Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Gmina będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu Wydatków Inwestycyjnych.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 2a w zw. ust. 22 ustawy o VAT w zw. z § 1 i § 3 Rozporządzenia Gmina będzie uprawniona do określenia wysokości podatku VAT naliczonego z tytułu poniesionych Wydatków Inwestycyjnych w wysokości określonej przy zastosowaniu tzw. prewspółczynnika struktury sprzedaży określonego w sposób o którym mowa w Rozporządzeniu.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 3. 1. Rozporządzenia, w celu określenia wysokości podatku VAT naliczonego Gmina będzie uprawniona do zastosowania preWSS wyliczonego dla Zakładu.

1. Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego.

Powyższa regulacja wskazuje na zasadę neutralności podatku VAT, mającą na celu zdjęcie ciężaru podatku VAT z podmiotów wykorzystujących nabywane świadczenia do działalności gospodarczej.

Przedmiotowa regulacja wskazuje, że dla zmaterializowania się prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego konieczne jest:

1. działania podmiotu w charakterze podatnika VAT,
2. związek nabywanych świadczeń (w tym podatku VAT naliczonego) z czynnościami dającymi prawo do odliczenia VAT.

Gmina jako podatnik VAT

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT pod pojęciem działalności gospodarczej, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższe oznacza, iż organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku VAT w przypadku, gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań własnych lub gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W przedmiotowym przypadku Gmina, za pośrednictwem Zakładu (tj. swojej jednostki organizacyjnej) będzie świadczyła usługi dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków.

Usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych będą świadczone na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, które będą kształtowały prawa i obowiązki stron oraz wynagrodzenie Gminy.

W konsekwencji, oznacza to, że w przypadku sprzedaży wody i odprowadzania ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych, Gmina nie będzie działała w charakterze organu władzy publicznej, lecz jako podatnik VAT. Tym samym, należy stwierdzić, iż pierwsza z ww. przesłanek zostanie spełniona.

Związek z czynnościami opodatkowanymi

Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż drugim warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na gruncie art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W związku z powyższym, należy wskazać, iż opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż jak wynika z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej: TSUE) m.in. wyroku w sprawie Tolsma (sygn. C-16/93) z dnia 3 marca 1994 r. czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli w ramach danej czynności występuje łącznie:

• świadczeniodawca;
• świadczeniobiorca;
• przedmiot świadczenia;
• wynagrodzenie;
• bezpośredni stosunek zobowiązaniowy pomiędzy stronami.

W świetle powyższego, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w przedmiotowej sprawie, Gmina będzie występowała w charakterze świadczeniodawcy, a świadczeniobiorcami będą odbiorcy zewnętrzni m.in. mieszkańcy Gminy. W wyniku zawarcia umów cywilnoprawnych pomiędzy stronami powstanie bezpośredni stosunek zobowiązaniowy, na podstawie którego dojdzie do wypłaty wynagrodzenia za usługę (przedmiot świadczenia).

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż świadczenie przez Zakład usług dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych, na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, będzie spełniało ww. przesłanki i tym samym będzie stanowiło czynność podlegającą regulacjom ustawy o VAT.

Podsumowując powyższe, w przedmiotowym przypadku Gmina (działająca w charakterze podatnika VAT) będzie wykorzystywała przedmiotową Inwestycję do czynności opodatkowanych VAT (dostawa wody i odbiór ścieków). Tym samym pomiędzy Inwestycją, a działalnością Gminy w charakterze podatnika VAT występuje związek uprawniający Gminę do odliczenia podatku VAT związanego z Inwestycją.

1. Wysokość podatku VAT naliczonego do odliczenia (zastosowanie preWSS)

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi w szczególności suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Od powyższej zasady ustawa o VAT określa wyjątki.

Na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe kwotę podatku VAT naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Przedmiotowa regulacja wskazuje na sposób określania wysokości podatku VAT naliczonego w przypadku nabywania świadczeń (wraz z podatkiem VAT) wykorzystywanych jednocześnie do działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT oraz do celów innych niż działalność gospodarcza np. zadania własne wynikające z ustawy.

Gmina, za pośrednictwem Zakładu, będzie przy użyciu Inwestycji świadczyła usługi w zakresie dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków na rzecz:

1. odbiorców zewnętrznych (czynność opodatkowana VAT - w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT), oraz
2. innych jednostek organizacyjnych Gminy np. jednostek budżetowych Gminy czy urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego - czynność poza zakresem VAT - czynność wewnętrzna w ramach przedsiębiorstwa z przeznaczeniem na wykonywanie zadań własnych Gminy (Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: WSA) w Gdańsku w wyroku z dnia 29 sierpnia 2017 r. (sygn. akt I SA/Gd 667/17), wydanym w stanie faktycznym analogicznym do zdarzenia niniejszego będącego przedmiotem wniosku, w którym Sąd wskazał, iż o kwalifikacji wydatków na infrastrukturę wodno-kanalizacyjną (czy związane są z działalnością gospodarczą gminy, czy też z inną jej działalnością), nie przesądza wewnętrzny charakter rozliczeń pomiędzy gminą a jej jednostkami z tytułu dostarczanej wody i odbioru ścieków. Kwalifikacja tych wydatków zależy bowiem od tego, jakiej działalności prowadzonej przez gminę służy infrastruktura, a w opisanym przypadku - jak wynika z wniosku - służy ona także działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT (tj. działalności szkół, przedszkoli, ośrodka pomocy społecznej, urzędu gminy). Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 4 kwietnia 2017 r. (sygn. akt I SA/Bd 64/17) oraz w wyroku WSA w Gdańsku z dnia 15 marca 2017 r. (sygn. akt I SA/Gd 67/17).

W konsekwencji, należy stwierdzić, iż infrastruktura wodno-kanalizacyjna (tj. Inwestycja) będzie wykorzystywana przez Gminę zarówno:

• do prowadzonej działalności gospodarczej tj. dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (opodatkowanych właściwą stawką podatku VAT); jak i
• do czynności pozostających poza zakresem ustawy o VAT tj. dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków na rzecz jednostek organizacyjnych Gminy, za pośrednictwem których Gmina wykonuje zadania własne m.in. z zakresu pomocy społecznej i kultury.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT Gmina będzie zobowiązana do zastosowania preWSS w celu określenia kwoty podatku VAT naliczonego związanego z Inwestycją, która jest wykorzystywane do celów działalności gospodarczej.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzanie w wyrokach sądów administracyjnych, tj. w szczególności w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 22 czerwca 2017 r. (sygn. akt III SA/GI 445/17), w którym Sąd wskazał, iż: skoro (..) gmina wykorzystuje infrastrukturę wodociągowo-kanalizacyjną, (..), zarówno w celu świadczenia usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków na rzecz tzw. odbiorców zewnętrznych, jak i tzw. jednostek organizacyjnych (odbiorców wewnętrznych) od dnia 1 stycznia 2017 r. wydatki związane z zaopatrzeniem w wodę i odprowadzaniem ścieków - wbrew stanowisku gminy - nie będą dotyczyły wyłącznie działalności opodatkowanej, ale również innej działalności, tj. wykonywanej poza zakresem VAT. Działalność gminy, jako jednego podatnika, obejmuje bowiem również zadania publiczne niebędące działalnością gospodarczą w rozumieniu u.p.t.u., a zatem niepodlegającą opodatkowaniu tym podatkiem. (..) W związku z powyższym gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości, ale na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a u.p.t.u.

W analogicznych sytuacjach tożsame stanowisko zostało zaprezentowane również przez:

• WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 29 sierpnia 2017 r. (sygn. akt I SA/Gd 667/17).
• WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 18 lipca 2017 r. (sygn. akt I SA/Gd 696/17);
• WSA w Bydgoszczy w wyroku z dnia 6 czerwca 2017 r. (sygn. I SA/Bd 489/17);
• WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 1 czerwca 2017 r. (sygn. I SA/GI 367/17).

Sposób określenia preWSS

Zgodnie z art. 86 ust. 2b ustawy o VAT sposób określenia proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Jednocześnie, w art. 86 ust. 2c ustawy o VAT Ustawodawca wskazał na dane jakie mogą być wykorzystane do kalkulacji preWSS, tj.:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Jednocześnie, w art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, Ustawodawca wskazał, że Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

W konsekwencji Ustawodawca wprowadził do porządku prawnego Rozporządzenie (Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników).

Zgodnie z § 1 w zw. z § 3 ust. 1 Rozporządzenia, każda z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego, tj. urząd, jednostka budżetowa, zakład budżetowy, określają preWSS odrębnie dla siebie.

Tym samym, przepisy Rozporządzenia wskazują sposób kalkulacji Proporcji:

• dla urzędu gminy wg wzoru wskazanego w § 3 ust. 2 Rozporządzenia,
• dla jednostek budżetowych gminy wg wzoru wskazanego w § 3 ust. 3 Rozporządzenia,
• zakładu budżetowego gminy wg wzoru wskazanego w § 3 ust. 4 Rozporządzenia.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, Gmina będzie uprawniona do określenia wysokości podatku VAT związanego z Wydatkami Inwestycyjnymi za pomocą proporcji preWSS określanej w sposób wskazany w Rozporządzeniu.

1. Prawo do zastosowania preWSS ustalonego dla gminnego zakładu budżetowego

Zgodnie z § 3 ust. 1 Rozporządzania, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Przedmiotowa regulacja wskazuje, iż Proporcja winna być określana odrębnie dla każdej jednostki organizacyjnej gminy. Tym samym celem Ustawodawcy było określenie które jednostki organizacyjne i w jakim stopniu wykorzystują do działalności gospodarczej (tj. do wykonywania czynności objętych zakresem ustawy o VAT).

Powyższy pogląd pozostaje w zgodzie z literalnym brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, iż prawo do odliczenia podatku VAT przysługuje podatnikowi w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Oznacza to, że jednostka samorządu terytorialnego powinna przypisać wydatek (w tym kwotę podatku VAT) do danej jednostki organizacyjnej, a następnie za pomocą Proporcji, określić jaka część podatku VAT wskazanego na fakturze jest związana z działalnością gospodarczą.

W przedmiotowym przypadku Inwestycja będzie wykorzystywana do świadczenia usług przez Zakład. Tym samym, powoduje to iż całość Wydatków Inwestycyjnych (w tym podatku VAT) związanego z Inwestycją będzie alokowana do Zakładu. Alokacja wydatków do jednostki organizacyjnej (tj. Zakładu) wynikać będzie z dokumentacji księgowej, w szczególności faktur, które będą zawierały informację na temat tego, że dotyczą wydatków związanych z Zakładem.

W konsekwencji, zgodnie z postanowieniami § 3 ust. 1 w zw. z ust. 4 Rozporządzenia, wysokość kwoty podatku VAT naliczonego związanego z Inwestycją określona winna być za pomocą Proporcji Zakładu, wg wzoru wskazanego § 3 ust. 4 Rozporządzenia.

Reasumując powyższe, Gmina będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z Wydatkami Inwestycyjnymi, określonego w sposób wskazany w Rozporządzeniu dla Zakładu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej