Temat interpretacji
Parafia nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zagospodarowaniem centrum wsi.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2011r. (data wpływu 12 grudnia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 grudnia 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu pn. .
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca otrzymał pomoc finansową w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Działania Odnowa i rozwój wsi na realizację zadania pod nazwą .
Na powyższą okoliczność została zawarta umowa pomiędzy Samorządem Województwa a Parafią na kwotę dofinansowania 328.408 zł. Dla rozliczenia wniosku koniecznym jest przedstawienie w Urzędzie Marszałkowskim Województwa indywidualnej interpretacji podatkowej, która zawierałaby stwierdzenie, że Beneficjent (Parafia) nie może uzyskać zwrotu podatku VAT i tylko w tym przypadku kwota podatku VAT może zostać potraktowana jako koszt kwalifikowany dla powyższego projektu.
Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest płatnikiem podatku VAT i nie figuruje w rejestrze podatników VAT.
Zrealizowane w ramach projektu przedsięwzięcia zagospodarowujące centrum wsi nie są w stanie przynosić w przyszłości przychodu i są w całości przeznaczone do celów publicznych. Będą to: ogrodzenie cerkwi, plac manewrowy, zagospodarowanie skarpy, chodnik, stabilizacja cieku wodnego.
Inwestycja w przyszłości nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w ramach przedstawionego projektu PROW pn. Wnioskodawca posiada prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub do ubiegania się o zwrot podatku VAT...
Stanowisko Wnioskodawcy:
Parafia w ramach przedstawionego projektu nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ani do ubiegania się o zwrot podatku VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
W myśl postanowień art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.
Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m. in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przypadek ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).
Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawione wyżej unormowania wykluczają możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza zrealizować zadania pn. .
Wskazano, że zrealizowane w ramach projektu przedsięwzięcia zagospodarowujące centrum wsi nie są w stanie przynosić w przyszłości przychodu i są w całości przeznaczone do celów publicznych. Inwestycja nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Ponadto w treści wniosku wskazano, że Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku VAT i nie figuruje w rejestrze podatników VAT.
Zaznaczenia zatem wymaga, iż zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako podatnika VAT czynnego lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 jako podatnika VAT zwolnionego, po uprzednim złożeniu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego.
Należy zatem uznać, iż stwierdzenie Wnioskodawcy, że nie jest płatnikiem podatku VAT i nie figuruje w rejestrze podatników VAT, należy rozumieć w ten sposób, że nie jest on zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Zrealizowanie tego prawa możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni, poprzez złożenie deklaracji VAT-7.
Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym, a zatem nabywane towary i usługi nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności generujący podatek należny. W konsekwencji Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. . Tym samym nie ma on prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.
Ponadto należy zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdą również zastosowania, uregulowania § 22 ust. 1 i 2 oraz § 8 ust. 3 i 4 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U Nr 73 poz. 392). Bowiem przepisy ww. rozporządzenia przewidują możliwość zwrotu kwoty podatku naliczonego zarejestrowanym podatnikom, którzy dokonują nabycia towarów i usług (w całości lub w części) za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o której mowa w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, na podstawie umów zawartych przed 1 maja 2004r.
Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w którym jednoznacznie wskazano, iż Wnioskodawca nie figuruje w rejestrze podatników VAT. Niniejsza interpretacja indywidualna nie rozstrzyga, czy Wnioskodawca faktycznie nie prowadzi działalności gospodarczej, bowiem nie było to przedmiotem wniosku. Powyższe stwierdzenie przyjęto jako element stanu faktycznego i nie było ono przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, a w szczególności prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej generującej podatek należny oraz zarejestrowania się Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach