Temat interpretacji
Podatek od towarów i usług w zakresie nieopodatkowania darowizny wydzielonej działki zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.
Na podstawie art. 14b § l i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2015 r. (data wpływu 30 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 grudnia 2015 r. (data wpływu 11 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieopodatkowania darowizny wydzielonej działki zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieopodatkowania darowizny wydzielonej działki zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wniosek uzupełniono w dniach 3 grudnia 2015 r. oraz 11 grudnia 2015 r., o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Spółdzielnia jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółdzielnia podjęło decyzję o dokonaniu darowizny na rzecz miejscowej Parafii w postaci wydzielonej działki przeznaczonej na wybudowanie przydrożnej kapliczki. Spółdzielnia jest właścicielem nieruchomości gruntowej zakupionej w roku 1977 z której ta działka została wydzielona. Na działce tej nie dokonywano żadnych ulepszeń. Teren ten posiada warunki zabudowy wydane dla jednego z użytkowników tej nieruchomości. W uzupełnieniu do wniosku z dnia 11 grudnia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że darowizna nie będzie spełniała dyspozycji zawartej w art. 7 ust. 2 ustawy w związku z czym nie będzie podlegała opodatkowaniu.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy stanowisko Spółdzielni jest prawidłowe, że ta darowizna będzie nieopodatkowana zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy, grunt z którego została wydzielona działka mająca być przedmiotem darowizny został nabyty w roku 1977 Spółdzielnia nie miała prawa do obniżenia podatku należnego od jego nabycia. Dlatego darowizna może korzystać z zapisu zawartego w art. 7 ust. 2 pkt 2, z którego wynika, że opodatkowaniu podlegają darowizny w przypadku gdy podatnikom przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia. W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że darowizna nie będzie spełniała dyspozycji zawartej w art. 7 ust. 2 ustawy w związku z czym nie będzie podlegała opodatkowaniu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. l pkt l ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak stanowi art. 7 ust. l ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. l pkt l, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego przekazanie jest traktowane jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
W związku z powyższym, sprzedaż własności gruntu należy traktować, jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. l ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Należy zauważyć, że dostawa towarów, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra, a ponadto musi to być czynność odpłatna.
Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątek, który został zawarty - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy.
Stosownie do brzmienia powyższego przepisu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. l pkt l, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
- przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
- wszelkie inne darowizny,
jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazywanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.
Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części. Powyższe oznacza, że darowiznę towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.
W konsekwencji, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle brzmienia art. 5 ust. l pkt l ustawy jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).
Stosownie do postanowień art. 15 ust. l ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 888 § l ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Natomiast stosownie do treści art. 890 § l ww. Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Powyższy wymóg koresponduje z treścią art. 158 ww. ustawy, w myśl którego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.
Jak wynika z powyższego, darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w tytule XXXIII Księgi trzeciej Kodeksu cywilnego, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany podjął decyzję o dokonaniu darowizny na rzecz miejscowej Parafii w postaci wydzielonej działki przeznaczonej na wybudowanie przydrożnej kapliczki. Nieruchomość, z której wyodrębniono działkę mającą być przedmiotem darowizny Spółdzielnia zakupiła w roku 1977, a więc przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z powyższym Spółdzielni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu jej nabycia.
Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy przekazywana darowizna nie będzie opodatkowana zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że czynność przekazania darowizny na rzecz miejscowej Parafii w postaci wydzielonej części działki przeznaczonej na wybudowanie przydrożnej kapliczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie będą spełnione przesłanki do uznania jej za nieodpłatne przekazanie towarów, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przy nabyciu ww. nieruchomości.
Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że darowizna na rzecz miejscowej Parafii w postaci wydzielonej części działki przeznaczonej na wybudowanie przydrożnej kapliczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie nieopodatkowania darowizny wydzielonej części działki zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia sprzedaży nieruchomości zgodnie z art. 43 ust. l pkt l0 i l0a ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 15 stycznia 2016 r. nr ILPP1/4512-1-800/15-5/UG.
Zauważa się, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając niniejszą interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku oraz jego uzupełnieniu opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § l ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN (PDF)
Treść w pliku PDF 579 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu