Ad 1.

Zdaniem Spółki transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Przedmiotem opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o VAT jest między innymi odpłatne świadczenie usług i odpłatna dostawa towarów. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT nie może mieć jednak miejsca bez ustalenia konsumenta takiej usługi, tj. podmiotu będącego beneficjentem danej usługi. Aby konkretne świadczenie miało odpłatny charakter, pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą musi istnieć stosunek prawny, z którego wynika, że w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Otrzymywanie gratyfikacji pieniężnej przez osoby oglądające reklamy nie będzie w żaden sposób związane z uzyskaniem świadczenia wzajemnego. Ponadto przekazanie pieniędzy nie podlega opodatkowaniu VAT z uwagi na fakt, iż sam pieniądz nie jest towarem na gruncie ustawy o VAT.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) - dalej u.p.t.u, przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ad 2.

Zdaniem Spółki transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Przedmiotem opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o VAT jest między innymi odpłatne świadczenie usług i odpłatna dostawa towarów. Zgodnie z art. 8 ust 1 ustawy o VAT, przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie niebędące dostawą towarów. świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT nie może mieć jednak miejsca bez ustalenia konsumenta takiej usługi, tj. podmiotu będącego beneficjentem danej usługi. Aby konkretne świadczenie miało odpłatny charakter, pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą musi istnieć stosunek prawny, z którego wynika, że w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Ponadto przekazanie pieniędzy nie podlega opodatkowaniu VAT z uwagi na fakt iż sam pieniądz nie jest towarem na gruncie ustawy o VAT. Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. O podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) - dalej u.p.t.u. przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wskazać należy, że pieniądz, jako środek płatniczy nie mieści się w granicach ww. definicji ustawowej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się natomiast każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania, iż świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest odpłatność za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Należy stwierdzić, iż czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzić będzie portal internetowy, za pośrednictwem którego podmioty gospodarcze (zwane dalej Reklamodawcami) będą emitowały reklamę dla zarejestrowanych użytkowników portalu (osób fizycznych nie będących pracownikami Reklamodawców i nie pozostających względem nich w stosunku cywilnoprawnym, zwanych dalej Reklamobiorcami). W chwili obejrzenia przez Reklamobiorcę reklamy emitowanej w portalu w imieniu Reklamodawcy z tytułu jego promocji lub reklamy, Reklamobiorca otrzyma od Reklamodawcy wirtualny prezent wraz z ekwiwalentem pieniężnym w wysokości do 200,00 zł. Ekwiwalent pieniężny będzie przekazywany na wirtualne konto Reklamobiorcy w portalu. Środki pieniężne zgromadzone na koncie Reklamobiorcy w portalu mogą zostać przekazane na zewnętrzne konto P Reklamobiorcy, na jego konto bankowe lub na konto bankowej karty przedpłaconej, pozostające do dyspozycji Reklamobiorcy i mogą być wykorzystywane przez niego w świecie realnym. Wnioskodawca będzie działał jako agent, w imieniu i na rzecz Reklamodawców, na podstawie umowy agencyjnej zawartej z Reklamodawcami. Wnioskodawca zobowiązuje się do stałego pośredniczenia przy emisji reklamy Reklamodawców dla Reklamobiorców oraz przekazywania wirtualnych prezentów wraz z ekwiwalentem pieniężnym w imieniu Reklamodawców. Reklamodawca zobowiązuje się do zapłaty Spółce umówionego wynagrodzenia (prowizji) za emisję reklamy oraz za przekazanie wirtualnego prezentu wraz z ekwiwalentem pieniężnym od Reklamodawcy na rzecz Reklamobiorcy.

Ponadto Reklamobiorcy (zwani dalej Darczyńcami) tytułem darowizny mogą przekazywać innym użytkownikom (Reklamobiorcom, zwanym dalej Odbiorcami) wirtualne prezenty wraz z ekwiwalentem pieniężnym do wysokości środków zgromadzonych na wirtualnym koncie Darczyńcy w portalu, które Darczyńca może zasilać przelewem z jego konta bankowego. Spółka będzie działała w imieniu i na rzecz Darczyńców, na podstawie umowy zawartej z Darczyńcami. Spółka zobowiązuje się do stałego pośredniczenia przy przekazywaniu wirtualnych prezentów wraz z ekwiwalentem pieniężnym do Odbiorców w imieniu Darczyńców. Spółka nie pobiera wynagrodzenia z tytułu przekazywanych od Darczyńcy do Odbiorcy wirtualnych prezentów wraz z ekwiwalentem pieniężnym. Spółka może obciążyć Darczyńcę lub Odbiorcę kosztami przelewów bankowych i kosztami powiadomień SMS/MMS.

Wnioskodawca powziął w wątpliwość czy środki przekazywane przez niego w formie ekwiwalentu pieniężnego za wirtualny prezent Reklamobiorcom bądź Odbiorcom nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca pośrednicząc w przekazywaniu ekwiwalentu pieniężnego za wirtualny prezent nie dokonuje świadczenia usług na rzecz Reklamobiorców, czy też Odbiorców. Wnioskodawca przekazując środki pieniężne nie zobowiązuje Reklamobiorców, Odbiorców do wykonywania na jego rzecz jakichkolwiek czynności. Tym samym, przekazywane przez Zainteresowanego kwoty pieniężne nie są w żaden sposób związane z uzyskiwaniem świadczeń wzajemnych.

Reasumując, w analizowanym przypadku czynność przekazania zarówno Reklamobiorcom jak i Odbiorcom ekwiwalentu pieniężnego za wirtualny prezent nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem w takim przypadku nie mamy do czynienia ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ustawy, ani dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ustawy.

Podkreślić jednak należy, że przekazywanie środków pieniężnych, o którym mowa we wniosku jest elementem świadczeń realizowanych na rzecz Reklamodawców/Darczyńców, w ramach zawartych z nimi umów. Zatem, o ile samo przekazanie środków pieniężnych nie będzie podlegało opodatkowaniu, tak usługa pośrednictwa realizowana na rzecz Reklamodawców/Darczyńców, za którą Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w postaci prowizji lub zwrotu kosztów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie nr 1 i 6 wniosku), natomiast w podatku od osób fizycznych, w podatku od osób prawnych oraz w podatku od spadków i darowizna zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie