Brak opodatkowania sprzedaży nieruchomości w trybie egzekucji. - Interpretacja - ITPP3/4512-370/15/APR

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 22.10.2015, sygn. ITPP3/4512-370/15/APR, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Brak opodatkowania sprzedaży nieruchomości w trybie egzekucji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2015 r. (data wpływu 28 lipca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 21 września 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji komorniczej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 21 września 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji komorniczej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Komornik Sądowy prowadzi postępowanie egzekucyjne ze spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu dłużnika P. M., położonego w miejscowości I., ul. . Lokal nie posiada urządzonej księgi wieczystej. Mieszkanie usytuowane jest w budynku wielorodzinnym. Powierzchnia użytkowa lokalu wynosi 35,95 m2. Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej potwierdził, że dłużnik nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego na podstawie aktu notarialnego z dnia 26 września 1996 r. Rep. A. Z akt postępowania egzekucyjnego wynika, że w lokalu w stosunku do którego prowadzone jest postępowanie egzekucyjne nikt nie zamieszkuje. W toku czynności ustalono, że dłużnik został wymeldowany z lokalu w trybie administracyjnym według informacji z Centrum Personalizacji Dokumentów MSWiA w dniu 17 grudnia 2010 r. Należy uznać, że lokal nie był przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze od dnia wymeldowania dłużnika. Klucze do lokalu posiada osoba trzecia, lokal nie jest zamieszkały. Według rejestru Regon prowadzonego przez GUS dłużnik zakończył prowadzenie działalności gospodarczej z dniem 7 grudnia 2011 r. Według informacji z CEIDG dłużnik prowadził działalność gospodarczą z siedzibą w I. przy ul. P., która została zawieszona w dniu 26 października 2009 r., a z dniem 7 grudnia 2011 r. został wykreślony z rejestru przedsiębiorców. Analizując operat szacunkowy lokalu mając na uwadze standard mieszkania i opinie biegłego rzeczoznawcy, który wskazał, że lokal nadaje się do generalnego remontu, należy przyjąć, że ewentualne wydatki dłużnika na przedmiotowy lokal nie przekroczyły 30% jego wartości początkowej. Można jednoznacznie stwierdzić, że do dnia wymeldowania dłużnika z lokalu, tj. od 17 grudnia 2010 r., nie ponosił on żadnych nakładów na przedmiotowy lokal.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji będzie obciążona podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 15 (a contrario) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nieruchomość wchodzi w skład majątku osobistego dłużnika.

Zgodnie z art. 15 pkt 1 ustawy o podatku od towarowi usług: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z definicją zawartą w ust. 2: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z powyższym nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z cytowanych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż w trybie licytacji publicznej lokalu mieszkalnego, o którym mowa we wniosku, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak wskazuje treść wniosku przedmiotowy lokal służył dłużnikowi do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Dłużnik prowadził co prawda działalność gospodarczą, jednak w październiku 2009 r. zaprzestał jej prowadzenia (zawiesił), a w grudniu 2011 r. zlikwidował. Ponadto siedziba działalności gospodarczej mieściła się jak wynika z wniosku pod innym adresem, niż przedmiotowy lokal.

Wobec powyższego, w ww. transakcji sprzedaży dłużnik nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, gdyż czynność ta nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż powyższa będzie sprzedażą majątku osobistego, do którego unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy