Temat interpretacji

zakup Hipermarketów, które nie stanowią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowią też oddziałów ani wyodrębnionych zakładów. Hipermarkety będą nabyte w celu wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego na fakturach dot. zakupów przedmiotowych Hipermarketów zgodnie z art. 86 ustawy, a ograniczenie wynikające z ww. art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy w przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 06 czerwca 2008r. (data wpływu 10 czerwca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zakupu hipermarketów oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z tą transakcją - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zakupu hipermarketów oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z tą transakcją.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest na etapie negocjowania oferty nabycia hipermarketów będących własnością G.. Sp z o.o. (dalej: G lub Sprzedający), zlokalizowanych w kilku miastach Polski. Zasadniczo, zakresem oferty mogą być objęte hipermarkety znajdujące się w następujących lokalizacjach K, W, K, B, S (dalej: Hipermarkety). G jest także właścicielem hipermarketów zlokalizowanych w T, W, Ł i J (nie będą one jednak wchodziły w zakres przedmiotowej oferty). W związku z tym, iż Sprzedający nie podjął jeszcze ostatecznej decyzji co do ostatecznego kształtu oferty, którą otrzyma Spółka, Spółka może otrzymać ofertę nabycia jednego, kilku lub wszystkich pięciu hipermarketów przeznaczonych do sprzedaży.

Spółka rozważa zakup od Sprzedającego jednego, kilku lub wszystkich hipermarketów umiejscowionych w ww. lokalizacjach, w zależności od otrzymanej oferty ze strony Sprzedającego.

Z informacji uzyskanych od Sprzedającego wynika, że nabył on przedmiotowe hipermarkety w drodze zakupu poszczególnych składników majątkowych od Z Polska Sp. z o.o. w roku 2006 r.

Sprzedaż hipermarketów dokonana przez Z na rzecz G.. została opodatkowana podatkiem od towarów i usług (dalej VAT). W efekcie G.. otrzymała od Z faktury VAT dokumentujące tę sprzedaż, z których G odliczyła podatek VAT naliczony. Po stronie G pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikało z faktu, że zakupy te związane były ze świadczeniem przez G usług opodatkowanych VAT (hipermarkety zostały oddane przez G w najem Z, a obecnie najemcą hipermarketów jest R Sp. z o.o. i Spółka Sp. k.; pozostałe powierzchnie, np. biurowe, zostały wynajęte innym podmiotom).

W związku z tym, że Sprzedający prowadził i prowadzi wyłącznie sprzedaż opodatkowaną, prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tych składników majątkowych nie uległo zmianie (Sprzedający nie rozlicza podatku naliczonego wg tzw. struktury sprzedaży). Jednocześnie, w kontekście złożonej Spółce oferty Sprzedający wskazał, że przedmiot oferty nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o VAT. Na poparcie tego twierdzenia Sprzedający wskazał, że w 2007 r. planował wniesienie aportem całej prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w zakresie najmu i dzierżawy nieruchomości. Przedmiotem planowanego aportu miał być określony zespół składników majątkowych (w skład którego wchodziły wszystkie posiadane hipermarkety), tj.:

• prawa własności i użytkowania wieczystego posiadanych nieruchomości (tj. hipermarketów);
• wartości niematerialne i prawne związane z prowadzoną działalnością (w szczególności oprogramowanie komputerowe);
• wyposażenie biurowe wykorzystywane przez pracowników do obsługi działalności gospodarczej Sprzedającego w zakresie najmu i dzierżawy nieruchomości;
• wszelkie inne przynależności związane z prowadzeniem przez Sprzedającego działalności gospodarczej w zakresie najmu i dzierżawy nieruchomości;
• prawa i obowiązki z wszelkich umów zawartych przez Sprzedającego, związanych z działalnością gospodarczą w zakresie najmu i dzierżawy (tj. prawa i obowiązki z umów najmu, z umów na zaopatrzenie nieruchomości w media, z umów na zarządzanie nieruchomościami, z umów pożyczki, z innych umów);
• prawa do rachunków bankowych Sprzedającego związanych z działalnością w zakresie najmu.

Ponadto, przyszły nabywca miał wstąpić we wszystkie spory sądowe związane z działalnością Sprzedającego w zakresie najmu i dzierżawy, których stroną był Sprzedający oraz stać się pracodawcą obecnych pracowników Sprzedającego.

Po stronie Sprzedającego po dokonaniu aportu pozostać miały wyłącznie dwa aktywa:

• udziały w spółce G Sp. z o.o.

• instrument finansowy w postaci leasingu finansowego nieruchomości położonej w P.

Jak wspomniała Spółka wyżej, w celu potwierdzenia skutków podatkowych transakcji aportowej Sprzedawca wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej. Z uzyskanej odpowiedzi (pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 30 listopada 2007r. sygn. lP-PP2-443-382/07-2/lB) wynikało, że przedmiot planowanego przez Sprzedającego aportu nie spełniał warunków pozwalających uznać go za przedsiębiorstwo. Sprzedający zgodził się z wydaną w imieniu Ministra Finansów interpretacją i na jej podstawie podjął decyzję o zaniechaniu transakcji wniesienia Hipermarketów aportem do innej spółki kapitałowej. Podjęta została natomiast decyzja o odpłatnym zbyciu hipermarketów w formie transakcji sprzedaży, która ma objąć tylko niektóre hipermarkety posiadane przez G (wyłącznie pięć z dziewięciu posiadanych lokalizacji, tj. K. W, , B S). Transakcja sprzedaży planowana jest na wrzesień 2008 r. i w związku z tym Spółka negocjuje i G ofertę dotyczącą potencjalnego nabycia tych Hipermarketów (każdy Hipermarket będzie oferowany do sprzedaży odrębnie). Sprzedający rozważa złożenie oferty sprzedaży Hipermarketów Spółce, jak również dziewięciu innym podmiotom.

W chwili obecnej Spółka rozważa możliwość zakupu poszczególnych Hipermarketów. Jeżeli zdecyduje się na zakup, w zależności od otrzymanej ostatecznej oferty będzie mogła nabyć Hipermarket w jednej bądź więcej lokalizacji (tzn. będzie mogła zakupić jeden, dwa, trzy, cztery lub wszystkie oferowane przez G Hipermarkety). W przypadku podjęcia decyzji o zakupie któregokolwiek z oferowanych Hipermarketów transakcja zakupu każdego z nich będzie obejmowała:

• prawa własności i współwłasności oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości należących do Sprzedającego (w tym odrębnych lokali użytkowych, budynków, gruntów na których te budynki znajdują się oraz innych gruntów, w tym gruntów, na których znajdują się budowle, np. gruntów parkingowych),

• wyposażenie związane z tymi nieruchomościami,

• wszelkie inne przynależności związane ze sprzedawanymi nieruchomościami.

Ponadto, zgodnie z ofertą G w wyniku zakupu jednego lub kilku Hipermarketów (w zależności od otrzymanej ostatecznej oferty), na podstawie przepisu art. 678 Kodeksu cywilnego (dalej KC), Spółka wystąpi o stosunki najmu na miejsce Sprzedającego w odniesieniu do umów najmu, których stroną jest G, związanych z nieruchomościami będącymi przedmiotem sprzedaży. Na podstawie przedmiotowych umów najmu Sprzedający wynajmuje te nieruchomości podmiotom trzecim. W nabywanym Hipermarkecie (Hipermarketach) Spółka stanie się wynajmującymi w ramach istniejących umów najmu.

W ramach negocjowanej oferty nie zostało jeszcze sprecyzowane, czy w przypadku realizacji zakupu danego Hipermarketu przeniesieniu na Spółkę ulegną umowy na zarządzanie daną nieruchomością, czy też nie (tak więc obie opcje są możliwe).

G potwierdziła, że z jej punktu widzenia Hipermarkety będące przedmiotem oferty nie stanowią oddziałów ani też wyodrębnionych zakładów. Nie sporządzają one również samodzielnie bilansu.

Zarówno w rozumieniu Sprzedającego, jak i Spółki, niezależnie od tego czy Spółka zdecyduje się zakupić jeden, kilka lub wszystkie oferowane Hipermarkety (w zależności od otrzymanej ostatecznie oferty), transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, a więc Sprzedający wystawi na rzecz Spółki faktury VAT dokumentujące dokonaną przez niego sprzedaż.

Jednocześnie Spółka oświadcza, że - jeżeli nabędzie jeden lub więcej z oferowanych Hipermarketów - będzie wykorzystywała w całości do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (świadczenia usług najmu).

Po dokonaniu sprzedaży hipermarketów Sprzedający nie zakończy swojej działalności, lecz będzie ją nadal prowadzić .

W celu zachowania kompletności opisu stanu faktycznego, Spółka pragnie wskazać, że istnieje możliwości nabycia od innego podmiotu (spółki G Holding Sp. z o.o.) galerii handlowych w tych samych lokalizacjach, w których znajdują się Hipermarkety. Kwestia ta jest przedmiotem odrębnej oferty negocjowanej przez Spółkę z G Holding Sp. z o.o i stanowi dla Spółki przedmiot odrębnego wniosku o interpretację przepisów podatkowych.

Spółka pragnie zaznaczyć, że Sprzedający również wystąpił z odpowiednim wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do traktowania na gruncie podatku VAT sprzedaży Hipermarketów będących przedmiotem negocjowanych ze Spółką ofert sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowane transakcje zakupu Hipermarketów stanowią odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, podlegającą opodatkowaniu VAT według stawki właściwej dla danego towaru, przy czym nie będzie miało zastosowania zwolnienie z opodatkowania VAT dla towarów używanych, w związku z czym Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z tą transakcją.

W opinii Spółki, sprzedaż przez G Hipermarketów oraz związanych z nimi składników majątkowych podlega opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów do której zastosowanie będą miały stawki podatku VAT właściwe dla poszczególnych towarów będących przedmiotem sprzedaży (przy czym nie będzie miało zastosowania zwolnienie dla towarów używanych).

Wobec tego, mając również na uwadze fakt, że Hipermarkety zostaną nabyte w celu wykonywania czynności opodatkowanych VAT, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z tą transakcją wynikającego z faktur otrzymanych od G. Zdaniem Spółki nie ulega wątpliwości, że transakcje sprzedaży Hipermarketów powinny podlegać podatkowaniu VAT. Nie zachodzą bowiem przesłanki wyłączające zastosowanie do tych transakcji przepisów ustawy o VAT, bądź też przesłanki dla zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT.

W szczególności, w powołanej w stanie faktycznym interpretacji z 30 listopada 2007 r. (sygn. IP-PP2-443-382/07-2/IB), Minister Finansów stwierdził, że nawet czynność mająca za przedmiot wszystkie hipermarkety należące do G, nie może być traktowana jako zbycie przedsiębiorstwa. W uzasadnieniu interpretacji Minister Finansów wyjaśnił, że przedmiot planowanego uprzednio przez Sprzedającego aportu nie mógł stanowić przedsiębiorstwa, ponieważ:

• zgodnie z art. 55² Kodeksu Cywilnego (dalej. KC), czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwa obejmuje wszystko co wchodzi w skład tego przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności albo z przepisów szczególnych,

• w przedstawionej we wniosku sytuacji aportem miała zostać objęta tylko część posiadanego przez Sprzedającego majątku trwałego i obrotowego,

• transakcja nie obejmowała oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo (tj. firmy. pod jaką działa Sprzedający).

Na tej podstawie Minister Finansów uznał, że przedmiotem planowanego wkładu niepieniężnego miały być wyłącznie elementy działalności gospodarczej, a nie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ KC.

Zdaniem Spółki, stanowisko Ministra Finansów wyrażone w interpretacji z 30 listopada 2007 r. jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. W szczególności odzwierciedla ono brzmienie art. 55¹ KC, zgodnie z którym przedsiębiorstwo definiowane jest jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
• własność nieruchomości lub ruchomości w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
• koncesje, licencje zezwolenia;
• patenty i inne prawa własności przemysłowej;
• majątkowe prawa autorskie majątkowe prawa pokrewne;
• tajemnice przedsiębiorstwa;
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

.

Pojęcie przedsiębiorstwo lub zakład samodzielnie sporządzający bilans nie zostało zdefiniowane na gruncie obowiązującej ustawy o VAT. W doktrynie prawa podatkowego (np Michalik T, VAT 2004 - Komentarz wydawnictwo C.H Beck, Warszawa 2004. s. 60, Zubrzycki J. Leksykon VAT 2004, Oficyna wydawnicza Unimex, Wrocław 2004, s. 52), jak również w orzecznictwie (wyrok NSA z 6 listopada 2003r, sygn. III SA 30/02 wyrok NSA z 9 lutego 2000 r, sygn. I SA/Gd 2036/97, wyrok SN z 20 grudnia 2000r. sygn III RN 163/00) i interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe powszechnie przyjmuje się jednak, że do odczytania tego pojęcia należy zastosować powyższą definicję zawartą w art. 55¹ KC (informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego z 17 listopada 2004 r. wydana przez Urząd Skarbowy w Przemyślu, sygn. US.IX/443-87/HM/04; informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego z 10 listopada 2004 r. wydana przez Urząd Skarbowy w Pabianicach, sygn. USIA/415/30/2004, interpretacja przepisów prawa podatkowego wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 stycznia 2008 r. sygn. lLPP1/443-330/07-MK, interpretacja Urzędu Skarbowego w Tucholi z dnia 10 maja 2005 r., sygn. PP-443-010/05)

Zarówno organy podatkowe jak i sądy zgodne są co do tego, że dla kwalifikacji przedmiotu sprzedaży, jako przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT istotne jest, czy nabywany majątek stanowi u zbywcy przedsiębiorstwo w rozumieniu KC (np. wyrok Sądu Najwyższego z 20 grudnia 2001 r. o sygn. III RN 163/00 lub Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 listopada 1999 r. o sygn. I SA/Kr 1189/99).

Ważne jest przy tym, aby przedmiot sprzedaży stanowił całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Sprzedaż przez podatnika tylko części aktywów sprzedającego z definicji nie może być zaś kwalifikowane jako zbycie przedsiębiorstwa, nawet jeżeli wartość nabywanych składników majątkowych jest znaczna w stosunku do aktywów ogółem (np. wyrok SN z 30 stycznia 1997 r. o sygn. III CKN 28/96 oraz wyrok NSA z 6 października 1995r o sygn. SA/Gd 1959/94).

Obszerne odniesienie się do interpretacji Ministra Finansów z 30 listopada 2007 r. - choć odnosi się ona do wniesienia wkładu niepieniężnego, a nie do sprzedaży składników majątkowych - jest o tyle istotne, że przedmiot planowanej na wrzesień 2008 r. transakcji w dużej mierze pokrywa się z zakresem planowanej wcześniej przez Sprzedającego aportu. Wnioski płynące z powołanej interpretacji powinny mieć zatem zastosowanie również do planowanych obecnie przez Spółkę transakcji zakupu.

Za tym, że przedmiotem planowanej transakcji kupna-sprzedaży nie jest przedsiębiorstwo przemawiają dodatkowo następujące fakty:

1. zakres planowanej transakcji będzie węższy niż w przypadku zaniechanego aportu - w szczególności Spółka nie nabędzie:
   - wartości niematerialnych prawnych związanych z działalnością prowadzoną przez Sprzedawcę (w szczególności oprogramowanie komputerowe),
   - praw i obowiązków z niektórych umów zawartych przez Sprzedającego, związanego z działalnością gospodarczą w zakresie najmu i dzierżawy (tj. prawa i obowiązki z umów zaopatrzenie nieruchomości w media, z umów pożyczki, z innych umów),
   - praw do rachunków bankowych Sprzedającego związanych z działalnością w zakresie najmu,
2. w ramach planowanych transakcji nie dojdzie do przejścia całości lub części prowadzonego przez Sprzedającego zakładu pracy na Spółkę na warunek przejęcia przez nabywcę pracownik wskazywał w swoim wyroku z 4 marca 1996 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. SA/Lu 476/95),
3. w ramach transakcji nie dojdzie do przeniesienia na Spółkę ksiąg handlowych G - oznacza zgodnie z utrwaloną praktyką władz skarbowych, iż nie zostaną spełnione przesłanki warunkujące uznanie, iż dochodzi do sprzedaży przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy (interpretacja przepisów prawa podatkowego wydana przez Opolski Urząd Skarbowy z dnia 1 lipca 2007r., sygn. PP/443-59-1-GK/05).

Powyższe okoliczności, wskazują jednoznacznie, że przedmiotem planowanej transakcji nie będzie przedsiębiorstwo.

Skoro zaś sprzedaż przez G poszczególnych Hipermarketów nie stanowi sprzedaży przedsiębiorstwa, a Hipermarkety nie sporządzają samodzielnie bilansu, do transakcji będących przedmiotem zapytania nie stosuje się przepisów art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Oznacza to, że sprzedaż poszczególnych składników majątkowych (a nie Hipermarketów jako całości) powinna podlegać opodatkowaniu VAT. Stawka podatku powinna zaś zostać ustalona odrębnie dla każdego z przenoszonych w ramach transakcji środków trwałych i obrotowych.

W odniesieniu do planowanych transakcji sprzedaży Hipermarketów nie znajdzie zastosowania zwolnienie z opodatkowania VAT dla towarów używanych. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt. 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku z VAT dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazała w stanie faktycznym Spółka, G miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie Hipermarketów, których sprzedaż planowana jest na wrzesień 2008 r. W konsekwencji nie jest spełniony podstawowy warunek dla zastosowania zwolnienia z VAT. Wobec tego, sprzedaż poszczególnych składników majątkowych wchodzących w skład Hipermarketów będzie podlegała VAT wg stawek właściwych dla poszczególnych towarów (co do zasady, wg stawki 22%).

Mają na uwadze fakt, że w przypadku nabycia któregokolwiek z Hipermarketów, Spółka będzie korzystała wyłącznie dla celów działalności opodatkowanej VAT, spełniona zostanie podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie Hipermarketów (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).

Jednocześnie, jak wykazano powyżej, sprzedaż Hipermarketów nie stanowi czynności pozostającej poza zakresem opodatkowania VAT ani czynności zwolnionej z VAT. Wobec tego, nie znajdzie w tym przypadku zastosowania ograniczenie prawa do odliczania podatku naliczonego wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle powyższego Spółka stoi na stanowisku, że będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez G na sprzedaż Hipermarketów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy ilekroć w przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty;

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie aportu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ponadto, art. 552 Kodeksu cywilnego stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy zwrócić uwagę, iż analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którą minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony (ani zobowiązany) do oceny stanowiska, czy scharakteryzowane we wniosku składniki majątkowe stanowią przedsiębiorstwo, o którym mowa w powołanych wyżej przepisach art. 551 Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Definicja pojęcia towary używane jest zawarta w przepisie art. 43 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, zgodnie z którym przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

W myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług,

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu, albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu zdarzenia przyszłego oraz stanowiska własnego wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać zakupu Hipermarketów, które zgodnie z ofertą Sprzedającego nie stanowią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowią też oddziałów ani wyodrębnionych zakładów. Skoro zatem, przedmiotowe Hipermarkety nie stanowią przedsiębiorstwa, należy uznać, że stanowią one towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a ich sprzedaż stanowi odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, opodatkowaną według stawek właściwych dla poszczególnych składników majątku przedsiębiorstwa.

Dodatkowo z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Sprzedający Spółce Hipermarkety je w drodze zakupu poszczególnych składników majątkowych. Sprzedaż tych Hipermarketów na rzecz Sprzedającego została więc opodatkowana podatkiem od towarów i usług i Sprzedającemu przysługiwało prawo w stosunku do tych towarów do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie więc z ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy przedmiotowa transakcja sprzedaży/zakupu tych Hipermarketów nie będzie stanowiła czynności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów usług.

Ponadto jak wynika ze stanowiska zawartego we wniosku Wnioskodawcy, przedmiotowe Hipermarkety będą nabyte przez Spółkę w celu wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego na fakturach dot. zakupów przedmiotowych Hipermarketów zgodnie z art. 86 ustawy, a ograniczenie wynikające z ww. art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy w przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie