Temat interpretacji

Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2015 r. (data wpływu 6 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. XXX jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. XXX.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina zrealizowała projekt pn. XXX, który uzyskał dofinansowanie z Unii Europejskiej z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 (Oś Priorytetowa 6 Środowisko przyrodnicze, Działanie 6.2. Ochrona środowiska przed zanieczyszczeniami i zniszczeniami, Poddziałanie 6.2.2. Bezpieczeństwo ekologiczne). Podstawą dofinansowania była umowa z dnia 29 października 2009 r. zawarta z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w . W ramach projektu Gmina poniosła koszty związane z:

1. Przygotowaniem studium wykonalności (dokument stanowiący załącznik do wniosku o dofinansowanie projektu wykonany na podstawie umowy o dzieło),
2. Promocją projektu (1 szt. ogłoszenia prasowego, tablica informacyjno-promocyjna, 4 szt. nalepek na samochód) zrealizowana na podstawie zleceń objętych 22% stawką podatku od towarów i usług, wartość promocji to 2.186,54, gdzie VAT to 394,30 zł,
3. Zakupem jednego średniego samochodu ratowniczo-gaśniczego objętego 7% stawką podatku od towarów i usług, wartość samochodu to 696.570,00 zł, gdzie VAT to 45.570,00 zł. Samochód w dniu 30 kwietnia 2010 r. został przekazany do Ochotniczej Straży Pożarnej w R. .

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w wyżej opisanym stanie faktycznym (zaistniałym) Gmina jako zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego (VAT) wynikającego z kosztów poniesionych w związku ze zrealizowanym zadaniem inwestycyjnym...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma możliwości odzyskania podatku. We wniosku i umowie zawartej z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na dofinansowanie przedmiotowej inwestycji, podatek od towarów i usług jest kosztem kwalifikowanym, jako niepodlegający odliczeniu. Inwestycję polegającą na zakupie samochodu ratowniczo-gaśniczego Gmina zrealizowała w ramach zadań własnych. Zakupiony sprzęt jest wykorzystywany w sposób nieodpłatny, nie podlega dzierżawie, nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina stoi na stanowisku, że nie ma ona możliwości odliczenia naliczonego podatku (odzyskania poniesionego podatku od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 10 obowiązującego w okresie od 1 grudnia 2008 r. do 31 grudnia 2009 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336, z późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 10 tego rozporządzenia.

W analogiczny sposób kwestia ta była uregulowana w rozdziale 9 i § 7 ust. 3 i 4, obowiązującego w okresie od 1 stycznia 2010 r. do 31 grudnia 2010 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.).

Aktualnie kwestia w taki sam sposób uregulowana jest w rozdziale 4 i § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656).

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że Gminie nie przysługiwało i nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ zakupione towary i usługi nie były i nie są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Wnioskodawcy nie przysługiwało i nie przysługuje również prawo do otrzymania zwrotu podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wskazanymi w powołanych rozporządzeniach.

Jednocześnie zauważyć należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, gdyż kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy