Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywanych usług eksperckich.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 249, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 21 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywanych usług eksperckich jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywanych usług eksperckich.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności Spółka S.A. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) zatrudnia wysokiej klasy ekspertów, dzięki którym możliwe jest dostarczanie klientom Spółki usług doradczych związanych z branżą mediową.

Eksperci są specjalistami z wieloletnim doświadczeniem, a obszary ich kompetencji obejmują m.in.:

• sporządzanie analiz rynku i otoczenia konkurencyjnego;
• realizację projektów strategicznych;sporządzanie analiz rynku programów telewizyjnych;
• analizy dotyczące rozwoju infrastruktury IT;
• realizację projektów finansowych;
• sporządzanie opinii i rekomendacji
• dotyczących projektów biznesowych;
• opracowanie polityki utrzymania klienta;
• strategię prowadzenia dialogu z dziennikarzami i środowiskami opiniotwórczym oraz prowadzenie kampanii marketingowych;
• koncepcję wdrożenia nowych ofert i usług;
• strategię rozwoju pracowników oraz doradztwo w zakresie metodologii ocen pracowniczych.

Od 1 stycznia 2015 r. zmianie uległ system współpracy z ekspertami, którzy są jednocześnie zarejestrowani, jako przedsiębiorcy w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej: Eksperci).

Z dniem 1 stycznia 2015 r, Eksperci rozpoczęli współpracę ze Spółką w oparciu o umowę o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy, której zakres obejmuje wyłącznie pełnienie funkcji zarządczych, w szczególności takich jak:

• zarządzanie departamentem Spółki właściwym ze względu na specjalizację Eksperta, w tym rekrutowanie członków zespołu, stawianie im celów i ocena ich realizacji, wydawanie bieżących poleceń służbowych, udzielanie urlopów, kontrola czasu pracy członków zespołu, itd.);

• zarządzanie budżetem departamentu Spółki właściwego ze względu na specjalizację Eksperta i kontrolę jego wykorzystania;

• obowiązki administracyjne związane z zarządzaniem departamentem Spółki właściwym ze względu na specjalizację Eksperta (w tym akceptowanie faktur, zatwierdzanie wydatków, dokumentacji dotyczącej rozliczeń itp.);

• reprezentowanie Spółki na targach, konferencjach, szkoleniach oraz w czasie spotkań biznesowych i negocjacji;

• w przypadku Ekspertów niebędących jednocześnie członkami zarządu Spółki -reprezentowanie Spółki wobec osób trzecich na podstawie odrębnie udzielonych pełnomocnictw;

• w przypadku Ekspertów będących jednocześnie członkami zarządu Spółki - prowadzenie spraw Spółki oraz jej reprezentowanie, jako członek zarządu zgodnie z zasadami wynikającymi z Kodeksu spółek handlowych, innych aktów powszechnie obowiązującego prawa, Statutu Spółki oraz uchwał organów Spółki.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, że Eksperci są osobami z wieloletnim doświadczeniem, posiadającymi cenioną na rynku specjalistyczną wiedzę i doświadczenie m.in. w zakresie doradztwa dotyczącego fuzji i zmian procesów biznesowych, funkcjonowania branży mediowej, oraz przedsiębiorstw działających na tym rynku, jak i posiadają oni kwalifikacje do świadczenia usług eksperckich na rzecz Spółki, w ramach prowadzonej przez nich jednoosobowej działalności gospodarczej zawarli z Wnioskodawcą umowy o świadczenie usług eksperckich w obszarach, w których ich wiedza i doświadczenie może być wykorzystywana do świadczenia profesjonalnych usług doradczych w różnych obszarach funkcjonowania Spółki.

Przedmiotem umów o świadczenie usług zawartych z Ekspertami są m.in.: usługi sporządzania analiz rynku, opracowania strategii Spółki, usługi doradztwa w zakresie rozwoju i utrzymania systemów IT, oferty programowej, realizacji projektów finansowych, planowania finansowego, polityki szkoleń pracowniczych i wynagrodzeń, polityki utrzymania klienta, koncepcji PR, rozwoju produktów i usług, dalej łącznie zwane: Usługami eksperckimi.

Umowy o świadczenie Usług eksperckich stanowią wprost, iż wykonywane na ich podstawie usługi nie obejmują świadczenia jakichkolwiek czynności zarządczych na rzecz Spółki. Przedmiotem tych umów nie są, zatem czynności związane z zarządzaniem przedsiębiorstwem Wnioskodawcy (personelem i departamentem), gdyż te czynności stanowią przedmiot obowiązków w ramach umów o pracę. Dodatkowo, w umowach o świadczenie Usług eksperckich Eksperci złożyli na rzecz Spółki oświadczenie, że wykonywane przez nich usługi wchodzą w zakres prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej.

Umowy o świadczenie Usług eksperckich, zawarte między Spółką a Ekspertami, przewidują, że:

• Eksperci ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych w ramach umów o świadczenie Usług eksperckich;

• Eksperci ponoszą odpowiedzialność wobec Spółki za wszelkie szkody wynikające z zawinionego niewykonania lub nienależytego wykonania umowy o świadczenie Usług eksperckich. .

• Eksperci decydują o miejscu i sposobie świadczenia Usług eksperckich (chyba, że specyfika danego zlecenia wymaga wykonania tego zlecenia w ustalonym z góry miejscu i czasie) oraz o narzędziach wykorzystywanych dla celów świadczenia Usług eksperckich (Spółka umożliwi Ekspertom korzystanie z jej pomieszczeń oraz sprzętów za wynagrodzeniem, które zostało uwzględnione przy ustalaniu wynagrodzenia Eksperta za świadczenie Usług eksperckich), przy czym do decyzji Ekspertów należy to, czy decydują się świadczyć usługi w pomieszczeniach i za pomocą sprzętu udostępnionego przez Spółkę;

• Eksperci ponoszą odpowiedzialność m.in. za niedochowanie zasad poufności i naruszenie zakazu konkurencji (naruszenie pociągać za sobą będzie odpowiedzialność finansową Eksperta w formie kary umownej i/lub odszkodowania);

• Eksperci ponoszą także samodzielnie koszty prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym umowa przewiduje, że Spółka może wyrazić zgodę na refakturowanie uzasadnionych kosztów bezpośrednio związanych ze świadczonymi usługami;

• Eksperci zobowiązani są dostarczać Spółce comiesięczne raporty z opisem wykonanych w danym miesiącu usług. Przedmiotowe raporty wraz z fakturami wystawionymi przez Ekspertów są przekazywane do prezesa zarządu Spółki w celu ich weryfikacji i zatwierdzenia;

Eksperci w związku ze świadczeniem Usług eksperckich działają niezależnie, tj. w zakresie świadczonych usług nie podlegają kierownictwu osób zatrudnionych w Spółce.

Eksperci są zarejestrowani, jako podatnicy czynni dla celów podatku od towarów i usług (dalej także: VAT) z tytułu świadczonych usług eksperckich. Zgodnie z umowami o świadczenie usług eksperckich Eksperci wystawiają na rzecz Spółki faktury VAT. Spółka wykorzystuje usługi nabywane od Ekspertów na podstawie ww. faktur dla celów prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Dodatkowo możliwe jest, że Eksperci będą świadczyli usługi także na rzecz innych podmiotów gospodarczych, z wyjątkiem podmiotów uznawanych za konkurencyjne wobec Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do odliczania podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Ekspertów z tytułu świadczonych Usług eksperckich...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do odliczania podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Ekspertów z tytułu świadczonych Usług eksperckich w zakresie, w jakim te usługi są wykorzystywane przez Spółkę dla potrzeb działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Uzasadnienie stanowiska

Art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż podatnikami tego podatku są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza dla celów podatku VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie, stosownie do art. 15 ust. 3 ustawy o VAT, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

• z tytułu, których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. w szczególności, z tytułu stosunku pracy);

• z tytułu, których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. w szczególności z tytułu umów zlecenia wykonywanych poza ramami pozarolniczej działalności gospodarczej i z tytułu umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności, co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Jak wskazano powyżej, Eksperci świadczą Usługi eksperckie na rzecz Wnioskodawcy w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Usługi te są świadczone przez Ekspertów we własnym imieniu, bez względu na rezultat wykonywanych czynności, w sposób zorganizowany i ciągły. Spełnione są więc podstawowe przesłanki pozarolniczej działalności gospodarczej określone w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Umowy o świadczenie Usług eksperckich, które łączą Ekspertów i Spółkę nie mają charakteru umów o pracę. Wynika to m.in. z faktu, iż umowy o świadczenie usług, zawarte między Spółką a Ekspertami przewidują, że Eksperci ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych w ramach umów o świadczenie Usług eksperckich. Eksperci działają niezależnie, tj. w zakresie świadczonych usług nie podlegają kierownictwu osób zatrudnionych w Spółce. Spółka nie wyznacza także miejsca i czasu świadczenia usług (Eksperci decydują o miejscu i sposobie świadczenia usług oraz o narzędziach wykorzystywanych dla celów świadczenia usług, chyba, że specyfika danego zlecenia wymaga wykonania tego zlecenia w ustalonym z góry miejscu i czasie).

Ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą spoczywa na Ekspertach, co, w przypadku umowy o świadczenie Usług eksperckich ze Spółką, wynika m.in, z faktu, że Eksperci ponoszą koszty związane z wykonywaniem usług, w szczególności zobowiązani są płacić wynagrodzenie, (które faktycznie zostanie uwzględnione przy ustalaniu wynagrodzenia Eksperta za świadczenie Usług eksperckich) na rzecz Spółki za możliwość korzystania z pomieszczeń i sprzętów Spółki dla celów świadczonych usług eksperckich. Eksperci ponoszą także odpowiedzialność (zagrożoną sankcjami finansowymi) za niedochowanie zasad poufności i naruszenie zakazu konkurencji.

Umowy o świadczenie Usług eksperckich, które łączą Ekspertów i Spółkę są wykonywane w ramach działalności gospodarczej Ekspertów. Nie stanowią one umów zlecenia wykonywanych poza ramami pozarolniczej działalności gospodarczej. W umowach o świadczenie Usług eksperckich Eksperci złożyli Wnioskodawcy oświadczenie, że wykonywane przez nich usługi wchodzą w zakres prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ww. umowy o świadczenie Usług eksperckich, obejmować będą m.in. usługi sporządzania analiz rynku, opracowania strategii Spółki, usługi doradztwa w zakresie rozwoju i utrzymania systemów IT, oferty programowej, realizacji projektów finansowych, planowania finansowego, polityki szkoleń pracowniczych i wynagrodzeń, polityki utrzymania klienta, koncepcji PR, rozwoju produktów i usług. Wszelkie czynności związane z zarządzaniem przedsiębiorstwem Wnioskodawcy, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, są przedmiotem umów o pracę. Zakresy umów o świadczenie Usług eksperckich i umów o pracę są więc rozbieżne i w żadnym wypadku Eksperci nie będą świadczyć usług zarządzania przedsiębiorstwem / departamentem w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. W konsekwencji, przychody uzyskiwane na podstawie umów o świadczenie Usług eksperckich na rzecz Wnioskodawcy nie powinny być kwalifikowane dla celów PDOF, jako przychody z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze.

W związku z powyższym nie są spełnione negatywne przesłanki wymienione w art. 15 ust. 3 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawioną argumentację, zdaniem Spółki, Ekspertów należy uznać za podatników VAT, uprawnionych do wystawiania faktur VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast, w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wskazano, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przy czym stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie wszystkie jednak czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą. Stosownie bowiem do postanowień art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Wskazać należy, że w art. 13 pkt 7 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361) wymienione są odpowiednio:

• w pkt 7 przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

• w pkt 9 przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Zauważyć należy, że ustanowione w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy przesłanki, przy zaistnieniu których stosowane jest wyłączenie z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie jest bezwarunkowe. Istotnym bowiem dla wyłączenia czynności z katalogu działań uznawanych za samodzielną działalność gospodarczą jest łączne spełnienie warunków, w których te czynności muszą być realizowane tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w art. . 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi.

Za nie spełniające warunku samodzielności należy uznać czynności prawne zawarte między podmiotami, które w swej istocie zbliżone są do umowy o pracę, kreujące stosunek podporządkowania w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności wobec osób trzecich. Za samodzielną działalność nie będzie mogła zostać uznana działalność, która jest stosunkiem pracy lub stosunkiem do niego bardzo zbliżonym, gdy wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka po stronie usługodawcy, oraz nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzona działalnością.

Należy przy tym zauważyć, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Zatem nie będzie podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy nie będzie ponosić ryzyka w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności wobec osób trzecich pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej - orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y sekunda (które przytoczył również Wnioskodawca), C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Zatem wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy. Chodzi tutaj w szczególności o element podporządkowania zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka współpracuje z Ekspertami, dzięki którym możliwe jest dostarczanie klientom usług doradczych związanych z branżą mediową.

Z dniem 1 stycznia 2015 r. Eksperci rozpoczęli współpracę ze Spółką w oparciu o umowę o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy, której zakres obejmuje wyłącznie pełnienie funkcji zarządczych. Jednocześnie z uwagi na fakt, że Eksperci są osobami z wieloletnim doświadczeniem, posiadającymi cenioną na rynku specjalistyczną wiedzę i doświadczenie m.in. w zakresie doradztwa dotyczącego fuzji i zmian procesów biznesowych, funkcjonowania branży mediowej oraz przedsiębiorstw działających na tym rynku, jak i posiadają kwalifikacje do świadczenia usług eksperckich na rzecz Spółki w ramach prowadzonej przez nich jednoosobowej działalności gospodarczej.

Przedmiotem umów o świadczenie usług zawartych z Ekspertami są m.in. usługi sporządzania analiz rynku, opracowania strategii Spółki, usługi doradztwa w zakresie rozwoju i utrzymania systemów IT, oferty programowej, realizacji projektów finansowych, planowania finansowego, polityki szkoleń pracowniczych i wynagrodzeń, polityki utrzymania klienta, koncepcji PR, rozwoju produktów i usług. Usługi o świadczenie usług eksperckich nie obejmują świadczenia jakichkolwiek czynności zarządczych na rzecz Spółki. Spółka wykorzystuje usługi nabywane od Ekspertów na podstawie faktur dla celów prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Oceniając przedstawione we wniosku zapisy umowy o świadczenie usług eksperckich nabywanych przez Wnioskodawcę w kontekście zastosowania przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, należy stwierdzić, że pomiędzy Wnioskodawcą a Ekspertami nie istnieje stosunek prawny taki jak pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. Eksperci będą wykonywać usługi samodzielnie w sposób niezależny od Spółki, ponosząc ryzyko gospodarcze związane z wykonywaniem usług. Wynika to z faktu, że Eksperci decydują o miejscu i sposobie świadczenia usług eksperckich oraz o narzędziach wykorzystywanych dla celów ich świadczenia, ponoszą odpowiedzialność m.in. za niedochowanie zasad poufności i zakazu konkurencji, ponoszą samodzielnie koszty prowadzenia działalności gospodarczej, a także w zakresie świadczonych usług nie podlegają kierownictwu osób zatrudnionych w Spółce. Ponadto Eksperci są zobowiązani dostarczać Spółce comiesięczne raporty z opisem wykonanych w danym miesiącu usług i przedkładać do weryfikacji wraz z wystawionymi fakturami. W kwestii odpowiedzialności wobec osób trzecich, jak wynika z opisu sprawy, to Eksperci ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych w ramach umów o świadczenie usług eksperckich.

Wobec powyższych okoliczności w analizowanej sprawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy nie znajduje zastosowania i usługi eksperckie świadczone na rzecz Spółki stanowią samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. A zatem przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, że z uwagi na wskazany wyżej art. 86 ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług, zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących usługi eksperckie związek zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Jak wskazał Wnioskodawca, nabywane usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, zatem Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wykazanego w fakturach wystawionych przez Ekspertów z tytułu świadczenia usług eksperckich.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie