Stawka podatku dla transakcji zbycia budynków wraz z gruntem. - Interpretacja - ILPP1/443-937/11-5/NS

www.shutterstock.com
Interpretacja indywidualna z dnia 06.10.2011, sygn. ILPP1/443-937/11-5/NS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Stawka podatku dla transakcji zbycia budynków wraz z gruntem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2011 r. (data wpływu 1 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 września 2011 r. (data wpływu 22 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla transakcji zbycia budynków wraz z gruntem jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla transakcji zbycia budynków wraz z gruntem. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 września 2011 r. (data wpływu 22 września 2011 r.) o dowód uiszczenia dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący jednostką samorządu terytorialnego jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Od roku 1975 Gmina wydzierżawiała na podstawie kolejno zawieranych po sobie umów dzierżawy Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej (SPZOZ) w O. grunt stanowiący działkę nr 166 położoną w W. z przeznaczeniem jako działka rekreacyjna. SPZOZ na dzierżawionej nieruchomości gruntowej poczynił nakłady inwestycyjne w formie budowy kompleksu budynków rekreacyjnych. Wybudowane zostały trzy budynki na podstawie pozwolenia na budowę z dnia 30 października 1990 r. Oddanie obiektów do użytkowania nastąpiło w dniu 1 lipca 1993 r. Teren nieruchomości ogrodzony jest parkanem z elementów stalowych na słupkach obsadzonych w cokołach betonowych. Doprowadzone jest przyłącze elektryczne, wodociągowe z własnego ujęcia i kanalizacyjne do lokalnego zbiornika bezodpływowego. W granicach działki znajdują się również obiekty nietrwale związane z gruntem m. in. cztery niewielkie domki konstrukcji drewnianej o wymiarach 3m x 2m oraz dwa kontenery gospodarcze. W jednym z kontenerów znajduje się hydrofornia. Obiekty te nie stanowią części składowych nieruchomości, gdyż nie są trwale związane z gruntem (posadowione na cegłach) oraz ze względu na stan techniczny nie przedstawiają żadnej wartości.

Gmina nie jest właścicielem wzniesionych przez SPZOZ obiektów i nie ponosiła żadnych nakładów na te obiekty.

W dniu 26 kwietnia 2011 r. pomiędzy Zainteresowanym a SPZOZ zawarte zostało porozumienie, zgodnie z którym z dniem 31 czerwca 2011 r. nastąpi rozwiązanie za porozumieniem stron zawartej umowy dzierżawy. Gmina nie później niż do dnia 31 grudnia 2011 r. dokona zwrotu wartości nakładów poniesionych przez Dzierżawcę.

Wnioskodawca po rozliczeniu nakładów zamierza jeszcze w roku 2011 w drodze przetargu sprzedać nieruchomość. W tym celu dokonano podziału geodezyjnego, w wyniku którego powstały trzy nowe działki oznaczone geodezyjnie jako działki nr 166/1, 166/2, 166/3.

Po podziale na działce nr 166/3 znajduje się jeden budynek murowany oraz dwa zbiorniki bezodpływowe na nieczystości ciekłe. Na działce nr 166/2 znajduje się jeden budynek murowany oraz dwa obiekty nietrwale związane z gruntem: jeden domek drewniany oraz jeden kontener gospodarczy. Natomiast na działce nr 166/1 znajduje się jeden budynek murowany oraz cztery obiekty nietrwale związane z gruntem, w tym trzy domki drewniane i jeden kontener gospodarczy, w którym znajduje się hydrofornia. Ponadto, umiejscowiony jest jeden zbiornik bezodpływowy na nieczystości ciekłe oraz ujęcie wody.

Celem ustalenia wartości powyższych działek sporządzony został operat szacunkowy. Przedmiotem wyceny były trzy budynki murowane oraz grunt. Natomiast obiekty, które nie są trwale związane z gruntem (cztery domki drewniane oraz dwa kontenery gospodarcze) nie przedstawiają żadnej wartości. Gmina pismem z dnia 31 maja 2011 r. zwróciła się do Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w O. z prośbą o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

  1. Czy na wybudowane przez Państwa budynki rekreacyjne położone w W. (działka nr 166) były ponoszone wydatki na ich ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej. Jeśli tak, to na które z trzech budynków i w jakich latach.
  2. Czy od momentu wybudowania lub ulepszenia budynków doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), a więc czy budynki oddane były do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi (np. umowa najmu, dzierżawy czy jakakolwiek czynność opodatkowana), jeśli tak to kiedy doszło do pierwszego zasiedlenia i czy pierwsze zasiedlenie dotyczy wszystkich budynków, czy tylko niektórych.

Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w O. udzielił następującej odpowiedzi:

  1. Obiekt został oddany do użytku w dniu 1 lipca 1993 r., okres budowy trwał od roku 1990 do 30 czerwca 1993 r., od tego czasu nie były ponoszone wydatki na ich ulepszenie.
  2. Zasiedlenie dotyczy wszystkich budynków i doszło do niego w dniu 1 lipca 1993 r., w momencie pierwszego zasiedlenia nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zbycie przez Gminę budynków wraz z gruntem należy opodatkować stawką 23%...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż wyżej wymienionych nieruchomości nie będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług, w związku z czym należy zastosować stawkę podstawową w wysokości 23%.

Zgodnie z ustawą o VAT:

  1. Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
    1. wybudowaniu lub
    2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej (art. 2 pkt 14 ustawy o VAT).
  2. Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
    1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
    2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata (art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT).
  3. Zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem wskazanym wyżej (o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT), pod warunkiem że:
    1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
    2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów (art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT).
    Warunku, o którym mowa w ww. lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).
  4. W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy o VAT).

Odnosząc się do udzielonej przez Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w O. odpowiedzi, że w momencie pierwszego zasiedlenia ustawa o podatku od towarów i usług nie obowiązywała, w opinii Gminy należy stwierdzić, że do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług nie doszło, gdyż ustawa o podatku od towarów i usług nie obowiązywała, w związku z czym oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy nastąpiło w wykonaniu czynności niepodlegającej opodatkowaniu. Zainteresowany, oprócz uzyskanej od SPZOZ informacji, nie posiada żadnych dokumentów potwierdzających, że doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy, do pierwszego zasiedlenia nie dojdzie również w momencie rozliczenia pomiędzy stronami poniesionych nakładów, gdyż jak wynika z art. 2 pkt 14 ustawy pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części. W tej sytuacji, czynnością podlegającą opodatkowaniu nie jest dostawa towarów (budynków, budowli lub ich części), ale świadczenie usług.

W związku z powyższym, dopiero sprzedaż przedmiotowej nieruchomości przez Gminę, na której SPZOZ poczyniło nakłady inwestycyjne w postaci budowy 3 budynków, będzie spełniała definicję pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w cyt. art. 2 pkt 14 ustawy.

Zatem, w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie ze zwolnienia od opodatkowania wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy, tym samym Gmina nie będzie mogła z niego skorzystać.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zatem, w sytuacji, gdy Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej rozliczenie nakładów poniesionych przez SPZOZ na wybudowanie budynków, na podstawie której nastąpi przeniesienie władztwa tychże budynków na rzecz Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie również zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Podsumowując, zdaniem Gminy, nie będzie ona mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku wskazanego zarówno w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, jak również w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji zobowiązana będzie opodatkować sprzedaż nieruchomości na zasadach ogólnych, według stawki podstawowej 23%, określonej w art. 41 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary według art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ustawy.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy również zauważyć, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

  1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
  2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca, czynny podatnik podatku od towarów i usług, od roku 1975 wydzierżawiał na podstawie kolejno zawieranych po sobie umów dzierżawy Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej w O. grunt stanowiący działkę nr 166 położoną w W. z przeznaczeniem jako działka rekreacyjna. SPZOZ na dzierżawionej nieruchomości gruntowej poczynił nakłady inwestycyjne w formie budowy kompleksu budynków rekreacyjnych. Wybudowane zostały trzy budynki. Oddanie obiektów do użytkowania nastąpiło w dniu 1 lipca 1993 r. W granicach działki znajdują się również obiekty nietrwale związane z gruntem m. in. cztery niewielkie domki konstrukcji drewnianej o wymiarach 3m x 2m oraz dwa kontenery gospodarcze. W jednym z kontenerów znajduje się hydrofornia. Obiekty te nie stanowią części składowych nieruchomości, gdyż nie są trwale związane z gruntem (posadowione na cegłach) oraz ze względu na stan techniczny nie przedstawiają żadnej wartości. Gmina nie jest właścicielem wzniesionych przez SPZOZ obiektów i nie ponosiła żadnych nakładów na te obiekty. W dniu 26 kwietnia 2011 r. pomiędzy Zainteresowanym a SPZOZ zawarte zostało porozumienie, zgodnie z którym z dniem 30 czerwca 2011 r. nastąpi rozwiązanie za porozumieniem stron zawartej umowy dzierżawy. Gmina nie później niż do dnia 31 grudnia 2011 r. dokona zwrotu wartości nakładów poniesionych przez Dzierżawcę. Wnioskodawca po rozliczeniu nakładów zamierza jeszcze w roku 2011 w drodze przetargu sprzedać nieruchomość. W tym celu dokonano podziału geodezyjnego, w wyniku którego powstały trzy nowe działki oznaczone geodezyjnie jako działki nr 166/1, 166/2, 166/3. Po podziale na działce nr 166/3 znajduje się jeden budynek murowany oraz dwa zbiorniki bezodpływowe na nieczystości ciekłe. Na działce nr 166/2 znajduje się jeden budynek murowany oraz dwa obiekty nietrwale związane z gruntem: jeden domek drewniany oraz jeden kontener gospodarczy. Natomiast na działce nr 166/1 znajduje się jeden budynek murowany oraz cztery obiekty nietrwale związane z gruntem, w tym trzy domki drewniane i jeden kontener gospodarczy, w którym znajduje się hydrofornia. Ponadto, umiejscowiony jest jeden zbiornik bezodpływowy na nieczystości ciekłe oraz ujęcie wody. Celem ustalenia wartości powyższych działek sporządzony został operat szacunkowy. Przedmiotem wyceny były trzy budynki murowane oraz grunt. Natomiast obiekty, które nie są trwale związane z gruntem (cztery domki drewniane oraz dwa kontenery gospodarcze) nie przedstawiają żadnej wartości.

W analizowanej sprawie, kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do przedmiotowych budynków nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak to w którym momencie.

Przez okres od wybudowania budynków do momentu rozliczenia pomiędzy stronami nakładów poniesionych na ich wybudowanie na gruncie Wnioskodawcy, nie doszło do pierwszego zasiedlenia, ponieważ budynki te nie zostały oddane do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. sprzedaż, najem, dzierżawa). Wydzierżawiany był tylko grunt, natomiast budynki były wybudowane przez SPZOZ.

Do pierwszego zasiedlenia nie dojdzie również w momencie rozliczenia pomiędzy stronami poniesionych nakładów, gdyż jak wynika z art. 2 pkt 14 ustawy pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części. W sytuacji rozliczania nakładów, czynnością podlegającą opodatkowaniu nie jest dostawa towarów (budynków, budowli lub ich części), ale świadczenie usług.

W związku z powyższym, dopiero sprzedaż przedmiotowych budynków przez Zainteresowanego, będzie spełniała definicję pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w cyt. art. 2 pkt 14 ustawy.

Zatem, dostawa ww. budynków nie będzie spełniała przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tym miejscu należy również przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Należy zauważyć, iż zapis w stosunku do których podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zawarty przez ustawodawcę w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, odnosi się nie tylko do budynków, budowli lub ich części, które zostały nabyte przez podatnika, ale również takich, które zostały przezeń wytworzone oraz tych, przy budowie których podatnik korzystał z podwykonawców wystawiających mu faktury z podatkiem potwierdzające wykonanie usług lub dostawę towarów.

Jak wskazano w interpretacji z dnia 6 października 2011 r. nr ILPP1/443-937/11-4/NS, Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zwrotu nakładów poczynionych przez dzierżawcę na nieruchomości należącej do Wnioskodawcy (działka nr 166 przed podziałem).

Zatem, skoro Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej rozliczenie nakładów poniesionych przez dzierżawcę na wybudowanie budynków, na podstawie której nastąpi przeniesienie władztwa budynków na rzecz Gminy, stwierdzić należy, iż w stosunku do tych budynków będzie przysługiwało Zainteresowanemu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z tym, iż warunki wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, umożliwiające zwolnienie, muszą być spełnione łącznie, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie.

Reasumując, zbycie przez Gminę budynków, o których mowa we wniosku należy opodatkować obowiązującą od dnia 1 stycznia 2011 r. 23% stawką podatku VAT. Tym samym, w oparciu o art. 29 ust. 5 ustawy, zbycie gruntu, na którym posadowione są wskazane budynki również będzie podlegało opodatkowaniu 23% stawką podatku.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stawki podatku dla transakcji zbycia budynków wraz z gruntem. Natomiast kwestia dotycząca prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zwrotu nakładów została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 6 października 2011 r. nr ILPP1/443-937/11-4/NS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPP1/443-937/11-4/NS, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu