Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 1997r Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w związku z wnioskiem Strony z dnia 11.01.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 12.01.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

postanawia

- uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 11.01.2005r. za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, przedmiotem jego działalności gospodarczej jest świadczenie usług porządkowych (sprzątania). Poza tym, Podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do dwóch lokali użytkowych. Jeden z lokali zajmuje powierzchnię 16 m2 (jeden pokój + łazienka) i przez 3 godziny dziennie (60 godz. miesięcznie) wykorzystywany jest do prowadzonej działalności gospodarczej, zaś w pozostałym czasie lokal ten wynajmowany jest osobie fizycznej na cele mieszkaniowe w zamian za miesięczny czynsz. Drugi z lokali wykorzystywany jest do prowadzonej działalności gospodarczej w #188; części, natomiast w pozostałej części również wynajmowany jest osobie fizycznej na jej cele mieszkaniowe w zamian za miesięczny czynsz.

W związku z powyższym Podatnik zapytuje:
Czy wynajem na cele mieszkaniowe lokali, do których przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokali użytkowych, zwolniony jest od podatku od towarów i usług?
Zdaniem Podatnika, ponieważ ustawa nie definiuje na czym polega "charakter mieszkalny" nieruchomości należy odnieść się do znaczenia nadawanego temu słowu w języku potocznym. Przy interpretacji przepisów dotyczących zwolnienia od podatku usług w zakresie wynajmu lokali o charakterze mieszkalnym, brać należy pod uwagę rzeczywisty charakter tych lokali, nie zaś ich charakter wynikający z norm prawnych, budowlanych, technicznych itp. Zdaniem Podatnika argument ten wzmacnia ustawodawca, gdyż wyłącza z zakresu zwolnienia wynajem lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe. Z zapisów ustawy wynika, iż nakazuje się w nich poszukiwać rzeczywistego wykorzystania lokalu, a zatem wynajem lokalu użytkowego na cele mieszkaniowe najemcy w zamian za miesięczny czynsz jest, zdaniem wnioskodawcy, zwolniony od podatku od towarów i usług, bez względu na okoliczność, iż lokal lub jego część jest wykorzystywana w określonym okresie czasu na działalność gospodarczą wnioskodawcy.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy przepisy prawa podatkowego:
art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;art. 8 ust. 1 w/w ustawy, zgodnie z którym przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7;art. 43 ust. 1 w/w ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy; w poz. 4 tegoż załącznika wymieniono PKWiU ex 70.20.11 "Usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe".

Powyższą ocenę prawną stanowiska Podatnika uzasadnia się w sposób następujący:
Zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 znajduje zastosowanie, gdy spełnione są dwa warunki w nim zawarte, tzn. nieruchomość (lokal) ma charakter mieszkalny oraz gdy wynajmowana jest na własny rachunek. Podatnikowi przysługuje do przedmiotowych lokali spółdzielcze własnościowe prawo do lokali użytkowych. Lokale te wykorzystywane są po części do prowadzenia działalności gospodarczej najmującego. Zwolnienia, przewidziane w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług, należy rozumieć wąsko, a zatem wynajmowanie lokali użytkowych w celach mieszkaniowych, a ponadto wykorzystywanie ich po części w celach gospodarczych wynajmującego wyłącza możliwość zastosowania omawianego zwolnienia, przy czym nie ma znaczenia relacja wielkościowa celu mieszkalnego do innego celu. Ponadto, w ocenie tut. organu podatkowego, charakter nieruchomości należy rozpatrywać m. in. w świetle ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, jak również ustawy o odrębnej własności lokali. Powyższe uregulowania jednoznacznie rozróżniają nieruchomości lokalowe o charakterze mieszkalnym od nieruchomości o charakterze użytkowym, tak więc bez formalnego przekształcenia przeznaczenia lokalu nie jest możliwe skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w zał. nr 4 poz. 4. Odmienna interpretacja powyższych zapisów mogłaby prowadzić do nadużyć podatkowych, gdyż każdy lokal użytkowy mógłby być wynajmowany pozornie jako lokal mieszkalny. W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Jednocześnie tut. Organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Pouczenie

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.