Temat interpretacji

ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku 29 sierpnia 2017 r. (data wpływu 31 sierpnia 2017 r.), uzupełnionego pismami z dnia 30 października 2017 r. (daty wpływu 8 listopada 2017 r.), oraz z dnia 30 października (data wpływu 21 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 października 2017 r. (data wpływu 8 listopada 2017 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz z dnia 30 października (data wpływu 21 listopada 2017 r.) w zakresie podpisu Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie elektromechaniki oraz handlu samochodami używanymi. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca dokonał także rejestracji dla potrzeb nabyć i dostaw wewnątrzwspólnotowych. Samochody, które Wnioskodawca kupuje do dalszej odsprzedaży spełniają definicję towaru używanego, o czym mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. W momencie odsprzedaży samochody te nadają się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie. Samochody te Wnioskodawca sprowadza z krajów UE m. in. Niemiec, Holandii, Włoch, Belgii. Wnioskodawca samochody kupuje na aukcjach internetowych m. in. od firmy nr VAT DE . Po wylicytowaniu samochodu na aukcji Wnioskodawca otrzymuje potwierdzenie zakupu, w którym wyszczególniona jest opłata aukcyjna, opłata za dokumenty pojazdu oraz opłata za samochód wraz z numerem rachunku bankowego, na który Wnioskodawca ma uiścić całą należność. Po uregulowaniu należności Wnioskodawca otrzymuje faktury rozbite na poszczególne składniki, tj. opłatę aukcyjną, opłatę za dokumenty pojazdu oraz opłatę za samochód.

Przykładowo dnia 14.07.2017 r. Wnioskodawca otrzymał od firmy nr VAT DE fakturę za opłatę aukcyjną dotyczącą samochodu Seat Altea nr VIN w wysokości 670 z adnotacją wewnątrzwspólnotowa usługa § 13b ust. 1 ustawy podatkowej, podatek przechodzi na odbiorcę usługi.

Druga fakturę (z dn. 14.07.2017 r.) Wnioskodawca otrzymał od firmy BV . Nr VAT BE za wyżej wymieniony samochód Seat Altea w wysokości 1830 z adnotacją opodatkowanie różnicowe.

Trzecią fakturę z dn. 14.07.2017 r. Wnioskodawca otrzymał od , , nr podatkowy BE za dokumenty pojazdu w wysokości 74 z adnotacją wewnątrzwspólnotowa usługa, podatek przechodzi na odbiorcę usługi.

Ponadto Wnioskodawca otrzymał fakturę za transport ww. samochodu do Polski. Fakturę dnia 12.07.2017 r. wystawiła firma , , nr podatkowy BE w kwocie 304 z adnotacją VAT w procedurze odwrotnego obciążenia.

Przy sprzedaży w Polsce w ten sposób zakupionego samochodu używanego Wnioskodawca stosuje procedurę szczególną określoną w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, tj. opodatkowanie marży. Kwotę marży dla celów wyliczenia podatku należnego z tytułu sprzedaży samochodu wnioskodawca ustala w następujący sposób:

• za cenę nabycia przyjmuje kwotę z faktury za zakup samochodu przeliczoną na złote wg kursu średniego NBP dla euro na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia tej faktury,

• za cenę sprzedaży cenę wyrażoną na fakturze sprzedaży wystawionej kontrahentowi,

• różnicę kwot (kwota sprzedaży-kwota zakupu) jako wyliczonej marży opodatkowuje stawką 23%.

Do ceny nabycia Wnioskodawca nie wlicza kwot za opłatę aukcyjną, opłatę za przygotowanie dokumentów pojazdu oraz za transport.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym w Urzędzie Skarbowym w , nr NIP . Wnioskodawca dokonał także rejestracji dla potrzeb nabyć i dostaw wewnątrzwspólnotowych. Jak Wnioskodawca informował we wniosku fakturę za zakup samochodu otrzymał od firmy Nr VAT BE z adnotacją opodatkowanie różnicowe. Zatem dostawa samochodu była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług od podatnika podatku wartości dodanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy obliczaniu podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego VAT w sytuacji opisanej powyżej, przy zastosowaniu procedury opodatkowania marży, Wnioskodawca postępuje prawidłowo zaliczając do kwoty nabycia tylko cenę samochodu wykazaną na fakturze bez dodatkowych opłat wykazanych na fakturach, tj. opłata aukcyjna, opłata za (kom) dokumenty pojazdu oraz transport zakupionego samochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, błędnie Wnioskodawca ustala marżę opodatkowania podatkiem VAT przy sprzedaży używanego samochodu nabytego w wyżej opisany sposób.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne. Z kolei w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje. Koszty opodatkowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7. Zaś przez kwotę nabycia rozumie się na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 6 wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.

Powyższe oznacza, że cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Jest to równoznaczne z tym, iż te kwoty są wliczone w cenę należną dostawcy. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że ma prawo zaliczyć do kwoty nabycia nie tylko kwotę wartości samochodu, ale również pozostałe opłaty (ujęte w fakturach) uiszczone dostawcy w związku z nabyciem tego samochodu (opłaty za przygotowanie dokumentów pojazdu, opłatę aukcyjną i koszty transportu) jako składniki ceny, mimo, że fakturę Wnioskodawca otrzymuje od różnych firm.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza jak stanowi ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie elektromechaniki oraz handlu samochodami używanymi. Samochody, które Wnioskodawca kupuje do dalszej odsprzedaży spełniają definicję towaru używanego, o czym mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. W momencie odsprzedaży samochody te nadają się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie. Po wylicytowaniu samochodu na aukcji Wnioskodawca otrzymuje potwierdzenie zakupu, w którym wyszczególniona jest opłata aukcyjna, opłata za dokumenty pojazdu oraz opłata za samochodów wraz z numerem rachunku bankowego, na który Wnioskodawca ma uiścić całą należność. Po uregulowaniu należności Wnioskodawca otrzymuje faktury rozbite na poszczególne składniki, tj. opłatę aukcyjną, opłatę za dokumenty pojazdu oraz opłatę za samochód. Fakturę za zakup samochodu otrzymał od firmy z adnotacją opodatkowanie różnicowe. Dostawa samochodu była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług od podatnika podatku wartości dodanej.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy między innymi towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Należy zauważyć, iż formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem kwota nabycia.

W opinii Wnioskodawcy, do kwoty nabycia ma prawo zaliczyć nie tylko kwotę wartości samochodu, ale również pozostałe opłaty (ujęte w fakturach) uiszczone dostawcy w związku z nabyciem tego samochodu (opłaty za przygotowanie dokumentów pojazdu, opłatę aukcyjną i koszty transportu) jako składniki ceny, mimo, że fakturę Wnioskodawca otrzymuje od różnych firm.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymuje faktury na zakup samochodu, opłatę aukcyjną, obsługę dokumentów i obsługę samochodu, które są wystawiane przez trzy różne podmioty, tj.:

• fakturę za opłatę aukcyjną dotyczącą samochodu Seat Altea nr VIN z adnotacją wewnątrzwspólnotowa usługa § 13b ust. 1 ustawy podatkowej, podatek przechodzi na odbiorcę usługi od firmy nr VAT DE .,

• fakturę za samochód Seat Altea od firmy Nr VAT BE ,

• fakturę za dokumenty pojazdu z adnotacją wewnątrzwspólnotowa usługa, podatek przechodzi na odbiorcę usługi od , nr podatkowy BE ,

• fakturę za transport ww. samochodu do Polski od firmy z adnotacją VAT w procedurze odwrotnego obciążenia.

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne dostawcy towaru.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca otrzymuje faktury za opłatę aukcyjną oraz za przygotowanie dokumentów pojazdu i koszty transportu wystawiane przez inne podmioty niż przez dostawcę samochodu. Fakt, iż Wnioskodawca należność z tytułu opłaty za aukcję oraz opłaty za przygotowanie dokumentów pojazdu i koszty transportu przekazuje bezpośrednio dostawcy samochodu nie zmienia podmiotu, wobec którego Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić tą należność.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo przy sprzedaży przedmiotowego samochodu zastosować procedurę opodatkowania w systemie VAT marża, ponieważ samochód ten spełnia definicję towaru używanego i Wnioskodawca dokonał zakupu ww. pojazdu od podmiotu wymienionego w art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy w celu dalszej odsprzedaży oraz dostawa przedmiotowego samochodu była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadającym regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy. Wnioskodawca określając podstawę opodatkowania (marżę) powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług. Zatem, Wnioskodawca ustalając wartość nabycia przedmiotowego samochodu winien uwzględnić kwotę nabycia samochodu, którą Wnioskodawca (nabywca towaru - kupujący) zapłacił/ma zapłacić dostawcy samochodu. Natomiast faktury dotyczące opłaty za aukcję oraz za przygotowanie dokumentów pojazdu i koszty transportu są wystawiane przez inne podmioty niż przez dostawcę samochodu i należność z tytułu tych opłat przysługuje innym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, zatem nie mogą one zwiększać kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy uznać je za nieprawidłowe, ponieważ Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do ceny nabycia samochodu ma prawo zaliczyć nie tylko kwotę wartości samochodu, ale również pozostałe opłaty (ujęte w fakturach) uiszczone dostawcy w związku z nabyciem tego samochodu (opłaty za przygotowanie dokumentów pojazdu, opłatę aukcyjną i koszty transportu) jako składniki ceny, mimo, że fakturę Wnioskodawca otrzymuje od różnych firm.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej