Temat interpretacji

brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, ponieważ wydatki poniesione w ramach realizacji projektu nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2016 r. (data wpływu 13 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 marca 2016 r. (data wpływu 9 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.:

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 marca 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni była nim w całym okresie, którego dotyczy wniosek.

Przedmiotem działalności Zainteresowanej jest wykonywanie:

1. Usług medycznych o specjalności ginekologiczno położniczej i poradnictwa genetycznego PKD 86.21.Z.
2. Badań laboratoryjnych wykonywanych na rzecz osób fizycznych, podmiotów leczniczych oraz lekarzy PKD 86 90.E.
3. Sprzedaży testów medycznych, sprzętu diagnostycznego oraz odczynników laboratoryjnych krajowych, nabywanych z terenu UE oraz importowanych przez Spółkę PKD 47 99.Z.

Usługi wymienione w punkcie 1 i 2 wykonywane są w ramach Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej i jako usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług.

Sprzedaż wymieniona w punkcie 3 opodatkowana jest stawką 8% lub 23% w zależności od rodzaju sprzedawanego towaru.

W 2015 roku Spółka wystąpiła do Województwa , w imieniu którego działa Zarząd Województwa , o dofinansowanie zakupu sprzętu medycznego w ramach regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, a przedmiotem dofinansowania jest projekt .

Spółka aplikowała do tego Programu już w 2009 roku ale znalazła się na liście rezerwowej i dopiero w 2015 roku otworzyły się możliwości aby z niego skorzystać. W międzyczasie Wnioskodawczyni zakupiła dużą część sprzętu ze środków własnych nie mając pewności czy kiedykolwiek będą zrefundowane.

W ramach projektu dofinansowane zostaną zakupy środków trwałych i wartość dokonanych już odpisów amortyzacyjnych od nabytych od stycznia 2009 do końca roku 2015 środków trwałych, pod warunkiem wykorzystywania ich do badań i usług medycznych wykonywanych w tych latach w ramach umowy z NFZ.

W zależności od możliwości odliczenia przez Wnioskodawczynię podatku naliczonego od nabytych urządzeń medycznych dofinansowanie będzie dokonane w odpowiednim procencie od wartości netto lub brutto poniesionych wydatków. Spółka wnioskowała o dofinansowanie w kwocie brutto.

Jednym z warunków prawidłowego rozliczenia dotacji jest przedstawienie interpretacji indywidualnej o braku możliwości odliczenia podatku naliczonego od sprzętu wymienionego we wniosku o dofinansowanie. Na liście sprzętu znajdują się między innymi mikroskopy, autoklawy, aparat do krioterapii, ultrasonograf z CTG, specjalistyczne płyty grzewcze, itp.

Wszystkie pozycje z wnioskowanej listy wpisane są do Ewidencji Środków Trwałych. Transza środków przyznanych na dofinansowanie nastąpiła w grudniu 2015. Dotacja nie ma bezpośredniego wpływu na ceny usług medycznych ustalane są one w kontrakcie z NFZ lub w stałym cenniku.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. Wszystkie faktury na zakup urządzeń będących przedmiotem dotacji wymienionej we wniosku wystawione są na Spółkę.
2. Zakupione w związku z realizacją projektu towary były wykorzystywane zarówno do dnia otrzymania dotacji jak i po otrzymaniu dotacji tylko do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka miała prawo do odliczenia podatku naliczonego w okresie 2009-2015 do dnia otrzymania dotacji, od nabywanych środków trwałych służących opisywanej wcześniej działalności medycznej...
2. Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów środków trwałych służących działalności medycznej, których zakup został pokryty w części dotacją...

Zdaniem Wnioskodawczyni, Spółka nie ma możliwości w żadnym z przedstawionych w pytaniach przypadków, do odliczenia podatku naliczonego służącego czynnościom zwolnionym od podatku od towarów i usług.

Art. 29a Ustawy stanowi, iż dotacje, które nie mają bezpośredniego wpływu na cenę towarów nie stanowią podstawy opodatkowania. W takim razie, usługi medyczne opodatkowane są zgodnie ze swoją właściwością czyli korzystają ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 Ustawy. Zakres usług świadczonych przez Spółkę jest tożsamy z zakresem wymienionym w tym przepisie gdyż mają one charakter jedynie terapeutyczny i profilaktyczny.

Spółka nie wykonuje żadnych świadczeń, które zgodnie z istniejącym orzecznictwem nie korzystają ze zwolnienia to jest: usług z zakresu medycyny estetycznej, badań mających na celu ustalenie pokrewieństwa, usług mających charakter ekspercki lub doradczy w sprawach ubezpieczeniowych, rentowych lub o podobnym charakterze, usług banku komórek macierzystych ani nie wykonuje badań klinicznych, których celem są eksperymenty badawcze lub medyczne.

Art. 86 ust. 1 Ustawy stanowi, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi od towarów i usług tylko w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Nie ma przy tym znaczenia z jakiego źródła pochodzi finansowanie zakupu towarów zakupy pokryte dotacją rozliczane są na zasadach ogólnych.

Podatek naliczony od zakupów służących sprzedaży zwolnionej nie korzysta z prawa do odliczenia. Środki trwałe są towarami w rozumieniu Ustawy (art. 2 pkt 6), a zatem art. 86 ust. 1 ma zastosowanie również do ich zakupu, a co za tym idzie, jeżeli służą usługom medycznym, do których ma zastosowanie zwolnienie z podatku od towarów i usług to podatek związany z ich zakupem nie może być odliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie zapisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Udzielając odpowiedzi na zadane we wniosku pytania należy stwierdzić, iż bez wpływu na rozliczenie podatku naliczonego pozostają źródła finansowania wydatków (np. otrzymane dotacje). Prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie jest spełniony, gdyż jak wskazała Wnioskodawczyni zakupione towary (sprzęt medyczny) były wykorzystywane tylko do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem, Spółka nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem sprzętu medycznego realizowanym w ramach programu operacyjnego. Tym samym, Zainteresowanej nie przysługuje z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawczyni nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: , ponieważ wydatki poniesione w ramach realizacji projektu nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi