Temat interpretacji

Brak opodatkowaniu sprzedaży działek gruntu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2013 r. (data wpływu 9 stycznia 2013 r.), uzupełnionym dnia 5 lutego 2013 r. (data wpływu), o dzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowaniu sprzedaży działek gruntu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2013 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 5 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowaniu sprzedaży działek gruntu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 26 listopada 2007 r. nabył Pan wspólnie z żoną do majątku wspólnego nieruchomość położoną w miejscowości B., gmina W., stanowiącą działkę o numerze 270/2, o pow. 36.500 m&², jako grunty rolne. Nabył Pan tą działkę gruntu w celu zaspokojenia Państwa potrzeb mieszkaniowych tj. wybudowania domu i zamieszkania w nim. Nie zamierzał Pan prowadzić na niej działalności rolniczej, czy innej działalności zarobkowej. Utrzymywał się Pan z pracy zarobkowej zgodnej z wykształceniem, podobnie jak Pana żona (Pan jest informatykiem, żona - lekarzem).

W momencie zakupu działki gruntu dla przedmiotowego terenu nie był uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, nie wydano decyzji o warunkach zabudowy oraz nie było obowiązującego Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów działka gruntu określona została jako: grunty orne 1.500 m&² (oznaczenie w rejestrze jako R VI), łąki trwałe 2.200 m&² (ŁIV), pastwiska trwałe 28.000 m&² (PsVI), użytki rolne zabudowane 3.900 m&² (B-PsVI), lasy i grunty leśne 900 m&² (LsV). Na zakupionej działce gruntu nie było żadnych zabudowań.

W 2008 r. został Pan zwolniony z pracy. Pana dochody stanowiły 80% dochodów wspólnych. Po długotrwałym i bezskutecznym poszukiwaniu pracy wspólnie z żoną zmienił Pan plany odnośnie przeznaczenia zakupionego gruntu i postanowił ją sprzedać w całości. W dniu 30 lipca 2009 r. Rada Gminy uchwaliła Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy. Zgodnie z nim działka nr 270/2 znajduje się na obszarze, który jest predysponowany jako tereny dla rozwoju mieszkalnictwa jednorodzinnego, w tym budownictwa rezydencjonalnego, a także funkcji związanych z rekreacją.

Po bezskutecznych próbach sprzedaży działki w całości, w sierpniu 2010 r. podzielił Pan ją na 9 mniejszych licząc, że łatwiej je będzie sprzedać. Każda z nich po podziale ma powierzchnię ponad 3.000 m&², do chwili obecnej nie sprzedano żadnej z nich. Do dnia dzisiejszego dla przedmiotowego terenu nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, dla poszczególnych działek gruntu nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy. Zamierza Pan sprzedać działki powstałe w wyniku podziału, wchodzące w skład majątku wspólnego, pojedynczo lub w całości.

Pomiędzy zakupem ziemi, a zwolnieniem Pana z pracy (trzymiesięczny okres wypowiedzenia), które nastąpiło pod koniec kwietnia, nie podejmował Pan żadnych czynności związanych z przygotowaniem, czy rozpoczęciem budowy domu. Pod koniec 2008 r. wystawił Pan działkę gruntu na sprzedaż w całości (w takim samym stanie prawnym i faktycznym jak ją Pan kupił) za pośrednictwem biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami. Poza tym nie podejmował żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży, w szczególności nie umieszczał żadnych banerów, tablic, ogłoszeń w prasie czy Internecie itp.

Oprócz podziału gruntu nie dokonywał Pan żadnych czynności, które skutkowałyby zmianą stanu prawnego, czy fizycznego, w szczególności nie występował z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, nie uzbrajał terenu. Obecnie rownież nie planuje podjęcia Pan takich działań. Od chwili zakupu do dnia dzisiejszego nieruchomość gruntowa leży odłogiem. Nie była i nie jest użytkowana przez Pana, ani przez żadne inne osoby w żaden zorganizowany sposób, w szczególności nie była przedmiotem uprawy, dzierżawy, najmu lub innych czynności o podobnym charakterze. Nie uzyskiwał Pan żadnych dochodów, ani nie ubiegał się o żadne dotacje, dofinansowania, czy inne korzyści materialne z tytułu jej posiadania gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż opisanych działek, powstałych w wyniku podziały, rodzi obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek stanowiących majątek osobisty nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponownie wskazał Pan, że zakupił działkę wspólnie z żoną w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, tj. w celu wybudowania na niej domu i zamieszkania w nim. Ponadto stwierdził, że nie zamierzał prowadzić na przedmiotowym gruncie działalności rolniczej, czy innej działalności zarobkowej,. Nie zamierzał też prowadzić handlu działkami gruntu. Stwierdził Pan, iż w wyniku zdarzeń losowych zmienił plany związane z gruntem i postanowił go sprzedać. Ponadto powołał się Pan na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego Warszawie z dnia 17 stycznia 2011 r. sygn. akt I FSP 8/10, po czym stwierdził, że jeżeli dla danego terenu nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a dla działki gruntu nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, decydujące znaczenie dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług mają dane z ewidencji gruntów. Końcowo wskazał, że w związku z analogiczną sytuacją, do przytoczonej powyżej sprawy (brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i brak decyzji o warunkach zabudowy), niezależnie od treści art. 15 ust. 1 i 2 ze względu na art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, sprzedaż w Pana przypadku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do brzmienia art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe powyższe oraz treść powołanych regulacji stwierdzić należy, że mimo, iż grunty spełniają definicję towarów zawartą z art. 2 pkt 6 ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, iż dokonując sprzedaży działek gruntu, będzie działał Pan w charakterze handlowca. Z treści wniosku nie wynika, aby poza podziałem nieruchomości gruntowej na 9 mniejszych działek i wystawieniem gruntu na sprzedaż za pośrednictwem biura obrotu nieruchomościami, wykonywał Pan inne czynności mających na celu przygotowanie gruntu do sprzedaży. Powyższe wyklucza zatem handlowy cel transakcji. W konsekwencji sprzedając ww. działki będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Taka czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe że sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań planowana przez Pana sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić jednak należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo zauważyć należy, że niniejsza interpretacja przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku od towarów i usług została wydana w Pana indywidualnej sprawie, jako że to Pan jest stroną wniosku. Z tych też względów współwłaściciel (żona) chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania w stosunku do współwłaściciela (żony).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy