Temat interpretacji
Czy Stowarzyszenie nie prowadzące działalności gospodarczej, a wydające w ramach działalności statutowej czasopismo specjalistyczne po przekroczeniu 50.000 zł ma obowiązek rejestracji jako podatnik VAT oraz wystawiać faktury VAT?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2009 r. (data wpływu 16 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rejestracji oraz sposobu dokumentowania prowadzonej działalności jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rejestracji oraz sposobu dokumentowania prowadzonej działalności.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Podatnik będący Stowarzyszeniem prowadzi działalność statutową w zakresie edukacji ekologicznej. W ramach tej działalności, która została zaklasyfikowana przez Urząd Statyczny jako 9133Z działalność statutowa, Stowarzyszenie wydaje czasopismo ekologiczne. Za wydanie czasopisma wystawiane są rachunki, na podstawie których zwracane są poniesione koszty.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Stowarzyszenie nieprowadzące działalności gospodarczej, a wydające w ramach działalności statutowej czasopismo specjalistyczne po przekroczeniu 50.000 zł ma obowiązek rejestracji jako podatnik VAT oraz wystawiać faktury VAT...
Zdaniem Wnioskodawczyni, Stowarzyszenie nie ma obowiązku rejestracji jako podatnik podatku od towarów i usług i wystawiania faktur VAT, ponieważ wydawanie czasopisma ekologicznego zgodne jest z działalnością statutową Stowarzyszenia. Działalność statutowa jest to działalność, która nie ma charakteru działalności gospodarczej, określona przepisami prawa i jej statutem, zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), usługi statutowe są zwolnione. Natomiast, w myśl art. 113 ust. 2 limit 50.000 zł, który powoduje obowiązek rejestracji nie zwiększa się przy czynnościach zwolnionych. Ponadto art. 15 ust. 1 ww. ustawy określa, że podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) dalej ustawa o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.
Na podstawie art. 34 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 ze zm.), stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.
W świetle przytoczonych przepisów wskazać należy, iż definicja działalności gospodarczej z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT różni się swym zakresem od tej zawartej w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Jak wynika z treści art. 15 ust. 1 powołanej ustawy prowadzenie przez podmiot samodzielnej działalności gospodarczej nie jest uzależnione ani od jej celów ani też od jej rezultatów. W związku z tym samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w świetle ustawy o podatku od towarów i usług pozwala na uznanie za podatnika również organizacji o charakterze "non profit" o ile spełniona zostanie kolejna z przesłanek, a mianowicie o charakterze przedmiotowym, tzn. jeżeli stowarzyszenie dokonuje stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług m. in. odpłatnej dostawy towarów albo odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Stosownie do treści art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.
Klasyfikacją statystyczną obowiązującą dla celów podatku od towarów i usług jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).
Jak wynika z treści art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 10 tego załącznika, wymieniono usługi świadczone przez organizacje członkowskie, gdzie indziej nie sklasyfikowane (wyłącznie statutowe), oznaczone symbolem PKWiU 91.
Natomiast stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Ponadto, jak wynika z art. 113 ust. 2, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy, jeśli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.
Zatem, do ustalenia momentu utraty zwolnienia od podatku od towarów i usług podatnik winien uwzględnić jedynie sprzedaż opodatkowaną stawkami 22%, 7%, 3%, 0%.
W związku z powyższym, jeśli Wnioskodawczyni wykonuje działalność statutową, sklasyfikowaną w grupowaniu PKWiU 91, to w tej części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.
W myśl art. 96 ust. 3 ustawy o VAT, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne. Natomiast ust. 5 pkt 2 powołanego wyżej artykułu stanowi, iż jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni do aktualizacji tego zgłoszenia, przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9, w przypadku utraty tego prawa.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawczyni prowadzi działalność statutową w zakresie edukacji ekologicznej. W ramach tej działalności wydaje czasopismo ekologiczne.
Na podstawie § 9 ust. 1 pkt 10 lit. b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), obniżoną do wysokości 0% stawkę stosuje się do dostawy w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia czasopism specjalistycznych.
W § 9 ust. 3 cyt. rozporządzenia wskazano, że przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 10 lit. b i pkt 11 lit. b, należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13, CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:
- periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych i zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników;
- publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne;
- wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych;
- wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie;
- publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe;
- publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego;
- czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.
W związku z powyższym należy stwierdzić, iż jeżeli przedmiotowe czasopismo spełnia wszystkie warunki określone w przepisie § 9 ust. 3 cyt. rozporządzenia (w tym także dotyczące klasyfikacji statystycznej wg PKWiU 22.13), Zainteresowana powinna stosować do dostaw w kraju wymienionego czasopisma stawkę podatku VAT w wysokości 0% na podstawie § 9 ust. 1 pkt 10 lit. b ww. rozporządzenia.
Ponadto należy stwierdzić, iż dostawa czasopisma specjalistycznego sklasyfikowanego w grupowaniu PKWiU 22.13 nie mieści się w grupowaniu PKWiU 91 usługi świadczone przez organizacje członkowskie, gdzie indziej niesklasyfikowane (wyłącznie statutowe).
Jeżeli zatem, sprzedaż opodatkowana dostawa czasopisma specjalistycznego zaklasyfikowanego do PKWiU 22.13 przekroczyła w trakcie roku podatkowego określoną w art. 113 ust. 1 ustawy kwotę, Wnioskodawczyni zobowiązana była dokonać rejestracji dla celów podatku od towarów i usług.
W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić jaka jest właściwa stawka podatku, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usług wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy). W przypadku trudności w ustaleniu przez podmiot właściwego grupowania według PKWiU w odniesieniu do sprzedawanych towarów i świadczonych usług jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Urząd Statystyczny. Opinie są wydawane na wniosek zainteresowanego podmiotu.
W myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, ust. 4 i ust. 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Natomiast zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".
Powyższe skutkuje więc stwierdzeniem, iż podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego nie mają obowiązku wystawiania faktur VAT.
Odnosząc powyższe regulacje do stanu faktycznego sprawy stwierdzić należy, iż jeżeli Wnioskodawczyni utraciła zwolnienie określone w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy jest zobowiązana do wystawiania faktur VAT na okoliczność dostawy czasopisma. W przeciwnym przypadku osiągnięty przez Stowarzyszenie obrót powinien zostać udokumentowany rachunkami, o których mowa w art. 87 ustawy Ordynacja podatkowa.
Reasumując, Stowarzyszenie nieprowadzące działalności gospodarczej, a wydające w ramach działalności statutowej czasopismo specjalistyczne po przekroczeniu 50.000 zł ma obowiązek rejestracji jako podatnik VAT i obowiązane jest wystawiać faktury VAT z tytułu dostawy czasopisma.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu