Temat interpretacji

Zwolnienie od opodatkowania usług najmu lokalu mieszkalnego wraz z przynależną komórką lokatorską oraz z miejscem postojowym w garażu podziemnym

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2012r. (data wpływu 28 czerwca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2012r. (data wpływu 2 października 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług najmu lokalu mieszkalnego wraz z przynależną komórką lokatorską oraz z miejscem postojowym w garażu podziemnym jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług najmu lokalu mieszkalnego wraz z przynależną komórką lokatorską oraz z miejscem postojowym w garażu podziemnym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 września 2012r. (data wpływu 2 października 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 19 września 2012r. znak: IBPP1/443-680/12/LSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem stanowiącego odrębną własność lokalu mieszkalnego nr 3, wraz z przynależnym pomieszczeniem - komórką lokatorską nr 3, położonego przy ul. nr 11 w K. (zwanego dalej Budynkiem), dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr ., o łącznej powierzchni użytkowej 104,54 m². Z własnością wyżej opisanego lokalu mieszkalnego nr 3 związany jest udział w nieruchomości wspólnej, objętej macierzystą księgą wieczystą nr . w wysokości 10454/136606 części.

W przyziemiu Budynku część wspólna wykorzystywana jest jako garaż wielostanowiskowy. Garaż ten nie został wyodrębniony i nie stanowi przedmiotu odrębnej własności. Garaż ten wchodzi w skład nieruchomości wspólnej.

Wszyscy właściciele wszystkich lokali położonych w budynku przy ul. nr 11 w K. zawarli - w formie aktu notarialnego - umowę o podziale części nieruchomości wspólnej do korzystania (podziale quoad usum). Zgodnie z treścią powołanej wyżej umowy w garażu wielostanowiskowym, stanowiącym część nieruchomości wspólnej, dokonano wydzielenia miejsc postojowych, a prawo do korzystania z tak wydzielonych miejsc przypisano każdoczesnym właścicielom poszczególnych lokali mieszkalnych. Jednocześnie właściciele lokali wyodrębnionych w Budynku zobowiązali się do zaniechania z korzystania z tych części nieruchomości wspólnej (garażu), które na mocy umowy quoad usum zostały przypisane innym właścicielom lokali.

Na mocy powołanej wyżej umowy o podziale części nieruchomości wspólnej do korzystania (podziale quoad usum) każdoczesny właściciel lokalu mieszkalnego nr 3 jest uprawniony do wyłącznego używania (z wyłączeniem innych osób) miejsca postojowego nr 3, oznaczonego graficznie na załączniku do umowy. Poszczególne stanowiska postojowe nie są wydzielone trwałymi ścianami.

Prawa właścicieli lokali wynikające z opisanej wyżej umowy o podziale qouad usum zostały ujawnione w dziale III Księgi Wieczystej prowadzonej dla nieruchomości wspólnej nr .

Między innymi w księdze tej zostało również ujawnione prawo właściciela lokalu mieszkalnego nr 3 do korzystania - z wyłączeniem innych osób - z miejsca postojowego nr 3 w garażu wielostanowiskowym stanowiącym część nieruchomości wspólnej.

Wnioskodawca, będący właścicielem lokalu mieszkalnego nr 3, zamierza wynająć ten lokal mieszkalny na rzecz osoby trzeciej, na podstawie umowy najmu zawartej na czas określony.

Zamiarem Wnioskodawcy jest, by na podstawie umowy najmu przyszły najemca był uprawniony do korzystania z wszelkich praw przysługujących właścicielowi lokalu mieszkalnego nr 3, w tym również aby był uprawniony do korzystania z nieruchomości wspólnej w zakresie takim, w jakim uprawnienie to przysługuje właścicielowi lokalu mieszkalnego nr 3. Oznacza to, że na podstawie zawartej umowy najmu najemca ma być uprawniony również do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego nr 3, znajdującego się na nieruchomości wspólnej.

Najemca będzie korzystał z lokalu mieszkalnego i ze związanej z tym lokalem nieruchomości wspólnej wyłącznie w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się z podatku usługi w zakresie wynajmowania łub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że udostępnienie lokalu mieszkalnego, komórki lokatorskiej oraz prawa do użytkowania miejsca postojowego nastąpi na podstawie jednej umowy najmu.

Lokal mieszkalny nr 3, będący przedmiotem wniosku jest lokalem wyodrębnionym prawnie i stanowi odrębną nieruchomość (przedmiot własności odrębny). Natomiast ani garaż wielostanowiskowy, ani prawo do użytkowania miejsca postojowego w tym garażu nie stanowią odrębnego przedmiotu własności, lecz stanowią część nieruchomości wspólnej, która jest przedmiotem współwłasności wszystkich właścicieli lokali znajdujących się w budynku.

Lokal mieszkalny może być zbyty wyłącznie razem z prawem do korzystania z miejsca postojowego w garażu podziemnym. Nie jest możliwe odrębne zbycie miejsca postojowego i lokalu.

Jeżeli chodzi o najem lokalu i miejsca postojowego, to zauważyć należy, że co do zasady z przepisów prawa powszechnego nie wynika zakaz odrębnego wynajmu lokalu mieszkalnego i przypisanego do tego lokalu miejsca postojowego, a zatem według zasad ogólnych lokal i miejsce postojowe mogą zostać wynajęte zarówno razem, jak i osobno. Odrębne wynajęcie lokalu i przypisanego do niego prawa do użytkowania miejsca w garażu wielostanowiskowym byłoby jednak zdaniem Wnioskodawcy niecelowe i pozbawione sensu gospodarczego z przyczyn wskazanych już w treści wniosku.

Budynek, w którym znajduje się lokal mieszkalny wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego będące przedmiotem wniosku, ma w przeważającej części funkcję mieszkalną. Jedynie jeden z dwunastu lokali znajdujących się w budynku, położony na parterze z osobnym wejściem, o powierzchni 93,43 m² (na ogólną powierzchnię użytkową wszystkich wynoszącą 1366,06 m²) ma przeznaczenie inne niż mieszkalne i jest przeznaczony na sklep lub biuro. Wszystkie pozostałe lokale położone w budynku mają funkcję wyłącznie mieszkalną.

Wnioskodawca jest podmiotem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. We wrześniu 2010 roku Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R wykazując rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym dnia 19 października 2010 roku została wydana dla Spółki przez Urząd Skarbowy decyzja VAT-5 potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT czynnego o numerze NIP .

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługa wynajmowania stanowiącego odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z przynależną do lokalu komórką lokatorską oraz wraz ze związanym z tym lokalem udziałem w nieruchomości wspólnej, w ramach którego najemcy przysługiwać będzie uprawnienie do korzystania z miejsca postojowego znajdującego się w garażu wielostanowiskowym, które to miejsce postojowe jest przypisane do lokalu mieszkalnego będącego przedmiotem najmu - jest w całości zwolniona z podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług, czy też prawo do korzystania z nieruchomości wspólnej tzn. prawo do użytkowania z wyłączeniem innych osób miejsca postojowego powinno zostać wyodrębnione z usługi najmu lokalu mieszkalnego i opodatkowane podstawową stawką podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa wynajmowania stanowiącego odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z przynależną do lokalu komórką lokatorską oraz wraz ze związanym z tym lokalem mieszkalnym udziałem w nieruchomości wspólnej, w ramach którego najemcy przysługiwać będzie uprawnienie do korzystania z miejsca postojowego znajdującego się w garażu wielostanowiskowym, które to miejsce postojowe jest przypisane do lokalu będącego zasadniczym przedmiotem najmu, jest w całości zwolniona z podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług.

Za wyżej prezentowanym stanowiskiem przemawiają następujące argumenty:

1. Na mocy art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali z każdym lokalem mieszkalnym związany jest udział w nieruchomości wspólnej. Związek ten ma charakter ścisły, bowiem dopóki trwa odrębna własność lokali, nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej. Prawa te nie mogą być również przedmiotami odrębnego obrotu prawnego, a wszelkie czynności prawne o charakterze rozporządzającym muszą dotyczyć obu tych praw łącznie. Udział w nieruchomości wspólnej ma bowiem status części składowej nieruchomości lokalowej (art. 50 k.c.) - por. postan. SN z dnia 24 listopada 2010r., sygn. II CSK 267/10, LBX nr 738095. Tak ścisły związek tych dwóch praw ma głębokie uzasadnienie, bowiem udział w nieruchomości wspólnej zapewnia właścicielowi możliwość używania tych części nieruchomości wspólnej, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli lokali (takich jak klatki schodowe, piwnice, windy). Podobnie najem lokalu mieszkalnego musi dotyczyć również udziału w nieruchomości wspólnej - w przeciwnym wypadku najemca nie byłby uprawniony do korzystania z części wspólnych budynku, takich jak klatka schodowa, winda, piwnice, co wręcz uniemożliwiałoby korzystanie z lokalu mieszkalnego stanowiącego zasadniczy przedmiot najmu.
2. W przedstawionym wyżej stanie faktycznym uprawnienie do korzystania z miejsca postojowego mieści się w spektrum uprawnień wynikających z prawa do udziału w nieruchomości wspólnej. Skoro więc, jak wskazano wyżej w pkt 1, najem lokalu mieszkalnego dotyczy również udziału w nieruchomości wspólnej związanego z tym lokalem, to najem ten dotyczyć musi również uprawnienia do korzystania z miejsca postojowego, które jest jedynym z uprawnień składających się na prawo do korzystania z nieruchomości wspólnej związanej z lokalem, a które nie da się od najmu samego lokalu mieszkalnego oddzielić.
3. W przedstawionym wyżej stanie faktycznym oddzielenie (wyodrębnienie) z usługi najmu lokalu mieszkalnego prawa do użytkowana miejsca postojowego, nie byłoby możliwe. Podobnie niemożliwe byłoby wyodrębnienie z usługi najmu lokalu mieszkalnego uprawnienia do korzystania z innych niż garaż części nieruchomości wspólnej, takich jak klatka schodowa czy winda. Uprawnienia do korzystania z części nieruchomości wspólnej są bowiem nieodłącznie związane z korzystaniem z samego lokalu mieszkalnego. Nie można sobie wyobrazić najmu lokalu mieszkalnego w budynku wielomieszkaniowym, bez prawa najemcy do korzystania np. z klatki schodowej. Dodatkowo, w przedstawionym wyżej stanie faktycznym, prawo do korzystania z miejsca postojowego zostało związane z lokalem mieszkalnym w sposób jeszcze ściślejszy, aniżeli wynika to z samych tylko przepisów ustawy o własności lokali, bowiem związek ten wynika również z zawartej przez wszystkich właścicieli umowy o podziale nieruchomości do korzystania (umowy quoad usum). Co więcej, podział części nieruchomości wspólnej do korzystania, z którego wynika przypisanie miejsca do danego lokalu mieszkalnego, został ujawniony w księdze wieczystej nieruchomości wspólnej, co spowodowało jego rozszerzoną skuteczność, określoną niekiedy jako urzeczowienie roszczenia (art. 16 i 17 ustawy o księgach wieczystych i hipotece).
4. Ścisły związek wynajmu lokalu mieszkalnego i związanej z nim części nieruchomości wspólnej w postaci miejsca postojowego wynika nie tylko z powołanych wyżej okoliczności prawnych, ale także z celu tych czynności. W zasadzie w każdych warunkach rynkowych ani dla wynajmującego (Wnioskodawcy), ani dla najemcy nie byłoby korzystne ani celowe, by tym tak ściśle związane jest prawo do korzystania z miejsca postojowego, które wpływa korzystnie na atrakcyjność i wartość oferty wynajmu lokalu mieszkalnego.
5. Nawet przy przyjęciu, że ze względu na obligacyjny charakter umowy najmu, pod względem prawnym byłoby w ogóle możliwe wyodrębnienie usługi najmu części nieruchomości wspólnej (w tym: miejsca postojowego w garażu znajdującym się na tej nieruchomości) od najmu samego lokalu mieszkalnego, to wyodrębnienie takie miałoby charakter sztuczny i nienaturalny. Ze względu na wszystkie podniesione wyżej argumenty świadczące o związku prawnym i celowościowym najmu lokalu mieszkalnego i najmu części nieruchomości wspólnej stanowiącej miejsce postojowe, należy uznać, że konglomerat tych usług stanowiłby jedną usługę kompleksową, w której usługa najmu lokalu mieszkalnego miałaby charakter czynności podstawowej, zaś prawo do wyłącznego korzystania z części nieruchomości wspólnej (miejsca postojowego) - charakter czynności pomocniczej. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lipca 2006r., sygn. I FSK 945/05, przy czynnościach o charakterze kompleksowym, na które składa się czynność podstawowa, będąca celem umowy zawartej przez podatnika z klientem, a także czynności pomocnicze niezbędne do wykonania czynności podstawowej, ustalając właściwą stawkę podatku od towarów i usług, należy przyjmować jednolitą stawkę dla całego kompleksu czynności, biorąc pod uwagę charakter czynności podstawowej. Stanowisko takie jest mocno osadzone w orzecznictwie Europejskiego Trybunał Sprawiedliwości pojęcia, który w wyroku z dnia 27 października 2005r. (sprawa C-41/04) wskazał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsument przeciętny są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. W omawianym wyżej przypadku, co wykazano powyżej w pkt 1 do 4, usługi najmu lokalu mieszkalnego i najmu części nieruchomości wspólnej stanowiącej miejsce postojowe stanowią jedną gospodarczą całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, a zatem wszystkie te świadczenia powinny podlegać stawce podatku właściwej dla czynności podstawowej, którą jest najem lokalu mieszkalnego. W konsekwencji - wszystkie usługi powinny podlegać zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług.
6. Stanowisko powyższe zgodne jest również z tą linią orzeczniczą prezentowaną w orzecznictwie Sądów Administracyjnych, która wskazuje, że pomieszczenia przynależne do lokalu, w tym garaże, powinny podlegać tej samej regule opodatkowania, co sam lokal mieszkalny (por. wyrok NSA z 9 września 2008r. I FSK 907/08, wyrok WSA w Warszawie z 30 stycznia 2009r., III SA/Wa 1794/08, Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 21 stycznia 2010r. I SA/Gd 830/09). Choć wyroki te dotyczą nieco odmiennych stanów faktycznych i prawnych, aniżeli wskazane w niniejszym wniosku, to jednak tezy w nich zawarte mają pewien walor ogólny, który powinien zostać uwzględniony również w niniejszej sprawie, a z którego wyraźnie wynika, że sztuczne rozdzielenie dla celów podatkowych samego lokalu mieszkalnego od praw związanych z lokalem mieszkalnym nie ma uzasadnienia prawnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast jak wynika z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z powyższych przepisów wynika, iż najem lokalu stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 cyt. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta świadczenie usług wynajmu wyłącznie nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż w Wnioskodawca jest właścicielem lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym pomieszczeniem komórką lokatorską, stanowiące odrębną własność. Z własnością lokalu mieszkalnego związany jest udział w nieruchomości wspólnej.

W przyziemiu Budynku, w którym znajduje się przedmiotowy lokal mieszkalny, część wspólna wykorzystywana jest jako garaż wielostanowiskowy. Ani garaż wielostanowiskowy, ani prawo do użytkowania miejsca postojowego w tym garażu nie stanowią odrębnego przedmiotu własności, lecz stanowią część nieruchomości wspólnej, która jest przedmiotem współwłasności wszystkich właścicieli lokali znajdujących się w budynku.

Wszyscy właściciele wszystkich lokali położonych w Budynku zawarli - w formie aktu notarialnego - umowę o podziale części nieruchomości wspólnej do korzystania, zgodnie z którą w garażu wielostanowiskowym, stanowiącym część nieruchomości wspólnej, dokonano wydzielenia miejsc postojowych, a prawo do korzystania z tak wydzielonych miejsc przypisano każdoczesnym właścicielom poszczególnych lokali mieszkalnych. Poszczególne stanowiska postojowe nie są wydzielone trwałymi ścianami.

Wnioskodawca zamierza wynająć lokal mieszkalny na rzecz osoby trzeciej, na podstawie umowy najmu zawartej na czas określony.

Zamiarem Wnioskodawcy jest, by na podstawie umowy najmu przyszły najemca był uprawniony do korzystania z wszelkich praw przysługujących właścicielowi lokalu mieszkalnego nr 3, w tym również aby był uprawniony do korzystania z nieruchomości wspólnej w zakresie takim, w jakim uprawnienie to przysługuje właścicielowi lokalu mieszkalnego nr 3. Oznacza to, że na podstawie zawartej umowy najmu najemca ma być uprawniony również do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego nr 3, znajdującego się na nieruchomości wspólnej. Udostępnienie lokalu mieszkalnego, komórki lokatorskiej oraz prawa do użytkowania miejsca postojowego nastąpi na podstawie jednej umowy najmu.

Najemca będzie korzystał z lokalu mieszkalnego i ze związanej z tym lokalem nieruchomości wspólnej wyłącznie w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych.

Lokal mieszkalny może być zbyty wyłącznie razem z prawem do korzystania z miejsca postojowego w garażu podziemnym. Nie jest możliwe odrębne zbycie miejsca postojowego i lokalu.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii ustalenia czy usługa wynajmowania lokalu mieszkalnego wraz z przynależną do lokalu komórką lokatorską i związanym z tym lokalem udziałem w nieruchomości wspólnej, w ramach którego najemcy przysługiwać będzie uprawnienie do korzystania z miejsca postojowego znajdującego się w garażu wielostanowiskowym będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej pomieszczeniami przynależnymi.

Zgodnie z § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.), lokalem użytkowym jest jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Natomiast zgodnie z § 3 pkt 13 ww. rozporządzenia, pomieszczeniem gospodarczym jest pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych. Zaś pomieszczeniem technicznym jest pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku (§ 3 pkt 12 cyt. rozporządzenia).

Ponadto, zgodnie z objaśnieniami zawartymi w załączniku do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), część mieszkaniowa budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Z powyższego wynika, iż dodatkowe pomieszczenia, np. zabudowane części korytarzy, pomieszczenia wózkowni, piwnice, pralnie, suszarnie, które co do zasady, mogą przynależeć do lokalu mieszkalnego, nie powinny być traktowane jako lokal użytkowy, gdyż stanowią pomieszczenia gospodarcze lokalu mieszkalnego służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, przeznaczone do przechowywania materiałów, przedmiotów, opału lub produktów żywnościowych użytkowników lokalu.

Zgodnie art. 3 ust. 1 4 powołanej wyżej ustawy o własności lokali w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.

Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.

Do wyznaczenia stosunku, o którym mowa w art. 3 ust. 3, niezbędne jest określenie, oddzielnie dla każdego samodzielnego lokalu, jego powierzchni użytkowej wraz z powierzchnią pomieszczeń do niego przynależnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy właściciel lokalu ma prawo do współkorzystania z nieruchomości wspólnej zgodnie z jej przeznaczeniem.

W treści wniosku Wnioskodawca podał, że jako garaż wielostanowiskowy wykorzystywana jest część wspólna nieruchomości. Garaż ten nie został wyodrębniony i nie stanowi przedmiotu odrębnej własności lecz wchodzi w skład nieruchomości wspólnej.

Wnioskodawca podał także, że lokal mieszkalny mający być przedmiotem najmu jest lokalem wyodrębnionym prawnie i stanowi odrębną nieruchomość, odrębny przedmiot własności. Natomiast ani garaż wielostanowiskowy, ani prawo użytkowania miejsca postojowego w tym garażu nie stanowią odrębnego przedmiotu własności, lecz stanowią część nieruchomości wspólnej, która jest przedmiotem współwłasności wszystkich właścicieli lokali znajdujących się w budynku.

Wnioskodawca wskazał także, że korzystanie z nieruchomości wspólnej wiąże się nie tylko z korzystaniem z miejsca postojowego, ale uprawnia do korzystania z innych niż garaż części nieruchomości wspólnej, takich jak klatka schodowa czy winda.

W świetle powyższego jeśli w niniejszej sprawie przedmiotem umowy najmu będzie lokal mieszkalny wraz z przynależą do lokalu komórką lokatorską oraz wiążące się z tym lokalem mieszkalnym prawo do korzystania z nieruchomości wspólnej, w tym z miejsca postojowego będącego częścią tej nieruchomości wspólnej i samo miejsce postojowe nie stanowi przedmiotu odrębnej własności, oraz najemca będzie korzystał z przedmiotu najmu wyłącznie w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych, to uznać należy, że mamy do czynienia z czynnością określoną w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT podlegającą zwolnieniu od podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 4 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach