Temat interpretacji

1. Czy zdarzenie polegające na wypłacie dodatkowej gratyfikacji pieniężnej na podstawie opisanej w stanie faktycznym Umowy na rzecz kontrahentów Oddziału podlega opodatkowaniu podatkiem VA T i stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ustawy VAT? 2. Czy w przypadku gdy kontrahenci udokumentują otrzymanie gratyfikacji pieniężnej poprzez wystawienie faktury VA T na rzecz Oddziału, to czy podatek VAT wykazany na fakturze zakupu od kontrahentów będzie stanowił dla Oddziału podatek naliczony, podlegający odliczeniu, o którym mowa w art. 86 ustawy o VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.), uzupełnione pismem z dnia 10 sierpnia 2009 r. (data wpływu 13 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wypłacanych gratyfikacji pieniężnej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez kontrahentów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2009 r. wpłynął w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania gratyfikacji pieniężnych oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Oddział prowadzi działalność w zakresie transportu lotniczego międzynarodowego. W celu zwiększenia sprzedaży usług transportowych Oddział zawarł ze swoimi kontrahentami, którzy prowadzą działalność gospodarczą na terytorium RP i są zarejestrowanymi podatnikami VAT umowy o współpracy (dalej Umowa). Umowy takie normują zasady współpracy pomiędzy Oddziałem a kontrahentami. W ramach Umowy kontrahenci uprawnieni są do otrzymania dodatkowej gratyfikacji pieniężnej, jeżeli przekroczą określone umową progi kwotowe. Dla przykładu po osiągnięciu przychodów:

• 100. 000PLN a 200.000PLN dodatkowa gratyfikacja wynosi 3%,
• 200.000PLN a 300.000PLN dodatkowa gratyfikacja wynosi 4%
• 300.000PLN a 500S000PLN dodatkowa gratyfikacja wynosi 5%
• powyżej 500. 000PLN a dodatkowa gratyfikacja wynosi 6%

Kontrahenci Oddziału z tytułu udzielonej gratyfikacji pieniężnej wystawiają na rzecz Oddziału faktury VAT za wyświadczone usługi w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Z uzupełnienia do wniosku wynika, iż :

1. Gratyfikacje pieniężne wypłacane przez Odział nie są powiązane z konkretnymi dostawami.
2. W drodze pisemnej umowy zawartej pomiędzy Oddziałem a Klientem (jest to Agent lub Klient Korporacyjny) ustalane są progi przychodów/dochodu, od którego wypłacana będzie stosowna procentowa gratyfikacja pieniężna. Wypłata gratyfikacji nie jest powiązana z konkretnymi fakturami za dany okres. Wypłata gratyfikacji następuje po przekroczeniu określonego umową progu obrotu/dochodu.
3. W zależności od rodzaju Klienta dodatkowa gratyfikacja wypłacana jest w okresach pół roku dla Agentów. Z systemu sprzedaży prowadzonego przez wnioskodawcę po upływie pół roku przygotowywane są zestawienia zrealizowanych dochodów Agenta. Jeżeli w tym okresie przykładowo Agent osiągnął próg pomiędzy 125% a 135% dochodu dodatkowa gratyfikacja pieniężna wyniesie 2,5%.
4. Wnioskodawca prowadzi sprzedaż biletów lotniczych między innymi przy udziale Agentów, którzy za swoje pośrednictwo otrzymują stosowne wynagrodzenie. Wynagrodzenie to fakturowane jest przez Agentów w systemie miesięcznym. Jednakże pragnąc zmotywować Agentów do zwiększenia sprzedaży biletów lotniczych Strona przydziela im dodatkowe gratyfikacje pieniężne. Po upływie pół roku następuje łączne podsumowanie dochodu osiągniętego przez Agenta i na tej podstawie dochodzi do wypłaty dodatkowych gratyfikacji. Jeżeli Agent nie przekroczy żadnego z progów dochodu określonego umową do to nie otrzymuje on dodatkowej gratyfikacji.
5. Dla Klientów Korporacyjnych wypłata gratyfikacji następuje w okresach rocznych. Klient Korporacyjny to Podmiot Gospodarczy, który zakupuje bilety na przeloty dla swoich pracowników. Aby zmotywować Klienta Korporacyjnego do zwiększenia zakupów biletów lotniczych również przydziela mu dodatkowe gratyfikacje pieniężne. Po upływie roku z systemu drukowane są stosowne zestawienia przychodów osiągniętych z tym klientem I jeżeli przekroczył on progi przychodu określone umową to dochodzi do wypłaty dodatkowych gratyfikacji. Jeżeli klient nie przekroczył żadnego z progów przychodu, to nie otrzymuje on żadnej dodatkowej gratyfikacji.
6. Umowy zawarte z kontrahentami ustalają zasady wypłaty dodatkowych gratyfikacji pieniężnych, które opisano szczegółowo w Ad 2 ). Umowa ta nie określa żadnych dodatkowych działań związanych z otrzymaniem dodatkowej gratyfikacji pieniężnej. Jak wspomniano powyżej wypłata dodatkowej gratyfikacji pieniężnej uzależniona jest jedynie od osiągnięcia w okresie pół roku lub roku określonego pułapu przychodu/dochodu.
7. Dla Agentów wypłacane dodatkowe gratyfikacje mają wyłącznie charakter pieniężny. Dla Klientów Korporacyjnych dodatkowe gratyfikacje mają charakter pieniężny lub klient otrzymuje voucher (talon) o określonej kwocie pieniężnej uprawniający do zakupu biletów.
8. Dla Agentów premie przyznawane są, w okresach pół roku. Dla Klientów Korporacyjnych premie przyznawane są w okresach rocznych.
9. Warunkiem uzyskania premii pieniężnych przez Agentów jest wyłącznie osiągnięcie określonego dochodu. Warunkiem uzyskania premii pieniężnych przez Klienta Korporacyjnego jest wyłącznie osiągnięcie określonego przychodu.
10. Uzyskanie dodatkowej gratyfikacji pieniężnej zarówno przez Agenta jak Korporacyjnego nie jest uzależnione od żadnych dodatkowych działań.
11. Umowy zawarte z Agentami jak i z klientami korporacyjnymi nie wymagają żadnych dotykowych działań. Wnioskodawca po upływie półrocznego okresu współpracy z Agentem ze swojego systemu sprzedaży dokonuje wydruków i na tej podstawie sprawdzą czy Agent osiągnął określony umową próg dochodów i jeżeli tak, to sprawdzana jest wysokość tego dochodu i W zależności od progów określonych umową wypłacana jest stosowna procentowo obliczona gratyfikacja pieniężna. Jeżeli strona w okresie półrocznym nie osiągnie minimum dochodu określonego w umowie do wypłaty premii nie dochodzi. Agent otrzymuje dodatkową premię po upływie półrocznego okresu współpracy.
12. Po upływie rocznego okresu współpracy z Klientem Korporacyjnym ze swojego systemu sprzedaży dokonuje wydruków i na tej podstawie sprawdza, czy Klient osiągnął określony umową próg przychodów i jeżeli tak, to sprawdzana jest wysokość tego przychodu i w zależności od progów określonych umową wypłacana jest stosowna procentowo obliczona gratyfikacja pieniężna. Jeżeli strona w okresie rocznym nie osiągnie minimum przychodu określonego w umowie do wypłaty premii nie dochodzi. Klient Korporacyjny otrzymuje dodatkową premię po upływie rocznego okresu współpracy.
13. Agenci na swoich fakturach sprzedaży podają opis usług prowizja dodatkowa za sprzedaż za okres.. Klienci Korporacyjni na swoich fakturach sprzedaży podają opis usług wynagrodzenie z tytułu realizacji umowy. Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. Należy zaznaczyć, że powyższy przepis nie zamyka drogi do uznania za opodatkowane podatkiem VAT takich usług, które nie zostały wymienione w klasyfikacjach. W ocenie wnioskodawcy, jedynie sprzedawca jest w stanie w sposób wiążący dokonać samodzielnie klasyfikacji usług, które świadczy. Oddział, jako nabywca nie może samodzielnie dokonać wiążącej klasyfikacji tej usługi, a termin odpowiedzi na wezwanie nie pozwala na wystąpienie do Urzędu Statystycznego o wydanie opinii w tej sprawie. Jednak na dzień dzisiejszy, w ocenie Wnioskodawcy, usługi, o którym mowa we wniosku powinny zostać sklasyfikowane zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług do grupowania 74.87.17.
14. Jak opisano powyżej zarówno Agent jak i Klient Korporacyjny upoważnieni są do otrzymania dodatkowej gratyfikacji pieniężnej dopiero w momencie przekroczenia ściśle określonego pułapu przychodu/dochodu. Jeżeli Agent, Klient Korporacyjny w danym okresie nie osiągnie wskazanego w umowie poziomu przychodu/dochodu, to nie otrzyma dodatkowej gratyfikacji pieniężnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zdarzenie polegające na wypłacie dodatkowej gratyfikacji pieniężnej na podstawie opisanej w stanie faktycznym Umowy na rzecz kontrahentów Oddziału podlega opodatkowaniu podatkiem VA T i stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ustawy VAT...

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad. 1

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imienin lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanego przepisu wynika, iż świadczenie usług jest pojęciem o dość szerokim zakresie, obejmującym nie tylko działanie ale również zobowiązanie do powstrzymania się od określonych działań bądź tolerowania czynności lub sytuacji. Zdaniem Oddziału wypłata dodatkowych gratyfikacji pieniężnych po spełnieniu konkretnych warunków umowy jest rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie kontrahentów - kontrahenci aby uzyskać dodatkową gratyfikację pieniężną intensyfikują wysokość osiąganych przychodów, co wpływa na zwiększenie sprzedaży usług transportowych w Oddziale. Zdaniem Oddziału takie działanie mieści się w za kresie pojęcia świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ustawy VAT.

Z uwagi na fakt, iż udzielenie gratyfikacji pieniężnej przez Oddział jest ściśle uwarunkowane od spełnienia konkretnych warunków przez kontrahentów (osiągnięcie określonego umową pułapu przychodów) należy uznać, iż kontrahenci będący stroną umowy świadczą na rzecz Oddziału usługi. Oznacza to, iż kontrahenci otrzymujący od Oddziału wynagrodzenie za wyświadczone usługi powinni wystawiać faktury VAT z naliczonym podatkiem VAT.

Ad. 2

Podatek VAT wykazany na fakturze wystawionej od kontrahenta za wyświadczone zgodne z umową usługi na rzecz Oddziału będzie stanowił dla Oddziału podatek naliczony, o którym mowa w art. 86 ustawy. Usługa świadczona przez kontrahentów, za którą Spółka wypłaca wynagrodzenie w postaci gratyfikacji pieniężnej mieści się bowiem w pojęciu świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, Oddział stoi na stanowisku, że ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez kontrahentów za otrzymanie od Oddziału gratyfikacji pieniężnej. Potwierdzenie takiego stanowiska można znaleźć w licznym orzecznictwie organów podatkowych:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16-04-2009, sygn. IPPP1-443-207/09-2/JB
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 08-04-2009, sygn. IPPP1-443-292/09-2/PR

Na tle opisanego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 w/w ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Natomiast art. 8 ust. 1 w/w ustawy stanowi, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi, według ustawy, jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika nie będące dostawą towarów na rzecz innego podmiotu. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Jednakże jednoznaczny podział czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na dostawy towarów oraz na świadczenie usług (który to podział wynika z treści analizowanego przepisu), prowadzi do uznania, że dana sytuacja faktyczna nie może stanowić jednocześnie dostawy towaru i świadczenia usługi. Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L. 347 ze zm.) wskazuje, że świadczenie usług oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów. Tak skonstruowane relacje handlowe nie wiążą się z wykonywaniem przez Kontrahenta na rzecz Spółki czynności innych niż dokonywanie zakupów na określonym poziomie. Poza transakcjami kupna-sprzedaży, pomiędzy Spółką a Kontrahentem nie doszło do rzeczywistego i odrębnego od tych transakcji świadczenia nabywcy na rzecz zbywającego towary. Nie ma zatem podstaw aby uznać, że w tak przedstawionym stanie faktycznym gratyfikacje pieniężne, które zostały wypłacone stanowiły wynagrodzenie za realizowane jednocześnie przez Kontrahenta usługi. Nabywanie towarów, choć wiąże się ściśle z działalnością prowadzoną przez Kontrahenta, nie wchodzi w zakres istoty tej działalności, zatem nie może stanowić usługi świadczonej przez Kontrahenta na rzecz Spółki.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 22, art. 30 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. gratyfikacje pieniężne nabywcom. Celem wypłacanych kwot jest zachęcenie nabywcy do dalszej współpracy z dostawcą towarów. Wypłacając je dostawca towaru realizuje swój interes ekonomiczny polegający na dążeniu do maksymalizacji swojego zysku. Wypłaca bowiem gratyfikacje pieniężne z tytułu dokonania u niego zakupów towarów za określoną kwotę tj. za osiągnięcie określonego, w zawartej z nabywcą umowie, progu wielkości zakupów.

Skutki podatkowe dotyczące ich wypłacania nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów, czy też odnoszą się proporcjonalnie do każdego z dokonanych zakupów w określonym w umowie czasie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zawierała umowy, zgodnie z którymi po zrealizowaniu określonego obrotu w danym okresie wypłaca Kontrahentom gratyfikacje pieniężne. Otrzymywana gratyfikacja nie jest związana z jedną konkretną dostawą, lecz jest wynikiem wszystkich dostaw towarów (usług) w danym okresie i przysługuje po zrealizowaniu określonej wartości zakupów. Jak wynika z wniosku oraz jego uzupełnienia, wypłacone gratyfikacje nie mają związku z żadnymi dodatkowymi czynnościami podejmowanymi przez Kontrahentów, zawsze stanowią określony procent wartości zakupów dokonanych przez Kontrahenta w danym okresie. Tym samym przyznana i wypłacona przez Spółkę gratyfikacja odnosi się do każdego dokonanego przez Kontrahenta w danym okresie nabycia towarów (usług).

Innymi słowy udzielona gratyfikacja pieniężna jest związana z każdą konkretną dostawą towarów (usług) dokonaną na rzecz Kontrahenta. Tym samym należy stwierdzić, iż ustalona w taki sposób stanowi rabat, który powoduje proporcjonalne obniżenie wartości każdej z dokonanych w danym okresie na rzecz Kontrahenta dostawy towarów (usług).

Zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r., Nr 212, poz. 1337) w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 3a pkt 2 w/w ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z powyższym faktury wystawione przez Kontrahentów na rzecz Spółki dokumentują czynności, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na przedmiotowych fakturach.

Odnośnie interpretacji przywołanych przez wnioskodawcę w opisie własnego stanowiska, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnia, iż wydane interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami w danej konkretnej sytuacji. Nie mogą być źródłem prawa dla sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku. Oczywiście wyrażają one jakiś pogląd i jest on brany pod uwagę przy rozstrzyganiu, ale nie może stanowić podstawy wydanej interpretacji. Dyrektor Izby Skarbowej oceniał każdą sytuację indywidualnie, podejmowali decyzje w oparciu o przedstawiony przez wnioskodawców stan faktyczny. Tutejszy organ przy wydawaniu interpretacji indywidualnej nie ma kompetencji do prowadzenia postępowania dowodowego czy porównawczego, opiera się tylko i wyłącznie na przedstawionym stanie faktycznym korzystając oczywiście z dorobku orzecznictwa organów podatkowych, ale ostateczna decyzja jest podejmowana o konkretne dane zawarte we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie