Temat interpretacji

Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na to, że zakupione usługi nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2015 r. (data wpływu 26 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu W - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu W

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 16 listopada 2010 r. Komenda Policji, będąca państwową jednostką budżetową, zawarła z Województwem, reprezentowanym przez Zarząd Województwa (pełniący funkcję Instytucji), umowę dotyczącą dofinansowania projektu W w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego, Oś priorytetowa 4 Rozwój infrastruktury społeczeństwa informacyjnego, Działanie 4.1. Rozwój infrastruktury ICT. Całkowita wartość projektu wynosiła 2.582.891,38 zł. Dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego to 75% wydatków tj. 1.937.168, 50 zł, natomiast 25% wydatków stanowiły wkład własny Komendy, tj. 645.722, 88 zł. Wydatki na realizację powyższego projektu pokrywane były ze środków ujętych w planie finansowym Komendy na 2011 r. W związku z tym, że Komenda prowadzi działalność, do której została powołana ustawą z 6 kwietnia 1990 r. o Policji, jako umundurowana i uzbrojona formacja służąca społeczeństwu i przeznaczona do ochrony bezpieczeństwa oraz utrzymywania porządku publicznego, w celu wykonania ww. zadania musiała przeprowadzić postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego. W jego wyniku wyłoniony został wykonawca, który zgodnie z postanowieniami umowy zrealizował cały projekt, a za wykonaną usługę obciążał Komendę fakturami. Wydatki związane z opłacaniem dostaw stanowiły dla Komendy koszt brutto (brak możliwości odliczenia podatku od towarów i usług) i nie generowały kosztów uzyskania przychodów. Zrealizowane zadanie nie przynosi także przychodów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto, w związku z realizowanym projektem nie wystąpią czynności opodatkowane i nie będą świadczone usługi najmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle zaprezentowanego stanu faktycznego istniała możliwość odzyskania podatku od towarów i usług w całości lub części?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w trakcie realizacji przedmiotowego projektu, jak i po jego zakończeniu nie mógł odzyskać poniesionego podatku VAT, ponieważ realizowany projekt był jednym z zadań podstawowych, a środki finansowe na jego realizację ujęte były w planie finansowym na 2011 r. Ponadto, Komenda w zakresie czynności, dla wykonywania, których została powołana odrębnymi przepisami prawa nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie ma prawa do rozliczania tego podatku, co potwierdza art. 15 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie, z którym nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Wyłączenie władzy publicznej oraz urzędów je obsługujących z kategorii podatników ma charakter podmiotowo-przedmiotowy i stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. Komenda wskazała, że środki z których realizowany był projekt, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dacie zaistnienia zdarzenia, nie zaliczają się do środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej wymienionych w paragrafie 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o podatku od towarów i usług, a Komenda nie mogła otrzymać zwrotu przedmiotowego podatku, ponieważ nie spełniała części warunków wynikających z rozdziału 9 tego rozporządzenia.

W świetle powyższego, Komenda jako państwowa jednostka budżetowa, powołana ustawą z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tworzy się Policję, jako umundurowaną i uzbrojoną formację służącą społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego) w zakresie realizacji zadań takich, jak np.: ochrona życia i zdrowia ludzi, ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, wykrywanie przestępstw i wykroczeń, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie przysługuje jej prawo do odliczenia/odzyskania kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wykonaną usługę i zakupy związane z przedmiotowym zadaniem.

Komenda wykonuje także czynności spoza katalogu przypisanych zadań, wynikające z zawartych umów cywilnoprawnych (najem, dzierżawa, od bieżącego roku usługi napraw pojazdów silnikowych, wymiana opon i kół na rzecz pracowników) i wyłącznie te czynności, mające charakter cywilnoprawny, dają prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i tylko w tym zakresie Komenda jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Uzyskane z tego tytułu dochody odprowadzane są na konto dochodów budżetu państwa, a podatek od towarów i usług do właściwego Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Od dnia 1 kwietnia 2013 r. powyższa regulacja posiada brzmienie: Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć, zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn., których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie, której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza, zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W treści rozdziału 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224 poz. 1799, z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 7 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

W okresie od dnia 1 stycznia do dnia 5 kwietnia 2011 r. obowiązywało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.), w którym powyższe kwestie były uregulowane w tożsamy sposób w rozdziale 9 oraz § 8 ust. 3 i 4.

Od dnia 6 kwietnia 2011 r. tożsama regulacja obowiązywała na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247, z późn. zm.).

Od dnia 1 stycznia 2014 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. poz. 1656). Kwestie przypadków dotyczących zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej opisano w przepisach rozdziału 4 tego rozporządzenia, natomiast w § 8 ust. 3 i 4 określono katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zrealizował inwestycję polegającą na wdrożeniu nowoczesnej platformy teleinformatycznej wraz z infrastrukturą techniczną w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego, której efekty nie służyły i nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro jak wskazano w treści wniosku realizowany projekt nie będzie związany z wykonywaniem czynności opodatkowanych, to nie przysługiwało/nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na realizację przedmiotowego projektu. Ponadto, nie przysługiwało/nie przysługuje prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wymienionymi w wyżej powołanych przepisach rozporządzeń Ministra Finansów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny, co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy