Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o. o. przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2008 r. (data wpływu 17 lipca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 września 2008 r. (data wpływu 17 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży stolarki okiennej i drzwiowej wraz z montażem przez producenta jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży stolarki okiennej i drzwiowej wraz z montażem przez producenta. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 września 2008 r. (data wpływu 17 września 2008 r.) o klasyfikację świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest firmą produkującą stolarkę okienną i drzwiową z PCW i aluminium. Montaż wyrobów Wnioskodawca zleca podwykonawcom, którzy za wykonanie usługi obciążają Spółkę fakturą VAT. Spółka z kolei wystawia swoim odbiorcom fakturę za okna wraz z montażem o treści wykonanie i montaż stolarki okiennej (lub drzwiowej), stosując stawkę 7% dla obiektów budownictwa mieszkaniowego PKOB 11.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka poinformowała, iż roboty budowlane zaklasyfikowane są do grupowania PKWiU 45, natomiast stolarka okienna PKWiU 25.23.14-50. Symbole te Wnioskodawca stosuje tylko na fakturach ze stawką 22%, natomiast na fakturach ze stawką 7% dla budownictwa mieszkaniowego umieszcza treść: wykonanie i montaż stolarki okiennej, podaje PKOB 11 (rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. § 5 ust. 1a, zał. nr 1 do ww. rozporządzenia poz. 19).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji obwiązuje Spółkę szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług, tj. 30. dnia od dnia wykonania usługi, chyba że wcześniej nastąpiła zapłata.

Wnioskodawca wykonuje czynności polegające na wmontowaniu wyprodukowanych przez Spółkę okien, co zdaniem Wnioskodawcy, stanowi bez wątpienia jedno kompleksowe zadanie, które należy zakwalifikować jako usługę, a nie jako dostawę towaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Dla szczegółowego określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym stawek podatkowych dla świadczonych usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Działalność gospodarczą dzieli się na trzy grupy: produkcja, handel i usługi. Znajduje to swoje odzwierciedlenie w grupowaniach statystycznych. Zgodnie z punktem 5.3.4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.) w zależności od tego kto: producent, firma usługowa czy handlowa dokonuje montażu artykułów branży budowlanej - tak klasyfikowana jest wykonywana przez niego czynność. Roboty instalacyjne i montażowe wykonywane na miejscu przeznaczenia są klasyfikowane w odpowiednich grupowaniach podkategorii wyodrębnionych w tym celu w ramach klas obejmujących instalowane (montowane) wyroby z zastrzeżeniem, iż roboty instalacyjne, wykonywane przez producenta wyrobu siłami własnymi, są klasyfikowane łącznie z wyrobem w tym samym grupowaniu oraz gdy w określonej klasie nie została wyodrębniona odpowiednia podkategoria dla robót instalacyjnych i montażowych, to czynności te klasyfikuje się w grupowaniach obejmujących dany wyrób. Ponadto, budowlane roboty instalacyjne i montażowe klasyfikuje się w dziale PKWiU 45, a roboty instalacyjne wykonywane przez sprzedawcę detalicznego, jako usługa związana ze sprzedażą określonego wyrobu, klasyfikowane są tak jak handel detaliczny w odpowiednim grupowaniu działu PKWiU 52.

Jak wynika z obowiązującej do dnia 31 grudnia 2008 r. dla celów podatku od towarów i usług Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług roboty instalacyjne, wykonywane przez producenta wyrobu siłami własnymi, są klasyfikowane łącznie z wyrobem w tym samym grupowaniu. Ponadto, w określonej klasie PKWiU 25.23 nie wyodrębniono usług związanych z instalacją (montażem) wytwarzanych wyrobów budownictwa z tworzyw sztucznych.

Oznacza to, że jeżeli producent montuje lub instaluje własną stolarkę budowlaną z tworzyw sztucznych (okna, drzwi), to czynność taka klasyfikowana może być w grupowaniu obejmującym dany wyrób. Na gruncie cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług czynność ta stanowi dostawę towarów, a nie usługę.

Wnioskodawca wskazał, iż produkowana przez Spółkę stolarka budowlana z PCW (okna i drzwi) mieści się w grupowaniu PKWiU 25.23.14-50 Drzwi, okna i ich ościeżnice oraz progi drzwiowe, z tworzyw sztucznych.

Tak więc, w przypadku montażu wyrobów dokonywanego przez producenta tych wyrobów, jak również montażu wykonywanego przez innego wykonawcę na zlecenie producenta cała czynność została zaklasyfikowana w grupowaniu wyrobów, nie zaś jako świadczenie usług budowlanych w dziale PKWiU 45.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, to zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Natomiast, w myśl art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d cyt. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego wyprodukowane przez Wnioskodawcę wyroby są dostarczane odbiorcom jako towary montowane (instalowane) przez inny podmiot podwykonawcę (nie wchodzący w żadną bezpośrednią relację gospodarczą z klientem). Zatem, Spółka jest w każdym przypadku wykonawcą całości świadczenia, tj. dostarcza stolarkę i dokonuje jej montażu, a wystawiona faktura obejmuje jednorodną czynność polegającą na montażu okien lub drzwi, bez podziału na wartość samej stolarki i wartość instalacji.

W związku z powyższym, w przedstawionym stanie faktycznym moment powstania obowiązku podatkowego przy łącznej sprzedaży wyrobów z montażem stolarki budowlanej z tworzyw sztucznych powstaje zgodnie z art. 19 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w sytuacji, gdy dostawa towaru powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru.

Ponadto, należy zauważyć, iż organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W związku z tym, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę. W świetle bowiem zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy). W przypadku trudności w ustaleniu przez podmiot właściwego grupowania według PKWiU w odniesieniu do sprzedawanych towarów i świadczonych usług jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Urząd Statystyczny w Ł. Opinie są wydawane na wniosek zainteresowanego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.