Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

W odpowiedzi na zapytanie sformułowane we wniosku z dnia 18 października 2006 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 23.10.2006 r.), dotyczące stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie zapytań nr 1, 2, 3 i 4, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe

U Z A S A D N I E N I E

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w związku z wejściem w życie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. z 2005 r., Nr 133, poz. 1119) dalej: rozporządzenie o e-fakturach Spółka rozpoczęła wdrażanie odpowiednich systemów komputerowych pozwalających na uproszczenie współpracy z odbiorcami poprzez przesyłanie faktur poprzez wymianę danych elektronicznych w systemach EDI.

Spółka zwróciła się o rozstrzygnięcie m.in. następujących zagadnień:

1. Czy w świetle obecnie obowiązujących przepisów § 4 rozporządzenia o e-fakturach dla potwierdzenia autentyczności i integralności treści faktur przesyłanych poprzez system EDI wystarczające będzie oświadczenie realizatora usług EDI, że stosowana przy przesyłaniu danych technologia gwarantuje autentyczność pochodzenia faktury i integralność danych?
2. Czy w przypadku wymiany faktur pomiędzy Spółką a odbiorcami, z którymi ta wymiana będzie się odbywała w formie elektronicznej, gdzie autentyczność i integralność ich treści będzie zagwarantowana bezpiecznym podpisem elektronicznym, można zrezygnować z drukowania i posiadania tych faktur w formie papierowej?
3. Czy w przypadku wymiany faktur pomiędzy Spółką a odbiorcami, z którymi ta wymiana będzie się odbywała w drodze wymiany danych elektronicznych (EDI), z zachowaniem procedur gwarantujących autentyczność i integralność ich treści, można zrezygnować z drukowania i posiadania tych faktur w formie papierowej?
4. Czy można uznać, że integralność treści faktury jest zachowana w przypadku, gdy wydruk faktury na ekran monitora lub na papier ma w systemach komputerowych Spółki taką samą treść, lecz inną formę graficzną niż w systemie komputerowym odbiorcy?

Spółka stoi na stanowisku, że:

1. Pisemna gwarancja dostawcy usług EDI o zgodności zastosowanych procedur z wymogiem zachowania autentyczności danych i integralności treści w rozumieniu dyrektywy UE nr 94/820/WE jest wystarczająca do spełnienia wymogów § 4 pkt 2 rozporządzenia o e-fakturach.
2. W takim przypadku podatnik nie ma obowiązku wystawienia i przesyłania faktury w formie papierowej.
3. W takim przypadku podatnik nie ma obowiązku wystawienia i przesyłania faktury w formie papierowej.
4. Integralność treści faktury jest zachowana w przypadku, gdy wydruk faktury na ekran monitora lub na papier ma w systemach komputerowych Spółki taką samą treść, lecz inną formę graficzną niż w systemie komputerowym odbiorcy.

Odnosząc się do opisanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uzasadnia swoje stanowisko jak niżej.

Ad. 1.

W przepisie § 4 rozporządzenia o e-fakturach zastrzeżono, że warunkiem wystawiania, przesyłania i przechowywania faktur w formie elektronicznej jest zagwarantowanie autentyczności ich pochodzenia i integralności ich treści bezpiecznym podpisem elektronicznym (weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu) lub przez wymianę danych elektronicznych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność danych.

Dostawca usług EDI powinien zagwarantować w umowie między nim a wnioskodawcą, że świadczona z jego strony wymiana danych elektronicznych spełnia standardy umowy w sprawie europejskiego modelu EDI opisane w art. 1 zalecenia Komisji Europejskiej z dnia 19.10.2004 r. nr 1994/820/WE odnoszącego się do aspektów prawnych wymiany danych elektronicznych (Dz. Urz. UE L 338 z dnia 28 grudnia 1994 r.). Powinien również zagwarantować, iż procedury stosowane przy powyższej wymianie gwarantują autentyczność pochodzenia faktury i integralność danych. Taka gwarancja dostawcy EDI jest wystarczająca do spełnienia wymogów, o których mowa w § 4 pkt 2 rozporządzenia o e-fakturach.

Ad. 2 i 3.

Rozporządzenie o e-fakturach określa m.in. sposoby i warunki wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej (§ 1 ust. 1 w/w rozporządzenia). W przepisie § 2 rozporządzenia ustawodawca przewidział, że faktury wystawiane w formie elektronicznej przesyła się, w tym udostępnia, w tej formie odbiorcy oraz przechowuje się w tej formie przy zastosowaniu elektronicznych urządzeń do przetwarzania (łącznie z cyfrową kompresją) i przechowywania danych, z wykorzystaniem technik teletransmisji przewodowej, radiowej, technologii optycznych lub innych elektromagnetycznych środków. Żaden przepis nie nakazuje wystawcy faktury wysyłać oraz przechowywać wraz z fakturą elektroniczną faktury formie papierowej. Powyższą tezę potwierdza brzmienie § 6 ust. 1 rozporządzenia o e-fakturach faktury wystawione lub otrzymane w formie elektronicznej przechowuje się na terytorium kraju w sposób umożliwiający, na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, natychmiastowy, pełny i ciągły dostęp drogą elektroniczną tym organom do tych faktur, w szczególności zapewnienie możliwości udokumentowanego poboru i wykorzystania tych faktur przez te organy, w tym ich wydruku, jak również zapewnienie czytelności tych faktur, z zastrzeżeniem ust. 2.

Celem wprowadzenia rozwiązań umożliwiających wystawianie, przesyłanie oraz przechowywanie faktur w formie elektronicznej było usprawnienie i ułatwienie kontrahentom dokumentowania fakturami zdarzeń gospodarczych. Faktury mogą być zatem wystawiane, przesyłane i przechowywane w formie elektronicznej bez konieczności ich drukowania na papierze, o ile zostały spełnione inne warunki przewidziane prawem, w szczególności w § 3, § 4 oraz § 6 w/w rozporządzenia.

Ad. 4.

W myśl przepisu § 6 ust. 5 rozporządzenia o e-fakturach faktury przesłane w formie elektronicznej powinny być przechowywane przez ich wystawcę oraz odbiorcę w formacie, w jakim zostały przesłane, w sposób gwarantujący autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści, jak również ich czytelność przez cały okres ich przechowywania. Przepisy podatkowe nie wprowadzają normatywnego wzoru graficznego faktury. Podstawowe znaczenia ma treść faktury. Kwestię elementów jakie powinna zawierać faktura (również faktura elektroniczna) regulują: ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r., Nr 95, poz. 798). W przepisie § 21 ust. 1 i 2 w/w rozporządzenia ustawodawca wprowadził zapis mówiący, że faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Ani w tym paragrafie, ani w żadnym innym nie zostało zastrzeżone, że oryginał i kopia muszą mieć tę samą szatę graficzną; kopia powinna raczej wiernie odzwierciedlać zapisy zawarte w oryginale faktury niż jego formę graficzną.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, iż integralność faktury jest zachowana również w przypadku, gdy wydruk faktury na ekran monitora lub na papier (w czasie kontroli, na żądanie Urzędu Skarbowego) ma w systemach komputerowych Spółki taką samą treść lecz inną formę graficzną niż w systemie komputerowym kontrahenta.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie orzekł jak powyżej.

Interpretacje co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawach przedstawionych w pozostałych punktach wniosku zostały udzielone odrębnymi postanowieniami.

Niniejsza interpretacja dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego zawartego we wniosku z zastrzeżeniami wynikającymi z art. 14a, 14b oraz 14c ustawy Ordynacja podatkowa.

Na postanowienie na podstawie art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu, w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia. Zażalenie na postanowienie organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu oraz uzasadnienie przyczyn uznania interpretacji zawartej w niniejszym postanowieniu za niewłaściwą. Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz po 0,50 zł od każdego załącznika .