tłumaczeń zostały wymienione w art. 27 ust. 4 pkt. 3 ustawy o podatku od towarówi usług, w związku z tym na podstawie art. 27 ust. 3 uznaje się, że "miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania". Zatem w przypadku kontrahentów mających siedzibę poza terytorium Polski na obszarze Unii Europejskiej po potwierdzeniu numeru identyfikacji podatkowej NIP lub oświadczeniu nabywcy, że jest on podatnikiem VAT faktury za usługi tłumaczenia wystawia się nieuwzględniając stawki ani kwoty podatku VAT. W sytuacji natomiast, gdy usługobiorca mający siedzibę poza terytorium Polski nie posiada nr identyfikacyjnego NIP i nie jest podatnikiem podatku VAT świadczone przez Stronę usługi tłumaczeń są traktowane jako usługi świadczone w kraju i opodatkowane stawką 22% w kraju. Jednakże w przedmiotowej sprawie kontrahentem Strony są podmioty takie jak organizacje ponadnarodowe, które są organizacjami międzynarodowymi wymienionymi w art. 15 ust. 10 Dyrektywy 77/388 EWG dotyczącym zwolnień w wywozie i transporcie międzynarodowym. Parlament Europejski odmówił Stronie przyjęcia faktur z naliczonym podatkiem VAT powołując się na podpisane przez Polskę regulacje z dnia 13 kwietnia 2005r., które wskazują, iż zgodnie z Dyrektywą 77/388 EWG faktury powinny być wystawiane bez stawki VAT z adnotacją "Zwolnione z VAT zgodnie z art. 15 (10) Dyrektywy 77/388 EWG". Tutejszy organ podatkowy zaznacza jednak, że podpisana dnia 13 kwietnia 2005r. Umowa między Rządem Rzeczpospolitej Polskiej a Wspólnotami Europejskimi wdrażająca Protokół o przywilejach i immunitetach Wspólnot Europejskich, podpisany w Brukseli dnia 8 kwietnia 1965r., na którą powołał się kontrahent Strony, na dzień złożenia przez Stronę wniosku, aż do momentu wydania niniejszego postanowienia nie została ratyfikowana ani zatwierdzona w trybie ustawy z dnia 14.04.2000r. o umowach międzynarodowych (Dz. U. z 2000r. Nr 39, poz. 443), zatem Podatnik nie ma obowiązku zastosowania się do przepisów w/w umowy i powinien wystawiać faktury na dotychczasowych zasadach.
W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji. Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.
Pouczenie
Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.