Temat interpretacji

Skoro Wnioskodawca będzie posiadać stosowne zaświadczenia o przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego oraz stosowne wpisy w dowodach rejestracyjnych tylko dla niektórych samochodów wykorzystywanych do czynności opodatkowanych to Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczania podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących nabycie paliwa do napędu tylko tych samochodów, dla których takie zaświadczenia posiada. Natomiast Wnioskodawcy nie przysługuje odliczenie podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie paliwa do napędu samochodów opisanych we wniosku, które nie spełniają warunków określonych w art. 3 ust. 2 ww. ustawy o zmianach i nie posiadają stosownych zaświadczeń, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15.04.2011 r. (data wpływu 20.04.2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 02.07.2011 r. (data wpływu 07.06.2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-591/11-2/KB z dnia 24.05.2011 r. oraz pismem z dnia 12.07.2011 r. (data wpływu 18.07.2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-591/11-4/KB z dnia 04.07.2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa używanego do napędu samochodów posiadających odpowiednie zaświadczenia

• nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa używanego do napędu samochodów nieposiadających odpowiednich zaświadczeń

UZASADNIENIE

W dniu 20.04.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 02.07.2011 r. (data wpływu 07.06.2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-591/11-2/KB z dnia 24.05.2011 r. oraz pismem z dnia 12.07.2011 r. (data wpływu 18.07.2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-591/11-4/KB z dnia 04.07.2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem lub leasingobiorcą samochodów posiadających homologację ciężarową według przepisów sprzed dnia 1 stycznia 2011 r. zwyczajowo nazywanych tzw. samochodami z kratką. Przed tą datą też samochody te zostały zakupione przez Wnioskodawcę lub wzięte w leasing na podstawie zawartych z leasingodawcą umów leasingu. Przed dniem 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawca dokonywał pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodów. Ponadto w okresie wskazanym w art. 6 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług o transporcie drogowym z dnia 16 grudnia 2010 r. (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) umowy leasingu zawarte w 2010 r. zostały zarejestrowane we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r. Aktualnie, ze względu na ogólną niepewność wykładni w zakresie przepisów dotyczących, możliwości odliczenia paliwa od samochodów posiadających homologację ciężarową zwyczajowo nazywanych tzw. samochodami z kratką, Wnioskodawca nie dokonuje odliczenia podatku naliczonego na fakturach dokumentujących nabycie paliw do tych samochodów.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

• Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług podlegającym właściwości Naczelnika Urzędu Skarbowego.

• Samochody wskazane we wniosku są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

• Dopuszczalna masa każdego samochodów będących przedmiotem wniosku nie przekracza 3,5 tony.

• W zakresie odpowiedzi na pytanie czy przedmiotowe samochody spełniają wymagania określone w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym Wnioskodawca wskazuje, iż uwzględniając literalne brzmienie przywołanego przez organ podatkowy przepisu w zasadzie tylko część posiadanych samochodów spełnia wymagania, o których mowa w art. 3 ust. 2 ww. ustawy (dawny art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług). Natomiast większość samochodów posiadanych przez Wnioskodawcę wymagań technicznych, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej (dawny art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług) nie spełnia. Wskazać jednakże należy, że samochody te posiadają homologację ciężarową.

• W stosunku do części samochodów Wnioskodawca posiada zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów potwierdzające spełnienie wymagań oraz adnotację o ich spełnieniu zawartą w dowodzie rejestracyjnym. Pozostałe samochody posiadają jedynie homologację ciężarową, a Wnioskodawca nie dysponuje zaświadczeniem wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów o spełnieniu ww. wymogów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest uprawniony w 2011 r. do odliczania podatku VAT naliczonego w związku z nabywaniem paliw do samochodów będących tak własnością Wnioskodawcy jak i leasingowanych przez niego, które posiadają homologację ciężarową, a zwyczajowo nazywane są tzw. samochodami z kratką...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest On uprawniony do dokonywania odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabywaniem paliw do samochodów będących tak własnością Wnioskodawcy jak i leasingowanych przez niego, które posiadają homologację ciężarową a zwyczajowo nazywane są tzw. samochodami z kratką. Wskazać należy, iż zgodnie z art. 4 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym z dnia 16 grudnia 2010 r. (Dz.U. Nr 247, poz. 1652) w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1. Przywołany z kolei art. 3 ust. 1 stanowi, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2. Przywołany ust. 2 dotyczy natomiast pojazdów w stosunku do których podatnik uprawniony jest dokonać odliczenia 100% podatku naliczonego związanego z ich zakupem. Fakt spełniania przez pojazd warunków określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1 - 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. Jest ot zatem tryb analogiczny jak w przypadku stanu prawnego sprzed 1 stycznia 2011 r.

W związku z powyższym, skoro pojazdy Wnioskodawcy posiadają homologację ciężarową (tzw. samochody z kratką to mieszczą się w katalogu wskazanym w art. 3 ust. 2 ww. ustawy. W konsekwencji, na mocy art. 4, który zakazuje odliczenia podatku naliczonego od paliw nabytych do samochodów wskazanych w art. 3 ust. 1 Wnioskodawca może odliczać w całości podatek naliczony w związku z nabyciem paliw do ww. samochodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa używanego do napędu samochodów posiadających odpowiednie zaświadczenia

• nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa używanego do napędu samochodów nieposiadających odpowiednich zaświadczeń.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Treść artykułu 86 ust. 1 ustawy stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego wyżej artykułu, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej ogólna zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Z kolei, zasady odliczenia podatku związanego z nabyciem oraz użytkowaniem samochodów osobowych i pojazdów samochodowych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. regulują odpowiednio zapisy art. 3, art. 4 i art. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy nowelizujacej, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, powyższy przepis nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Jak stanowi art. 4 powołanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy przepisu art. 3 ust. 6 oraz art. 5 nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1.

W myśl ust. 2 przepis ust. 1 ma zastosowanie:

1. w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie niniejszej ustawy, oraz
2. pod warunkiem że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem lub leasingobiorcą samochodów posiadających homologację ciężarową według przepisów sprzed dnia 1 stycznia 2011 r. Przed tą datą też samochody te zostały zakupione przez Wnioskodawcę lub wzięte w leasing na podstawie zawartych z leasingodawcą umów leasingu. Przed dniem 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawca dokonywał pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodów. Ponadto umowy leasingu zawarte w 2010 r. zostały zarejestrowane we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r. Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług.

Samochody wskazane we wniosku są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Dopuszczalna masa każdego samochodów będących przedmiotem wniosku nie przekracza 3,5 tony. Wnioskodawca wskazał, iż tylko część posiadanych samochodów spełnia wymagania, o których mowa w art. 3 ust. 2 ww. ustawy. Natomiast większość samochodów posiadanych przez Wnioskodawcę wymagań technicznych, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej nie spełnia. W stosunku do części samochodów Wnioskodawca posiada zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów potwierdzające spełnienie wymagań oraz adnotację o ich spełnieniu zawartą w dowodzie rejestracyjnym. Pozostałe samochody posiadają jedynie homologację ciężarową, a Wnioskodawca nie dysponuje zaświadczeniem wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów o spełnieniu ww. wymogów.

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca będzie posiadać stosowne zaświadczenia o przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego oraz stosowne wpisy w dowodach rejestracyjnych tylko dla niektórych samochodów wykorzystywanych do czynności opodatkowanych to Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczania podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących nabycie paliwa do napędu tylko tych samochodów, dla których takie zaświadczenia posiada. Natomiast Wnioskodawcy nie przysługuje odliczenie podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie paliwa do napędu samochodów opisanych we wniosku, które nie spełniają warunków określonych w art. 3 ust. 2 ww. ustawy o zmianach i nie posiadają stosownych zaświadczeń, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie