Temat interpretacji

Stawka podatku VAT dla świadczonych usług dotyczących konwojowania i obsługi serwisowej urządzeń ATM.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2012 r. według daty nadania (data wpływu 12 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych usług dotyczących konwojowania i obsługi serwisowej urządzeń ATM jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych usług dotyczących konwojowania i obsługi serwisowej urządzeń ATM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł umowę, na podstawie której świadczy na rzecz kontrahenta (niebędącego bankiem) następującą usługę kompleksową dotyczącą usługi konwojowania i obsługi serwisowej urządzeń ATM (będących jednocześnie bankomatami i wpłatomatami) w następującym zakresie:

1. Na podstawie zlecenia zasilania urządzenia ATM (dokonywanego każdorazowo przez kontrahenta) pracownicy Wnioskodawcy przygotowują dokumentację.
2. W dniu zasilenia konwojenci (uzbrojeni pracownicy Wnioskodawcy) pobierają dyspozycję i udają się do właściwego terytorialnie oddziału banku po środki pieniężne, pobierane w formie wypłaty zamkniętej. Środki pieniężne są następnie ładowane do kaset bankomatowych zgodnie ze zleceniem kontrahenta i konwojem dostarczane do miejsca położenia urządzenia ATM.
3. Po wykonaniu transakcji TIA, która jest podstawą wykonania zasilenia urządzenia ATM następuje wymiana kaset bankomatowych.
4. Następnie konwojent wykonuje czynności techniczne polegające na: wykonaniu wydruku liczników zatrzymanych kart, zerowaniu liczników kaset, wprowadzeniu nowych liczników, wykonaniu testu poprawności działania urządzenia ATM, wydruku liczników zawartości kaset, diagnostyce stanu podzespołów urządzenia ATM.
5. Następnie wykonywane są - łącznie z usługą zasilenia i rozładunku urządzenia ATM czynności serwisowe I poziomu:
6. sprawdzenie urządzenia ATM pod kątem zainstalowania urządzeń lub śladów po ich zainstalowaniu mogących służyć do celów przestępczych oraz w przypadku wystąpienia takiego faktu powiadomienie kontrahenta;
7. sprawdzenie ogólnego stanu technicznego urządzenia;
8. podjęcie kart zatrzymanych w bankomacie i sprawdzenie liczników zatrzymanych kart z ilością kart wyciągniętych z urządzenia ATM;
9. zerowanie liczników zatrzymanych kart;
10. na odrębne zlecenie kontrahenta zgranie dziennika elektronicznego na nośnik zewnętrzny i/lub archiwizacja danych na dysku urządzenia ATM;
11. stwierdzenie czy w urządzeniu nie znajduje się zacięty banknot;
12. uzupełnienie materiałów eksploatacyjnych;
13. sprawdzenie techniczne urządzenia (np. czyszczenie czytnika kart za pomocą karty czyszczącej);
14. diagnostyka podzespołów wykonanie testów sprawności oraz usuwanie zatorów depozytora/podajnika gotówki, czytnika kart, klawiatury i drukarki;
15. na zlecenie kontrahenta resetowanie urządzenia ATM;
16. sprawdzenie przyłączy telekomunikacyjnych oraz ewentualny reset routerów/modemów;
17. instalacja aktualnych i deinstalacja nieaktualnych informacji wizualnych dla klientów.

Kluczowym i niezbędnym elementem powyższej usługi będzie konwojowanie wartości pieniężnych, które musi być wykonywane przez uzbrojonych pracowników Wnioskodawcy. Usługa świadczona przez Wnioskodawcę wymaga wykonania w całości, także w zakresie serwisowania urządzenia ATM, przez uzbrojonego pracownika Wnioskodawcy lub w obecności takiego pracownika z uwagi na fakt, iż czynności zasilania oraz serwisowe wykonywane będą na otwartym urządzeniu, co zwiększa ryzyko napadu i kradzieży. Usługa powyższa jest rozliczana ryczałtowo za dany miesiąc świadczenia usług przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca ponosił wobec kontrahenta odpowiedzialność za wykonywane czynności oraz za prawidłową pracę urządzenia ATM.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 14...

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium RP. Przez świadczenie usług zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (ustawa VAT) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, a które nie stanowi dostawy towarów.

W niektórych przypadkach wskazanych przez ustawodawcę świadczenie usług podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT. I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 7 zwolnione są transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną; zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 i 41 usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług oraz usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Natomiast w art. 43 ust. 13 ustawy VAT zwolnienia stosuje się także do usługi stanowiącej element usług opisanych powyżej, o ile stanowi ona odrębną całość i jest właściwa oraz niezbędna do świadczenia usługi zwolnionej w myśl art. 43 ust. 1 pkt 7, 37-41. Jednakże zwolnienia nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usługi pośrednictwa, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 37-41.

W ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę stan faktyczny opisany powyżej, usługa świadczona przez Wnioskodawcę nie korzysta z przymiotu zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie wyłączenia opisanego w art. 43 ust. 14 ustawy VAT.

Usługa, jaką Wnioskodawca świadczy na rzecz kontrahenta obejmuje zespół czynności, których głównym elementem jest obsługa urządzeń ATM w szerokim zakresie, obejmującym równocześnie czynności konwojowania gotówki, jak i serwisu technicznego. Charakterystyczne dla usługi Wnioskodawcy jest to, iż wszelkie czynności związane z obsługą urządzeń ATM muszą być wykonywane przez licencjonowanego pracownika ochrony wyposażonego w broń palną, ponieważ czynności serwisowe są wykonywane każdorazowo na otwartym urządzeniu ATM. W istocie więc usługa ta ma charakter ściśle związany z usługami ochrony i konwojowania gotówki, świadczonymi w procesie obsługi banków przez kontrahenta Wnioskodawcy. Usługa świadczona przez Wnioskodawcę ma charakter kompleksowy, a jej główną cechą jest ochrona wartości pieniężnych w trakcie konwoju i serwisu urządzeń ATM. Czynności świadczone przez Wnioskodawcę są związane ze sobą funkcjonalnie i nie mogą prawidłowo funkcjonować w oderwaniu od siebie. Główną czynnością jest konwojowanie wartości pieniężnych.

Wnioskodawca wskazał, iż świadczone przez niego usługi nie wyczerpują w całości zakresu usług pośrednictwa świadczonych przez kontrahenta Wnioskodawcy. Stanowią jedynie element usług świadczonych przez kontrahenta Wnioskodawcy na rzecz banków. Wnioskodawca nie działa w sposób zupełnie samodzielny przy świadczeniu usług, ponieważ każdorazowo wymagane jest dokonanie przez kontrahenta wydanie zlecenia wykonania czynności przy danym urządzeniu ATM. Przy czym rola usług Wnioskodawcy ogranicza się do świadczenia usług pomocniczych, ponieważ konieczność dokonywania czynności obsługi urządzeń ATM przez licencjonowanych pracowników ochrony wymaga posiadania uprawnień przewidzianych w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej oraz ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia, a takich uprawnień nie posiada kontrahent Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy dotyczące zwolnienia z opodatkowania, jako mające charakter wyjątkowy, z istoty swej powinny być interpretowane wąsko. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie stanowią usług pośrednictwa w transakcjach dotyczących środków płatniczych, depozytów środków pieniężnych lub transakcji których przedmiotem są instrumenty finansowe. Nie można także uznać, iż są one możliwym do wyodrębnienia elementem opisanych powyżej usług, stanowiących odrębną całość i niezbędnym do świadczenia usługi zwolnionej z opodatkowania. Przesłanki te, które muszą być spełnione kumulatywnie, aby móc zastosować zwolnienie opisane w ust. 13 art. 43 ustawy o VAT, nie zachodzą w stanie faktycznym opisanym przez Wnioskodawcę. W istocie swej, usługi Wnioskodawcy są to czynności o charakterze technicznym, pomocnicze w stosunku pośrednictwa w transakcjach w tym sensie, że umożliwiają niezakłócone funkcjonowanie urządzeń technicznych ATM, jednak niebędące samodzielną i wyodrębnioną grupą usług o charakterze finansowym.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, usługi świadczone przez Niego nie będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy VAT, ponieważ zastosowanie znajdzie wyłączenie opisane w art. 43 ust. 14 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel () art. 7 ust. 1 ustawy.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 () art. 8 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, zwalnia się od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 13 ustawy).

Natomiast w myśl art. 43 ust. 14 ustawy, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę, na podstawie której świadczy na rzecz kontrahenta (niebędącego bankiem) następującą usługę kompleksową dotyczącą usługi konwojowania i obsługi serwisowej urządzeń ATM (będących jednocześnie bankomatami i wpłatomatami) w następującym zakresie:

1. Na podstawie zlecenia zasilania urządzenia ATM (dokonywanego każdorazowo przez kontrahenta) pracownicy Wnioskodawcy przygotowują dokumentację.
2. W dniu zasilenia konwojenci (uzbrojeni pracownicy Wnioskodawcy) pobierają dyspozycję i udają się do właściwego terytorialnie oddziału banku po środki pieniężne, pobierane w formie wypłaty zamkniętej. Środki pieniężne są następnie ładowane do kaset bankomatowych zgodnie ze zleceniem kontrahenta i konwojem dostarczane do miejsca położenia urządzenia ATM.
3. Po wykonaniu transakcji TIA, która jest podstawą wykonania zasilenia urządzenia ATM następuje wymiana kaset bankomatowych.
4. Następnie konwojent wykonuje czynności techniczne polegające na: wykonaniu wydruku liczników zatrzymanych kart, zerowaniu liczników kaset, wprowadzeniu nowych liczników, wykonaniu testu poprawności działania urządzenia ATM, wydruku liczników zawartości kaset, diagnostyce stanu podzespołów urządzenia ATM.
5. Następnie wykonywane są - łącznie z usługą zasilenia i rozładunku urządzenia ATM czynności serwisowe I poziomu:
6. sprawdzenie urządzenia ATM pod kątem zainstalowania urządzeń lub śladów po ich zainstalowaniu mogących służyć do celów przestępczych oraz w przypadku wystąpienia takiego faktu powiadomienie kontrahenta;
7. sprawdzenie ogólnego stanu technicznego urządzenia;
8. podjęcie kart zatrzymanych w bankomacie i sprawdzenie liczników zatrzymanych kart z ilością kart wyciągniętych z urządzenia ATM;
9. zerowanie liczników zatrzymanych kart;
10. na odrębne zlecenie kontrahenta zgranie dziennika elektronicznego na nośnik zewnętrzny i/lub archiwizacja danych na dysku urządzenia ATM;
11. stwierdzenie czy w urządzeniu nie znajduje się zacięty banknot;
12. uzupełnienie materiałów eksploatacyjnych;
13. sprawdzenie techniczne urządzenia (np. czyszczenie czytnika kart za pomocą karty czyszczącej);
14. diagnostyka podzespołów wykonanie testów sprawności oraz usuwanie zatorów depozytora/podajnika gotówki, czytnika kart, klawiatury i drukarki;
15. na zlecenie kontrahenta resetowanie urządzenia ATM;
16. sprawdzenie przyłączy telekomunikacyjnych oraz ewentualny reset routerów/modemów;
17. instalacja aktualnych i deinstalacja nieaktualnych informacji wizualnych dla klientów.

Kluczowym i niezbędnym elementem powyższej usługi będzie konwojowanie wartości pieniężnych, które musi być wykonywane przez uzbrojonych pracowników Wnioskodawcy. Usługa świadczona przez Wnioskodawcę wymaga wykonania w całości, także w zakresie serwisowania urządzenia ATM, przez uzbrojonego pracownika Wnioskodawcy lub w obecności takiego pracownika z uwagi na fakt, iż czynności zasilania oraz serwisowe wykonywane będą na otwartym urządzeniu, co zwiększa ryzyko napadu i kradzieży. Usługa powyższa jest rozliczana ryczałtowo za dany miesiąc świadczenia usług przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca ponosił wobec kontrahenta odpowiedzialność za wykonywane czynności oraz za prawidłową pracę urządzenia ATM.

Wobec powyższego należy wskazać, iż co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę złożoną, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi złożonej.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca świadczy na rzecz kontrahenta (niebędącego bankiem), usługę kompleksową dotyczącą usługi konwojowania i obsługi serwisowej urządzeń ATM (będących jednocześnie bankomatami i wpłatomatami), na którą składać się będzie cały szereg ww. czynności. Kluczowym i niezbędnym elementem powyższej usługi będzie konwojowanie wartości pieniężnych, które musi być wykonywane przez uzbrojonych pracowników Wnioskodawcy. Usługa świadczona przez Wnioskodawcę wymaga wykonania w całości, także w zakresie serwisowania urządzenia ATM, przez uzbrojonego pracownika Wnioskodawcy lub w obecności takiego pracownika.

Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną, winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jako element usługi złożonej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Zatem podsumowując powyższe, świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru, ani wartości z punktu widzenia nabywcy wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

Dokonując oceny przedstawionego stanu faktycznego należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym wszelkie pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień.

Z uwagi na to, iż możliwość stosowania zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, zaś możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna, uznać należy, iż zwolnienia takie winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy przeanalizować poszczególne czynności składające się na usługę świadczoną przez Wnioskodawcę i ustalić czy da się spośród nich wyodrębnić usługę zasadniczą oraz względem niej usługi pomocnicze, a także zbadać ich wzajemne relacje, czy mogą istnieć samodzielnie bez uszczerbku na charakterze świadczonej usługi. Wymienione we wniosku poszczególne świadczenia wchodzące w skład kompleksowej usługi służą co prawda wykonaniu czynności głównej, ich realizacja prowadzi do jednego celu, występuje pomiędzy nimi funkcjonalny związek, jednakże wymieniona wśród poszczególnych elementów usługa konwojowania wartości pieniężnych nie jest na tyle ściśle powiązana z usługą obsługi serwisowej urządzeń ATM (tj. bankomaty i wpłatomaty), której istotą gospodarczą jest transfer wartości pieniężnych, aby nie mogła być świadczona odrębnie.

Zauważyć należy, że elementy składowe obsługi serwisowej urządzeń ATM mogą stanowić usługę złożoną, o tyle za taką nie można uznać usług konwojowania. Ww. elementy składowe obsługi serwisowej są usługami koniecznymi i niezbędnymi do wykonania usługi obsługi serwisowej urządzeń ATM, a ich oddzielenie miałoby sztuczny charakter. Natomiast usługa konwojowania gotówki może z powodzeniem być zaspokojona przez innego usługodawcę, stąd też czynność ta nie jest nierozerwalnie związana ze świadczeniem usługi obsługi serwisowej urządzeń ATM, a jej wyodrębnienie w żadnym stopniu nie wpływa na zmianę charakteru świadczenia tej usługi, bowiem jej istotą jest transfer wartości pieniężnych, co może być realizowane zarówno wraz z oferowaną usługą konwojowania jak i całkowicie odrębnie. Powyższe potwierdza okoliczność wskazana przez Wnioskodawcę, iż świadczona usługa serwisowania urządzenia ATM może być wykonana przez uzbrojonego pracownika Wnioskodawcy lub w obecności takiego pracownika.

Podkreślić także należy, iż nie zachodzą przesłanki pozwalające objąć zwolnieniem przedmiotowych usług konwojowania gotówki na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy, bowiem ustawodawca w tym przepisie uzależnia rozszerzenie zwolnienia na usługi stanowiące element m.in. usług transakcji dotyczących walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, od łącznego spełnienia określonych warunków. Usługa taka musi stanowić odrębną całość i być właściwą i niezbędną do świadczenia usługi zwolnionej w trybie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy. Zgodnie z obowiązującymi zasadami wykładni, w przypadku zwolnień od podatku, regulacji tych nie wolno interpretować w sposób rozszerzający, lecz możliwie wąsko. Zatem, o ile niniejszej usłudze konwojowania można przyznać, iż stanowi ona odrębną całość, o tyle nie można uznać jej w kontekście przedstawionych okoliczności za niezbędną i właściwą do świadczenia usługi obsługi serwisowej urządzeń ATM.

Reasumując, należy stwierdzić, iż świadczonych przez Wnioskodawcę usług nie można potraktować jako jednej kompleksowej usługi, bowiem usługa konwojowania gotówki, może istnieć jako odrębna usługa, przy czym rozdzielenie jej nie miałoby wpływu na realizację usługi głównej obsługi serwisowej urządzeń ATM, a wydzielenie jej nie nabiera charakteru sztucznego. Zatem przedmiotowe usługi dotyczące obsługi serwisowej urządzeń ATM korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, natomiast usługi konwojowania nie korzystają ze zwolnienia i w konsekwencji są opodatkowane podstawową stawką podatku VAT.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 282 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi