Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku dostawy budynków i budowli z zastosowaniem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2016 r. (data wpływu 18 stycznia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 lutego 2016 r. (data wpływu 1 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 lutego 2016 r. (data wpływu 1 marca 2016 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Starosta działający w imieniu Skarbu Państwa za zgodą Wojewody zamierza sprzedać w drodze przetargu ustnego nieograniczonego nieruchomość położoną w obrębie Nr , gmina oznaczoną jako działka nr 1022/1 o pow. 1,3400 ha. Działka ta jest zabudowana trzema budynkami, tj. administracyjno biurowym i gospodarczym, wybudowanymi pod koniec lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku oraz budynkiem magazynowym pochodzącym z końca XIX wieku i stała się własnością Państwa na podstawie art. 2 ust. 1 dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o wprowadzeniu reformy rolnej. Początkowo była wykorzystywana jako baza SKR, od 2003 r. była w trwałym zarządzie Wojewódzkiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w z siedzibą w Oddział w . Decyzją Starosty z dnia 23 października 2003 r. Nr został wygaszony trwały zarząd przysługujący dla Wojewódzkiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego i powyższa nieruchomość wróciła do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa. Od tego czasu, budynki te znajdujące się na powyższej działce, nie były używane ani wynajmowane osobom trzecim. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy zatwierdzonym uchwałą Nr Rady Gminy z dnia 31 maja 2002 r. (Dz. Urz. W. L z 2002 r. Nr 87, poz. 1864), działka nr 1022/1 w leży w terenie o podstawowym przeznaczeniu pod zabudowę mieszkaniową z urządzeniami towarzyszącymi, realizowaną w formie zabudowy wolnostojącej lub zbliźniaczonej. Jako przeznaczenie dopuszczalne ustala się zabudowę mieszkaniową i usługi komercyjne. Działka znajduje się w strefie ochrony ekspozycji i w strefie ochrony archeologicznej. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

1. Dotyczy budynku administracyjno biurowego wybudowanego pod koniec lat 60-tych ubiegłego wieku.

Budynek został nabyty na podstawie decyzji Starosty z dnia 23 października 2003 r. Nr w sprawie wygaśnięcia prawa trwałego zarządu przysługującego Wojewódzkiemu Ośrodkowi Doradztwa Rolniczego w z siedzibą w Oddział w oraz protokołu przekazania przyjęcia nieruchomości Skarbu Państwa sporządzonego w dniu 20 grudnia 2004 r. Czynność powyższa nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Budynek administracyjno biurowy posadowiony na działce nr 1022/1 stanowi budynek w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.). Budynek jest trwale związany z gruntem. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku zarówno elementy składowe i budynek administracyjno biurowy, przejęta przez Wnioskodawcę, nie była wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych. Budynek w ogóle nie był wykorzystywany do żadnej działalności, był i jest to pustostan. Budynek nie był zasiedlany, był i jest to pustostan - nie był zasiedlany ani ulepszany. Budynek ani jego część nie był przedmiotem dzierżawy. Budynek nie był zasiedlany.

1. Dotyczy budynku gospodarczego wybudowanego pod koniec lat 60-tych ubiegłego wieku.

Budynek został nabyty na podstawie decyzji Starosty z dnia 23 października 2003 r. Nr w sprawie wygaśnięcia prawa trwałego zarządu przysługującego Wojewódzkiemu Ośrodkowi Doradztwa Rolniczego w z siedzibą w Oddział w oraz protokołu przekazania przyjęcia nieruchomości Skarbu Państwa sporządzonego w dniu 20 grudnia 2004 r. Czynność powyższa nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Budynek gospodarczy posadowiony na działce nr 1022/1 stanowi budynek w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.). Budynek gospodarczy jest trwale związany z gruntem. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku zarówno elementy składowe i budynek gospodarczy, przejęta przez Wnioskodawcę, nie była wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych. Budynek gospodarczy, w ogóle nie był wykorzystywany do żadnej działalności, był i jest to pustostan. Budynek nie był zasiedlany, był i jest to pustostan nie był też ulepszany. Budynek gospodarczy ani jego część nie był przedmiotem dzierżawy. Budynek nie był zasiedlany.

1. Dotyczy budynku magazynowego wybudowanego pod koniec XIX wieku.

Budynek magazynowy został nabyty na podstawie decyzji Starosty z dnia 23 października 2003 r. Nr w sprawie wygaśnięcia prawa trwałego zarządu przysługującego Wojewódzkiemu Ośrodkowi Doradztwa Rolniczego w z siedzibą w Oddział w oraz protokołu przekazania przyjęcia nieruchomości Skarbu Państwa sporządzonego w dniu 20 grudnia 2004 r. Czynność powyższa nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Budynek magazynowy posadowiony na działce nr 1022/1 stanowi budynek w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.). Budynek magazynowy jest trwale związany z gruntem. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku zarówno elementy składowe i budynek magazynowy, przejęta przez Wnioskodawcę, nie była wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych. Budynek magazynowy, w ogóle nie był wykorzystywany do żadnej działalności, był i jest to pustostan. Budynek nie był zasiedlany, był i jest to pustostan nie był też ulepszany. Budynek magazynowy ani jego część nie był przedmiotem dzierżawy. Budynek nie był zasiedlany.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenia budynków. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie i nie wykorzystywał budynków do wykonywania czynności opodatkowanych co najmniej przez 5 lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynność prawna polegająca na sprzedaży nieruchomości zabudowanej w formie przetargu ustnego nieograniczonego w drodze czynności cywilnoprawnej sprzedaż aktem notarialnym, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, Powiat stoi na stanowisku, że sprzedaż ta jest zwolniona od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i b ustawy o podatku od towarów i usług. Nieruchomość Skarbu Państwa stanowi zabudowaną działkę nr 1022/1 o pow. 1,3400 ha położoną w obrębie Nr , gmina . Znajdujące się na niej budynki wybudowane były w latach 60-tych ubiegłego wieku i wcześniej. Aktualnie nie są używane przez sprzedawcę i nie są wynajmowane osobom trzecim. Od ich wybudowania i ulepszenia nie służyło prawo do odliczeń gdyż przedmiotowe budynki nie zostały ani wybudowane ani ulepszone przez sprzedawcę, lecz nabyte od Wojewódzkiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w z siedzibą w Oddział w w 2003 r., to sprzedaż ta jest zwolniona od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku budynku, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto należy wskazać, iż na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy, zgodnie z treścią ust. 11 ww. artykułu musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Dla zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla dostawy przedmiotowej nieruchomości zabudowanej w pierwszej kolejności należy ocenić, czy doszło do jej pierwszego zasiedlenia.

Przez pierwsze zasiedlenie zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik (bądź podmiot trzeci) wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania, nie oznacza to, że został on zasiedlony, ponieważ oddanie do użytkowania nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, że zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie oddanie do użytkowania, o którym mowa w powołanym art. 2 pkt 14 ustawy należy rozumieć jako objęcie faktycznego władztwa nad budynkami, budowlami lub ich częściami, możliwość dysponowania nimi, używania ich jak właściciel.

Tym samym należy stwierdzić, że zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane w ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy znajdzie zastosowanie w odniesieniu do sprzedaży budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie dostawy są one zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 cyt. ustawy i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Należy wskazać, że treść art. 29a ust. 8 ustawy, stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Starosta działający w imieniu Skarbu Państwa za zgodą Wojewody zamierza sprzedać w drodze przetargu ustnego nieograniczonego nieruchomość oznaczoną jako działka nr 1022/1. Działka ta jest zabudowana trzema budynkami tj. administracyjno biurowym i gospodarczym oraz budynkiem magazynowym. Budynki ww. zostały nabyte na podstawie decyzji Starosty z dnia 23 października 2003 r. Nr w sprawie wygaśnięcia prawa trwałego zarządu przysługującego Wojewódzkiemu Ośrodkowi Doradztwa Rolniczego w z siedzibą w Oddział w oraz protokołu przekazania przyjęcia nieruchomości Skarbu Państwa sporządzonego w dniu 20 grudnia 2004r. Czynność powyższa nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku zarówno elementy składowe i budynek administracyjno biurowy, gospodarczy oraz budynek magazynowy przejęte przez Wnioskodawcę, nie były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Budynki nie były zasiedlane. Przedmiotowe budynki nie były również przedmiotem dzierżawy. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie i nie wykorzystywał budynków do wykonywania czynności opodatkowanych co najmniej przez 5 lat.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że dostawa ww. budynków nie będzie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanej sprawie dostawa przedmiotowych budynków będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy rozpatrzeć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Kluczowym elementem dla zastosowania ww. przepisu jest ustalenie, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowych budynków, oraz czy Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie budynków, w stosunku do którego miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to czy były one niższe niż 30% wartości początkowej tego obiektu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków będących przedmiotem wniosku jak również Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków. Zatem dostawa budynków będzie korzystała ze zwolnienia przewidzianego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Reasumując, sprzedaż nieruchomości, na której znajdują się budynek administracyjno biurowy, gospodarczy oraz budynek magazynowy objęta będzie zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi