Temat interpretacji

Skoro efekty zrealizowanego projektu nie służyły i nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, to Komenda nie miała możliwości odliczenia podatku naliczonego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2015 r. (data wpływu 26 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Komenda Wojewódzka Policji będąca państwową jednostką budżetowądnia 15 marca 2010 r. zawarła z Województwem reprezentowanym przez Zarząd Województwa (pełniącym funkcję Instytucji Zarządzającej RPO na lata 2007-2013) umowę dotyczącą dofinansowania ww. projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa, priorytet II - Zachowanie i racjonalne użytkowanie środowiska, działanie 2.3. Rozwój infrastruktury w zakresie powietrza. Całkowita wartość projektu wynosiła 118.079,02 zł, z czego wydatki kwalifikowane w ramach projektu stanowiły wartość 108.300,35 zł. Dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego to 75% wydatków kwalifikowanych tj. 81.225,26 zł, natomiast 25% wydatków kwalifikowanych wynosił wkład własny KWP tj. 27.075,09 zł.

W ramach tego projektu KWP poniosła także wydatki niekwalifikowane na kwotę 9.778,67 zł. Wszystkie wydatki na realizację projektu w całości pokrywane były ze środków ujętych w planie finansowym KWP na 2010 r.

W związku z tym, że Wnioskodawca prowadzi działalność, do której została powołana ustawą z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, jako umundurowana i uzbrojona formacja służąca społeczeństwu i przeznaczona do ochrony bezpieczeństwa oraz utrzymywania porządku publicznego, w celu wykonania ww. zadania musiał przeprowadzić postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego. W jego wyniku wyłoniony został wykonawca, który zgodnie z postanowieniami umowy zrealizował cały projekt, a za wykonaną usługę obciążał Wnioskodawcę fakturami VAT. Wydatki związane z opłacaniem tych zakupów stanowiły dla Komendy koszt brutto (brak możliwości odliczenia podatku) i nie generowały kosztów uzyskania przychodów. Zrealizowane zadanie nie przynosi także przychodów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, w związku z realizowanym projektem nie wystąpią czynności opodatkowane i w obiekcie nie będą świadczone usługi najmu.

Niniejsza inwestycja była przedmiotem wydania interpretacji indywidualnej oznaczonej numerem , .

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle zaprezentowanego stanu faktycznego istniała możliwość odzyskania podatku VAT, w całości lub części, przez KWP?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w trakcie realizacji przedmiotowego projektu, jak i po jego zakończeniu nie ma możliwości odzyskania poniesionego podatku, ponieważ realizowany projekt był jednym z zadań podstawowych Jednostki, a środki finansowe na jego realizację ujęte były w planie finansowym na 2010 r. Ponadto w zakresie czynności, dla wykonywania których Wnioskodawca został powołany odrębnymi przepisami prawa nie jest podatnikiem VAT i nie ma prawa do rozliczania tego podatku. Swoje stanowisko potwierdza przepisem prawnym zawartym w art. 15 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdzie wskazano, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Wyłączenie władzy publicznej oraz urzędów je obsługujących z kategorii podatników ma charakter podmiotowo-przedmiotowy i stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że środki z których realizowany był projekt, to środki z RPO, które, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dacie zaistnienia zdarzenia, nie zaliczają się do środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej wymienionych w § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT, a Komenda nie mogła otrzymać zwrotu przedmiotowego podatku, ponieważ nie spełniała części warunków wynikających z rozdziału 9 tego rozporządzenia.

W świetle powyższego Wnioskodawca, będący państwową jednostką budżetową powołaną ustawą z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji Tworzy się Policję jako umundurowaną i uzbrojoną formację służącą społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego do realizacji zadań takich, jak np.: ochrona życia i zdrowia ludzi, ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, wykrywanie przestępstw i wykroczeń, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT i nie przysługuje jemu prawo do odliczenia - odzyskania kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wykonaną usługę - zakupy związane z przedmiotowym zadaniem.

Należy również zauważyć, że Komenda Policja wykonuje także czynności spoza katalogu przypisanych zadań, wynikające z zawartych umów cywilnoprawnych (najem, dzierżawa, od bieżącego roku usługi napraw pojazdów silnikowych i wymiana opon i kół na rzecz pracowników) i wyłącznie te czynności, mające charakter cywilnoprawny, służą obniżeniu podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i tylko w tym zakresie Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Uzyskane z tego tytułu dochody odprowadzane są na konto dochodów budżetu państwa, a podatek do właściwego Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm., dalej zwaną ustawą), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a przywołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższy przepis do dnia 31 grudnia 2013 r. miał brzmienie:

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W myśl. art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z ust. 2 przywołanego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Powyższe kwestie zostały uregulowane w analogiczny sposób w rozporządzeniach Ministra Finansów:

1. z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224 poz. 1799, z późn. zm.),
2. z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.),
3. z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Komenda zrealizowała projekt polegający na termomodernizacji budynku Posterunku Policji.... Zrealizowane zadanie nie przynosi także przychodów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z jego realizacją nie wystąpią czynności opodatkowane i w budynku nie będą świadczone usługi najmu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro efekty zrealizowanego projektu nie służyły i nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, to Komenda nie miała możliwości odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. Nie przysługiwało jej również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku nie stanowi środków wskazanych w przywołanych wyżej rozporządzeniach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy