Temat interpretacji

brak możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu polegającego na budowie przedłużenia alei

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. 2015, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 5 stycznia 2016 r. (data wpływu 12 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 9 lutego 2016 r. (data wpływu 12 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu pn. ... jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu pn. ....

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 9 lutego 2016 r. (data wpływu 12 lutego 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 29 stycznia 2016 r. znak: IBPP3/4512-23/16/BJ.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 9 lutego 2016 r., przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Gmina Miasto C. (Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest stroną umowy o dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 20072013, Projekt VII, Działanie 7.1. Modernizacja i rozbudowa sieci drogowej, Poddziałanie 7.1.2. Modernizacja i rozbudowa infrastruktury uzupełniającej kluczową sieć drogową, do projektu realizowanego przez Miejski Zarząd Dróg i Transportu pn. ....

Przedmiotem projektu była budowa nowego odcinka drogi powiatowej (Alei B. M. C.) o długości 556 m wraz z przebudową skrzyżowania z ul. S. i budową sygnalizacji świetlnej celem poprawy funkcjonalności i parametrów technicznych. Zostały przebudowane wszystkie urządzenia infrastruktury podziemnej kolidujące z inwestycją oraz wybudowane nowe elementy. Prace prowadzono w następujących branżach: oświetlenie, odwodnienie, zieleń, teletechnika, wodociąg, gazociąg, elektroenergetyka. Ponadto powstały: chodniki, ścieżka rowerowa ciąg pieszo-rowerowy, zatoki autobusowe, miejsca postojowe, przebudowano część nawierzchni na skrzyżowaniu.

Zadanie inwestycyjne realizowane było w latach 20082014 przez Miejski Zarząd Dróg i Transportu posiadający status jednostki budżetowej Gminy Miasta. W związku z realizacją projektu Miejski Zarząd Dróg nabywał towary i usługi, które nie są i nie będą wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez jednostkę budżetową oraz przez Gminę Miasto.

Faktury dokumentujące nabywane na potrzeby realizacji projektu towary i usługi, były wystawiane na Miejski Zarząd Dróg i Transportu.

Gmina Miasto przekazywała środki finansowe do MZDiT na pokrycie kosztów związanych z realizacją projektu. Przekazywane przez Gminę środki finansowe na rzecz Miejskiego Zarządu Dróg i Transportu w ramach projektu nie stanowiły dostawy towarów jak również nie były świadczeniem usług podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Ww. projekt nie generuje żadnych przychodów. Przebudowane drogi, ścieżki rowerowe, ciągi pieszych, zatoki autobusowe i miejsca postojowe będą ogólnodostępne, publiczne i nieodpłatnie udostępnione użytkownikom.

Środki trwałe wytworzone w wyniku inwestycji znajdują się w ewidencji księgowej Miejskiego Zarządu Dróg i Transportu.

Przedmiotowa inwestycja mieściła się w ramach zadań własnych Gminy. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że Miejski Zarząd Dróg i Transportu jednostka budżetowa Gminy, jest odrębnie od Gminy Miasta zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Niezależnie od Gminy comiesięcznie sporządza własne deklaracje VAT-7. Gmina Miasto posiada interpretację Ministra Finansów IBPP2/443-463/13/AMP z dnia 21 sierpnia 2013 r. w zakresie uznania jednostek organizacyjnych gminy za odrębnych od niej podatników VAT.

Miejski Zarząd Dróg i Transportu rozlicza podatek należny i naliczony samodzielnie, w odrębnie od Gminy Miasta składanych deklaracjach VAT, MZDiT posiada własny numer identyfikacji podatkowej NIP i jest odrębnym podatnikiem VAT.

Gmina Miasto na podstawie dyspozycji przekazuje środki finansowe do jednostki budżetowej Miejskiego Zarządu Dróg i Transportu w celu dokonania płatności za nabyte przez jednostkę towary i usługi. Przekazywane przez Gminę środki finansowe na rzecz Miejskiego Zarządu Dróg i Transportu w ramach projektu nie były wynagrodzeniem za świadczenie usług przez Miejski Zarząd Dróg i Transportu na rzecz Gminy Miasto. Przekazywane przez Gminę środki finansowe są środkami publicznymi przeznaczonymi na wydatki związane z realizacją zadań jednostki budżetowej zgodnie z ustawą o finansach publicznych.

Wszystkie przebudowane urządzenia infrastruktury podziemnej kolidujące z inwestycją i nowe wybudowane elementy nie były i nie są na stanie majątkowym Gminy. Dwupasmowa jezdnia, chodniki, ścieżki rowerowe, sygnalizacja świetlna, zatoki autobusowe, kanały technologiczne nie były i nie są wykorzystywane przez Gminę Miasto do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W ramach zrealizowanej inwestycji zostało wybudowane nowe urządzenie infrastruktury podziemnej - kanały technologiczne, które wykorzystywane są przez MZDiT do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Na dzień dzisiejszy została zawarta jedna umowa dzierżawy kanału technologicznego, obowiązująca od 1 kwietnia 2015 roku. W roku 2015 zostały wystawione faktury na łączną kwotę 479,16 zł brutto, a w każdym kolejnym roku będą wystawiane faktury na łączną kwotę 425,68 zł brutto. Przy tym, MZDiT przewiduje zawarcie kolejnych umów dzierżawy (ten sam kanał technologiczny może być przedmiotem kilku umów dzierżawy). Jednocześnie, niektóre z rur (jedna lub dwie rury), położone w ramach wybudowanego kanału technologicznego, zostały wykorzystane przez MZDiT do zasilenia i połączenia wybudowanej w ramach inwestycji sygnalizacji świetlnej. Wybudowana sygnalizacja świetlna jest wykorzystywana do realizacji zadań statutowych MZDiT w zakresie realizacji obowiązków zarządu dróg o którym mowa w art. 21 ust. l ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.

Pozostałe przebudowane i nowo wybudowane urządzenie infrastruktury podziemnej nie są wykorzystywane przez MZDiT do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Powstałe w trakcie realizacji inwestycji elementy takie jak: oświetlenie, odwodnienie, teletechnika, wodociąg, gazociąg, elektroenergetyka nie były przedmiotem czynności opodatkowanych generujących VAT należny po stronie Gminy.

W ramach zrealizowanej inwestycji zostały wybudowane cztery zatoki przystankowe, które wykorzystywane są przez MZDiT do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Łączna kwota wystawionych faktur za zatrzymywanie się na przystankach w każdym miesiącu jest różna w zależności od ilości dni w miesiącu, obowiązywania rozkładu jazdy dla danego typu dnia lub wyjątków w rozkładach jazdy oraz wprowadzonych przez poszczególnych przewoźników zmian w rozkładach. Szacunkowa wartość rocznej sprzedaży kształtuje się na poziomie 10 000, 00 zł brutto. Umowy z przewoźnikami obowiązywały od 1 stycznia 2012 roku. MZDiT za zatrzymywanie się autobusów na nowo wybudowanych zatokach autobusowych pobiera od przewoźników opłatę, o której mowa w art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (opłaty te MZDiT pobiera ogólnie od roku 2012 zgodnie z interpretacją indywidualną z dnia 5 grudnia 2011 r., nr IBPP4/443-1460/11/JP, utrzymaną w mocy nieprawomocnym wyrokiem WSA w Gliwicach z dnia 24 września 2012 r., w sprawie III SA/GL 577/12).

Elementy takie jak oświetlenie, odwodnienie, wodociąg, gazociąg i elektroenergetyka nie są wykorzystywane przez MZDiT do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT i nie generują podatku należnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina miała lub będzie miała możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu pn. ......

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ramach realizowanego projektu pn. ... Gmina nie miała i nie będzie miała możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług związanych z projektem.

Generalna zasada dotycząca prawa podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wyrażona została w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ww. ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi VAT skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Inwestycja ta nie jest i nie będzie wykorzystywana przez Gminę ani przez Miejski Zarząd Dróg i Transportu na cele działalności opodatkowanej VAT. Ww. projekt nie będzie generował żadnych przychodów. Przebudowane drogi, ścieżki rowerowe i ciągi pieszych będą ogólnodostępne, publiczne i nieodpłatnie udostępnione użytkownikom. Przedmiotowa inwestycja mieści się w ramach zadań własnych gminy wymienionych w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Zatem zgodnie z powołanymi wyżej przepisami nabywane towary i usługi, związane z realizacją tej inwestycji nie były i nie będą służyły czynnościom opodatkowanym, gdyż w wyniku zrealizowanej inwestycji nie występuje i nie będzie występować sprzedaż towarów i usług podlegających opodatkowaniu VAT. Tym samym Gminie Miastu nie przysługiwało i nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych w ramach zrealizowania przedmiotowej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki prawnopodatkowe, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podatnikami zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazać należy że z dniem 1 kwietnia 2013 r. na mocy art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r. poz. 35) ust. 2 art. 15 otrzymał brzmienie działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 1515 ze zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie samorządowego zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej.

Należy zauważyć, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminu jednostka budżetowa, wobec czego należy posiłkować się definicją legalną zawartą w ustawie z dnia 27 sierpnia 2007 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 885, ze zm.).

Jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego (art. 11 ust. 1 tej ustawy).

Stosownie do brzmienia ust. 3 powyższego artykułu, podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej planem finansowym jednostki budżetowej.

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, tworząc jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, nadaje jej statut, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej, oraz określa mienie przekazywane tej jednostce w zarząd.

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 460), zgodnie z którym drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

Stosownie do art. 6 a ust. 1 o drogach publicznych, do dróg powiatowych zalicza się drogi inne niż określone w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1, stanowiące połączenia miast będących siedzibami powiatów z siedzibami gmin i siedzib gmin między sobą.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

W myśl ust. 2 ww. art. 19, zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 8, są dla dróg:

1. krajowych Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
2. wojewódzkich zarząd województwa;
3. powiatowych zarząd powiatu;
4. gminnych wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Jak wskazano na wstępie obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić wyłącznie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Aby faktury umożliwiły zrealizowanie prawa do odliczenia, muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. W analizowanej sprawie faktury dokumentujące nabywane na potrzeby realizacji projektu towary i usługi, były wystawiane na Miejski Zarząd Dróg i Transportu.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie dokonał nabycia żadnych towarów i usług udokumentowanych fakturami VAT, w których figuruje jako nabywca, nie ma możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dotyczących zakupów towarów i usług związanych z ww. projektem. Ustawodawca stworzył bowiem podatnikowi prawo odliczenia podatku naliczonego od nabytych (zakupionych) towarów i usług, a zatem podatnik nie może odliczać podatku naliczonego innych nabywców.

W tym miejscu zauważyć trzeba, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Jak wynika z wyroku TSUE w sprawie C-276/14 samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów o VAT, zatem wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła.

W związku z ww. wyrokiem nr C-276/14, w dniach 29 września 2015 r. oraz 16 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało Komunikaty, w których stwierdzono, że mając na uwadze rozstrzygnięcie TSUE zakłada się obowiązkowe scentralizowanie w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Jednocześnie stosowany obecny model rozliczeń do momentu obowiązkowego scentralizowania, nie będzie kwestionowany.

Z okoliczności dotyczących sprawy wynika, że Wnioskodawca oraz Miejski Zarząd Dróg i Transportu stosują dotychczasowy model rozliczeń. Miejski Zarząd Dróg i Transportu rozlicza podatek należny i naliczony samodzielnie, w odrębnie od Gminy Miasta składanych deklaracjach VAT, MZDiT posiada własny numer identyfikacji podatkowej NIP i jest odrębnym podatnikiem VAT.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że powstałe w trakcie realizacji inwestycji elementy takie jak: oświetlenie, odwodnienie, teletechnika, wodociąg, gazociąg, elektroenergetyka nie były przedmiotem czynności opodatkowanych generujących VAT należny po stronie Gminy. Przebudowane drogi, ścieżki rowerowe, ciągi pieszych, zatoki autobusowe i miejsca postojowe będą ogólnodostępne, publiczne i nieodpłatnie udostępnione użytkownikom.

Reasumując, Wnioskodawca pod warunkiem stosowania dotychczasowego modelu rozliczeń nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ....

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego, w szczególności w przypadku scentralizowania rozliczeń przez Gminę ze swoimi jednostkami organizacyjnymi oraz utraty statusu podatnika przez Miejski Zarząd Dróg i Transportu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach