Temat interpretacji

prawa do odliczenia w związku z zakupem pakietu konferencyjnego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08.07.2011 r. (data wpływu 12.07.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciem usług cateringowych jest:

• prawidłowe w części w jakiej z faktur VAT dokumentujących zakup przedmiotowych usług wynika iż Wnioskodawca nabył usługi cateringowe;

• nieprawidłowe w części w jakiej z faktur VAT dokumentujących zakup przedmiotowych usług wynika iż Wnioskodawca nabył usługi gastronomiczne;

UZASADNIENIE

W dniu 12.07.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w związku zakupem usług cateringowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

W roku 2012 w Polsce i na Ukrainie odbędzie się Finałowy Turniej Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 (dalej: Turniej). Właścicielem wszelkich praw do Turnieju jest Unia Europejskich Związków Piłkarskich z siedzibą w Szwajcarii (dalej: UEFA). Głównym partnerem UEFA w Polsce w zakresie organizacji Turnieju jest Polski Związek Piłki Nożnej (dalej: PZPN), który podpisał z UEFA umowę określającą podział obowiązków przy organizacji Turnieju (tzw. Staging Agreement). Do realizacji swoich obowiązków wynikających z Umowy o przeprowadzenie Turnieju (tzw. Staging Agreement) PZPN w uzgodnieniu z UEFA powołał spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka), w której PZPN objął 100% udziałów. Jest to spółka celowa i jej głównym celem działalności jest przygotowanie, organizacja i przeprowadzenie we współdziałaniu z UEFA Finałowego Turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012.

Spółka zawarła z UEFA Umowę o Świadczenie Usług, która szeroko określa obowiązki Spółki (jako zleceniobiorcy) opisane w umowie jako zorganizowanie i przeprowadzenie Turnieju w Polsce. Spółka celem właściwego przygotowania i przeprowadzenia na terenie Polski Turnieju organizuje różnego rodzaju spotkania (np. spotkania z podwykonawcami którzy będą świadczyć usługi niezbędne do organizacji Turnieju, spotkania z przedstawicielami Miast Gospodarzy, spotkania wewnętrzne z przedstawicielami UEFA, spotkania z dziennikarzami, itp.), imprezy towarzyszące organizacji Turnieju (takie jak np. losowanie grup eliminacyjnych, prezentacja oficjalnej maskotki Turnieju, itp.), szkolenia, konferencje itp. Część spotkań organizowanych przez Spółkę ma charakter uroczysty i reprezentacyjny (podczas nich serwowane są np. dania obiadowe z obsługą kelnerską, desery itp.)

Spotkania, imprezy, szkolenia i inne opisane wyżej wydarzenia odbywają się na terenie całej Polski. Organizowane są między innymi w biurze Spółki, w wynajętych salach konferencyjnych i innych specjalnie wynajętych miejscach. Często Spółka zapewnia uczestnikom tych wydarzeń wyżywienie dokonując zakupu usług cateringowych tj. Spółka zamawia posiłki (w tym napoje ciepłe i zimne) pod wskazany adres wraz z usługami wspomagającymi (zakres tych usług może być różny). Na ogół usługodawca zapewnia również Spółce, oprócz usługi związanej z serwowaniem posiłków, zbieraniem brudnych naczyń itp. również odpowiednie wyposażenie: talerze, sztućce, filiżanki, obrusy, stoły, barki kawowe itp.

Spółka otrzymuje od kontrahentów faktury dokumentujące zakup żywności i napojów. Wystawcy faktur w różny sposób określają sprzedaną usługę, jak również stosują różne stawki podatku VAT. Zdarza się, że na fakturze usługa opisana jest jako organizacja imprezy cateringowej ze stawką podatku 23%. Poza tym, Spółka otrzymuje faktury, które nazywają zakupywaną usługę przykładowo jako:

• Usługę związaną z wyżywieniem lub też usługę cateringu z zastosowaniem 8% stawki podatku;

• Usługę związaną z wyżywieniem z zastosowaniem 23% stawki podatku;

• Usługę gastronomiczną z zastosowaniem 8% stawki podatku.

Niekiedy na fakturach usługodawcy wykazują osobno usługę, osobno zaś np. napoje.

Należy zaznaczyć, że niezależnie od opisu podanego na fakturze, czy zastosowanej stawki podatku w stanie faktycznym opisanym we wniosku konsumpcja odbywa się poza lokalem usługodawcy (dotyczy to zarówno posiłków jak i np. napojów, nawet jeśli są wykazane na fakturze w osobnej pozycji) i towarzyszą jej usługi wspomagające świadczone przez usługodawcę.

Spółka pragnie też dodać, że - co do zasady - wynagrodzenie należne jej od UEFA jest ustalane na bazie poniesionych przez nią kosztów i wydatków. Innymi słowy, UEFA ma pokryć wszelkie koszty i wydatki poniesione przez Spółkę w związku z organizacją i promocją Turnieju. W konsekwencji, jeśli Spółka poniesie wydatek na nabycie usługi cateringowej to wydatkowana przez Spółkę kwota będzie uwzględniona przy ustalaniu wynagrodzenia należnego Spółce od UEFA.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup usług cateringowych...

Stanowisko podatnika: Spółka uważa, że ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie usług cateringowych. Spółka ma prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktury niezależnie od tego w jaki sposób usługodawca opisze usługę na fakturze (i niezależnie od tego jaką stawkę podatku zastosuje), o ile tylko rzeczywisty charakter tych usług wskazuje na to, że mamy do czynienia z usługą cateringu tj. dostarczeniem żywności (w tym napojów) wraz z usługami wspomagającymi.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie zaś do art. 88 ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z art. 8 ust 3 Ustawy VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie i przepisów o statystyce publicznej - co do zasady - były identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. Z dniem 1 stycznia 2011 r. przepis ten został uchylony, a dodany został art. 5a Ustawy VAT. Z przepisu tego wynika, że towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5 Ustawy VAT, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy Ustawy VAT lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Do dnia 31 grudnia 2010 r. organy podatkowe opowiadały się za możliwością odliczania podatku VAT naliczonego przy nabyciu usługi cateringu. W piśmie z dnia 22 maja 2006r. Ministerstwo Finansów uznało, że podatnik podatku VAT nie ma prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku nabycia usług gastronomicznych zaklasyfikowanych do grupowania PKWiU 55.3 >. Z interpretacji Ministerstwa Finansów wynikało, że najważniejsze jest zaklasyfikowanie danej usługi do odpowiedniego PKWiU. Jeśli usługa zaliczana była do PKWiU 55.3 była usługą gastronomiczną, przy nabyciu której nie przysługiwało odliczenie VAT. Zdaniem organów podatnik mógł natomiast odliczyć VAT naliczony przy nabyciu usług cateringowych, zaklasyfikowanych do PKWiU 55.52.13 (od 2011 r. temu grupowaniu odpowiada symbol 56.21.19.0).Takie stanowisko prezentowane było też w literaturze przedmiotu (por. J. Zubrzycki, Leksykon VAT 2010, wyd. Unimex, s. 1083), jak również potwierdzały je organy podatkowe (por. np. pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 13 października 2009r., znak ITPP1/443-708/09/IK, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 maja 2009r., znak IPPP1/443-343/09-4/MP, z dnia 3 kwietnia 2009r., znak IPPP1/443-2135/08-6/PR oraz z dnia 26 marca 2009r., znak IPPP1/443-89/09-4/MP, czy Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 września 2009r., znak IBPP3/443-504/09/AB).

Zdaniem Spółki, mimo wspomnianej wyżej zmiany przepisów Ustawy VAT, z dniem 1 stycznia 2011 r. nie zmieniła się istota ani usług gastronomicznych ani usług cateringowych. Innymi słowy, Spółka uważa, że również po 1 stycznia 2011 r. podatnicy mają prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu usług cateringowych. Nie byłoby bowiem właściwe zaliczanie usług cateringowych do usług gastronomii (byłoby to nieuprawnione ze względu na odmienny charakter tych usług, jak również wykładnię językową).

W praktyce przyjmuje się, że usługi cateringowe różnią się od usług gastronomicznych tym, że w wypadku usług cateringowych posiłki spożywane są w innym miejscu niż miejsce przygotowania posiłków (musi bowiem pojawić się element dostarczenia posiłków). W wypadku gastronomi posiłki są spożywane w tym samym miejscu, w którym zostały przygotowane (np. w barze w restauracji). Usługa cateringowa różni się zatem od usługi gastronomicznej, gdyż catering polega na przygotowywaniu posiłków, które następnie są dostarczane w inne miejsce, w którym to dopiero są spożywane.

Definicja cateringu zawarta została w art. 6 rozporządzenia wykonawczego RE nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/11 2/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Rozporządzenie wykonawcze). Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 65 wspomnianego Rozporządzenia wykonawczego wiąże ono w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. W art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego wprowadzono rozróżnienie na usługi restauracyjne i cateringowe. Ich wspólną cechą jest to, że polegają one na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów stanowi jedynie element większej całości w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Zdaniem Spółki odnosząc przepisy wspomnianego Rozporządzenia wykonawczego na grunt polskiej Ustawy VAT należy uznać, że usługi gastronomiczne o których mowa w art. 88 ust 1 pkt 4 Ustawy VAT odpowiadają usługom restauracyjnym wymienionym w art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego. Usługi cateringowe stanowią natomiast osobną kategorie usług nie objętych zakazem odliczenia podatku naliczonego.

Podobne wnioski należy wysnuć analizując PKWiU. Chociaż klasyfikacja statystyczna nie determinuje już sposobu identyfikowania towarów i usług na potrzeby podatku VAT to nie można jej całkowicie pomijać. Nie można w konsekwencji nie wziąć pod uwagę tego że według PKWiU usługi cateringowe nie są zaliczane do usług gastronomicznych.

W związku z powyższym, Spółka uważa, że usługi cateringowe nie powinny być uznane za usługi gastronomiczne w rozumieniu art. 88 ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT. Dlatego też Spółka uważa, że można odliczyć VAT naliczony przy nabyciu usługi cateringowej, jeśli taki wydatek służy chociażby pośrednio wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Jak była o tym mowa, usługa wykonywana przez Spółkę na rzecz UEFA, polegająca na organizacji i promocji Mistrzostw Europy, stanowi usługę opodatkowaną VAT. Miejscem świadczenia tej usługi będzie Polska lub Szwajcaria. Miejsce opodatkowania VAT usługi nie wpływa jednak na prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z jej wykonaniem. Innymi słowy, niezależnie od tego czy usługa będzie podlegać opodatkowaniu VAT w Polsce, czy w Szwajcarii Spółka co do zasady będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarowi usług związanych z jej wykonaniem.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka chciałaby zwrócić uwagę tut. organu na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 stycznia 2011 r., znak ITPP1/443-1032/10/JJ, w której organ stwierdził: od dnia 1 stycznia 2011 r. z uwagi na utratę mocy § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), który stanowił, iż do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, ze zm.), klasyfikacja statystyczna towarów i usług jest dokonywana na podstawie rozporządzenia z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Powyższa klasyfikacja wskazuje, iż usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych. W przepisie art. 88 ust 1 pkt 4 ustawy, wyłączającym odliczenia podatku naliczonego, zostały wymienione jedynie usługi gastronomiczne. Tym samym z uwagi na charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W interpretacji z dnia 23 lutego 2011 r., znak ITPP1/443-1143b/10/AT, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził natomiast, że usługa cateringu jest sklasyfikowana w PKWiU nie jako usługa gastronomiczna, lecz jako usługa przygotowania i dostarczania posiłków. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ust 1 pkt 4 ustawy.

W ocenie Spółki nie można również pominąć faktu, że tut. organ wydał już interpretację, która zbieżna jest z ww. rozstrzygnięciami Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy. W interpretacji z dnia 26 kwietnia 2011 r., znak IPPP1/443-556/11-2/AW Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził bowiem, że: Usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu. Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego, np. do siedziby spółki. Taką też definicję odnajdziemy w Słowniku języka polskiego PWN, zgodnie z którym catering to usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć. W świetle powyższego uznać należy, że catering różni się od usług gastronomicznych. Zatem nabywane przez Wnioskodawcę usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (catering) nie stanowią usług gastronomicznych, przy nabyciu których nie przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT. Reasumując Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowych usług opisanych we wniosku, z uwagi na fakt że mają one związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych i nie zachodzą wyłączenia o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że usługi cateringu nie są zaliczane do usług gastronomicznych, wobec czego jeśli nabywa takie usługi w związku z prowadzoną przez siebie działalnością, ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy ich nabyciu. Ewentualny błędny opis zawarty na fakturach wystawionych przez usługodawców nie ma w tym wypadku znaczenia dla prawa do odliczenia podatku, o ile charakter usługi wskazuje na to, że Spółka nabyła żywność i napoje jako element usługi cateringowej świadczonej przez usługodawcę. Prawo do odliczenia podatku będzie Spółce przysługiwać również w przypadku, jeśli poszczególne elementy świadczonej usługi (np. napoje) zostaną wykazane na fakturze w osobnej pozycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego uznaje się za

• prawidłowe w części w jakiej z faktur VAT dokumentujących zakup przedmiotowych usług wynika iż Wnioskodawca nabył usługi cateringowe;

• nieprawidłowe w części w jakiej z faktur VAT dokumentujących zakup przedmiotowych usług wynika iż Wnioskodawca nabył usługi gastronomiczne;

Generalna zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. nr 177, poz. 1054 z 2011 r.) zwanej dalej ustawą. W przepisie tym wskazano, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy ponadto wskazać, iż pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, to przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują wiele sytuacji, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, iż w niniejszej sprawie najistotniejszą kwestią jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że Spółka zawarła z UEFA Umowę o Świadczenie Usług, która szeroko określa obowiązki Spółki (jako zleceniobiorcy) opisane w umowie jako zorganizowanie i przeprowadzenie Turnieju w Polsce. Spółka celem właściwego przygotowania i przeprowadzenia na terenie Polski Turnieju organizuje różnego rodzaju spotkania. Często Spółka zapewnia uczestnikom tych wydarzeń wyżywienie dokonując zakupu usług cateringowych tj. Spółka zamawia posiłki (w tym napoje ciepłe i zimne) pod wskazany adres wraz z usługami wspomagającymi (zakres tych usług może być różny). Spółka otrzymuje od kontrahentów faktury dokumentujące zakup żywności i napojów. Wystawcy faktur w różny sposób określają sprzedaną usługę, jak również stosują różne stawki podatku VAT. Zdarza się, że na fakturze usługa opisana jest jako organizacja imprezy cateringowej ze stawką podatku 23%. Poza tym, Spółka otrzymuje faktury, które nazywają zakupywaną usługę przykładowo jako: Usługę związaną z wyżywieniem lub też usługę cateringu z zastosowaniem 8% stawki podatku; Usługę związaną z wyżywieniem z zastosowaniem 23% stawki podatku; Usługę gastronomiczną z zastosowaniem 8% stawki podatku. Niekiedy na fakturach usługodawcy wykazują osobno usługę, osobno zaś np. napoje. Należy zaznaczyć, że niezależnie od opisu podanego na fakturze, czy zastosowanej stawki podatku w stanie faktycznym opisanym we wniosku konsumpcja odbywa się poza lokalem usługodawcy (dotyczy to zarówno posiłków jak i np. napojów, nawet jeśli są wykazane na fakturze w osobnej pozycji) i towarzyszą jej usługi wspomagające świadczone przez usługodawcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi możliwość skorzystania z prawa do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego, wykazanej na fakturze VAT, która obejmuje wynagrodzenie za opisane we wniosku usługi cateringowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Na podstawie art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniu sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Należy zauważyć, iż ustawa nie definiuje usługi gastronomicznej, ani usługi cateringowej. Zatem zasadne jest rozważenie, czy catering różni się od usług gastronomicznych, czy też rzeczywisty charakter tych usług jest taki sam.

Usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji, czy innym lokalu. Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowywanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego, np. do siedziby spółki. Taką też definicję odnajdziemy w Słowniku Języka Polskiego PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., wydanie internetowe www.sjp.pw.pl), zgodnie z którym catering to usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć. W świetle powyższego uznać należy, iż catering stanowi usługę odrębną od gastronomicznej.

Ponadto, w ocenie tut. organu, odstąpienie od uznania kwalifikacji statystycznych za podstawowe źródło wytycznych umożliwiających identyfikację usług dla potrzeb opodatkowania VAT, nie wyłącza możliwości ich dalszego pomocniczego zastosowania.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. nr 207, poz. 1293 ze zm.). Usługi związane z wyżywieniem na gruncie PKWiU z 2008 r. sklasyfikowane są w dziale 56, w tym Pozostałe usługi gastronomiczne pod symbolem PKWiU 56.29, natomiast Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering) pod symbolem PKWiU 56.21.

Powyższa klasyfikacja również potwierdza, iż usługi cateringowe stanowią usługi odrębne od usług gastronomicznych. W przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego, zostały wymienione jedynie usługi gastronomiczne. Tym samym, z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy.

Ponadto należy zwrócić uwagę na treść § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), w którym wskazano, iż stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W załączniku tym w pozycji 7, jako opodatkowane stawką podatku 8%, zostały wymienione: usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, iż z ww. § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wynika jednoznacznie wyłączenie zastosowania stawki podatku w wysokości 8% m.in. do kawy, herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych oraz wody mineralnej, a także innych towarów w stanie nieprzetworzonym, opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Oznacza to, iż na gruncie obowiązujących przepisów mamy do czynienia z dwoma odrębnymi przedmiotami transakcji, tj. usługą związaną z wyżywieniem opodatkowaną stawką preferencyjną, z której wyłączono określone towary, tj. kawę, herbatę (wraz z dodatkami), napoje bezalkoholowe gazowane, wodę mineralną oraz inne towary w stanie nieprzetworzonym opodatkowane stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa, oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy wskazać, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie: usług cateringowych polegających na dostarczaniu gotowych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego oraz towarów: tj. kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, pod warunkiem, że zostanie spełniona przesłanka, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. mają one związek z czynnościami opodatkowanymi.

W sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturze VAT dokumentującej przedmiotowe usługi, których miejscem świadczenia będzie terytorium Szwajcarii, przywołać należy art. 86 ust 6 pkt 1 ustawy o VAT w myśl, którego podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, m.in. jeżeli nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju i kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Tak więc przepis art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy uzależnia możliwość skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od spełnienia łącznie wskazanych w tym przepisie warunków, a mianowicie:

• kwota podatku naliczonego, która ma obniżać kwotę podatku należnego, musi być związana z importowanymi lub nabywanymi towarami i usługami, które dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju,

• podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, związanego ze świadczeniem ww. usług na rzecz zleceniodawcy w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi, dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego, w przypadku faktur, dokumentujących zakup usług gastronomicznych wskazać należy na art. 106 ust. 1 ustawy, który stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy ().

Przepis § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 68, poz. 360) stanowi, iż faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Zatem podatnik wystawiający fakturę VAT zobowiązany jest do określenia nazwy (rodzaju) towaru lub usługi będącej przedmiotem transakcji. Zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów lub usług.

Jak już zostało wskazane ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych,.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy nabywającemu udokumentowane fakturą VAT usługi gastronomiczne nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Jeśli natomiast w opinii Wnioskodawcy faktura VAT zawiera błędny opis nabywanych usług w dalszej kolejności ww. rozporządzenie Ministra Finansów wskazuje sposoby dokonywania korekty wystawionych faktur oraz okoliczności, w jakich te faktury mogą być skorygowane.

Mianowicie przewidziano dwa sposoby dokonania korekty faktur VAT, tj. poprzez:

1. wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej;
2. wystawienie przez nabywcę noty korygującej.

Przypadki dotyczące wystawienia faktur korygujących określają przepisy § 13 i 14 ww. rozporządzenia. I tak w przypadku, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Należy podkreślić, iż celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi tylko wtedy, gdy odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie