Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo od 1 stycznia 2014 r. do odliczenia od zakupu pojazdu ciężarowego kwoty podatku VAT określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca? Czy Wnioskodawca będzie miał prawo od 1 stycznia 2014 r. do odliczania od zakupu paliwa do tego pojazdu ciężarowego kwoty podatku VAT określonej w fakturze?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z 11 września 2013 r. (data wpływu 23 września 2013 r.) uzupełnionym pismem z 4 grudnia 2013 roku (data wpływu 9 grudnia 2013 r.) na wezwanie Organu z 29 listopada 2013 r. znak sprawy IPPP2/443-1028/13-2/AO (skutecznie doręczone 3 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu pojazdu ciężarowego oraz paliwa do tego pojazdu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2013 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu pojazdu ciężarowego oraz paliwa do tego pojazdu. Przedmiotowy wniosek uzupełniony został pismem z 4 grudnia 2013 roku (data wpływu 9 grudnia 2013 r.) na wezwanie Organu z 29 listopada 2013 r. znak sprawy IPPP2/443-1028/13-2/AO (data doręczenia 3 grudnia 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik planuje dokonać w 2014 roku nabycia wewnątrzwspólnotowego pojazdu ciężarowego klasy/kategorii N1 marki Toyota, który został wyprodukowany w Japonii jako auto osobowe i następnie przebudowany, homologowany i sprzedany na rynek europejski jak auto ciężarowe w klasie/kategorii N1 G zgodnie z dyrektywą:

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 678/2011 z dnia 14 lipca 2011 r. zastępujące załącznik II i zmieniające załączniki IV, IX i XI do dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (dyrektywa ramowa).

Ten pojazd samochodowy posiada dwa rzędy foteli w sumie pięć miejsc (siedzeń) wraz z miejscem dla kierowcy oraz przestrzeń towarową. Ilość miejsc oraz dopuszczalną ładowność pojazdu samochodowego, która przekracza 500 kg potwierdza wyciąg danych z homologacji tego pojazdu.

Dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6, określona jest zatem na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym: Wyciągu danych z homologacji, dowodu rejestracyjnego i karty pojazdu, Krajowego Badania Technicznego wykonanego przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów.

Zdaniem Wnioskodawcy taki pojazd jak opisano powyżej spełni warunki pojazdu ciężarowego od 1 stycznia 2014 r. zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 6 c oraz ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług i będzie uprawniał od tej daty do wszelkich związanych z tym uprawnień i odliczeń takich jak:

1. Prawo do odliczenia od zakupu kwoty podatku VAT określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca.
2. Prawo do odliczania od zakupu paliwa do tego pojazdu ciężarowego kwoty podatku VAT określonej w fakturze.

Ponadto w uzupełnieniu z 4 grudnia 2013 roku (data wpływu 9 grudnia 2013 r.) Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;
2. Pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług;
3. Dopuszczalna ładowność pojazdu (620 kg) oraz liczba miejsc (5 miejsc siedzących wliczając kierowcę) wraz z zapisem samochód ciężarowy wynika z informacji zawartych w polskich dokumentach wydanych w oparciu o Prawo o Ruchu Drogowym: karta pojazdu, dowód rejestracyjny dla pojazdu marki T.

Zatem zgodnie z ustawą z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012 r. poz.1448, a 2013 r. poz. 700)

Art. 6.

W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 oraz z 2012 r poz. 1342) w art. 86a:

1. ust. 4 otrzymuje brzmienie:

4. Dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6, określona jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określanej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Dodatkowo Wnioskodawca w treści niniejszego uzupełnienia do wniosku sprostował, że nie posiada świadectwa homologacji ani zwolnienia z obowiązku posiadania świadectwa homologacji tego pojazdu, ale ustawodawca literalnie nie wymaga tych dokumentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca będzie miał prawo od 1 stycznia 2014 r. do odliczenia od zakupu pojazdu ciężarowego spełniającego warunki jak to opisano w punkcie 68 tego wniosku kwoty podatku VAT określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca...
2. Czy Wnioskodawca będzie miał prawo od 1 stycznia 2014 r. do odliczania od zakupu paliwa do tego pojazdu ciężarowego kwoty podatku VAT określonej w fakturze...

Zdaniem Wnioskodawcy, taki pojazd jak opisano powyżej w punkcie 68 wniosku spełni od 1 stycznia 2014 r. warunki pojazdu ciężarowego zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 6c oraz ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług i będzie uprawniał od tej daty do wszelkich związanych z tym uprawnień i odliczeń takich jak:

1. Prawo do odliczenia od zakupu kwoty podatku VAT określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca.
2. Prawo do odliczania od zakupu paliwa do tego pojazdu ciężarowego kwoty podatku VAT określonej w fakturze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie Organ zaznacza, że z uwagi na zakres przedstawionych pytań niniejsza interpretacja została wydana zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 4 pkt 1 lit. c i d ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

W okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz odliczaniem paliwa do samochodów regulują przepisy art. 86a oraz art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ww. ustawy w przypadku nabycia:

1. samochodów osobowych,
2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

- kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl art. 88a ww. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1.

Na podstawie art. 86a ust. 2 pkt 6 ww. ustawy przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy pojazdów samochodowych innych niż wymienione w pkt 1-5, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,
2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,
3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg.

Stosownie do obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. art. 86a ust. 4 ww. ustawy zmienionego przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz.U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652) oraz z dniem 22 czerwca 2013 r. przez art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2012 r., poz. 1448) dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6, określona jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Z powołanych wyżej uregulowań wynika, że co do zasady w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Ustawodawca przewidział od tej zasady wyjątki, które wymienione zostały w art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Na mocy wyjątku przewidzianego w art. 86a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2014 r. prawo do odliczenia nie jest ograniczone m.in. w odniesieniu do pojazdów samochodowych, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowców wynosi 3 lub więcej miejsc do siedzenia - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg. Z brzmienia powyższego przepisu wynika, że wyjątek powyższy ma zastosowanie do innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełniających kryteria, o których mowa w powyższym przepisie. Przy czym, dla spełnienia wymagań określonych w art. 86a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca odsyła do dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

Na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.) dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego z w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe. ()

Zgodnie z art. 72 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy rejestracji dokonuje się na podstawie m.in. karty pojazdu, jeżeli była wydana.

Stosownie do art. 77 ust. 1 ww. ustawy producent lub importer nowych pojazdów jest obowiązany wydać kartę pojazdu dla każdego pojazdu samochodowego wprowadzonego do obrotu handlowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Karta pojazdu jest przekazywana właścicielowi pojazdu (art. 77 ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi § 2 ust. 2 pkt 2 i 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 września 2003 r. w sprawie dokumentów stanowiących podstawę wpisu danych do karty pojazdu oraz czynności jednostek zajmujących się dystrybucją, przechowywaniem i wydawaniem kart pojazdów (Dz.U z 2003 r. Nr 189, poz. 1857 ze zm.) - wydanego na podstawie delegacji ustawowej przewidzianej w art. 77 ust. 4 pkt 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym - wpisu parametrów technicznych pojazdu w karcie dokonuje się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji typu pojazdu albo odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1448) oraz dowodu rejestracyjnego lub innego dokumentu stwierdzającego rejestrację pojazdu, o którym mowa w art. 72 ust. 2a ustawy.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw wydane przed dniem wejścia w życie ustawy:

1. świadectwa homologacji typu zachowują ważność do czasu wygaśnięcia;
2. świadectwa homologacji sposobu montażu instalacji przystosowującej dany typ pojazdu do zasilania gazem, zachowują ważność;
3. decyzje zwalniające z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane;
4. wyciągi ze świadectw homologacji typu pojazdu zachowują ważność;
5. wyciągi ze świadectw homologacji sposobu montażu instalacji przystosowującej dany typ pojazdu do zasilania gazem zachowują ważność;
6. odpisy decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu zachowują ważność.

Stosownie do art. 10 ust. 2 ww. ustawy dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 6, stanowią podstawę do rejestracji pojazdu.

Na mocy art. 10 ust. 4 ww. ustawy przepis ust. 1 pkt 4 i 6 stosuje się odpowiednio na potrzeby art. 86a ust. 2 pkt 5 i ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca, zarejestrowany i czynny podatnik podatku od towarów i usług, planuje dokonać w 2014 roku nabycia wewnątrzwspólnotowego pojazdu ciężarowego klasy/kategorii N1 marki T. Pojazd ten posiada dwa rzędy foteli w sumie pięć miejsc (siedzeń) wraz z miejscem dla kierowcy oraz przestrzeń towarową. Po sprostowaniu, które wynika z uzupełnienia wniosku, dopuszczalna ładowność pojazdu (620 kg) oraz liczba miejsc (5 miejsc siedzących wliczając kierowcę) wraz z zapisem samochód ciężarowy wynika z informacji zawartych w polskich dokumentach wydanych w oparciu o Prawo o Ruchu Drogowym: karta pojazdu, dowód rejestracyjny dla pojazdu marki T. Wnioskodawca nie posiada świadectwa homologacji ani zwolnienia z obowiązku posiadania świadectwa homologacji tego pojazdu. Pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy taki pojazd jak opisano powyżej spełni warunki pojazdu ciężarowego od 1 stycznia 2014 r. zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 6 c oraz ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług i będzie uprawniał od tej daty do wszelkich związanych z tym uprawnień i odliczeń jak prawo do odliczenia od zakupu kwoty podatku VAT określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca oraz prawo do odliczania kwoty podatku VAT określonej w fakturze od zakupu paliwa do tego pojazdu ciężarowego.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że aby ograniczenie w odliczeniu pełnej kwoty podatku VAT z tytułu nabycia pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony a także nabycia paliwa do jego napędu nie miało zastosowania pojazd ten winien spełniać warunki przewidziane w art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Od dnia 1 stycznia 2014 r. podatnik ma prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego - na podstawie 86a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług - z faktur dokumentujących nabycie pojazdu samochodowego oraz paliwa nabywanego do napędu tego samochodu kiedy w pojeździe tym liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 3 lub więcej i dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg. Ponadto spełnienie tych warunków określone powinno być w dokumentach wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

Wobec uzależnienia przez ustawodawcę prawa do odliczenia podatku naliczonego od dopuszczalnej ładowności pojazdu i liczby miejsc (siedzeń), o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, kluczowego znaczenia nabiera przepis art. 10 ust. 4 w zw. art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw. Przepis ten stanowi, że na potrzeby art. 86a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przepis, zgodnie z którym wydane przed dniem wejścia w życie ustawy wyciągi ze świadectw homologacji typu pojazdu a także odpisy decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu zachowują ważność - stosuje się odpowiednio. Przy czym, w art. 10 ust. 2 tej ustawy prawodawca wskazuje, że dokumenty te stanowią podstawę do rejestracji pojazdu.

W niniejszych okolicznościach Wnioskodawca planuje nabycie samochodu marki T. Dopuszczalna ładowność pojazdu (620 kg) oraz liczba miejsc (5 miejsc siedzących wliczając kierowcę) wraz z zapisem samochód ciężarowy wynika z informacji zawartych w polskich dokumentach wydanych na podstawie ustawy Prawo o Ruchu Drogowym: karta pojazdu i dowód rejestracyjny dla pojazdu marki T.

Jak wynika z powyższych przepisów podstawą do rejestracji pojazdu jest m.in. wyciąg ze świadectwa homologacji typu pojazdu lub odpis decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu. Wnioskodawca w niniejszym wniosku wskazuje, że nabyty samochód w polskich dokumentach wydanych zgodnie z ustawą Prawo o Ruchu Drogowym: karta pojazdu, dowód rejestracyjny dla pojazdu marki T będzie posiadał informację o dopuszczalnej ładowności pojazdu (620 kg) oraz liczbie miejsc (5 miejsc siedzących wliczając kierowcę). Zatem należy stwierdzić, że aby dokonując rejestracji uzyskać stosowny wpis w dokumentach dotyczących przedmiotowego samochodu należy przedłożyć wyciąg ze świadectwa homologacji typu pojazdu lub odpis decyzji zwalniającej z obowiązku jej uzyskania wskazujące na spełnienie warunków technicznych pojazdu. Wpisu parametrów technicznych pojazdu dokonuje się na podstawie przedłożonych dokumentów, wśród których znalazł się wyciąg ze świadectwa homologacji typu pojazdu albo odpis decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw. W sytuacji braku niniejszych dokumentów organ rejestrujący pojazd nie zawrze informacji dotyczących parametrów technicznych pojazdu określonych w art. 86a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług w karcie pojazdu i dokumencie dopuszczającym przedmiotowy pojazd do ruchu.

W odniesieniu do stwierdzenia Wnioskodawcy, że ustawodawca literalnie nie wymaga posiadania świadectwa homologacji ani zwolnienia z obowiązku posiadania świadectwa homologacji tego pojazdu należy stwierdzić, że ustawodawca w przepisie art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług literalnie odsyła w zakresie spełnienia warunków określonych w art. 86a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT do dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Natomiast przepis art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (zmieniającej również art. 86a ust. 4 ustawy o VAT) stanowi, że na potrzeby art. 86a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stosuje się odpowiednio wydane przed dniem wejścia w życie ustawy wyciągi ze świadectw homologacji typu pojazdu i odpisy decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu, które zachowują ważność. Tym samym, poprzez odesłanie do dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym oraz wskazanie w ustawie zmieniającej, że na potrzeby art. 86a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stosuje się odpowiednio wydane przed dniem wejścia w życie ustawy wyciągi ze świadectw homologacji typu pojazdu i odpisy decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu ustawodawca stanowi o wymogu spełnienia wymogów technicznych pojazdu w dokumencie jakim jest wyciąg ze świadectwa homologacji lub odpis decyzji zwalniającej z obowiązku jej uzyskania.

W świetle powyższych rozważań skoro w przedmiotowych okolicznościach nabyty samochód marki T w polskich dokumentach wydanych na podstawie przepisów Prawo o Ruchu Drogowym (karta pojazdu i dowód rejestracyjny dla pojazdu marki T) będzie posiadał określoną w art. 86a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług dopuszczalną ładowność i liczbę miejsc zatem pojazd ten spełniał będzie wymagania wyłączające powyższy samochód z ograniczonego prawa do odliczenia podatku od towarów i usług. Spełnienie powyższych warunków będzie uprawniało zatem do odliczenia podatku VAT od zakupu samochodu, o którym mowa we wniosku a także paliwa nabywanego do jego napędu.

Z uwagi na przywołane uregulowania na tle przedstawionej treści wniosku należy stwierdzić, że skoro dopuszczalna ładowność pojazdu (620 kg) oraz liczba miejsc (5 miejsc siedzących wliczając kierowcę) wraz z zapisem samochód ciężarowy wynika z informacji zawartych w polskich dokumentach wydanych zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym (karta pojazdu i dowód rejestracyjny dla pojazdu marki T) zatem Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowego samochodu oraz prawo do odliczania kwoty podatku VAT określonej w fakturze zakupu paliwa do tego pojazdu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo Organ zauważa, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 419 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie