Temat interpretacji
brak możliwości skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT przez podmiot niezarejestrowany jako podatnik VAT czynny
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2011r. (data wpływu 13 września 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu XXX jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 września 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu XXX.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca jako kościelna osoba prawna w latach 2009-2011 w ramach działalności statutowej realizował projekt pn. XXX dofinansowany ze środków Unii Europejskiej z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Celem projektu była poprawa stanu zachowania zabytkowego kościoła. Realizacja zadania zapewniła zachowanie dziedzictwa kulturowego, a także przyczyniła się do zaspokojenia potrzeb społecznych, religijnych i kulturalnych społeczności lokalnej. W ramach projektu zostały wykonane prace budowlano-konserwatorskie.
Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7. W ramach realizacji projektu, Parafia dokonywała zakupu usług remonotowo-budowlanych udokumentowanych fakturami VAT, a efekty projektu zostały udostępnione nieodpłatnie (nie będą generowały podatku należnego).
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy Parafia będąc podatnikiem posiadającym osobowość prawną, niewykonującym działalności gospodarczej, czyli nie wykonując definicji podatnika wynikającej z ustawy o podatku od towarów i usług ma możliwość odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu XXX...
Stanowisko Wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, prawo odliczenia podatku VAT przysługuje podatnikowi, o którym mowa w art. 15. Wnioskodawca nie wykonuje definicji podatnika.
Zdaniem Wnioskodawcy, Parafia nie miała zatem możliwości odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją przedmiotowego projektu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ww. ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (wyłączenie w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania).
Zgodnie z art. 96 ust. 4 ww. ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako podatnika VAT czynnego lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 jako podatnika VAT zwolnionego.
Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.
Z przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, że Parafia niebędąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, w latach 2009-2011 w ramach działalności statutowej realizowała projekt pn. XXX. W ramach realizacji projektu Parafia dokonywała zakupu usług remonotowo-budowlanych udokumentowanych fakturami VAT, a efekty projektu zostały udostępnione nieodpłatnie (nie będą generowały podatku należnego).
Wypada w tym miejscu zauważyć, że w stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.
W świetle powyższego, niewątpliwie Parafia jako kościelna osoba prawna w zakresie, w jakim realizuje czynności określone w art. 5 ustawy o VAT, spełnia przesłanki do uznania jej za podatnika podatku od towarów i usług.
Jak wskazano na wstępie zrealizowanie prawa do odliczenia podatku VAT możliwe jest jednak wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni, poprzez złożenie deklaracji VAT-7.
Zaznaczenia zatem wymaga, iż zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako podatnika VAT czynnego lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako podatnika VAT zwolnionego, po uprzednim złożeniu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego.
Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi, bowiem Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a zakupy towarów i usług w związku z realizacją zadania nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Wnioskodawca nie będzie miał więc możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów dokonywanych w związku z realizacją projektu pn. XXX.
Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Jednakże należy zauważyć, że Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny, jednak z innej podstawy prawnej. Brak możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spowodowany tym, że Parafia nie spełnia przesłanki do uznania jej za podatnika podatku od towarów i usług lecz tym, że dokonane w ramach realizacji projektu zakupy nie zostały wykorzystane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego, z którego wynika, iż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, a w szczególności prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej generującej podatek należny oraz zarejestrowania się Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach