Temat interpretacji

Planowana dostawa przedmiotowego budynku wraz z gruntem, na którym ten budynek jest posadowiony, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w powiązaniu z art. 29 ust. 5 ustawy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2012 r. (data wpływu 31 lipca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2012 r. (data wpływu 11 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 października 2012 r. poprzez doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat (Wnioskodawca) zarejestrowany w Urzędzie Skarbowym jako czynny podatnik podatku VAT zamierza dokonać sprzedaży w trybie bezprzetargowym nieruchomości stanowiącej własność Powiatu położonej, oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków lokali jako działka nr o powierzchni 0,0329 ha, posiadającą księgę wieczystą, która jest zabudowana budynkiem o funkcji apteki na rzecz dotychczasowego dzierżawcy.

Właściciel apteki jest dzierżawcą wyżej wymienionej nieruchomości - na podstawie umowy nr z 23 marca 2004 r. zawartej na 10 lat z SP ZOZ . Przedmiotowa umowa w § 3 zobowiązywała dzierżawcę do wykonania adaptacji i przebudowy na własny koszt budynku dawnej portierni o pow. 61, m² (wybudowanej w latach 1970/71 - dane z karty budynku), tak aby spełniała wymogi apteki ogólnodostępnej. Dzierżawca zobowiązany został również do uzyskania decyzji o warunkach przebudowy i zagospodarowania terenu, opracowania koncepcji i dokumentacji projektowej oraz realizacji procesu inwestycyjnego.

Dnia 15 listopada 2004 r. podpisany został aneks Nr do umowy dzierżawy z dnia 23 marca 2004 r., w którym w związku z zakończeniem prac remontowo budowlanych i zaadoptowaniem wydzierżawionego budynku na potrzeby apteki wprowadzono zapis, że powierzchnia użytkowa budynku wynosi 137,40 m², a powierzchnia działki, na której stoi budynek po podziale działki wynosi 0,0329 ha.

Dzierżawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i od 27 lipca 2004 r. do nadal odlicza VAT naliczony. Od nakładów poniesionych w związku z rozbudową portierni i adaptacją na aptekę dzierżawca odliczał podatek od towarów i usług.

W najbliższym czasie (przed sprzedażą nieruchomości) nastąpi wyłączenie nieruchomości z umowy użyczenia zawartej pomiędzy SP ZOZ, a Powiatem i zawarta zostanie umowa przez Wnioskodawcę z dzierżawcą na najem powyższej nieruchomości. Zainteresowany wskazuje, iż budynek jest trwale związany z gruntem, z chwilą zawarcia umowy sprzedaży z mocy prawa przestanie obowiązywać umowa dzierżawy. Do dnia zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości nie były oraz nie będą ponoszone wydatki przez Powiat na ulepszenie obiektu po jego wybudowaniu i adaptacji. W stosunku do przedstawionej powyżej nieruchomości nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący dostawy czyli Powiat nie ponosił żadnych nakładów na ulepszenie obiektu.

W związku z tym, że przewidywany do sprzedaży budynek został rozbudowany i zaadoptowany z własnych środków finansowych nabywcy - dzierżawcy na gruncie stanowiącym własność Wnioskodawcy, w protokole uzgodnień i akcie notarialnym będzie zawarty następujący zapis: na poczet ceny nabycia nieruchomości przez dzierżawcę zalicza się wartość poniesionych nakładów.

W piśmie z dnia 10 października 2012 r. stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku Zainteresowany wskazał, iż:

1. Budynek został wybudowany w latach 1970-1971 i 1 stycznia 1971 r. został przejęty do użytkowania przez Szpital, który z dniem 1 września 1973 r. przekształcił się w Zespół Opieki Zdrowotnej i jako budynek portierni służył działalności statutowej SP ZOZ-u, która zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie podatku od towarów i usług podlega zwolnieniu. Dnia 23 marca 2004 r. budynek portierni został wynajęty, a następnie rozbudowany przez najemcę i wynajmujący właściciel (Powiat - SP ZOZ) nie ponosili nakładów, o których mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, czyli nie nastąpiło zdaniem Wnioskodawcy pierwsze zasiedlenie w rozumieniu przepisów ww. ustawy.
2. W ocenie Zainteresowanego nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż budynek był użytkowany przez Szpital od dnia 1 stycznia 1971 r., a następnie przez Zespół Opieki Zdrowotnej od dnia 1 września 1973 r., do celów działalności statutowej - leczniczej oraz zarówno Powiat jak i SP ZOZ nie ponosili nakładów, o których mowa w art. 2 pkt 14 ww. ustawy.
3. SP ZOZ korzysta z nieruchomości na podstawie umowy użyczenia zawartej z Wnioskodawcą z dnia 22 lipca 2003 r. obowiązującej od dnia zawarcia umowy do 31 grudnia 2028 r., natomiast wcześniej, tj. do 01 stycznia 1999 r. nieruchomość ta znajdowała się w trwałym zarządzie Zespołu Opieki Zdrowotnej, który został wygaszony przez Zarząd Powiatu z dniem 6 września 2001 r. Umowa użyczenia jest czynnością nieodpłatną.
4. Wydatki ponoszone przez dzierżawcę nieruchomości na jej ulepszenie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku.
5. Planowany okres sprzedaży nieruchomości nie przekroczy 2 lat.
6. W ewidencji gruntów, budynków i lokali prowadzonej przez Starostę budynek apteki położony jest na działce nr 2225/4, o pow. 0,0329 ha, w obrębie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przy transakcji sprzedaży przez Wnioskodawcę nieruchomości (wartość nieruchomości będzie sumą wartości gruntu, portierni wraz z poniesionymi nakładami przez dzierżawcę i wynikać będzie z operatu szacunkowego dokonanego przez rzeczoznawcę) z uwzględnieniem przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami i Kodeksu cywilnego opisanej powyżej na rzecz dzierżawcy, który dokonał rozbudowy i adaptacji budynku ze środków własnych i odliczał podatek od towarów i usług, można skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w powiązaniu z art. 29 ust. 5...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż opisanej powyżej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w powiązaniu z art. 29 ust. 5.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Na mocy art. 47 § 1 ustawy Kodeks cywilny, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Zatem w świetle powyższego rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej. Z punktu widzenia prawa cywilnego wydzierżawiający, jako właściciel dzierżawionych gruntów jest również właścicielem wzniesionych na nich budynków, a przedmiotem sprzedaży będzie cała nieruchomość (grunt z budynkiem).

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Do dzierżawy stosownie do art. 694 Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio przepisy o najmie. W myśl art. 676 Kodeksu cywilnego, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego. Natomiast na podstawie art. 705 Kodeksu cywilnego, po zakończeniu dzierżawy dzierżawca obowiązany jest w braku odmiennej umowy, zwrócić przedmiot dzierżawy w takim stanie, w jakim powinien się znajdować stosownie do przepisów o wykonywaniu dzierżawy. Tak więc roszczenie o zwrot nakładów ulepszających powstaje z chwilą dokonania przez wydzierżawiającego wyboru pomiędzy uprawnieniami z art. 676 Kodeksu cywilnego.

Podstawą opodatkowania - w myśl art. 29 ust. 1 ustawy jest obrót, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku należnego.

W przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, grunt, na którym są one posadowione, dzieli byt prawny budynków w zakresie stawki podatku obowiązującej przy jego dostawie. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przyjęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać że pierwsze zasiedlenie zachodzi w momencie sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu dzierżawcy (najemcy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom po spełnieniu określonych warunków możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT zamierza dokonać sprzedaży w trybie bezprzetargowym nieruchomości na rzecz dotychczasowego dzierżawcy, stanowiącej własność Powiatu położonej, oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków lokali jako działka nr o powierzchni 0,0329 ha, która jest zabudowana budynkiem o funkcji apteki. Właściciel apteki jest dzierżawcą wyżej wymienionej nieruchomości na podstawie umowy nr z 23 marca 2004 r. zawartej na 10 lat z SP ZOZ. Przedmiotowa umowa w § 3 zobowiązywała dzierżawcę do wykonania adaptacji i przebudowy na własny koszt budynku dawnej portierni o pow. 61 m², tak aby spełniała wymogi apteki ogólnodostępnej. Dzierżawca zobowiązany został również do uzyskania decyzji o warunkach przebudowy i zagospodarowania terenu, opracowania koncepcji i dokumentacji projektowej oraz realizacji procesu inwestycyjnego. Dnia 15 listopada 2004 r. podpisany został aneks Nr do umowy dzierżawy z dnia 23 marca 2004 r., w którym w związku z zakończeniem prac remontowo budowlanych i zaadoptowaniem wydzierżawionego budynku na potrzeby apteki wprowadzono zapis, że powierzchnia użytkowa budynku wynosi 137,40 m²,.

Budynek, o którym mowa został wybudowany w latach 1970-1971 i dnia 1 stycznia 1971 r. został przejęty do użytkowania przez Szpital, który z dniem 1 września 1973 r. przekształcił się w Zespół Opieki Zdrowotnej i jako budynek portierni służył działalności statutowej SP ZOZ-u, która zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie podatku od towarów i usług podlega zwolnieniu. Dnia 23 marca 2004 r. budynek portierni został wynajęty, a następnie rozbudowany przez najemcę i wynajmujący właściciel (Powiat - SP ZOZ) nie ponosili nakładów, o których mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. SP ZOZ w korzysta z nieruchomości na podstawie umowy użyczenia zawartej z Wnioskodawcą z dnia 22 lipca 2003 r. obowiązującej od dnia zawarcia umowy do 31 grudnia 2028 r. Natomiast wcześniej, tj. do 1 stycznia 1999 r. nieruchomość ta znajdowała się w trwałym zarządzie Zespołu Opieki Zdrowotnej, który został wygaszony przez Zarząd Powiatu z dniem 6 września 2001 r. Umowa użyczenia jest czynnością nieodpłatną.

W najbliższym czasie (przed sprzedażą nieruchomości) nastąpi wyłączenie nieruchomości z umowy użyczenia zawartej pomiędzy SP ZOZ , a Powiatem i zawarta zostanie umowa przez Wnioskodawcę z dzierżawcą na najem powyższej nieruchomości. Zainteresowany wskazuje, iż budynek jest trwale związany z gruntem, z chwilą zawarcia umowy sprzedaży z mocy prawa przestanie obowiązywać umowa dzierżawy. Do dnia zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości nie były oraz nie będą ponoszone wydatki przez Powiat na ulepszenie obiektu po jego wybudowaniu i adaptacji. W stosunku do przedstawionej powyżej nieruchomości nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący dostawy czyli Powiat nie ponosił żadnych nakładów na ulepszenie obiektu.

W związku z tym, że przewidywany do sprzedaży budynek został rozbudowany i zaadoptowany z własnych środków finansowych nabywcy - dzierżawcy na gruncie stanowiącym własność Wnioskodawcy, w protokole uzgodnień i akcie notarialnym będzie zawarty następujący zapis: na poczet ceny nabycia nieruchomości przez dzierżawcę zalicza się wartość poniesionych nakładów. Nadto Zainteresowany wskazał, iż wydatki ponoszone przez dzierżawcę nieruchomości na jej ulepszenie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku. Planowany okres sprzedaży nieruchomości nie przekroczy 2 lat.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy przy transakcji sprzedaży zabudowanej nieruchomości gruntowej na rzecz dzierżawcy, który dokonał rozbudowy i adaptacji budynku ze środków własnych, można skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w powiązaniu z art. 29 ust. 5...

Odnosząc się do powyższego w pierwszej kolejności wskazać należy, iż z opisu sprawy wynika, że z dniem zawarcia przez Wnioskodawcę planowanej umowy dzierżawy nastąpi oddanie przebudowanego budynku dawnej portierni do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu użytkownikowi. Tym samym dojdzie do pierwszego zasiedlenia przedmiotowego budynku. Jednakże zauważyć należy, iż między planowanym zawarciem umowy dzierżawy a planowaną sprzedażą nieruchomości upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż planowana dostawa przedmiotowego budynku apteki nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Jednak z uwagi na fakt, iż pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynku upłynie okres krótszy niż 2 lata, nie będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast przy dostawie ww. budynku, spełnione będą warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ w stosunku do tego budynku nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na jego ulepszenie. Zatem, planowana dostawa przedmiotowego budynku apteki będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Skoro zatem dostawa budynku, o których mowa wyżej będzie zwolniona od podatku, to zbycie gruntu, na którym ten budynek jest posadowiony, w myśl art. 29 ust. 5 ustawy, będzie również korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Reasumując, planowana dostawa przedmiotowego budynku wraz z gruntem, na którym ten budynek jest posadowiony, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w powiązaniu z art. 29 ust. 5 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 299 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi