Temat interpretacji

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 11 kwietnia 2005r. firmy , na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Będzinie z dnia 4 kwietnia 2005r. nr US IV PP/A/10/12/05 stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności pośrednictwa w:

1/ zawieraniu porozumień kompensacyjnych otwartych, w których Podatnik jest jedną ze stron uczestniczących w ścieżce kompensacyjnej i równocześnie jest organizatorem kompensaty;

2/ zawieraniu porozumień kompensacyjnych otwartych, w których Podatnik nie uczestniczy w ścieżce kompensacyjnej, lecz jest tylko organizatorem kompensaty;

3/ zawieraniu porozumień kompensacyjnych zamkniętych, w których Podatnik jest jedną ze stron uczestniczących w ścieżce kompensacyjnej i równocześnie jest organizatorem kompensaty;

4/ zawieraniu porozumień kompensacyjnych zamkniętych, w których Podatnik nie uczestniczy w ścieżce kompensacyjnej, lecz jest tylko organizatorem kompensaty

- odmawia uchylenia zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 10 stycznia 2005r. właściciel firmy zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Będzinie o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług niżej wymienionych czynności:

1/ pośrednictwo w zawieraniu porozumień kompensacyjnych otwartych, w których jest On jedną ze stron uczestniczących w ścieżce kompensacyjnej i równocześnie jest organizatorem kompensaty;

2/ pośrednictwo w zawieraniu porozumień kompensacyjnych otwartych, w których nie uczestniczy On w ścieżce kompensacyjnej lecz jest tylko organizatorem kompensaty;

3/ pośrednictwo w zawieraniu porozumień kompensacyjnych zamkniętych, w których jest On jedną ze stron uczestniczących w ścieżce kompensacyjnej i równocześnie jest organizatorem kompensaty;

4/ pośrednictwo w zawieraniu porozumień kompensacyjnych zamkniętych, w których nie uczestniczy On w ścieżce kompensacyjnej lecz jest tylko organizatorem kompensaty.

W ww. piśmie z dnia 10 stycznia 2005r. wnioskodawca stanął na stanowisku, że ww. czynności (punkt 5, 6, 7, 8 pisma z dnia 10.01.2005r.) po dniu 1 maja 2004r. objęte są zwolnieniem przedmiotowym z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) - pozycja 3 załącznika nr 4.

Postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2005r. Nr US IV PP/A/10/12/05 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Będzinie uznał za nieprawidłowe stanowisko Podatnika, w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Na powyższe postanowienie Strona wniosła zażalenie z dnia 11 kwietnia 2005r., w którym wnosi o zmianę lub uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o których mowa w cyt. wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwolnione zostały od podatku VAT usługi pośrednictwa finansowego, tj. usługi zaliczone do grupowania statystycznego sekcja J ex (65-67) (wymienione w zał. nr 4 pod poz. 3) z wyłączeniem:

1/ działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,

2/ usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,

3/ usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),

4/ usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,

5/ usług ściągania długów oraz faktoringu,

6/ usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust.1 pkt 12,

7/ usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12,

8/ transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,

9/ transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

Jak wynika z powyższego nie całość usług pośrednictwa finansowego podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W katalogu usług, w odniesieniu do których nie stosuje się zwolnienia od podatku wymieniono między innymi usługi ściągania długów, przy czym nie wskazano symbolu PKWiU identyfikującego usługi zawierające się w tej kategorii.

Wyjaśniając problem wskazany we wniosku Podatnika z dnia 10 stycznia 2005r., należałoby przede wszystkim ustalić czy działania podejmowane w ramach pośrednictwa w zawieraniu porozumień kompensacyjnych są usługą pośrednictwa finansowego określaną mianem ściągania długów.

W tej sprawie należy wyjść od definicji windykacji. Ustawodawca nie definiuje tego pojęcia w ustawie o podatku od towarów i usług, zatem należy oprzeć się na wykładni językowej pojęcia windykacji.

Słownik języka polskiego (wydawnictwo PWN 1995r.) pojęcie windykacji wyjaśnia jako dochodzenie w sposób określony w przepisach ustawodawczych zwrotu swojej rzeczy od osoby nieuprawnionej do jej posiadania. Podobnie windykację definiuje Słownik wyrazów obcych (wydawnictwo PWN 1995r.) wskazując, iż jest to dochodzenie w sposób określony w przepisach ustawodawczych swoich praw do rzeczy lub zapłaty. Jednocześnie w ujęciu ekonomicznym długiem jest - według Słownika języka polskiego - zobowiązanie wynikające z faktu pożyczenia od kogoś pieniędzy.

W związku z tym należy przyjąć, iż windykacja jest dochodzeniem własnych lub na przyjęte zlecenie obcych praw do majątku, rzeczy lub pieniędzy, którymi włada nieuprawniona do tego osoba trzecia.

Ze stanu faktycznego przedmiotowej sprawy wynika, że wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera umowy z firmami, które posiadają wierzytelności. Celem umowy jest doprowadzenie do zaspokojenia wierzyciela, czyli uwolnienie, "wyręczenie" klienta z czynności zmierzających do odzyskania długu. Umowa jest odpłatna - wynagrodzeniem jest prowizja procentowa od kwoty, która faktycznie wpłynęła na konto klienta bądź została odzyskana (skompensowana).

Zatem zachowanie (działanie) strony mieści się w szerokim pojęciu usług ściągania długów. Bez znaczenia pozostaje metoda (sposób) wykonania tej usługi.

W przedmiotowej sprawie jest to zorganizowanie porozumień kompensacyjnych bez udziału Strony lub z jej udziałem. W wyniku tego porozumienia wierzyciele odzyskują długi. Ogół czynności, które podjęła Strona celem doprowadzenia do wpływu środków pieniężnych na konto klienta bądź uregulowania długów, stanowi usługi ściągania długów, które to usługi wyłączone są ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ww. ustawy.

Wobec powyższego organ odwoławczy nie znalazł podstaw do uchylenia przedmiotowego postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Będzinie.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku postępowania administracyjnego.

Na mocy art. 143 cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, wydana została z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Na decyzję służy skarga (w dwóch egzemplarzach) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia. (Adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach - Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku- Białej, ul. Traugutta 2a).