Temat interpretacji

Wnioskodawca ma obowiązek prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku, gdy wartość sprzedaży z tytułu wykonywanej działalności przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej nie przekroczy kwoty 150 000 zł. W przypadku przekroczenia tej kwoty nadwyżka podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a Wnioskodawca jest zobowiązany, zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT do rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2011r. (data wpływu 14 września 2011r.), uzupełnione pismem z dnia 22 października 2011r. (data wpływu 24 października 2011r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 11 października 2011r. znak IPPP2/443-1087/11-2/MM o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie uznania udzielenia licencji na publikację utworu za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania udzielenia licencji na publikację utworu za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 11 października 2011r. znak IPPP2/443-1087/11-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zakon - dalej Prowincja - jest zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. 1989r., Nr 29, poz. 154), kościelną osobą prawną. Prowincja nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT. Prowincja powołała natomiast wewnętrzną jednostkę organizacyjną, o której mowa w art. 12 Ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego, przeznaczoną do prowadzenia działalności gospodarczej w postaci wynajmu pomieszczeń, zwaną Prowincja - Działalność Gospodarcza. Jednostka ta została organizacyjnie wyodrębniona, a następnie na wniosek Prowincji, na podstawie art. 55 ust. 8 Ustawy - decyzją Dyrektora właściwej Izby Skarbowej została uznana za odrębny podmiot podatkowy. Jednostka jest podatnikiem VAT Jednostka prowadzi samodzielnie rozliczenia swoich przychodów z tytułu wynajmu pomieszczeń.

Prowincja nabyła na podstawie dziedziczenia testamentowego spadek, w skład którego wchodzą majątkowe prawa autorskie do dzieła w postaci utworu literackiego. Prowincja podpisała z podmiotem prowadzącym działalność wydawniczą umowę, na podstawie której udzieliła na 5 lat licencji na publikację nabytego w spadku utworu literackiego. Dochód Prowincji uzależniony jest od ilości sprzedanych egzemplarzy utworu.

Z tytułu udzielenia licencji Prowincja uzyskała od Wydawnictwa dochód w postaci tantiemów od wydanych sprzedanych egzemplarzy utworu. Dochód ten nie przekroczył 75.000 zł w roku podatkowym. Dochód ten Prowincja przeznaczy na cele kultowe i działalność charytatywno opiekuńczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udzielenie przez Prowincję licencji na publikację utworu, do którego majątkowe prawa autorskie Prowincja nabyła w spadku, nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a Prowincja nie musi prowadzić ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Udzielenie przez Prowincję licencji na publikację utworu, do którego majątkowe prawa autorskie Prowincja nabyła w spadku, nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Działalność taka nie jest odpłatną dostawą towarów lub odpłatnym świadczeniem, o których mowa w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego Prowincja nie ma obowiązku naliczania podatku VAT do uzyskanych dochodów z tytułu udzielonej licencji, ani nie ma obowiązku sporządzania ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 1 ustawy o VAT (w przypadku, gdy wartość sprzedaży nie przekracza 150.000 zł).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), zwanej dalej ustawą, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy o VAT).

Z opis stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest kościelną osobą prawną. Prowincja nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT. Prowincja powołała natomiast wewnętrzną jednostkę organizacyjną, o której mowa w art. 12 Ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego, przeznaczoną do prowadzenia działalności gospodarczej w postaci wynajmu pomieszczeń, zwaną Prowincja - Działalność Gospodarcza. Jednostka ta została organizacyjnie wyodrębniona, a następnie na wniosek Prowincji decyzją Dyrektora właściwej Izby Skarbowej została uznana za odrębny podmiot podatkowy. Jednostka prowadzi samodzielnie rozliczenia swoich przychodów z tytułu wynajmu pomieszczeń. Prowincja nabyła na podstawie dziedziczenia testamentowego spadek, w skład którego wchodzą majątkowe prawa autorskie do dzieła w postaci utworu literackiego. Prowincja podpisała z podmiotem prowadzącym działalność wydawniczą umowę, na podstawie której udzieliła na 5 lat licencji na publikację nabytego w spadku utworu literackiego. Dochód Prowincji uzależniony jest od ilości sprzedanych egzemplarzy utworu. Z tytułu udzielenia licencji Prowincja uzyskała od Wydawnictwa dochód w postaci tantiemów od wydanych sprzedanych egzemplarzy utworu. Dochód ten nie przekroczył 75.000 zł w roku podatkowym. Dochód ten Prowincja przeznaczy na cele kultowe i działalność charytatywno opiekuńczą.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że niewątpliwie sprzedaż licencji stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji, a także przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Pojęcie usługi, według ustawy o VAT, jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika nie będące dostawą towarów na rzecz innego podmiotu. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Ponadto należy zauważyć, iż Wnioskodawca nie będzie posiadał statusu twórcy w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca będzie bowiem dysponował prawami autorskimi do utworów nabytych od twórców, co nie jest równoznaczne z tym, że w wyniku ich nabycia uzyskał również miano twórcy tego utworu. Twórcą utworu nadal pozostaje ten, kto w okolicznościach określonych w art. 1 ust. 1 ustawy utwór stworzył. Podkreślić należy, że na gruncie ustawy w drodze zawartych umów można przenieść przysługujące twórcy, majątkowe prawa autorskie. Nie jest natomiast skuteczne umowne wyłączenie lub ograniczenie istnienia statusu twórcy.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że skoro utwór literacki został wykonany przez twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i stanowi przedmiot autorskich praw majątkowych, odpłatne udzielenie licencji na jego użytkowanie stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Bez znaczenia dla kwalifikacji prawnopodatkowej jest fakt, iż utwór literacki był przedmiotem dziedziczenia testamentowego, w wyniku którego Wnioskodawca nabył majątkowe prawa autorskie do tego utworu. Z treści stanu faktycznego niewątpliwie wynika, iż Wnioskodawca z tytułu odpłatnego świadczenia usług polegających na udzieleniu licencji na użytkowanie utworu literackiego działa jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT prowadzącego działalność gospodarczą w wyżej wymienionym zakresie.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma obowiązek prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku, gdy wartość sprzedaży z tytułu wykonywanej działalności przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej nie przekroczy kwoty 150 000 zł. W przypadku przekroczenia tej kwoty nadwyżka podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a Wnioskodawca jest zobowiązany, zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT do rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto tut. Organ podatkowy informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych sprawa została rozpatrzona odrębnie (interpretacja indywidualna z dnia 30.11.2011r., znak IPPB5/423-839/11-4/AM).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie